นายสองใจกับคนสองคน
นางเเก้วจะทำอย่างไร
ท่านออกยาหมื่น
นางเเก้วมันหายไปไหนของมันวะ
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
คงไปไหนมิใช่หาผู้ชาย
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
มาเเล้วเจ้าคะท่านเเม่(🙄)
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
เจ้าไปไหนมารึ
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ข้าไปหานางสรองมาเจ้าคะ(โกหกที่จริงไปหาท่านออกสีทันยา)
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
ข้านึกว่าเจ้าไปหาผู้ชายมิใช่รึ
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
มิใช่เจ้าคะ(ท่านเเม่จะอะไรกับข้านักหนา)
ท่านออกยาหมื่น
ถ้าเป็นอย่างงันก็อย่าไปว่ากันเถอะข้าฟังนานละ
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
ท่านพี่ไปนอนกันเถอะเจ้าคะ
ท่านออกยาหมื่น
ไปเถอะข้าลำคาญ
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
เจ้าคะท่านพ่อ
ท่านออกยาหลวง
ไปทำขนมให้ข้ากินหน่อยสิ
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ได้เจ้าคะ
เเละออกสีทันยาก็มาเจอนางไม้
จึงตกหลุมรักเเเทนที่ก็รักนางเเก้ว
ออกสีทันยา
ข้าไม่เคยเห็นหญิงใดงามเเละเก่งเเบบนี้มาก่อนเลย
ออกสีทันยา
เจ้าทำอะไรอยู่รึ(เดินเข้าไป)
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ท่านเป็นใครเจ้าคะ
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ทหวายพระคมเจ้าคะ(กราบเท้า)
วุ่นวาย
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ทำไมรึเจ้าคะ
ออกสีทันยา
ข้าไม่ได้ใหญ่หลวงขนาดทั่วบ้านทั่วเมือง
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ท่านพี่ทำไรเจ้าคะ(😒)
ออกสีทันยา
ใครพูด(หันไปมอง)
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ที่เเท้ท่านพี่ก็มาอย่กับมัน
ออกสีทันยา
มันไม่ใช้อย่างที่เจ้าคิดนะ
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
มันใช่ไมเจ้าคะที่ออยคุณพี่(เดินไปจิกผม)
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
โอ้ย!
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ข้าเจ็บ
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
เจ็บนั้นเเหละดี
ท่านออกยาหลวง
เสียงดังเชียว
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
เจ้าคะ(หยุดทำกราบ)
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ท่านพ่อช่วยข้าด้วย
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ห้ะ!(พ่อลูกกันรึ)
ท่านออกยาหลวง
วันรุ่งเจ้าเอาพ่อเจ้ามาคุยกับข้า
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
เจ้าคะ(😮💨)
ท่านออกยาหลวง
ส่วนเจ้าออกสีทันยา
ท่านออกยาหลวง
ไม่ต้องมายุ่งกับลูกจ้าอีก
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
ท่านพ่อเจ้าคะข้าเจ็บ
ท่านออกยาหลวง
ไม่เป็นไรข้าว่าเจ้าไปพักเถอะ
นางไม้(ลูกออกยาหลวง)
เจ้าคะท่านพ่อ
เเละเเล้วนางเเก้วก็ไปหานางสรอง
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
นางสรอง(เรียก)
นางสรอง(เพื่อนนางสีทันยา)
มีอะไรรึนางเเก้ว
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ข้ามีเรื่องจะเล้าให้เจ้าฟัง
นางสรอง(เพื่อนนางสีทันยา)
ว่าอย่างไรรึ
นางสรอง(เพื่อนนางสีทันยา)
จริงรึ
ออกสีทันยา
เส็งว่ะ(กินเหล้า)
ร่าง
ออกสีทันยา
ทำไมอีนางเเก้วต้องขัดข้า
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ท่านพ่อเจ้าคะ
ท่านออกยาหมื่น
ว่าอย่างไรรึ
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
คงมีเรื่องอีกสิท่า
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
คือท่านออกยาหลวงให้ไปพบเจ้าคะท่านพ่อ(😥)
ท่านออกยาหมื่น
เพราะเรื่องใดรึ
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ท่านพ่อไม่ต้องกังวนหรอกเจ้าคะ
ท่านออกยาหมื่น
มีอะไรจะบอกจ้ารึ
ท่านออกยาหลวง
นางเเก้วมันทำลูกข้า
ท่านออกยาหลวง
เจ้าช่วยให้มันออกห่างลูกข้าหน่อย
ท่านออกยาหมื่น
ได้วันนี้ข้าจะเคี้ยนมัน
ท่านออกยาหมื่นได้กลับเรือน
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
เจ้าคะ
ท่านออกยาหมื่น
เจ้าไปทำเรื่องอันใดมา
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
เออ.......ค
ท่านออกยาหมื่น
นางบวยไปเอาหวายมา
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
จะเคี้ยนลูกจริงๆรึเจ้าคะ
ท่านออกยาหมื่น
ข้าบอกไปเอาหวายมา
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
เจ้าค่ะ
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ท่านพ่อ
ท่านออกยาหมื่น
/ลงมือเคี้ยน
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
ท่านพ่อ(ร้องไห้)
ท่านออกยาหมื่น
อย่าขัดข้า(ไม่ได้มอง)
นางบวย(ภรรยาท่านออกยาหมื่น)
ท่านพี่หันไปดู!
ท่านคุณหลวง
ไม่ต้องตกใจหรอก
ท่านคุณหลวง
อือใช้มีอันใดที่ต้องทะเราะกับเจ้า
นางเเก้ว(ลูกออกยาหมื่น)
หื้อ~
ท่านออกยาหมื่น
อย่าปลอบมันเจ้าอยู่ตรงนั้นเเหละ
ท่านคุณหลวง
ต่อไปห้ามใครทำร้ายนางเเก้วอีกเพราะเป็นคนรักเพื่อนข้า
ท่านออกยาหมื่น
ได้ข้าจะไม่ทำมัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
