NovelToon NovelToon

รักที่ท่านไม่เคยมอง

1

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในจวนลู่
ข้าก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของ ลู่ตงหยางเลยสักครั้ง
เขากลับสนใจคนอื่นมากกว่าข้าเสียอีก
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ตงหยางข้าซื้อขนมมาให้//วาง
NovelToon
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
//เมิน
อี้เฉิน
อี้เฉิน
กลับเถิดท่านแม่ทัพ คนผู้นี้มิได้สนใจใยดีท่านเลย
เยว่ชิง
เยว่ชิง
ท่านพี่~~~
เยว่ชิง
เยว่ชิง
ข้าซื้อรังนกมาให้ค่ะ
เยว่ชิง
เยว่ชิง
เพิ่งซื้อมากำลังร้อนๆเลยค่ะ//เดินชนไหล่
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
//เซ
อี้เฉิน
อี้เฉิน
เป็นอะไรหรือไม่ท่านแม่ทัพ//จับแขน
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้ามิเป็นไร
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านมิมีตารึ ท่านแม่ทัพยืนอยู่เหตุใดถึงเดินชนเช่นนี้
เยว่ชิง
เยว่ชิง
อุ้ย!!ตายจริง
เยว่ชิง
เยว่ชิง
ข้าขอโทษค่ะพอดีรีบไปหน่อยเลยมิได้ทันดูว่ามีคนยืนอยู่
อี้เฉิน
อี้เฉิน
นี่ท่าน!!!
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
หยุด!!!
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เป็นแค่คนชั้นต่ำจะมาทำตัวเหิมเกริมที่บ้านของข้ารึ
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
ไม่รู้จักเจียมตัวทั้งนายทั้งลูกน้อง//มองเหยียด
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เจ้าคิดว่าแต่งเข้ามาในจวนลู่ของข้าแล้วจักทำอะไรก็ได้งั้นรึ
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
หัดเจียมตัวเจ้าไว้บ้าง
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านพูดเกินไปรึเปล่าท่านตงหยาง//กำมือ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
พอเถอะอี้เฉิน
เยว่ชิง
เยว่ชิง
ท่านพี่คะชิมรังนกของข้าสิคะ//วาง
NovelToon
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
งั้นรึ//ยิ้ม
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
น่าตาดูน่าอร่อยเชียว
เยว่ชิง
เยว่ชิง
แล้วนี่ขนมของใครคะ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ของข้าเองเจ้ามีปัญหาอะไร
เยว่ชิง
เยว่ชิง
มิมีอะไรค่ะเห็นมันดูไม่น่าทานสักเท่าไหร่
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
นี่เจ้า!!!
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
หยุดนะ!!
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เอาของเจ้ากลับไปซะ//โยนขนมลงพื้น
เยว่ชิง
เยว่ชิง
อุ้ยท่านพี่ เหตุใดถึงไม่คืนดีๆล่ะคะ
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
มิจำเป็นต้องคืนดีๆหรอกชิงชิง
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
คนพวกนี้มันไม่สะทกสะท้านอะไรหรอก
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เก็บมันไปสิ
อี้เฉิน
อี้เฉิน
//กำลังจะเก็บ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ไม่ต้อง
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ในเมื่อโยนได้ก็ต้องเก็บเองได้เหมือนกัน
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ไปกลับ//เดินออกไป
อี้เฉิน
อี้เฉิน
//เดินตาม
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
นี่เจ้าหนิงหลง!!!
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เจ้ากล้ามากนะที่ทำกับข้าเเบบนี้
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
แล้วเราจะได้เห็นดีกัน
เยว่ชิง
เยว่ชิง
อย่าไปสนเลยค่ะท่านพี่ทานรังนกของข้าดีกว่า
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
ได้สินั่งๆ
จบ

2

ต่อ
ศาลาริมน้ำ
ที่นี่คือที่ส่วนตัวของหนิงหลง
NovelToon
อี้เฉิน
อี้เฉิน
เหตุใดท่านจึงทนอยู่กับคนแบบนี้ได้
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านคิดอะไรอยู่กันแน่ท่านแม่ทัพ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เพราะรักยังไงเล่าอี้เฉิน หากมิมีคำนี้มีรึข้าจะอยู่ให้พวกนั้นดูถูกเหยียดหยามข้าแบบนี้
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าก็มิรู้เหมือนกันว่าเพราะเหตุใดเล่าตงหยางถึงเกลียดชังข้า
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าไปทำอะไรให้งั้นรึ
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านมิได้ทำอันใดหรอกท่านแม่ทัพ อาจจะเป็นเพราะเขามิมีใจให้ท่าน
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
หากเป็นเช่นนี้ต่อไป คงจักเป็นข้าที่ต้องเจ็บช้ำอยู่ผู้เดียว
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านตัดใจสียเถิด
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
สักวันคงต้องเป็นเช่นนั้นจริงๆ วันไหนที่ข้าหมดรักจากตงหยางแล้วข้าจักมิมาเหยียบจวนสกุลหยางอีกเลย ข้าสัญญา
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เออนี่ข้าลืมไปเลยวันนี้วันเกิดพ่อของข้า ไปเราไปหาของขวัญกัน//ลุกขึ้นเดินออกไป
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ขอรับ//เดินตาม
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เถ้าแก่//นั่งลง
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
มาแล้วขอรับๆ//รีบเดินมา
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
ท่านแม่ทัพต้องการสิ่งใดรึขอรับ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าต้องการของขวัญไปให้พ่อของข้า
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ท่านมีหรือไม่
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
มีขอรับรอสักครู่ๆ//รีบวิ่งไปหยิบ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
นี่ขอรับ//วาง
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ค่อยๆเดินก็ได้เถ้าแก่
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านแม่ทัพไม่ได้รีบอะไร
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เอาล่ะๆไหนล่ะของขวัญ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
นี่ขอรับ
NovelToon
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
รูปปั้นมังกรทอง
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
ของหายากมากเลยขอรับ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
ทองคำแท้ร้อยเปอร์เซ็นข้ารับรอง
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เท่าไหร่
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
1 ตำลึงทองขอรับ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าเอาอันนี้แหละ ห่อของให้ข้าด้วย
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
นี่เงิน 1 ตำลึงทอง//วาง
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
ขอบคุณขอรับ//หยิบเงิน
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
รอสักครู่ข้าจะเอาไปห่อมาให้ท่าน
.
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
นี่ขอรับห่อเรียบร้อยมิดชิด
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ขอบใจ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าไปก่อนละ//เดินออกไป
อี้เฉิน
อี้เฉิน
//หยิบของแล้วเดินตาม
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
เถ้าแก่ : ร้านขายของ
โอกาศหน้าเชิญใหม่นะท่านแม่ทัพ
จบ

3

ต่อ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าหิวแล้วหาไรกินกันเถอะ
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านจะกินอะไรรึ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าขอเดินดูก่อน
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ทานเกี๊ยวดีหรือไม่ท่าน
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เอาสิไปๆ
.
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
//นั่งลง
อี้เฉิน
อี้เฉิน
//นั่ง
อี้เฉิน
อี้เฉิน
เถ้าแก่เกี๊ยวน้ำ 2
เถ้าแก่ : ร้านเกี๊ยว
เถ้าแก่ : ร้านเกี๊ยว
ได้เลยๆ
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านจะเอาไรอีกหรือไม่
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
เอาแค่นั้นแหละ
.
เถ้าแก่ : ร้านเกี๊ยว
เถ้าแก่ : ร้านเกี๊ยว
ได้แล้วๆเกี๊ยวน้ำ 2 //วาง
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านเถิดท่านแม่ทัพ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
อืม//กิน
.
เยว่ชิง
เยว่ชิง
ท่านพี่เพคะ
เยว่ชิง
เยว่ชิง
นั่นภรรยาท่านพี่มิใช่รึ
เยว่ชิง
เยว่ชิง
เหตุใดถึงมานั่งทานอาหารข้างทางเช่นนั้น
เยว่ชิง
เยว่ชิง
สกปรกก็สกปรก อี๋~~~
เยว่ชิง
เยว่ชิง
หรือจะไม่มีเงินเพคะ
เยว่ชิง
เยว่ชิง
เราเข้าไปทักทายนางดีหรือไม่เพคะ
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
ไปสิ//เดินไป
เยว่ชิง
เยว่ชิง
//เดินตาม
.
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ท่านเเม่ทัพลู่ตงหยางเดินมาทางนี้แล้วขอรับ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
//มอง
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ช่างเขา
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
กินต่อ
เยว่ชิง
เยว่ชิง
เหตุใดถึงมานั่งทานอาหารริมทางแบบนี้ล่ะพี่สะใภ้
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้านั่งทับหัวเจ้ารึ
อี้เฉิน
อี้เฉิน
//เเอบขำ
เยว่ชิง
เยว่ชิง
นี่ท่าน!!!
เยว่ชิง
เยว่ชิง
ท่านพี่น้องไม่ยอมนะเพคะ
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
ขอโทษเยว่ชิงเดี๋ยวนี้
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าทำอะไรผิดรึ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้ามิได้ไปกระชากหัวนางสักหน่อย
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
นี่เจ้า!!!
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ไปกันเถอะอี้เฉินอยู่ตรงนี้เสียเวลาเปล่าๆ//ลุก
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ขอรับ//ลุก
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เจ้าจะไปไหน//จับแขน
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ข้าจะไปไหนเกี่ยวอะไรกับท่าน//สะบัดมือตงหยางออก
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เจ้ากล้าสะบัดมือข้ารึ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ทำไมข้าจะไม่กล้า
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
เจ้าชักจะเหิมเกริมขึ้นมาทุกวันแล้วนะอย่าลืมสิเจ้าอยู่ในฐานะภรรยาของข้า เจ้ามีไม่สิทธิ์สะบัดมือข้าแบบนี้
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ภรรยางั้นรึน่าขำสิ้นดี
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ท่านไม่เคยจะรักข้าแม้แต่เสี้ยวหัวใจเเล้วจะมาเรียกข้าว่าภรรยารึ
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
สมองท่านกลับรึอย่างไร
จางหนิงหลง
จางหนิงหลง
ไปอี้เฉิน//เดินออกไป
อี้เฉิน
อี้เฉิน
ขอรับ//เดินตาม
เยว่ชิง
เยว่ชิง
นางช่างกล้าขึ้นมากทุกวันแล้วเพคะ
ลู่ตงหยาง
ลู่ตงหยาง
แล้วเราจะได้เห็นดีกันจางหนิงหลง//กำมือ
จบ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!