.......
.......
.......
"(ชีวิตแม่งน่าเบื่อไอเหี้ย)" เด็กสาวคนหนึ่งได้คิดในใจด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"อยากมีน้องสาวจุงเบยย~" เด็กสาวคนนั้นได้พูดด้วยเสียง2และทำหน้าโรคจิต
"หยี๋ไอ่เหี้ยมึงบ้าอ่อวะ!" เสียงของเด็กสาวอีกคนได้ดังขึ้นละเด็กคนนั้นก็เข้าไปตบหัวเด็กสาว
'เพี๊ยะ!' สิ้นสุดเสียงตบก็มีเสียงดังขึ้นว่า "โอ๊ยยยยยยย" เด็กสาวร้องด้วยความเจ็บปวดและเธอนั้นก็ลุกขึ้นยืนและวิ่งหนีเด็กอีกคน
"แงงงงง" "เอ้าละไปไหนละเนี่ย!" แต่เด็กสาวคนนั้นได้วิ่งหนีจนหายไปแล้ว "ไอฝิ่นไอเหี้ยกลับมาก๊อนน!?"
.......
.......
.......
...*หลังเลิกเรียน...
"วุ!" ฝิ่นเดินกลับบ้านด้วยความไม่พอใจ
"วันนี้ก็ไม่มารับ!" ฝิ่นพูดขึ้นด้วยสีหน้าเหมือนจะร้องไห้
"....." อยู่ๆนั้นก็ได้มีเด็กสาวปริศนาเดินมาหยุดอยู่หน้าฝิ่น
"เอ๊ะ..?" ฝิ่นกล่าวขึ้นด้วยความมึนงง "พะ....พี่...ทำ..อันนี้ตก..นะคะ.." เด็กสาวปริศนาพูดจาติดขัดคงเพราะอายแหละ
"เอ๊ะ!กำลังหาอยู่พอดีเลยขอบคุณนะ!" ฝิ่นรับมาด้วยความดีใจและเธอนั้นก็ได้เข้าไปจับมือเด็กสาวปริศนาคนนั้น เด็กสาวปริศนาคนนั้นดูมีท่าทีเกร็งและเลิ่กลั่กเป็นอย่างมาก
"เอ่อ..." ฝิ่นรีบเอามือของเธอออกและขอโทษเด็กสาวปริศนารัวๆ
"มะ....ไม่เป็นไรค่ะ!" เด็กสาวปริศนาคนนั้นกล่าวขึ้นมาพร้อมใบหน้าเขิลอาย
... 'ฟิ้วว~'*คิดว่านี้คือเสียงลม😔...
ลมแรงมากทำให่หมวกฮูดหลุดออก
ฝิ่นถึงกับหยุดสตั๊นไปชั่วขณะ เด็กสาวปริศนารีบสวมหมวกฮูดและวิ่งหนีไปด้วยความเร็วแสง
"....." ฝิ่นเอามือมากุมหัวใจของต้นเอง
"(ทำไมหัวใจมันเต้นแรงขนาดนี้นะ)" ฝิ่นคิดในใจด้วยใบหน้าแดงก่ำ
"(หรือนี้จะเป็นสิ่งที่เรียกว่า!?)"
...รักแรกพบสินะ...
.......
.......
.......
...หรือวะ!!?! ...
.......
"กลับมาแล้วค้าาา" ฝิ่นเปิดประตูบ้านเข้ามา
"เอ๊ะ..." หลังจากฝิ่นเข้ามาในตัวบ้านก็เหลือกตาไปเห็นพ่อกำลังนั่งคุยกับหญิงสาวปริศนาที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้างๆเด็กที่ฝิ่นไปเจอตอนกลับบ้าน
"เอ๊ะฝิ่นกลับมาแล้วหรอ" พ่อของฝิ่นได้กล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"นี้พ่อมีคนจะมาแนะนำนะ" พ่อได้พูดขึ้นและเดินไปยืนข้างหลังหญิงสาวปริศนาที่พ่อคุยด้วย
"คนนี้คือแม่ใหม่ของเรานะ" พ่อของฝิ่นกล่าวขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"สวัสดีจ๊ะแม่ชื่อมายนะจ๊ะ" แม่เลี้ยงของฝิ่นได้พูดขึ้นพร้อมยิ้มดูสดใส
"ส่วนนี้" ปม่เลี้ยงของมายได้เข้าไปจับไหลเด็กสาวที่อยู่ข้างๆต้น
"ลูกของแม่นะชื่อว่าเฟียน"
"สะ ...สวัสดี..." เฟียนได้มองไปที่ฝิ่น
"ค่ะ.." เฟียนได้ทำหน้าตกใจพร้อมเลิ่กลั่กใหญ่เลย
"เอ๊ะ...." ฝิ่นกล่าวขึ้นด้วยสีหน้ามึนงงและฝิ่นก็ได้วิ่งขึ้นห้องไป
"อะฝิ่น!" พ่อของฝิ่นได้พูกขึ้นมาและตกใจเล็กน้อย
"อ่า...ลูกสาวของผมคงอายแหละครับเขาคงจะยังไม่ชินแหละ555"
"อ่องี้นี่เอง555"
"....."
.......
.......
...*ในห้องนอนของฝิ่น...
"มะ....ไม่..." ฝิ่นพูดด้วยความตกใจ
"ไม่จริงใช่ไหมมมมม!?!"
.......
.......
.......
.......
^^^.^^^
ผมแต่งแนวบรรยายครั้งแรกอะแย่มากๆเลยฮือ😭
อาจมีคำผิดนะครับขอโทษจริงๆ คิดยังไงกับเรื่องนี้บ่างอะจะรอดหรือจะล้วงเนี้ย *สามารถติชมได้นะครับ😭
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
