เมื่อฉันอายุ11ฉันถูกย้ายอาศัยอยู่มูลนิธิซัพพอตร์ตัวเองเล่นกีฬาเป็นนักบอลฉันท้อแท้มากพีอแม่ฉันแยกทางกันนานแล้วฉันเลยต้องอยู่อย่างโดดเดียวจนฉันมีอายุครบ16ปีบริบูรณ์แม่ของฉันได้มาตามหาฉันไห้ฉันกลับไปอยู่กับแม่ถามว่าชินรึเปล่าเห้อออไม่เลยเขามีครอบครัวใหม่แรกก็ดีๆหลังทะเลาะกันแถมยังมารามที่ฉันว่าฉันเป็นตัวปัญหาจนทนไม่ไหวแม่ฉันได้ไล่ออกจากบ้านฉันเสียใจมากจนแม่ได้เอ่ยว่าตัดขาดกันทำจนฉันได้ติดต่อกับเพื่อนคนหนึ่งซึ้งเล่าไห้ฟังว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ฉันอาศัยที่บ้านเพื่อนหมดหนทางไม่ได้เรียนทำงานไม่ได้ฉันเป็นซึมเศร้าที่หนักมากๆๆๆจนกระทั้งฉันเริ่มเปิดใจหาคนที่ทำไห้ฉันสบายใจฉันได้ไปเจอกับคนๆหนึ่งเขาชื่อว่าเฟิร์สเราสองคนคุยกันจนเคมีตรงกัน.เราตกลงครบกันล่ะฉันคิดว่าฉันง่ายไปหน่อยรึเปล่าฉันย้ายไปอยู่บ้านเค้าครอบครัวเขารับรู้และรับได้ในสิ่งที่ฉันเป็นอยู่และชีวิตฉันเริ่มดีขึ้นถึงฉันไม่ได้ทำงานฉันยังมีอนาคตที่สามารถมีตังค์เก็บในกระเป๋าฉันไม่โกดไม่เกลียดแม่ที่ทำกับฉันจะตีจะฆ่าลูกคนนี้ฉันไม่เคยโกดฉันแค่อยากตอบแทนค่าน้ำนมถึงไม่เคยได้รับอ้อมกอดซักหนิดอยากน้อยเขาก็เกิดฉันมาฉันขอบคุณตัวเองที่ผ่านอะไรมาหลายอย่างขอบคุณที่ทำไห้รู้ว่าฉันเกิดมีชีวิตชีวาฉันมันมีค่า.ฉันมีทั้งควมสุขทั้งความเสียใจทุกสิ่งทุกอย่างฉันเป็นสีสัน...และทุกางทุกอย่างไม่ได้หามาง่ายๆ.มันต้องใช้ความพยายามใช้ความคิดใช้ปัญญาใช้สติฉันคิดจะฆ่าตัวตายแต่ในแง่ที่ดีมันทำไห้ฉันคิดถึงตัวเองฉันอยากเก็บบทเรียนนี้ไว้สอนลูกในอนาคตของฉันฉันเติมเต็มใจกับความรักครั้งนี้ไม่ได้หวังแต่ขอแค่ค่อยเป็นค่อยไปทุกคนมีข้อดีและข้อเสียทุกคนไม่เลวไม่ร้ายตลอดทุกคนทำได้อายุ16ปีฉันอยากดก็บประสบการณ์นี้ไว้บอกกับทุกคนว่าไม่ว่าจะเพื่อนอย่าปล่อยใจจนเป็นควายไห้เขาจูงสมูกอย่าปล่อยใจไห้กับผู้ชายที่ไม่มีอนาคตอย่าวางใจกับสิ่งที่ล้อกลฉันดีฉันผ่านมสด้วยชีวิตเจ็บปวดขอไห้ทุกคนเก่งเข้มแข็งคนที่เป็นซึมเศร้าสู้ๆนะใครอ่านเรื่องเล่าของฉันจบขอไห้ทุกคนจำไว้ว่าทุกคนมีข้อดีอย่าคิดเองจนทำไห้ใจเราจดจ่อขอไห้ทำตัวล่าเลิงนะคะ🙏💗
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
