...วานรผิวเผือกขาวผ่องหันส้นมือขวาออกแล้วเกาคางยิกๆ ประกายจากตุ้มหูที่ขยับย้ายสะท้อนแสงรวีวาววับ แล้วจู่ๆ ก็ผลันกระทืบเท้าที่มีรูปร่างเหมือนมึงสามครา ไม่รู้ว่าจะกระทืบไปทำไมให้เจ็บเท้าเปล่าๆ ด้วยความมึนง่วงงุน วานรเผือกรูปงามอ้าปากกว้างหาวหวอดๆ เห็นลิงค์ที่มีปลายแหลมแลกออกมาระหว่างแนวเขี้ยวแก้วทั้งบนและล่าง บัดนั้น ดวงดาวหลากสีระยิบระยับพราวพร่างจึงไหล่พรูออกจากปากขึ้นสู่ฟ้ามิขาดสาย ดวงเดือนสีเหลืองนวนตา ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าแต่จำนวนน้อยกว่ารอยปะปนออกมาด้วยเช่นกันสายลมเย็นพริ้วเสมือนหัตถาของพระบิดาที่ลูปไล้ขนเพชรให้กำลังใจวายุบุตรตนนี้ ซึ่งกำลังม้วนหางเล่มเป็นวงกลมแล้วปล่อยเป็นจังหวะๆเสมือนเป็นการผ่อนคลายความเครียด กล้ามเนื้อทั่วตัวสั่นระริกเตรียมพร้อมเหมือนนักกีฬาที่อบอุ่นร่างกายได้ที่ วานรเผือกรูปงามคลี่แขนอีก 6 ข้างออกมายืดเส้นยืดสายบิดดัดจนกระดูกกลั่นดังกร๊อป โดยปกติไม่ค่อยจะมีใครได้เห็นแขนทั้งสองคู่นี้เท่าไหร่นัก เพราะถูกพับซ่อนเอาไว้ในหัวไหล่ทั้งสองข้าง ต่างพากันเข้าใจผิดว่าวานรนามกับเรื่องนี้มีเพียง 2 ข้างแข็งแรงเท่านั้นวันนี้ หนุมานจะออกศึก คู่ต่อสู้ไม่ใช่ยักษ์ธรรมดาเลย แต่เป็นถึงจอมอสุรีผู้เกรียงไกร หากใช้เพียง 2 แขนอาจจะพรั่งพร่ำได้ จึงต้องบริหารแขนสำรองเอาไว้เป็นการล่วงหน้า ในการประลองหนุมานคิดว่าจะใช้หน้าเดียวก็พอ อีก 3 หน้าคงไม่จำเป็นเพราะเวลาเห็นภาพการจู่โจมหลายๆหน้าอาจจะเกิดอาการมึนงงเองได้ว่าศัตรูมาทางด้านใดกันแน่ สิ่งสำคัญที่ไม่เคยละเลยคือ การตรวจสัมพาวุธประจำกายพระขรรค์เพชรคมกริบ...พร้อม ตรีเพชรเหน็บบอกแผ่รังสีแววว่าว..พร้อม!! จักรแก้วหมุนเร็วจี๋ไม่มีติดขัด เมื่อลองปล่อยออกไปตัดแผ่นผ่าดู ปรากฏว่าศิลาแข็งแกร่งก็ถูกเฉือนลึกเข้าไปง่ายดายเหมือนผ่าเต้าหู้อ่อน แล้วจะแก้วก็หมุนเวลกลับมาเข้านิ้วชี้ของมือข้างที่ 6 หรือจะเรียกว่าข้างที่ 4 ก็ได้ แล้วแต่ว่าจะนับจากด้านหน้าหรือด้านหลังนับขึ้นบนหรือนับลงล่างหัดหนุมานทดสอบการขยายร่างหดร่างเพื่อให้แน่ใจใน episode ของตนโดยเริ่มจากนิมิตกายใหญ่โตเท่าภูเขาทำให้แสงอาทิตย์ถูก...

บดบัง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นมองดูเล็กกับจิริดลงในพริบตา ยามกระแอมไอขาดเสลดก็เกิดเสียงดังราวกับฟ้าร้อง ครั้งร้องหดกายให้เล็กลงบ้าง หนุมานเองก็แทบจะไม่รู้ว่าตนเองอยู่ที่ไหนของรานประลองหน้าเขาพระสุเมรุ แม้ตะเบ็งเสียงจี๊ดๆขอบๆดังลั่นจนคอแทบแหกแต่ก็ไม่มีใครได้ยินเสียง บันดาลหวานใจของหนุมานต่างรีบเข้ามาจับจ้องที่นั่งใกล้ๆลานประลองเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้สวามีสุดหล่อ ทั้งนางเบญกายและนางสุพรรณมัจฉาซึ่งวันนี้ไม่จำเป็นต้องเอาถังน้ำมาตั้งให้สำหรับแช่ท่อนล่างซึ่งปกติจะเป็นปลา เพราะนางนั้นแปลงกายเป็นมนุษย์เดินดินได้...

สวัสดีนะจ๊ะเราแอดเป็นผู้แต่งนิยายครั้งแรก🥳

ยักษ์กุมภกรรณยังลับหอกโมกขศักดิ์แกรกๆอย่างเชื่องช้าอยู่ในโรงพิธีริมท่าน้ำหนุมานรู้สึกรำคาญใจเป็นยิ่งนัก ท้าดวลกันทั้งที ไม่ยอมลับศัสตราวุธมาล่วงหน้า กุมภกรรณยังรับหอกโมกขศักดิ์ต่อไปอย่างไม่สนใจว่าหนุมานจะรอคอยนานขนาดไหน เพราะถือว่า กุมภกรรณยังลับหอกโมกขศักดิ์คมทั้ง 4 ด้านแล้วไซร้ จะทรงอานุภาพร้ายแรงจนไม่มีผู้ใดสามารถเอาชนะได้ง่ายๆ หนุมานชักอึดอัดกับการรอคอย จึงคิดกลละเม็ดในการเร่งเร้าให้ยักษ์แกร่งหยุดลับหอกโมกขศักดิ์ เนื่องจากกุมภกรรณเป็นยักษ์รักสอาด ชอบกลิ่นหอม จึงแอบไปสั่งให้ไพร่ลิงปล่อยหมาเน่าลอยมาตามน้ำ แต่ไปๆมาๆตัวเองก็ทนเหม็นไม่ไหวเหมือนกันจนต้องใช้มือปิดจมูกพลางนึกในใจว่า (นี้ดีนะ เก็บหน้าอีก 3 หน้าไว้ ไม่งั้นต้องมาคอยปิดรูจมูกเพราะเหม็นกลิ่นอีก 6 รูแน่ๆเลย😱) กุมภกรรณเห็นหมาเน่าลอยน้ำมา อีกทั้งมีหนอนชอนไช มีอีกาโฉบลงมาจิกกินเนื้อเละๆ หลุดลุ่ยจนส่งกลิ่นเหม็นตลบ ก็เกิดอาการคลื่นเหียนอาเจียนเวียนศีรษะหน้ามืดตาลอยคล้ายจะเป็นลมแล้วหงายหลังตึงในที่สุด (555) ไพร่ยักษ์ไม่อยากต้องหอบเอายาดมส้มโอมือมาลองที่จมูกนวดเนื้อนวดตัวสักพัก พยายามยักษ์จึงได้รู้สึกตัวตื่นฟื้นสติสมประดีล้มเลิกพิธีลับหอกเสียที ตัดสินใจเข้าต่อสู้ทั้งๆที่ใบหอกยังมีสนิมเขรอะ หนุมานหันไปขยิบตากับพญาพิเภกยักษี อสุรีแปรพักตร์ที่บอกคนละเม็ดเคล็ดลับอันนี้ให้ทั้งๆที่เป็นยักษ์ผู้น้องของกุมภกรรณ พระรามนั่งบนพระราชอาสน์ มีนางสีดาเคียงข้าง ทรงยกผ้าแพรเลื่องลายละยับสีทองขึ้นเหนือเพราะเสียเพื่อเตรียมให้สัญญาณเริ่มสึกเดี๋ยวต่อเดี๋ยวระหว่างหนุมานกับกุมภกรรณ พระลักษณ์นั่งถอนหายใจอยู่อีกข้างหนึ่ง นึกเป็นห่วงหนุมานอยู่ในทีเพราะตนเคยต้องหอกโมกขศักดิ์ปักอกมาแล้ว รู้ซึ่งถึงพิษสงของมหาศัสตราวุธชิ้นนี้เป็นอย่างดี พระรามหันไปมองรอบๆพลับพลาที่ประทับ ไพร่ยักษ์ไพร่ลิงและหมู่มวลพลมมนุษย์ต่างนิ่งเงียบรอคอยจนแทบจะกลั้นหายใจ ต่างจ้องมองภาพแพร่สีทองเป็นตาเดียว รอจังหวะให้สัญญาณการเริ่มประลองจากผู้เป็นองค์ประธาน พระรามงามสมอันทรงเป็นองค์อวาตารของพระนารายณ์นึกสนุก แกล้งขยับภาพแพร่สีทองลงมาขั้น 1 กองเชียร์ขยับหัวลงมาตามและค้าง ต่างกันหายใจส่งเสียฮึบๆด้วยความอึดอัดจากการลุ้นระทึกอยู่ในลำคอ พระรามกับยกมือขึ้นแล้วแกล้งกระตุกมือลงอีก กองเชียร์ก็ขยับหัวลงตามอีก หัวใจจะวายกันทั้งลานพระรามส่งทอดพระเนตรเห็นท่าทางของผู้รอคอยและความรู้สึกขบขันยิ่ง จึงทรงกระทำเช่นนั้นอีก ศีรษะของเหล่ากองเชียร์ทั้งหลายที่เห็นสไลม์ยักษ์ขึ้นยักษ์ลงพร้อมเพรียงกันเหมือนมวลชนกิ้งก่า ยึก..ยัก..ยึก..ยัก..ยึก..ยัก

กุมภาพันธ์หันไปมองพระราชอาสน์ฝ่ายยักษ์ที่ว่างเปล่าด้วยใจที่ห่อเหี่ยวที่ทศกัณฐ์ไม่มา พรึ่บ!!?

ไม่มีใครคาดเดาได้ถูกจังหวะ พระรามสะบัดพระหัตถ์ลงอย่างว่องไว เสียงแห่ดังสะท้อนหุบเขาพระสุเมรุและเขาลูกอื่นๆที่รายล้อมต่อเนื่อง ให้ความรู้สึกพ้องต่อกันว่าจากนั้นไปจับเป็นการสัปยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่เหนือคำบรรยายอย่างแน่นอนหนุมานถีบยันพื้นเหินขึ้นรอยบนอากาศแขนทั้ง 8 ข้างกลางออกอาวุธในมือต้องแสงอาทิตย์ส่องประกายวูบวาบท้องฟ้าลั่นเลื่อนเครือนโครม ประกายอัสนีบาตแปลบปลาบ เมฆาดำมืดม้วนวนไปมาบนฟ้ากว้างจนมวลอากาศปั่นป่วนไปหมด คลื่นในมหาสมุทรก่อตัวม้วนเข้าหาชายฝั่งซัดโขดหินผาและหาดทรายแก้วดังโครมครืนเหนือความคาดหมาย กุมภาพันธ์เปิดฉากโจมตีก่อนด้วยการชี้ปลายหอกฯไปยังวานรเผือก เปลวไฟร้อนแรงดั่งแสงอาทิตย์พุ่งออกมาเป็นลำจากปลายหอกฯ หนุมานรู้หลบโดยการวาง 4 มือข้างซ้ายลงกับพื้นแล้วยกเท้าที่รูปร่างเหมือนมือชูขึ้นฟ้าที่สามารถหลบพ้นลำแสงเพลิงได้ เสียงเธอดังมาจากไพร่คนและไพร่ลิง เมื่อความร้อนจากเปลวเพลิงเข้ารามเลียต้นลังสูงใหญ่จนไปไม้แห้งกรอบและเปลือกไม้กลายเป็นถ่างสีดำ หนุมานเก็บอาวุธเข้าฝากทั้งหมด ตีลังกาไปรอบๆโดยใช้วิธีเหยียดแขนทั้ง 8 ข้างและเท้าที่มีรูปร่างเหมือนมือ หุ่นไปรอบๆเหมือนจักรผัน ส่วนหางนั้นม้วนขดถ่วงอยู่ที่ก้นไม่ให้เสียหลักง่ายๆ ...

เราจะลงทุกวันเสาร์-อาทิตย์นะ❤️❤️❤️❤️