ผมชื่อ เจียง หนาน ผมเป็นหมอที่ทำงานมาได้หลายดีแล้ว และตัวผมเองก็มีงานอดิเรกในการอ่านหนังสือ วันหนึ่งผมไปพบกับร้านหนังสือแถวบ้านผม ซึ่ง มันไม่เคยมีใครเปิดมาก่อน ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมจึงเริ่มเดินเข้าไป
" ขอโทษนะครับ เจ้าของร้านอยู่หรือป่าว "
......................
......................
เสียงเงียบยังคงเงียบเมื่อผมเปิดประตูเข้าไปในนี้ทรุดโทรมราวกับว่ามันกำลังจะปิดตัวลง แต่แล้วผ่านไปสักพัก ก็มีชายแก่คนหนึ่ง เขาผมสีขาว และดวงตาสีฟ้า มันทั้งดูจืดชื้น แต่กลับแฝงไปด้วยความน่ากลัว
"มีสิ มีอะไรหรือป่าวพ่อหนุ่ม?"
ชายแก่พูดขึ้นขณะที่เขาถือไม้ท้าวแล้วเดินตรงมาที่ผม ผมยืนเกร็งอยู่สักพัก แต่แล้วก็ได้ ปริปากพูดออกไป
" ที่นี้คือร้านหนังสือสิน่ะครับ ผมเห็นผ่านกระจก "
ผมพูดขึ้น และมองไปรอบๆ ที่นี้ทั้งเก่า และมีหนังสือเต็มไปหมด แต่แล้วก็มีหนังสือเล่มหนึ่ง ที่สะดุดตาผม มันทั้งแปลกประหลาด และสวยงาม มันไม่ดูเก่าเลยสักนิด หน้าปกดูเหมือนจะเป็นรูปลักษณะอะไรสักอย่าง ปกขาวดำ ราวกับหยินหยาง และ บนปกก็เป็นภาษาที่ไม่รู้จัก แต่มันกลับสวยงาม
" น..หนังสือเล่มนั้น? คุณขายหรือป่าว! "
ผมถามอย่างอยากรู้อยากเห็นขณะที่ดวงตาของผมเปร่งประกายด้วยความตื่นเต้น 'ผมคิดว่าผมควรหาหนังสือ หรือนิยายอะไรก็ตามมาอ่าน แถมช่วงนี้ผมเองก็ทำงานหนักซะด้วย อยากพักผ่อนเพื่ออ่านนิยายสักหน่อย' เขาคิดในใจ
ตาแก่คนนั้นมองเขา แล้วหันไปมองหนังสือเล่มนั้น เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง แต่แล้วก็หันกลับมามองชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบหนังสือแล้วเริ่มปั่ดฝุ่น ที่เกาะตามหนังสือ
" ได้สิ ถ้าเจ้าต้องการ "
ตาแก่พูดเขาเริ่มหันกลับแล้วยื่นหนังสือให้ชายคนนั้น แล้วผลักเขาคนนั้นออกจากร้าน
"อ..เอ๋! เดี๋ยวสิครับเจ้าของร้าน ผมต้องจ่ายเงินก่อ—"
ผมอึ่งเมื่อหันกลับไปมองขณะที่กำหนังสือเบาๆ แล้วแนบไว้ที่หน้าอก มันหายไปแล้ว ทุกอย่าง พื้นที่ ที่ผมพึ่งเข้าไป กลับกลายเป็นว่างเปล่า แต่หนังสือยังคงเป็นเรื่องจริง ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะหันหลังแล้วเดินจากไปจากจุดนั้น
ผมเดินเดินกลับมาถึงบ้าน แล้วล้มตัวลงนอนบนโซฟา วันนี้มันช่างมหัศจรรย์ ถึงผมจะเหนื่อยจากการทำงาน และวันนี้เองก็ไม่ใช่เวรของผม แต่มันก็เหนื่อยสุดๆ ผมมองไปที่หนังสือที่อยู่ในมือแล้ว ก่อนที่จะเริ่มลุกขึ้นนั่งที่โซฟา แล้วลังเลที่จะเปิดมัน
" นี้มันบ้ามาก.. ถ้าผมเป็นอะไรไปเพราะมันละ "
ผมพูดกับตัวเอง ลังเลอยู่ชั่วขณะ แต่หนังสือเล่มนี้กับดูดึงดูดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาเริ่มที่จะเปิดอ่านมัน...
...****************...
...****************...
...****************...
...****************...
...แต่งครั้งแรกกรี๊ด~ แต่ก็แอบหวังว่าจะมีคนมาอ่านเยอะๆนะครับ ผมจะพยายามอัพเรื่องนี้ให้มากๆ เพราะเนื้อเรื่องที่คิดในหัวนี้!!..สุโคยย หยอกครับหยอก แต่ผมแค่หวังว่าจะมีคนอ่านผลงานของผม สาธุ99 ครับ ฮะๆๆ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
