NovelToon NovelToon

เจ้านายขี้บ่น

Ep.1 ไอพงษ์!

ณ จังหวัดนึงในประไทย(สมมุตินะครับ)
มีคดีฆาตกรรมมากมาย คดีข่xขืx คดีลักทรัพย์หรือคดีต่างๆนานาที่แยกออกไป แต่ก็มีนักสืบคนนึงเป็นมหาเศรษฐีที่เก่งมากๆ มาช่วยตำรวจสืบตามรอยคนร้ายจนเจอทุกคน ตามตัวได้ทุกคดีแม้ว่าจะยากแค่ไหนเขาก็ตามได้
แต่แล้วจนวันหนึ่งเศรษฐีคนนี้ได้พบรักกับลูกเจ้าของร้านข้าวมันไก่เข้า...
(กำลังสืบคดีหนึ่งอยู่)
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ผมได้ไปถามคนในหมู่บ้านแล้วครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ว่าคนร้ายชื่อตี๋ใหญ่ เป็นพวกโรคจิต ชอบข่xขืx ผู้หญิงและฆ่xมาแล้วนับไม่ถ้วน และตำรวจจับไม่เคยได้สักคน
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ผมได้ให้คนในหมู่บ้านไปไล่จับมาแล้วครับสารวัตร
สารวัตร
สารวัตร
แล้วตอนนี้มันอยู่ไหนแล้วหล่ะ?
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อยู่ในหมู่บ้านxxxครับ
สารวัตร
สารวัตร
งั้นพาพวกตำรวจไปจับเข้ารถเลยนะ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ได้ครับๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
พวกคุณเข้าไปได้เลยนะครับ คนในหมู่บ้านดูให้อยู่
ตำรวจ(ตัวประกอบ)
ตำรวจ(ตัวประกอบ)
ได้ครับผม
ตำรวจ(ตัวประกอบ)
ตำรวจ(ตัวประกอบ)
ไปเร็วพวกเรา!//รีบวิ่งไปจับคนร้าย
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เก่งจัดเลย เพื่อนกู555
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เก่งเหี้ยไรละไอพงษ์
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
กูสืบหามันตั้ง7เดือน
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
มันก็มีคดีอื่นเข้ามาอีก อย่าเอ๋อ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ครับที่รัก555
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไอพงษ์ ไอหน้าหี รักพ่อง
ตำรวจจับคนร้ายและได้ส่งสน.ไปเป็นที่เรียบร้อย
สารวัตร
สารวัตร
อะ นะ ผมก็ให้ค่าจ้างพวกคุณสองคนแค่3แสนก็พอ
สารวัตร
สารวัตร
เสร็จแล้วแยกย้ายครับ
สารวัตร
สารวัตร
ถ้าตามหาศุภชัยเจอแล้วก็บอกด้วยนะครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
โอนมาด้วยครับ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
+1
สารวัตร
สารวัตร
เห้อ
สารวัตร
สารวัตร
(ไม่ฟังกูเลย)
สารวัตร
สารวัตร
อ่าๆก็ได้ๆ//โอนเงิน
สารวัตร
สารวัตร
เข้ายัง
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เข้าแล้วครับ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เข้าแล้วครับ
(พวกพระเอกและตำรวจก็กลับบ้าน)
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เห้ออ เหนื่อยว่ะ//ฟุบลงกับเตียง
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
นั่นดิ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ออกไปหาไรกินกันป่าว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เอาดิ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ปะๆ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
แดกเตี๋ยวเนอะๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เออๆเตี๋ยวก็เตี๋ยว//😮‍💨
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
(ไอห่ารวยขนาดนี้แดกก๋วยเตี๋ยว)
หลังจากที่ทั้งสองคนออกไปกินอะไรกันเสร็จ ก็กลับมานั่งสืบหาคดีของนายศุภชัยต่อ จนดึกและเผลอหลับไป
ตัดไปตอนเช้า
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
//กำลังนอน
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
หึ่ย
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
แกล้งหน่อยดีกว่า
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
งึมงัมๆอยากกินกาเพาา~//งัวเงียอยู่
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไอพจน์!!!//จี้เอว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เห่ย เหี้ยไรมึง ไอชิบหาย//ตกใจ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
5555
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
กูอยากแกล้งมึงเล่นๆ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เห็นสืบตั้งแต่เย็นยันดึก มึงพักผ่อนน้อยไง//เป็นห่วง
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไปเว่ย ลุกไปแดกข้าว กูทำผัดกะเพราเป็ดแล้วก็บลาๆๆให้มึงละ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เอออ//ยังง่วงอยู่
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
อ่าวไอเหี้ยนี่ไม่ยอมลุก//ลากพระเอกไปกินข้าว
หลังทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็ทำงานๆ
แชทแม่ของพจน์
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
สวัสดีวันจันทร์ลูก
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
เหนื่อยมั้ยวันนี้
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
พักบ้างนะลูก
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
ส่วนเงินหน่ะ ไม่ต้องให้แม่เยอะหรอก แกก็เก็บๆไว้บ้าง
อ่านแล้ว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไม่เหนื่อเลยแม่
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ชิวๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ค้าบๆ พักตลอด
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แต่ตังค์ก็ให้แม่เอาไปซื้อของที่แม่อยากได้หรือเสื้อผ้าก็ได้นะแม่
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
จ้าลูก
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
กินข้าวยัง
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
กินแล้วครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไอพงษ์ทำกะเพราของโปรดให้กินเลยนะแม่
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
ดีแล้วๆ กินเยอะๆนะลูก
แม่ของพจน์
แม่ของพจน์
แม่ไปซื้อของก่อน
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ครับผมม
จบตอนที่1!!!!

Ep.2 น้อนมาตาา

พจน์ก็กำลังสืบตามตัวนายศุภชัยอยู่
แต่แล้วก็มีผู้ชายคนนึงทักเขามา
แชท มาตาคนดีย์!
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ดีคั้บบ
อ่านแล้ว
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
อ่าว อ่านแล้วทำไมไม่ตอบอ่า
อ่านแล้ว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ครับผม
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
มีเรื่องอะไรให้ช่วยครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
คือผมต้องการตามหาแม่กับน้องหน่ะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
หายไป10กว่าปีแล้ว ตั้งแต่ผมเด็กๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เลยอยากรู้ ว่าคุณตามหาได้มั้ย
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ได้ครับ ผมขอข้อมูลเพื่อเช็คหน่อยครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ชื่อมาตา อายุ20 เรียนอยู่xxx ที่อยู่xxx
มาตาก็ได้บอกข้อมูลให้กับพจน์ไป
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อ๋อครับ ใช้เวลานานหน่อยนะครับในการตามหา เพราะจากข้อมูลที่คุณส่งมาแล้ว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
มันค่อนข้างหายากพอสมควรครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
สักประมาณ2-3เดือนพอได้มั้ยครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ได้ครับๆ โอเคเลย
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
แต่เรื่องค่าใช้จ่ายนี่ต้องยังไงบ้างครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อ๋อ หลังเสร็จงานค่อยโอนครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เอิ่มม
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
มีอะไรรึป่าวครับ?
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ป่าวๆครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เอ๋? ว่าแต่คุณไปเอาแชทผมมาจากไหน ผมไม่เคยบอกให้ใครเลยนะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ผมเอามาจากเพื่อนผมหน่ะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เพื่อนผมรู้จักกับเพื่อนคุณพจน์ก็เลยขอกันอะไรกันมาครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อ๋อครับ ผมรับเรื่องไว้แล้ว ยังไงก็ผมจะรีบนะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ด้วยความยินดีครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
NovelToon
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไอพจน์!
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อะไรของมึง ไอพงษ์
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สารวัตรบอกว่าแม่แกโดนฆ่xที่คอนโดแห่งนึง
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ห้ะ ชิบหายละ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไปๆรีบไป
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เออๆมึงขับนะวันนี้กูขี้เกียจ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ก็ได้ว่ะ
ทั้งคู่รีบขึ้นรถและขับออกไปที่คอนโดxxx
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
😎//เปิดประตู-ปิดประตู
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แอ็คหาพ่อมึงหรอ//ตบหัว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อย่าพึ่งเล่น
สารวัตร
สารวัตร
พจน์!//นั่งร้องไห้
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
สารวัตรครับ เรื่องเป็นยังไงหรอครับ//วิ่งไปหาสารวัตร
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
//วิ่งตาม
สารวัตร
สารวัตร
ก็คือว่า คนทำความสะอาดเห็นเหมือนไอศุภชัยมันเข้าห้องแม่ฉัน
สารวัตร
สารวัตร
แล้วก็มีอะไรกัน แล้วมันฆ่xแม่ฉันเลย
สารวัตร
สารวัตร
ฮื้อๆ//ร้องต่อ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
แล้วแม่สารวัตรกับไอศุภชัย ได้มีปัญหาอะไรกันรึป่าวครับ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ตอนนี้มันหายไปไหนแล้ว
สารวัตร
สารวัตร
ฉันได้ให้ตำรวจล้อมคอนโดและหากันทั่วแล้ว
สารวัตร
สารวัตร
ไม่พบร่องรอยของมันเลย
สารวัตร
สารวัตร
ฉันก็ไม่รู้ว่าแม่กับมันมีปัญหาอะไรกันมั้ย เพราะฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย
สารวัตร
สารวัตร
แต่ยังก็เถอะ ฉันจะตามหามันและฆ่xมันให้ดู
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ใจเย็นๆนะครับสารวัตร
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
พงษ์ มึงดูสารวัตรอยู่นี่แหละ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เดี๋ยวกูไปกับพวกตำรวจก่อน
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เคๆ
พจน์ได้ไปกับตำรวจ10กว่านาย เช็คทุกห้องแต่ก็ไม่เจออะไรเลย
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
//เดินออกมา
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ก็ตามหาทั่วตึกแล้วไม่มีจริงๆครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
วันนี้ผมต้องได้ที่อยู่ไอศุภชัยให้สารวัตรแน่ครับ
สารวัตร
สารวัตร
โอเคๆ
สารวัตร
สารวัตร
เรากลับกันก่อนเถอะ
สารวัตร
สารวัตร
เดี๋ยวฉันกับพวกตำรวจจะอยู่กันก่อน คงจะเย็นๆเลยแหละ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ครับสารวัตร สวัสดีครับ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สวัสดีครับสารวัตร
พจน์ๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อะไร
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
?
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
อะไรของมึง
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
หลอนป่าว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เอ้า ก็เมื่อกี้มึงเรียกกู
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ห้ะ เรียกตอนไหนกูยังไม่ได้เรียกเลย
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไม่ใช่ละๆ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เอ้า จริงๆกูไม่ได้เรียกมึงเลย
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เออๆ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
อันนี้กูเรียกนะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
พจน์ๆ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
กูหิวข้าว
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไปหาแดกกันดีกว่า
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อ่าๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แล้วมึงจะกินไร
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
แล้วแต่มึง วันนี้คิดไม่ออก
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อะไรก็ได้ มาม่า
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ปัญญาอ่อนละ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไปกินชาบูดิ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
หรือไม่ก็สุกี้ตี๋น้อย
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เออๆ
ทั้งสองก็ได้ไปร้านชาบูและกินกันเสร็จ
กลับถึงบ้าน
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
คืนนี้มึงรีบหาเลยนะ ที่อยู่มันอ่ะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
จ้าๆ
ติ้งหน่องๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ทำไรอยู่คั้บผมม
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
กำลังทำงานครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
อ๋อๆ ผมไม่กวนละ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไม่เป็นไรครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ทักได้
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
คือ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ผมมีอะไรจะถาม
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ว่าไงครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
พรุ่งนี้ไปนัดเจอกับผมได้มั้ย
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
NovelToon
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
NovelToon
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไม่รู้สิครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
นัดเจอกันที่ไหน กี่โมงละครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ที่เซ็นทรัล10:00น.ครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ได้ครับพึ่งตื่นพอดี
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
โห๋วว
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ตื่นสายๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แน่นอนครับ คนแก่พักผ่อนน้อยก็ต้องงี้แหละครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
นอนตี3-ตี4
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไม่ได้เล่นอะไร แถมยังต้องนั่งจ้องคอม
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
คั้บๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ผมชวนเพื่อนด้วยได้มั้ยยย
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ได้ครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
อาเคคั้บ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ฝันดีล่วงหน้านะครับ(⁠ ⁠◜⁠‿⁠◝⁠ ⁠)⁠♡
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ครับๆ
.
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
กานนนนนนนน
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ว่าไงๆๆๆๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เราไปนัดเจอคุณพจน์เขาแล้วเขาตอบตกลง
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ไม่จริง
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ขยี้ตาแปป
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
โอ้ย
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
555
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ไม่จริงอ่ะ คุณพจน์เขาเป็นผู้ใหญ่แถมยังเป็นเศรษฐีนักสืบชื่อดัง
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ไม่มีทางที่เขาจะบอกนัดเจอแก
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
//แคปให้ดู
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
NovelToon
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ยังจะไม่จริงอยู่มั้ย!!!
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
แล้วสรุปพรุ่งนี้เราต้องไปด้วย?
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ถั่วต้มแล้วคร้าบบ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ตื่น10โมง ป๊าดด คือนอนตื่นสายแท่
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
-_-
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เขาแก่ๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
นอนละๆง่วงง
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
อ่าา ฝันดีๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
จ้ะะ ฝันดี
.
จบตอนที่2

Ep.3 มีนัด

เช้าวันต่อมา
ณ เวลา10:00น.
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
พจน์ๆ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ตื่นดิ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไหนว่ามีนัดไงว่ะ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เออๆว่ะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เขาบอกให้ไป10โมงมึงพึ่งตื่น
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เอ้า เสือกไรอ่ะ กูง่วง
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไปอาบนํ้า
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เค
พจน์อาบนํ้าแต่งตัวเสร็จ ก็ออกไปที่เซ็นทรัลxxx
แชท มาตาคนดีย์!
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
มายังคั้บผมมม
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
รอที่ร้านอาหารxxxนะครับ
คือผมคิดไม่ออกนะครับ
อ่านแล้ว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อ๋อ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
นั่งกับเพื่อนอยู่ใช่มั้ยครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ใช่ครับๆ
.
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
อ้าว หวัดดีครับพี่พงษ์//ไหว้
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สวัสดีครับ//รับไหว้
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
สวัสดีนะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
NovelToon
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
กินอะไรกันมายังครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ยังครับ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ยังเลย
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไอพงษ์ มึงรู้จักเขาด้วยอ๋อ//กระซิบ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
เออดิ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อืมม แล้วเห็นว่าคุณมาตาเป็นลูกเจ้าของร้านข้าวมันไก่หนิครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ใช่ครับๆ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ทำไมหรอครับ อยากลองชิมข้าวร้านผมอะดิ้555
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ก็น่าชิมนะครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แต่เรียกพนักงานมาก่อนดีกว่า ผมหิวข้าว ไม่ได้กินอะไร รีบมา
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
พี่ครับๆ//เรียกพนักงาน
พนักงาน
พนักงาน
ครับ รับอะไรดีครับ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ผมเอาสเต็กเนื้อA5นะครับ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ของแบบมีเดียมแรร์เลยนะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
กานต์!
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
จะเกินไปละ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เขาเป็นแขกเราต้องเลี้ยงเขา ไม่ใช่เลี้ยงกันเอง
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
อ่าว
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ลืมเลย
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
แต่ก็เอาสเต็กแหละ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ผมเอาสเต็กไก่นะครับ
พนักงาน
พนักงาน
ครับ
พนักงาน
พนักงาน
แล้วอีก2ท่านรับอะไรรึป่าวครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ผมเอากะเพราเป็ดครับ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ห้ะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ห้ะ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ผมก็เอาเหมือนกันครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไรไอพงษ์ มึงอึ้งไร//กระซิบ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไอเหี้ย มาขนาดนี้มึงแดกกะเพรา
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
บ้าบ่
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
กูเกรงใจเขา
พนักงาน
พนักงาน
ครับ รอสักครู่นะครับ
พนักงาน
พนักงาน
//เดินไปในครัว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แล้ว ที่นัดมาเจอนี่มีอะไรรึป่าวครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ก็อยากจะรู้หน่ะครับ ว่าเรื่องของแม่กับน้องผม
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ไปถึงไหนแล้ว
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ก็ได้ครึ่งแล้วครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
มีคดีอื่นตามมาด้วย งานผมหนักหน่อย
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ครับๆ
พนักงาน
พนักงาน
อาหารมาแล้วครับ//วางอาหาร
พระเอกและเพื่อนก็ช่วยจัด
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
กินกันก่อนนะครับ
นอ.พอ.และเพื่อนของพวกเขาก็กินข้าวกัน
จนกินเสร็จ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
มีอะไรก็ทักมาได้นะครับ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ผมขอตัวก่อนนะครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ครับผม
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
หวัดดีครับ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ครับๆ
พจน์และพงษ์ก็กลับบ้าน
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
กานต์ๆ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ว่า
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เรารู้สึกว่าชอบคุณพจน์เขาอะ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ห้ะ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
อะไรนะ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
อื้อ ก็นั่นแหละ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
แล้วแกจะทำยังไง
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ก็ไม่รู้
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
มันต้องมีวิธีแหละ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ที่จะจีบเขาติด
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
โห่
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
แกคิดไงนิ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ที่ชอบเขา
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ก็ไม่รู้
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
มันอยู่ๆก็รู้สึกดีกับเขา
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
งั้นเรากลับกันเถอะ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
มันจะบ่ายสามแล้ว
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
เคๆ
กานต์กับมาตากลับบ้าน
ตัดมาที่พจน์กับพงษ์
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เชี่ยพงษ์
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
มีไรคะที่รัก
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อย่ากวนส้นตีน
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
555ว่าไงๆ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
คือกูเจอมาตาแล้วก็รู้สึกชอบว่ะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ห้ะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ไม่เคยเจอกันแล้วอยู่ๆก็ชอบ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
กูงงเด้
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เอ้า
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ไม่รู้สิ
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
อยู่ๆก็ไปชอบเอง
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
กูอยากลองคุยกับเขาดู
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
พจน์
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
ฟังกูนะ
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
มึงมีงานที่ต้องทำ แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปคุยกับเขา
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
มึงก็ไม่ค่อยได้พัก
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
ก็จริง
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
แต่กูจะลองดู
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)
แล้วแต่มึงละกัน กูไม่ยุ่งด้วย IขอSay Goodbye
พจน์(พอ.)
พจน์(พอ.)
เคๆ
พจน์กับพงษ์ก็แยกกันทำงานต่อ
ตัดมาที่มาตากับกานต์
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
กานนนต์
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ว่า
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
กลับร้านกันม้ายย
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
อ่าๆเอาดิ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
เครๆ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
(มาอารมณ์ไหนว่ะ)
ทั้งสองขึ้นรถและไป ร้านข้าวมันไก่ของมาตา
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
แม่~
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
คิดถึงแม่จังง
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
อ้าว
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
มาตามาแล้วหรอลูก
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
คิดถึงเหมือนกัน
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
แล้วนี่กินอะไรมายังจ้ะกานต์
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
อ๋อ กินมาแล้วครับ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
ใช่ๆ
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
แม่มาตา(ตัวประกอบ)
งั้นช่วยแม่ดูลูกค้าด้วยนะ
มาตา(นอ.)
มาตา(นอ.)
คั้บบ
กานต์(เพื่อนนอ.)
กานต์(เพื่อนนอ.)
ครับ
.
จบตอน3
ตอน4มาตาอาจจะคบกับพจน์ รึป่าวนะ???

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!