เมื่อผมได้ตื่นขึ้นในห้องที่มีแสงสว่างลดรอดมาเพียงเล็กน้อย ตอนนี้ผมอายุ ได้แค่12ปี ผมได้ตื่นขึ้นมาและได้ใช้ชีวิตในโลกอันหน้าเบื่อตามเคย

//ณ ลานฝึก//

-กฎของลานฝึกนี้ คือการที่เราต้องใช้ใบอนุญาตคนของ อณาจักร แอนโนเกียร์เท่านั้น ทุกๆคนเมื่อถึงเวลา 08:00-08:30 ต้องมารวมตัวกันและจับคู่ฝึกตู่สู้-

[อธิบาย]ซึ่ง อณาจักรแห่งนี้ต้องทำการคัดเลือกหรือตามหาค้นคว้า คนที่มี มานาหรือพลัง ที่สูงมาตู่สู้แย่งชิงกัน แต่ก่อนจะได้ตัวพวกเขาจะมีการส่งไปขออนุญาตแต่พอถึงเวลาไม่ว่า พ่อแม่ ของแต่ละคนจะยินยอมหรือไม่ถึงอย่างงั้นก็ต้องแย่งชิงพวกเด็กๆที่ได้รับมานาอันสูงส่งนั้นมาให้ได้ แต่ถ้าใครขัดขืนหรือพยายามต่อสู้ บุคคลที่ขัดขืนจะโดนฆ่าตายอย่างเย็นชาและไร้ความอาวรณ์

พอพวกเด็กๆโตได้อายุ10-15ปี จะได้ไปเข้าสนามการต่อสู้ แต่คนที่ได้เข้า สนามนั้นต้องผ่านการคัดเลือกอย่างหนักและยากมากเช่นกัน

{ณ ปัจจุบัน}

ผมซึ่งอยู่ในรานฝึกได้ชนะผู้ชิงเป็นจำนวน 3 คนแล้ว ผมเริ่มเบื่อจึงขอตัวกลับห้อง พอใกล้ถึงห้อง ผมก็รู้สึก...

เหมือนมีใครจ้องมองผมอยู่ ผมก็ไม่ได้สนใจ

พอกลับถึงห้องผมก็หยิบสิ่งประดิษฐ์ที่ผมทำไว้เพื่อจำลองโลก หรือเชื่อมต่อไปอีกโลกนึง ผมตัดสินใจแล้วว่าจะหนีออกจากโลกที่ต้องทำตามกฎและอณาจักรที่แสนหน้าเบื่อนี้ //ผมหยิบกระเป๋าที่เตรียมไว้//

และมุ่งหน้าไปทางประตูทางออกแล้วก็....

\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\= พยายามรวบรวม มานา ของผมบรรจุให้กลายเป็น รูปแบบ มอริกุล และทำการปาไปที่ประตูทางด้านหลัง

และใช้พลังใส่ไปแบบไม่หยุด //ในเวลา02:57//

ผมได้ออกมาสู่โลกพายนอก ระบบแจ้งการหลบหนีได้ดังขึ้น ผมจึงรีบที่จะไปในเมื่องข้างหน้า

พอผมไปถึงก็มุ่งตรงไปที่ ห้องพัก แห่งหนึ่ง //ผมเดินไปที่โต๊ะจดชื่อผู้พัก// เค้าถามชื่อผม เลยบอกเขาไปว่า ผมชื่อ”คุเงะ คิระโตะ” //เขายื่นกุญแจห้องให้//

ผมรับแล้วดูว่าผมอยู่ห้องอะไร //พอไปถึงหน้าห้อง//

ใช่ครับ ผมอยู่ห้องที่ 13 พอผมเข้าห้องไปผมจึงหยิบ สิ่งประดิษฐ์ของผมที่ทำขึ้น มาทดลองใช้ ทันใดนั้น...

เมื่อผมได้เปิดสวิททำงาน ของสิ่งประดิษฐ์ที่ผมสร้างไว้

จู่ๆผมก็ได้มาอยู่โลกอีกใบ ซึ่งไม่ใช่โลกจำลองเสมือนจริงอย่างที่ผมคาดการณ์ไว้ (โลกนี้ดูสงบเหมือนไม่เคยมีการ สู้รบฆ่าฟัน กันมานับ100ปี) แถมเป็นที่ๆสวยงามที่สุดที่ผมเคยเห็นหลังจากที่หนีออกมาจาก อาณาจักร แอนโนเกียร์ และมีทุ่งหญ้าใหญ่กว้างราวกับ มหาสมุทร

ผมจึงรองเดินไปเรื่อยๆเพื่อที่จะดูว่ามีอะไรบ้าง

//ผ่านไป10นาที// ผมได้เจอเข้ากับเมื่องที่ดูใหญ่เหมือนประศาสน์ มีผู้คนมากมายแต่ผู้คนเล่านั้นกับไม่ได้พูดภาษาเหมือนกันกับโลกที่ผมเคยอยู่ (ผมรู้สึกสับสนมากๆ) ซักพักจู่ๆผมก็หน้ามืด และสลบไป

(พอผมลืมตาขึ้นมา)ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่

แต่สิ่งที่ผมตกใจที่สุดคือ ผมมาอยู่ในกระท่อม ที่มีเด็กสาว<หน้าตา โลลิ!!>มานั่งจ้องผมอยู่แล้วจู่ๆเธอก็พูกว่า

ผม: อะ..อื่ม

??:เอ่อ ค่ะ..คือฉันชื่อ มิสยูจิ! คะ..คันไซ!! ค่ะ(เธอทำหน้าลุกลี้ลุกลน และไม่มั่นใจ)

??:ละ..แล้วคุณละคะ??

ผม: ไม่จำเป็นต้องรู้..และเธอน่ะโกหกอยู่ช่ะ เพราะดูจากท่าทางนั่นไม่ใช่ชื่อเธอแน่นอน บอกชื่อจริงๆเธอมาเถอะนะ

??: เอ่อ กะก็ได้ค่ะ\~(\~_\~;) ฉันชื่อ คาเอเดะ ฟุชิวาโนะ

ผม:ชื่อก็ออกจะดี ทำไมถึงเปลี่ยนชื่อตามใจชอบละ

??:คะ..คือว่าฉันมีปัญหากันที่บ้านน่ะค่ะและแม่ของฉันพึ่งเสียไปเมื่อ2วันก่อนคนที่ฆาตกรรมแม่ของฉันก็คือพ่อนั้นเอง และชื่อนี้พ่อก็เป็นคนตั้งให้ด้วยค่ะ

//ใช่ค่ะ พ่อของฉันทำงานพายใต้การควบควมของจักรพรรดิ โคว์นิส ซึ่งเขาต้องการให้ฉันไปเป็นสนมในวัง และจะให้พ่อเป็นมือขวา แต่แม่ไม่เห็นด้วย พ่อจึงทำร้ายร่างกายฉันและแม่ จนวันนี้วันที่ 6/3/57 พ่อโกรธมากๆเลยหยิบขวานมาจามหัวแม่//

-6/3/57วันนั้นเป็นวันเกิดฉันพอดี...

ผม: เสียใจด้วยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะ

ถ้าเธอไม่ชอบตระกูลและชื่อนั้นละก็..

??:ค่ะ....คุณตั้งให้ฉันได้มั้ยคะ?

ผม: เห? อะ.อือ งั้น

ชื่อเก่า คาเอเดะ ฟุชิวาโนะ

เป็น. เอเดะ. คิระโตะ??

เอเดะ: ขะ..ขอบคุณนะคะ ตระกลูพะ..พี่ชาย?

ผม:อือ จะเรียกยังไงก็ได้

เอเดะ: ค่ะ!!

ผม:งั้น ผมไปละ ผมจะต้องกลับโลกที่แสนหน้าเบื่ออีกเช่นเคย

เอเดะ: หะ..ให้ฉันไปด้วยสิคะ นะๆๆ

ผม: เออ...คือ.

ผม: (ในใจ โอ้ยยย โลลิ!!) เออๆ

//แล้วผมก็ได้พายัยเด็กบ้านั้นกลับมาด้วย//

วันต่อมาผมได้ย้ายเมื่องออกมา สาเหตุที่ผมต้องรีบย้ายเพราะ อาณาจักร โนแอนเกียร์ ได้ส่งคนมาตรวจตราดูคนที่หลบหนีออกมา ในวันนั้น ซึ่งคนๆนั้นคือผมเอง...

ผมกับเอเดะได้เดินทางมา ณ เมื่องแห่งหนึ่ง

ที่นั้นมีการรับสมัคนักเรียน ที่มี มานา เทียบเท่ากับ ชลชั้นสูง เข้าไปใน โรงเรียนนั้น

ผม: น่าสนแหะ!

//ผมโดนจับเข้าไปในการแข่งโดยไม่ได้ตั้งใจ//

คู่ต่อสู้ผมนั้น**** มีมานา**** สายฟ้า

ผมผู้ที่เคยโดนขัดเกลาให้รู้การแพ้ทางของแต่ละ มานา มาแล้ว มันจึงเข้าทางผมพอดี

??: นายแน่ใจว่าไหวนะ

ผม:อือ นายเป็นใคร

??:รู้ไหมฉันเป็นใคร

ผม:ถ้ารู้แล้วจะถามทำ หอก ไรฟะ

??: ฉันคือ ไนท์ บาเอล์ ไงละ

ผม: ไม่รู้จักอะ โทษที

ไนท์: เลิกกวนประสาทได้แล้วเจ้าบ้า!!

//ไนท์ กำลังร่าย เวทย์//

จู่ๆก็มีเสียง ผญ. คนนึงดังขึ้น

??: พอแล้ว!! พวกนายน่ะ

ไนท์: เห\~มารับเด็กใหม่ด้วยตัวเองเลยหรอ?

พิริโตะ: ให้นายเลือก มันได้ดีที่ไหนกัน??

ไนท์: โถ่ๆ แล้วให้มาทำเพื่อ!? ไรครับ

พิริโตะ: เห็นนายว่างแล้วหงุดหงิด

ไนท์:｡ﾟ(ﾟ´Д｀ﾟ)ﾟ｡

//ผม:จากนั้น 2 คนที่ชื่อ นัก(ไนท์)กับพีราเตะ(พิริโตะ)อะไรซักอย่างเนี้ยแหละ ก็เทลาะกันยาวเลย//

พิริโตะ: นาย.. มานา อะไรหรอ?

ผม: //เงียบ//

พิริโตะ: เห้! หมอนี้!!

??: หึ! นายหน้าสนใจดีนี้ สนใจมาทดสอบ มานาดูมั้ยละ เอ้ะ!! ลืมไปดลยว่านายขี้อายนี้ 555+

ผม: เอาที่สบายใจเลยครับ

??: นายไม่รู้จักฉันซะเเล้วฉันน่ะคือ

เธอบอกว่าเธอนั้นชื่อ เพตรา โมบิวเวลีดัส ตระกูล โมบิวฯ เป็นตระกลูที่มีอิธิพลที่สุดในประเทศ และยังมีเชื้อสายกะบพัณธมิตรในหลายประเทศและเชื้อชาติอีกด้วย!

//หลังจากนั้นผมก็โดน

พวกที่ไม่รู้จักกุมตัวโดยไม่รู้สาเหตุ//

มันเป็นสถานที่ที่ไกลต่อ ทางลับใน โรงเรียน เหมือนกับว่าเป็นที่ส่วนบุคคลและไม่สามารถที่คนนอกจะเข้ามาช่วยเราได้.... ถ้าความลับเราเปิดเผยขึ้นมาจะทำไงล่ะ!!

แล้ว เอเดะ ตอนนี้มัวทำอะไรอยู่กันแน่!! -อย่าบอกนะว่า..โดนจับได้ไวกว่าที่คิดน่ะ-// ผมพยายามแกะเชือกเวทย์มนต์นี้!!// เหมือนพวกเค้ากำลังเก็บข้อมูลบางอย่างหรือท่าทางแบบนั้นจะเป็นพวกคนชั้นสูง แค่พวกคนชั้นสูง...จะมาทำอะไรไร้สาระพรรณนี้กัน- //พิริโตะ ร่ายเวทย์// และตอนนี้รู้สึกว่า คนที่ชื่อ พิริโตะ กำลังร่ายเวทย์เกี่ยวกับการควบควมแต่ตอนนี้เวทย์ที่ร่ายนั้นยังไม่เป็นรูปร่างจึงไม่สามารถคาดการณ์ได้. โถ่เว้ย!//ทุบเก้าอี้!// ไอเจ้าพวกนี้นิ่! เพราะพวกเฮ็ง*วย พรรณนี้จึงทำอะไรที่จัดแจงไว้ไม่ได้เลยซะอย่าง !!น่ารำคาญจริงโว้ยย!!//ชักสีหน้า มองด้วยสายตาหยิ่งและโกรธแค้น/

เพตรา:เอาหละมาเริ่มคำถามแรกของจุดเริ่มต้นทั้งหมดกันเลย!

เพตรา**:** นายน่ะ**** ใช้**** มานา**** อะไร**** ตอบ**!**

ผม: ห้ะ—(เพตรา: ตอบ!!)

คือ—(เพตรา: ตอบ!!สิยะ)

เพตรา: ถ้านายไม่ตอบ..หึหึ

//อยู่ๆ ผญ คนที่มีนามว่า เพตรา ก็ขำเหมือนมีแผนการบางอย่าง//

ผม: หึ! ไร้สาระ—( ´_ゝ`)

เพตรา: หนอยย!!!555 แกน่ะ!

//จากนั้น เพตราก็ ยิงมานาใส่ผม//

ผมไม่มีทางเลือกจึงต้องต่อสู้!!——

ตัวอย่างตอนต่อไป!!:

ตัวภาพโดยย**** เพตรา**** โมบิวเวลีดัส