แด่น้องชายที่ผมรัก
01 | บทบาทของชีวิต
บนโลกใบนี้ก็เหมือนกับในนิยายที่ผมอ่าน หรือกระทั่งมังงะก็เช่นกัน
ตปก.
หย่าซื่อ? เฮ้มัวทำอะไรอยู่ ทำงานต่อซะสิ
ตปก.
ได้ยินมาว่าช่วงนี้ จู ยองวอนเครีย ดันเจี้ยนระดับโลกภายในระยะเวลาสั้นๆได้แล้วนิ! สุดยอดไปเลย
ตปก.
อ่าใช่แล้ว..ได้ข่าวว่าเขามีพี่ชายที่ห่วยแตกด้วยนิ อยากเห็นหน้าจังเลย!
ตปก.
โธ่เอ้ย เธอไม่เข้าใจ คนพี่นะเป็นภาระน้องที่สุด
และ เป็นพี่ชายของผู้แข็งแกร่ง
หย่าซื่อ
อืม../นั่งพักหลังต้นไม้หลังจากทำงานหนักแบบสุดๆ
ถ้าฉันเป็นพี่ชายที่ดีก็คงดี
ถ้าฉันทำได้ดีมากกว่านั้น..
จู ยองวอน คงไม่ตกเป็นแพะที่คอยรับคำดูถูกจากคนปากหมาพวกนั้น
ตปก.
หย่าซื่อ เฮ้? เหนื่อยมั้ย..
ตปก.
เหรอ..แต่ดูยังไงก็เหนื่อยชัดๆ จริงๆนะ! ถ้าฉันลาออกได้ ฉันลาออกไปแล้ว/นั่งลงข้างๆหย่าซื่อ
หย่าซื่อ
ฮะๆ..ชู่ว..เดี๋ยวหัวหน้าก็ได้ยินหรอก
ตปก.
เห้ย! 2คนนั้นทำอะไรอยู่ตรงนั้น?!! กลับมาทำงานได้แล้ว
ผมเหนื่อย แต่ไม่แม้แต่จะปริปากพูดไป
หย่าซื่อ
จู ยองวอน!/วิ่งไปหน้าสมาคม
ตปก.
เอ่อ..ท่านรู้จักเขาหรอครับ
จู ยองวอน
ไม่ รีบเข้าไปเถอะ/ส่ายหัวพร้อมกับเดินเข้าสมาคม
ตปก.
เงียบไปซะสิ! นายท่านก็ไม่ได้รู้จักสามัญชนแบบคุณ จะมาโวยวายหน้าสมาคมอะไรหนักหนา!?!/ทุบเข้าที่หลัง
หย่าซื่อ
อะไรน่ะ!? หมายความว่าไง..
ไม่รู้จักเหรอ? ผมสงสัยคำถามนั้นมาตลอดผมคุกเข่าอยู่ที่สมาคมพร้อมกับมองหน้า "น้องชายตัวเอง" ที่ "ไม่รู้จัก?"
จู ยองวอน
พาเขาออกไปจากตรงนี้ซะ เกะกะลูกหูลูกตา../เข้าสมาคม
หย่าซื่อ
จู.. ยองวอน.../ดวงตาเบิกกว้างกับคำพูด
ตปก.
ครับท่าน!/ลากตัวออกไป
ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นไปได้ละ
ตั้งแต่ที่เขาปลุกพลังก็ห่างเหินกับผมไปทุกครั้ง
ฮันเตอร์ จู ยองวอน ผู้ถือพลังครอง เปลวเพลิงมรณะ ระดับฮันเตอร์ระดับโลก หน่วยS...
น้องชายของผมจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เพียงเพราะพลังและอำนาจเหรอ?
ไม่.. ผมไม่เชื่อเรื่องพวกนั้นหรอก ตอนนี้ก็เช่นกัน
ตปก.
พร้อมแล้วใช่มั้ย หย่าซื่อ อย่าเป็นภาระซะละ!
ผมเป็นฮันเตอร์สายซัพพอร์ตระดับF แต่เพราะเรื่องเงินติดขัดในช่วงนี้ ผมตัดสินใจจะลงดันเจี้ยน..
ตปก.
อืม..มันเป็นดันเจี้ยนระดับD แต่ฉันเห็นว่าที่นี้น่าจะเป็นดันเจี้ยนของหมาป่านี้3ตานี้?
ตปก.
ฉันไม่แน่ใจ แต่ในตอนนี้เรามีกันอยู่แค่6คน แต่ถึงยังไงก็ระวังตัวไว้ก่อน
ตปก.
แต่เราเดินมาไกลมากแล้วนะครับ
ตปก.
ถ้าปล่อยไว้แบบนี้จะทำยังไง?
ตปก.
บ้าเอ้ยเงียบไปเลย!!!/กำโล่แน่น
ตปก.
ฉันจะนำไปเอง!!! แค่ตามมาก็พอ!!/รีบเดิน
หย่าซื่อ
'มีบางอย่างผิดปกติ..ที่นี้เงียบเกินไป ทั้งที่เป็นดันเจี้ยนที่พึ่งปรากฏและยังไม่เคยมีการต่อสู้ภายในนี้ แต่กลับเต็มไปด้วยรอยของการต่อสู้ขนาดใหญ่..'/เดินไปพร้อมกับคุ้นคิด
ตปก.
อ๊าาา!!?!?!/กระเด็นไปชนหิน
ตปก.
นั้น..หางตัวอะไรวะนั้น..
ตปก.
เราต้องรีบถอยไปตั้งหลักก่อน ที่นี้เป็นดันเจี้ยนระดับพิเศษแน่นอน..
*หางขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนหางของใบมีดที่แหลมคมที่มองไม่เห็นตัว ตัดหัวของหญิงสาว*
หย่าซื่อ
'เว*แล้ว! ฉันต้องมาตายที่นี้งั้นเหรอ!?'/รีบวิ่ง
*ตัวหย่าซื่อ ถูกหางผลักไปจมดิน แล้วเริ่มกระอักเลือด*
หย่าซื่อ
อึก!!! อ๊ากกก!!?!?!
หย่าซื่อ
'บ-บ้าเอ้ยเจ็บชะมัด..!!!?!?'/เงยหน้าขึ้น
*ศพทั้งห้าศพถูกทับด้วยหาง หรือถูกจับโดยหางขนาดใหญ่ไปในทิศทางที่ไกล ก่อนที่จะเริ่มมีบางอย่างเริ่มเกิดขึ้นอีกครั้ง เพราะเห็นหัวของมันเสียแล้ว*
{ระบบแจ้งเตือน
มังกร-โฮวุนซา-มังกรเทพน้ำเงินปรากฎตัวขึ้น}
{ระบบแจ้งเตือน
ดันเจี้ยนระดับD→???
ถูกปรับปรุงเรียบร้อยแล้ว}
หย่าซื่อ
ห่ะ.../ดวงตาเบิกกว้าง
หย่าซื่อ
'มันจบแล้ว...ไม่มีใครช่วยผมได้เสียด้วยซ้ำ ในตอนที่ดันเจี้ยนถูกเปลี่ยนแปลง คนหรือฮันเตอร์เองก็ไม่สามารถเข้าไปได้'/ตัวเกร็งขณะเริ่มขยับหนีอย่างแผ่วเบา
*เสียงคำรามของมังกรกึกก้องดัง ดันเจี้ยนแห่งนี้ขณะมองลงไปที่ หย่าซื่อ แล้วตวัดหางไปทางหย่าซื่อ*
*เสียงกระทบของหางและพื้นผิวของดินกระทบเข้าด้วยกันขณะที่ร่างกายของหย่าซื่อ ราวกับรู้สึกจะแตกสลาย*
หย่าซื่อ
"อีก..อ๊ากกกก!! 'บัดซบ..ถ้าฉันเป็นมนุษย์จริงๆฉันคงตายไปแล้ว..อย่างน้อยสกิลรักษาก็..' ฮ-ฮีล.." /พยายามใช้สกิลขณะรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว
*มังกรจดจ้องไปที่ร่างกายของหย่าซื่อที่ดูฉีกขาดก่อนที่จะใช้หางกระแทกไปที่ตัวเขาอีกครั้ง และอีกครั้ง และอีกครั้ง..*
หย่าซื่อ
"อ๊ากกกก!?!!!!! 'แค่นี้ก็จะตายอยู่แล้ว..ไม่..ไม่เอาแล้ว..จู ยองวอน..ถ้าพี่เห็นนายอีกสักครั้งก็ยังดี..' " /กึ่งหลับตากึ่งวิญญาณยังคงอยู่
02 | แค้นของน้องชาย
*เสียงกึกก้องของเหล่าผู้คนจำนวนมาก และภาพของเหล่าฮันเตอร์ในประเทศต่างๆเริ่มรวมตัวอยู่ด้านหน้าดันเจี้ยน*
ตปก.
-ผู้ประกาศข่าว- : " ในตอนนี้เราอยู่ในกรุงโซล และดันเจี้ยนระดับD เกิดข้อผิดพลาดทางดันเจี้ยนอีกครั้ง แต่กลับแปลกประหลาดกว่าเดิม...บลาๆๆๆ---"
จู ยองวอน
เวรเอ้ย!! หลบไป!!/ผลักนักข่าวออกอย่างแรงขณะรีบวิ่งไปหน้าดันเจี้ยน
ตปก.
คุณจู คุณมาแล้วเหรอครับ!/รีบถามด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น
จู ยองวอน
พี่!? พี่อยู่ที่ไหน!! /จับคอเสื้อด้วยความโกรธ
ตปก.
อ-เอ่อ..ต้องขอโทษเรื่องความผิดพลาดของทีมเรา จากการส่งฮันเตอร์ระดับ Sคนอื่นเข้าไปและในตอนนี้ยังไม่กลับมา
จู ยองวอน
เวร!!! ผมจะเข้าไปสักหน่อย/รีบเข้าไปในดันเจี้ยน
ตปก.
คุณจู!... โธ่เอ้ยไม่ฟังกันบ้างเลย../ส่ายหัวด้วยความเป็นกังวล
จู ยองวอน
'จะไกลไปถึงไหน...พี่...'/เดินอยู่ภายในดันเจี้ยนพลางคิด
จู ยองวอน
'บ้าเอ้ย!! ผมไม่น่าทำแบบนั้นเลย..'/รีบพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ถ้าผมไม่พูดออกไปแบบนั้น..
ถ้าผมได้กลับไปเป็นแบบเก่า
หย่าซื่อ
จู ยอง! พี่อยู่นี้ เรียนเป็นไงบ้างเจ้าน้องชาย~
จู ยองวอน
ครับ..แต่เพื่อน...ดูกลัวผมยังไงก็ไม่รู้สิ..พี่
ฉันเองก็คิดว่าพี่เองก็เช่นกัน แต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้น..
หย่าซื่อ
เฮ้!? ใครว่าน้องชายพี่คนนี้กัน บอกมา จู ยอง พี่จะฟ้องครูใหญ่ให้นายเอง! ฮะๆ/ทำสีหน้าจริงจังและขี้เล่น
หย่าซื่อ
จู ยอง..ไม่เป็นไร...พี่อยู่ตรงนี้ไง..ไม่ต้องร้อง../โอบกอดด้วยรอยยิ้ม
รอยยิ้มที่อบอุ่นนั้นที่กอดผมในวัยเด็ก ในตอนที่ผมถูกเพื่อนรังแก..
จู ยองวอน
พ-พี่.../ตัวเกร็งขณะหยุดจ้องมองไปตรงหน้า
ศพที่อยู่ตรงหน้าผม ที่กำลังนอนกองเลือดอยู่ ศพที่สร้างรอยยิ้ม และความสุขให้ผม ศพที่คอยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผม
จู ยองวอน
พี่!!?!?!!/รีบวิ่งไปหาหย่าซื่อที่นอนจมกองเลือด
จู ยองวอน
ไม่!!!...ไม่...ไม่สิ!! ตื่นสิ!!!/โอบกอดศพขณะคุกเข่าและตัวเกร็งไปด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า
*เสียงมังกรร้องคำรามออกมาอีกครั้งในทิศทางที่ดูห่างไกลเข้าไปอีก ดวงตาของ จู ยองวอน เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อครึ่งและเชื่อครึ่ง ดวงตาที่สีแดงก่ำกำลังโอบกอดศพของหย่าซื่อ*
จู ยองวอน
พี่...เสียงนั้น..เป็นมันใช่มั้ย../ก้มหน้าลงขณะที่พูดด้วยเสียงสงบ
จู ยองวอน
มันใช่มั้ยที่ฆ่าพี่..ถ้าเป็นมัน../วางศพหย่าซื่อลง
จู ยองวอน
กูก็จะฆ่ามันให้ตายด้วยกำมือของกูเอง!!!!!!/พุ่งไปทิศทางของเสียง
แด ซอง
แค่ก! มันไม่เป็นอะไรเลย..จู ยองวอนก็ไม่รู้จะกลับมาเมื่อไหร่.../ถูกกรงเล็บมังกรข่วนพลางพูดเสียงอย่างแผ่วเบา
โด ยุน
อึก..เรื่องนั้นช่างก่อนเถอะ หมอนั้นเข้าไปฝึกตัวเองในดันเจี้ยน ไม่ได้เตรียมอะไรไปด้วยซ้ำ/ลอยตัวขึ้นก่อนที่จะเริ่มใช้พลังรักษากลางอากาศให้แก่ แด ซอง
โก อึน
ไหวอยู่หรอก..ถ้าไม่มี จู ยองวอน ถึงแม้การผสานพลังจะน้อยลง แต่ก็ยื้อเวลาไว้ได้.../กำกระบี่แน่น ก่อนที่จะเริ่มพุ่งตัวไปด้านข้าง
แด ซอง
โก อึน!! แกมันก็มีดีแค่ปาก! ฉันเสียงมานาไปมากแล้ว จะยื้อไม่ไหวแล้ว/จับหนังสือเวทย์ไปทางด้านซ้ายขณะที่เริ่มขึ้นเสียงกับโก อึน
โด ยุน
เงียบปากไปทั้งคู่ แล้วมาเริ่มจริงจังเถอะ! พันธนาการ!!/ดวงตาเริ่มสีขาวก่ำ ก่อนที่จะเริ่มปัดมือแล้วมีโซ่โผล่ออกมาเข้าไปพันรอบตัวมังกร
แด ซอง
นั่น..ฉันว่าแล้ว...หมอนั้นต้องมา..!!!/ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น
โด ยุน
จู ยอง..ช่างเถอะ! มาเริ่มของจริงกันเลย!/กำมือของตัวเอง ขณะที่โซ่เริ่มตรึงขึ้นเรื่อยๆ
*ดาบสีดำลายทมิฬ ปักลงเข้าที่หลังของมังกร ก่อนที่จะเริ่มมีบางอย่างพุ่งมาแต่ไกล ร่างกายของ จู ยองวอน ปกคลุมไปด้วยมานาสีดำมืดและแดง ขณะที่มังกรเริ่มที่จะสังเกตเห็น แล้วดันโซ่ออกไปจากตัว*
จู ยองวอน
มันเป็นของฉัน..ต้องฆ่ามันด้วยฝีมือของฉันเท่านั้น..หลีกไป!!!
*แด ซอง โด ยุนและโก อึน หยุดนิ่งแต่แล้วก็เก็บอาวุธเข้าไปในกระเป๋ามิติแล้วยิ้มอย่างแผ่วเบา*
แด ซอง
เฮ้!!! จู ยอง เจ้ามังกรนี้ใช้หางกระทืบพี่นายล่ะ!! จัดการมันเลย!!/ตะโกนด้วยความตื่นเต้น
โด ยุน
เฮ้..แบบนั้นมันก็ยิ่งแย่เข้าไปนะสิ/กระซิบเข้าไปหาแด ซอง
แด ซอง
ช่างสิ เจ้ามังกรนั้นต้อ–!!!!
โก อึน
แม้แต่ จู ยองวอน ยังแทบไม่สามารถเผามันด้วยเปลวเพลิงมรณะได้งั้นเหรอ/พูดขณะไม่ได้มองว่ามีคนถูกหางมังกรปัด
แด ซอง
เฮ้!!...อ่า..เจ็บ.../จับไปที่แขนตัวเองที่มีบาดแผลจากถูกกระแทกด้วยหาง
โก อึน
เราจะยืนดูแบบนี้จริงๆเหรอ
โด ยุน
อืม..เพราะฉันคิดว่า..ต่อให้ต้องตายเขาคงไม่อยากให้เราไปยุ่งอยู่ดี/ใบหน้าของโด ยุน เศร้าและกังวลเล็กน้อยในขณะจ้องมองการต่อสู้ที่ดุเดือด
จู ยองวอน
บาดแผลนี้สำหรับ แด ซอง!!!/ฟาดฟันมีดยาวไปที่แขนมังกรจนหัก
*เสียงคำรามของมังกรร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด*
จู ยองวอน
บาดแผลนี้สำหรับ พี่ชายของฉั—/โดนข่วนที่หัวใจ
แด ซอง
เวรแล้ว../กำลังจะวิ่งไปหาจู ยองด้วยความกังวล
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
