ปักษาพิพากษ์รัก
ตอนที่1
หลงหลานซี(นายเอก)
คารวะคุณชายใหญ่ คุณหนูรอง//โค้งคำนับ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ตามสบายเถอะ
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ใช่ๆ
หลงหลานซี(นายเอก)
พวกท่านเรียกข้ามามีอะไรหรือป่าวขอรับ?//เงยหน้า+ถามทั้งสอง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ข้าได้รับบัตรเชิญจากสำนักเซียนมาน่ะ//ชูป้ายเชิญให้หลงหลานซีดู
หลงหลานซี(นายเอก)
บัตรเชิญจากสำนักเซียน!?//ตาเปล่งประกาย
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ใช่เเล้วๆ
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ตอนเเรกข้าก็ว่าจะไปอยู่หรอก
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
เเต่ทว่าเขาเชิญเเค่คนเดียว
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ข้ากับน้องสาวก็ห่างกันไม่ได้อีก
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
พวกเราเลยคิดว่า
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ยกให้เจ้าเสียดีกว่า
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เจจ้าจะเอาหรือไม่//ยื่นบัตรเชิญไปให้หลงหลานซี
หลงหลานซี(นายเอก)
เอาขอรับ//รีบเอาบัตรเชิญจากมือชางซาฉิน+ยิ้ม
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เจ้าอย่าลืม ว่าเจ้าเป็นเพียงเเค่คนรับใช้ ไม่ได้สืบสายเลือดจากผู้มีพลังทั้งหลาย
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เส้นทางเป็นเซียนของเจ้าอาจจะหนักมากก็เป็นได้
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
อื้อๆ//พยักหน้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
อย่าพึ่งเศร้าใจไปสิ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เจ้าชื่อหลงหลานซี
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เเซ่ของเจ้าเเปลว่ามังกรเชียวนะ
หลงหลานซี(นายเอก)
นั่นมันก็เป็นเเค่เเซ่นี่นา
หลงหลานซี(นายเอก)
ชื่อจริงๆของข้าคือ หลานซี หลานซีที่เป็นดอกไม้
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ดอกไม้อยู่ที่ไหนก็งดงามนะ//เดินมาปลอบ
หลงหลานซี(นายเอก)
//น้ำตาคลอ
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
เอ้ อย่าร้องสิๆ//ทำตัวไม่ถูก
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
จริงด้วยสิ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ก่อนท่านพ่อจะออกไปทำสงคราม
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ท่านพ่อเล่าเรื่องตอนเจอเจ้าให้ข้าฟังด้วยเเหละ
หลงหลานซี(นายเอก)
เจอข้า?//ชี้ตัวเอง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ใช่
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เจ้าอยากฟังมั้ย!?
หลงหลานซี(นายเอก)
อยากขอรับ//พยักหน้า+ตอบรับของไว
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
งั้นก็นั่งลงก่อน
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
//+
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ท่านพ่อเล่าให้ข้าฟังว่า
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เมื่อ17 ปีก่อน
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ตระกูลพวกเราถูกข้าศึกโจมตีพร้อมกัน ในตอนนั้นข้าอายุเพียง2 ขวบ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
โชคดีไทเฮาเรียกข้าเข้าวัง จึงไม่รู้เรื่องอะไร
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เมื่อทัพของเมืองหลวงมาสมทบก็ทำให้จับพวกข้าศึกได้
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ในตอนที่จะเดินทางไปที่คุกหลวง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ท่านพ่อได้ยินเสียงเด็กทารกร้องไห้ดังก้องในป่าวสันต์ เขาจึงตามเสียงทารกไป
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
จนได้เจอเจ้า
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
เดี๋ยวนะพี่
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ป่าวสันต์เป็นป่าเเดนเทพนี่นา
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
อาซีเข้าไปอยู่ที่ป่านั่นได้ยังไง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ข้าก็ไม่รู้
หลงหลานซี(นายเอก)
ป่าวสันต์คืออะไรขอรับ//งง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ป่าวสันต์เป็นป่าของเทพบุปผา เเละเทพเหมันต์ เมื่อครั้งบรรพกาลโลกมนุษย์เหมือนอยู่ในทะเลเพลิงเทพทั้งสองจึงประทานเเผ่นดิน หรือป่าวสันต์มาเพื่อให้มนุษย์หลบภัย
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เมื่นานวันเข้ามนุษย์ยิ่งโลภมาก อยากครอบครองป่าวสันต์ เทพทั้งสองเลยพิโรธหนักมาก เพราะพื้นที่เเห่งนั้นห้ามมีใครครอบครองจึงร่ายมนต์ไว้
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
"หากใครมีจิตใจไม่บริสุทธิ์จะไม่ให้เข้าเขตศักดิ์สิทธิ์นี้"
หลงหลานซี(นายเอก)
งี้นี่เอง
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เมื่อท่านพ่อเจอเจ้าก็เเปลกใจเหมือนกับพวกเรา
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เพราะไม่มีทางที่จะมาอยู่ในป่าได้
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ยังไงหากใครคิดทิ้งลูกตัวเองก็คงเข้าป่าไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ใช่ๆ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เเต่เมื่อท่านพ่อมองไปรอบตัวของเจจ้าก็พบกับดอกหลานซีที่เหี่ยวเฉา
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เเละมีจิตของมังกรเงินที่หยกของเจ้าด้วย
หลงหลานซี(นายเอก)
หยกของข้า//มองเอวที่คาดหยกมังกรไว้อยู่
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ท่านพ่อเลยตั้งชื่อเจ้าท่านนี้
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
หลงหลานซี
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
การตั้งชื่อของท่านพ่อนี่ก็...//ส่ายหัว
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
จะว่าไปเเล้ว
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
บนสวรรค์จะมีเทพอยู่มั้ยนะ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ไม่มีหรอก
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ไม่รู้ข้าเคยอ่านคัมภีร์สามภพ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เขาเขียนไว้ว่า
เมื่อเด็กผู้ถือครองพลังเเห่งชีวิตถือกำเนิด ปวงเทพทั้งหลายต้องทำการสังเวยพลังเเละชีวิตตนเพื่อปกป้อง คุ้มครองเด็กผู้นั้น
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ข้าเคยเห็นเขาเขียนไว้อีกว่า
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เหมือนมีคนที่ถือครองพลังเเห่งความตาย มาโจมตีสวรรค์ตอนเด็กคนนั้นถือกำเนิด
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เทพทั้งหมดจึงอุทิศชีวิต ต่อสู้สุดกำลังเพื่อปกป้องเด็กคนนั้น เเละในที่สุดก็ผนึกผู้ถือครองพลังเเห่งความตายได้
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เเต่ทว่า
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เด็กที่ถือครองพลังเเห่งชีวิตก็หายไปเช่นกัน
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เมื่อจบศึกนั้นเทพทั้งหลายต่างล้มตายเพราะบาดเจ็บหนักหรือใช้พลังไปมาก
หลงหลานซี(นายเอก)
//น้ำตาไหล
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
อาซีเจ้าร้องไห้ทำไมกันเนี่ย!?//รีบลุกไปเช็ดน้ำตาให้หลงหลานซี
หลงหลานซี(นายเอก)
ข้าไม่เป็นไร//ถอยตัวออก
หลงหลานซี(นายเอก)
ข้าเพียงคิดว่าหากเด็กผู้นั้นยังมีชีวิตอยู่
หลงหลานซี(นายเอก)
หากได้รู้ว่า เกิดเหตุการณ์เเบบนี้
หลงหลานซี(นายเอก)
เขาจะทำอย่างไรกัน
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ข้าว่าป่านนี้เด็กคนนั้นน่าจะตายไปเเล้วเเน่ๆ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
อืมมม
หลงหลานซี(นายเอก)
ข้าคิดว่าเขายังมีชีวิตอยู่เเน่ๆ
ตอนที่ 2
หลงหลานซี(นายเอก)
ข้าว่าเขาต้องมีชีวิตอยู่เเน่ๆ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ชั่งเรื่องเทพเซียนเถอะ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เจ้าต้องออกเดินทางกับคณะอาจารย์จากสำนักเซียนตั้งเเต่เช้าตรู่
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
เพราะฉะนั้นรีบไปเก็บข้าวของ เเล้วก็เข้านอนเถอะ
หลงหลานซี(นายเอก)
ไปพรุ่งนี้หรือขอรับ//ตกใจ
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ใช่
หลงหลานซี(นายเอก)
เร็วจัง ยังไม่ได้ร่ำลาอีกหลายคนเลย//เศร้า
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ไม่เป็นไร
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
เดี๋ยวข้าบอกพวกเขาให้เอง
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
เจ้าน่ะ
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
อย่าให้เสื่อมเสียชื่อเสียงตระกูลเราเด็ดขาดนะเข้าใจมั้ย//มองหลงหลานซี
หลงหลานซี(นายเอก)
เข้าใจขอรับ//พยักหน้ารัวๆ
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
งั้นก็รีบไปได้เเล้ว
หลงหลานซี(นายเอก)
งั้นข้าน้อยขอลา//ลุก+เดินออกไป
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ท่านพี่//มองหลงหลานซีที่เดินออกไป
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
มีอะไร?
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ท่านว่าเขา....
ชางซาฉิน(เพื่อนนายเอก)
ไม่ต้องเป็นห่วงเขาหรอก
ชางซาอู่(เพื่อนนายเอก)
ค่ะ//เศร้า
หลงหลานซี(นายเอก)
ดึกขนาดนี้เดล้วหรอเนี่ย //มองพระจันทร์ด้านนอกหน้าต่าง
หลงหลานซี(นายเอก)
รีบเก็บของเดล้วเข้านอนดีกว่า//รีบเก็บของ+เข้านอน
หยินหลาน(เเม่นายเอก+เทพพฤกษา)
อาซั่ว//ตะโกนเรียก
หลงซั่ว(เทพสงคราม + พ่อนายเอก)
อาหลานมีอะไร//เดินมาหา
หยินหลาน(เเม่นายเอก+เทพพฤกษา)
ข้าไปหาเทพซะตามา เขาบอกว่า พวกเราจะมีลูกเเล้ว//ยิ้ม
หลงซั่ว(เทพสงคราม + พ่อนายเอก)
จริงหรอ//ดีใจ
หยินหลาน(เเม่นายเอก+เทพพฤกษา)
ใช่ ซานจื่อบอกข้าเองเลย ข้าดีใจเหลือเกิน//น้ำตาคลอ
หลงซั่ว(เทพสงคราม + พ่อนายเอก)
ข้าก็ดีใจเช่นกัน//โผลเข้ากอดหยินหลาน
หลงซั่ว(เทพสงคราม + พ่อนายเอก)
เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปหาซานจื่ออีกรอบกัน ทำนายดวงซะตาลูกของเรานะ
หยินหลาน(เเม่นายเอก+เทพพฤกษา)
อื้ม//กอดกลับ
หลงหลานซี(นายเอก)
อื้อออ//ตื่น
หลงหลานซี(นายเอก)
ฝันเเปลกจังเลย
หลงหลานซี(นายเอก)
//ลุกขึ้น+ออกไปข้างนอก
หลงหลานซี(นายเอก)
ตะวันจะขึ้นเเล้วนี่นา รีบไปอาบน้ำดีกว่า//รีบเดินไปอาบน้ำ+เเต่งตัว
หลินฉาง(อาจารย์)
เจ้าอีกครึ่งชั่วยามก็จะออกเดินทางเเล้ว ไปเช็คให้เรียบร้อย
ศิษย์ชาย
ขอรับ//เดินไปตามคำสั่ง
หลงหลานซี(นายเอก)
เเล้วเราควรไปตรงไหนหว่า
หลินฉาง(อาจารย์)
เจ้าเป็นศิษย์ที่ราชสำนักเเนะนำมาใช่หรือไม่//หันมาถามหลงหลานซี
หลงหลานซี(นายเอก)
ใช่ขอรับ
หลินฉาง(อาจารย์)
เจ้าขี่กระบี่เป็นหรือไม่!?
หลงหลานซี(นายเอก)
เป็นนิดหน่อยขอรับ
หลินฉาง(อาจารย์)
งั้นก็เอาไป//โยนกระบี่ให้นายเอก
หลงหลานซี(นายเอก)
(รับเเทบไม่ทัน!)//รับกระบี่
หลินฉาง(อาจารย์)
พวกเราจะเดินทางด้วยกระบี่ ส่วนรถม้าจะตามไปทีหลัง เจ้าเอาสัมภาระไปไว้หลังรถม้า
หลงหลานซี(นายเอก)
ขอรับ(เป็นคนที่เย็นชาจังเลย)//เดินเอากระเป๋าไปไว้หลังรถม้า+กลับมาที่เดิม
ศิษย์ชาย
ไม่ทันไรอาจารย์ก็ให้กระบี่กลับศิษย์ใหม่นั่นเเล้ว//ชี้ไปทางหลงหลานซี
ศิษย์หญิง
ไหน//มองไปที่ชี้
ศิษย์หญิง
เห้ย นั่นมันกระบี่เซียนนี่!
ศิษย์ชาย
เราพึ่งได้เเค่กระบี่ไม้เอง
ศิษย์หญิง
อาจารย์ไม่ยุติธรรม
หลินฉาง(อาจารย์)
งั้นพวกเจ้าสามารถถือกระบี่ไม้ได้อย่างเขารึยัง
ศิษย์ชาย
ก็พอได้ขอรับ//อวด
หลินฉาง(อาจารย์)
งั้นกลับสำนักไป ข้าจะให้กระบี่เซียนเเก่พวกเจ้า ถ้าเจ้าถือไม่ได้ คัดตำรา500 จบ เอาหรือไม่
หลินฉาง(อาจารย์)
(เด็กนั่น เป็นเพียงเเค่มนุษย์ที่ยังไม่ได้ฝึกวิชาเซียนเลยด้วยซ้ำ เเต่ถือกระบี่เซียนได้โดยไม่เป็นอะไรเลยซักนิด)
หลินฉาง(อาจารย์)
(เเปลกจริงๆ)
หลงหลานซี(นายเอก)
//มองกระบี่ตัวเอง
หลงหลานซี(นายเอก)
(ร้อนจังเหมือนตัวจะไหม้เลย)
หลงหลานซี(นายเอก)
จงบิน//โยนกระบี่+ร่ายคาถา
หลงหลานซี(นายเอก)
//ขึ้นไปเหยียบบนกระบี่
หลินฉาง(อาจารย์)
พร้อมเเล้วใช่หรือไม่//ขี่กระบี่มาถาม
หลงหลานซี(นายเอก)
//พยักหน้าตอบ
หลินฉาง(อาจารย์)
งั้นตามข้ามา//ขี่กระบี่นำ
หลงหลานซี(นายเอก)
//ขี่กระบี่ตาม
หลินฉาง(อาจารย์)
//ลงไปที่พื้น+ลงออกจากระบี่
หลินฉาง(อาจารย์)
ต่อจากนี้พวกเราจะเดินไป
หลงหลานซี(นายเอก)
ทำไมขอรับ
ศิษย์ชาย
ศิษย์น้องคงยังไม่รู้
ศิษย์ชาย
เจ้าเห็นภูเขาข้างหน้ามั้ย?
หลงหลานซี(นายเอก)
เห็นขอรับ
ศิษย์ชาย
นั่นเรียกหุบเขาผูซา
ศิษย์ชาย
ยิ่งเราอยู่บนที่สูงมากเท่าไหร่จะสูดพิษจำนวนมาก
หลงหลานซี(นายเอก)
(ที่สูง?)
ศิษย์ชาย
เอาเป็นว่าเดี๋ยวเจ้าก็ได้เรียน
หลินฉาง(อาจารย์)
งั้นก็รีบเดินทางได้เเล้ว
หลงหลานซี(นายเอก)
//เดินตาม
ตอนที่3
หลินฉาง(อาจารย์)
รีบเข้าไปข้างใน ท่านเจ้าสำนักรออยู่
หลงหลานซี(นายเอก)
อ้ะ ครับ//รีบเดินเข้าไป
หลงหลานซี(นายเอก)
คนเยอะจัง//มองซ้ายมองขวา
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนมาพร้อมกันเเล้วก็เริ่มพิธีกันเถอะ
หลงหลานซี(นายเอก)
พิธีอะไรหรอ//หันไปถามคนข้างๆ
ศิษย์ชาย
พิธีรับศิษย์น่ะสิ//กระซิบบอก
ศิษย์ชาย
หากใครไม่ได้รับเลือกจากอาจารย์ที่อยู่บนนั้น ก็ต้องเป็นศิษย์นอกอ่ะนะ//ขยายความอีกที
หลงหลานซี(นายเอก)
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง(เราจะได้รับเลือกมั้ยนะ)//มองไปที่อาจารย์ที่ยืนอยู่ข้างบน
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
ข้ามีนามว่า ปี้เหยาหลิน เจ้าสำนักปี้เซียน ผู้ใช้สัตว์อัญเชิญ
หลงหลานซี(นายเอก)
(สัตว์อัญเชิญ?)//งง
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
ข้ามีนามว่า ปี้หยินซี รองเจ้าสำนักปี้เซียน ผู้ใช้กระบี่
หลงหลานซี(นายเอก)
(กระบี่?)
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
ข้าอาจารย์ใหญ่ปี้เหยา ดูเเลศิษย์ฝ่ายนอก ผู้ใช้กระบี่
ปี้เซียน(อาจารย์รอง)
ข้าอาจารย์รอง ปี้เซียน ดูเเลศิษย์ฝ่ายนอก ผู้ใช้พิษ
หลงหลานซี(นายเอก)
(ชื่อเหมือนสำนักเลยเเห้ะ)
ปี้หลาง(อาจารย์สาม)
ข้าอาจารย์สาม ปี้หลาง ดูเเลศิษย์ฝ่ายนอก ผู้ใช้มิติ
หลงหลานซี(นายเอก)
นี่พวกท่านรู้หรือไม่ ว่าผู้ใช้กระบี่ มิติ เเล้วก็กระบี่นี่คืออะไร?
ศิษย์ชาย
เอาง่ายๆ พวกเราจัดระดับ เเละประเภทของพลังน่ะ
ศิษย์ชาย
ระดับพลังก็มี
-คนธรรมดา
-เซียน
-เทพ
เเละก็ระดับตำนาน เอกเทพ เเต่ก็เป็นได้เเค่ตำนาน
ศิษย์ชาย
ส่วนประเภทก็เเบ่งเป็น
ผู้อัญเชิญ -สามารถอัญเชิญสัตว์ ภูต ปีศาจ
ผู้ใช้อาวุธ -ใช้กระบี่ ทวน หรือประเภทอาวุธนั่นเเหละ
ผู้ใช้มิติ -สามารถใช้ช่องว่างมิติได้ สามารถเคลื่อนที่ไปไหนก็ได้
ศิษย์ชาย
ส่วนมีอีกอย่างหนึ่งที่หายากมากๆ คือ ผู้มีพลังธาตุ -สามารถใช้ได้ ดิน น้ำ ลม ไฟ สายฟ้า น้ำเเข็ง พวกนี้ได้
หลงหลานซี(นายเอก)
งั้นหรอขอรับ
หลงหลานซี(นายเอก)
ขอบคุณที่อธิบายขอรับ
ศิษย์ชาย
อืม ว่าเเต่น้องชายชื่อไรหรอ?
หลงหลานซี(นายเอก)
ข้ามีนามว่า หลงหลานซี ท่านล่ะ
จิ่งซี(ศิษย์พี่สาม)
ข้ามีนามว่าจิ่งซี
จิ่งซี(ศิษย์พี่สาม)
เป็นศิษย์ของอาจารย์สามฝ่ายนอก
หลงหลานซี(นายเอก)
ข้างงมาตั้งนานเเล้ว ฝ่ายนอกกับฝ่ายในมันมีความหมายอย่างไร
จิ่งซี(ศิษย์พี่สาม)
จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอก
หลงหลานซี(นายเอก)
ยังไงขอรับ
จิ่งซี(ศิษย์พี่สาม)
เอาเป็นว่า ศิษย์ฝ่ายในเป็นศิษย์ที่ได้รับการยอมรับจากเจ้าสำนักน่ะนะ
จิ่งซี(ศิษย์พี่สาม)
จะมีข้อดีเเค่ สามารถฝึกกับเจ้าสำนัก กับรองเจ้าสำนักได้ เเละสามารถฝึกตำราลับได้ ก็เเค่นั้น//ยักไหล่
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
นี่เหยาหลิน//สะกิดปี้เหวาหลิน
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
มีอะไร//หันมาหาปี้หยินซี
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
ดูเด็กที่ยืนคุยกับจิ่งซีสิ//ชี้ไปทางหลงหลานซี
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
นั่นมัน!!//มองไปที่หลงหลานซี
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
หน้าตาคล้ายกับคนในภาพวาดที่อาจารย์เคยให้ไว้ใช่มั้ยล่ะ
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
ใช่
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
เเต่เป็นไปไม่ได้หรอก
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอนะ เหยาหลิน//เดินเข้ามา
ปี้เซียน(อาจารย์รอง)
ข้าเห็นเด็กคนนั้นเเล้วล่ะ//+
ปี้หลาง(อาจารย์สาม)
หน้าตาคล้ายกันจริงๆ//+
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
ใช่มั้ยๆ
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
ข้าว่า ต้องเกี่ยวข้องกันเเน่ๆ
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
มีวิธีพิสูจน์อยู่เพียงวิธีเดียว
ปี้เซียน(อาจารย์รอง)
วิธีอะไร
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
ถ้าเขาเป็นผู้ใช้ธาตุเเสดงว่า ต้องใช่เเน่ๆ
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
เเต่หากไม่ใช่
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
ก็ต้องใช่เเน่ๆ
ปี้เซียน(อาจารย์รอง)
อ่าว-_-
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
//กุมขมับ
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
//+
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
ก็เหมือนกันขนาดนั้น
ปี้เหยา(อาจารย์ใหญ่)
ไม่ใช่ก็กระไรอยู่
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
เอาเป็นว่า รับมาเป็นศิษย์ฝ่ายใน
ปี้หลาง(อาจารย์สาม)
เเต่เรายังไม่รู้พลังของเด็กนั่นเลย
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
เอาเถอะน่า
ปี้เซียน(อาจารย์รอง)
ล็อคมงสุดๆ
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
ตกลงมั้ย เหยาหลิน
ปี้เหยาหลิน(เจ้าสำนัก)
ก็เเล้วเเต่เจ้า//ไม่รู้ไม่ชี้
ปี้หยินซี(รองเจ้าสำนัก)
งั้นเเสดงว่าเหยาหลินอนุญาตเเล้ว
ปี้หลาง(อาจารย์สาม)
งั้นก็ตามนั้น
หลงหลานซี(นายเอก)
(รู้สึกเหมือนมีคนมองตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว)//มองไปยังอาจารย์ทั้ง5
หลงหลานซี(นายเอก)
(คิดไปเองเเหละ)//ส่ายหัว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
