เธอผู้แสนดีสำหรับเราทุกคน
ปริศนาของขนนก[1]
อานะฮานะ
ปริศนาของขนนก~~//หมุนตัว
เสียงย่ำเท้าจากช้าไปเร็วปนเสียงของใบไม้ที่ถูกย่ำ
หญิงสาวร่างเล็กสรีระสูงราวๆ163วิ่งพรวดพราดฝ่าฝูงชนอย่างอลมาน
น้ำเสียงใสนุ่มดูน่ารักถูกเอ่ยมาจากริมฝีปากสีพีชนัยตาสีน้ำตาลอ่อนคล้ายสีน้ำผึ้งสีผมน้ำตาลบางๆเกือบออกสีบรอนซ์ผิวสีน้ำผึ้งออกขาวเมื่อกระทบแดด
รวมแล้วดูเป็นสาวสวยน่ารักระดับดาวโรงเรียนเชียวล่ะ
เอล(นางเอก)
เปิดเทอมวันแรกเองนะ~!
เสียงกระแทกดังขึ้นหญิงสาวก็ล้มลงไปกับพื้น
อ่า...เธอเผลอวิ่งไปชนใครเข้าซะแล้วไม่นานเธอก็เงยหน้ามองอีกฝ่าย
เอล(นางเอก)
อ่า....ขอโทษค่ะ.....//เงยหน้ามอง
เมื่อนัยตาของทั้งสองบรรจบกันเธอถึงกับต้องชะงักไปครู่หนึ่งความรู้สึกคุ้นเคยกลับเต็มหัวใจ
ผมสีชมพูน่ารักที่กระทบแสงแดดนัยตาสีทองจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าพรางยิ้มเจื่อนๆให้
รวมๆแล้วเขาทั้งหล่อและน่ารักในคนๆเดียวกัน
เอล(นางเอก)
(เดือนวิลัยหรอ)
เธอครุ่นคิดนิดหน่อยแต่ยังคงนั่งบนพื้นอยู่อย่างนั้นนี่คงลืมไปแล้วสินะว่าไปปฐมนิเทศวันแรกไม่ทันแล้ว
เขาลุกขึ้นแล้วยื่นมือมาหาสตรีตรงหน้าที่เผลอชนกัน
เจซ(????)
ลุกขึ้นไหวมั้ยครับ
เธอจับมืออีกฝ่ายลุกขึ้นแล้วปัดกระโปรงของตนที่เลอะเล็กน้อยก่อนต้องสะดุ้งเพราะนึกบางอย่างออก
เอล(นางเอก)
แย่แล้ว!?สายแล้วๆไปไม่ทันแน่ๆ!
เอล(นางเอก)
ขอโทษและขอบคุณนะคะลาก่อนค่ะ!!!
เธอโค้งตัวงกๆให้อีกฝ่ายก่อนรีบวิ่งไป
เอล(นางเอก)
ฉันชื่อเอลนะคะอยู่ปี1หากมีโอกาสเจอกันจะเลี้ยงข้าวนะคะ!!!!!
เธอไม่ลืมที่จะหันมาตะโกนแนะนำตัวก่อนวิ่งหายไปในฝูงชนทิ้งเขายืนงงๆคนเดียว
เจซ(????)
เป็นคนที่แปลกจริงเชียว
เขาคลี่ยิ้มเล็กน้อยอยู่ๆก็หายไปในฝูงชน
ไม่นานก็มีเงาของคนๆหนึ่งโพล่มายืนตรงหน้าเธอถึงกับต้องมองและยิ้มเจื่อนให้
ไม่นานก็มีเสียงตะโกนจากคนตรงๆหน้า
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
เอล!!!!!
เสียงเรียกชื่อราวกับกำลังดุเพื่อนตรงหน้าตนที่มาสายมากจนปฐมนิเทศเกือบจะจบแล้ว
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
ทำไมถึงมาสายห๊ะ!!?
มือสองข้างที่ยกปิดหูก็เอาลงมาพร้อมเสียงหัวเราะแห้งๆของเธอทำเอาเพื่อนตรงหน้าจะกุมขมับกันเลยทีเดียว
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
เฮ้อ....//เท้าเอว
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
ยัยเพื่อนคนนี้นี่
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
เทอมแรกก็มาสายแล้ว
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวก็โดนพวกรุ่นพี่ปี2หมายหัวหรอกยัยบ้า
มาซ่า(เพื่อนนางเอก)
ไปกันเถอะจะเข้าห้องวันแรกสายเอา
ช่วงเวลาแห่งความวุนวายก็ผ่านไปและก็ตกเย็น
เอลที่แยกตัวมากับมาซ่าเพราะมาซ่ามีนัดกับเพื่อนคนอื่นๆเอลเลยขอแยกตัวกลับหอคนเดียวเนื่องจากจะกลับไปอ่านหนังสือที่ห้อง
เอล(นางเอก)
ตอนเย็นของฤดูใบไม้ผลินี่ดีที่สุด~
เธอเดินอย่างอารมณ์ดีแต่ก็ต้องสะดุดตากลับขนนกขนาดใหญ่สีขาวบนม้านั่ง
เธอหยิบขึ้นมาดูจากความรู้สึกคุ้นเคยแต่ก็ต้องกุมขมับจากความเจ็บแปร๊บที่แล่นเข้าโซนสมอง
เธอสีหน้าหม่นหมองลงแต่สายตาเหลือบไปเห็นบุรุษแปลกหน้าคนหนึ่งเข้า
เอล(นางเอก)
(มาตอนไหนเนี่ย!)
อาเบล(????)
หึ...//คลี่ยิ้มเล็กน้อย
บุรุษแปลกหน้าที่โพล่มาอย่างปริศนาที่คลี่ยิ้มให้ก่อนหันหลังเดินจากไป
เอล(นางเอก)
กลับก่อนจะมืดดีกว่า....
เธอรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยก่อนหันกลับไปรีบย่ำเท้ากลับหอ
เอล(นางเอก)
รีบเข้าไปในห้องดีกว่า....
เธอก็หยุดเดินแล้วสดุดตากับบุรุษคนนึงเข้า
คริสเตียน(ผู้ผิดกฏสวรรค์+เทวดาปีกดำ)
//พยายามเปิดประตู
เอล(นางเอก)
(เข้าห้องไม่ได้สินะ)
เธอเดินผ่านอีกฝ่ายและพูดเบาๆให้ได้ยิน
เอล(นางเอก)
ลองไปหาพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ดูนะคะ....
เมื่อพูดจบเธอก็รีบเดินเข้าห้งทันทีเหลือเพียงสายตาคมสีฟ้าทะเลของบุรุษที่จ้องเธอจนเธอเข้าห้อง
เอล(นางเอก)
อ่า!//ล้มตัวลงบนเตียง
เธอฮัมเพลงอารมณ์ดีก่อนหยิบขนนกปริศนาที่บังเอิญพบเจอ
พิราบขาวก็ไม่ใช่หงส์หรือเป็ดก็ไม่ใช่เพราะขนมันมีใหญ่อย่างมากคิดได้เพียงอย่างเดียวนกยักษ์
เอล(นางเอก)
แต่คุ้นมากเลย..
มือข้างหนึ่งหยิบกำไลขึ้นมา
มันเป็นกำไลสีทองที่หักครึ่งลวดลายงดงามนัยตาสีน้ำตาลน้ำผึ่งพลุ่บต่ำลงพรางคิดบางอย่างอย่างเหม่อลอย
เอล(นางเอก)
ต้องรีบเข้านอนแล้ว
เอล(นางเอก)
พรุ่งนี้ค่อยไปที่ชมรมสัตว์ป่าดีกว่าเพื่อรุ่นพี่เขารู้.....
เมื่อกล่าวจบเธอก็ยื่นมือมาปิดสวิทไฟบนหัวเตียงก่อนผล่อยหลับไป
อานะฮานะ
เป็นสมาชิกใหม่ของช่องเองง
อานะฮานะ
อานะฮานะฝากตัวด้วย~~~
อานะฮานะ
บรรยายเยอะไปขอโทษด้วยน้าา
อานะฮานะ
อานะฮานะขอตัวไปปั่นอีกตอนก่อนนะคะ!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
