นิยายลับข้ามภพ
หนังสือ หนังสือ!!!!!
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ไปหานิยายอ่านที่หอสมุดอีกดีกว่า
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
หนังสือพวกนี้อ่านไปหมดแล้ว
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
อันนี้ก็ไม่สนุก
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
อันนี้ก็หน้าเบื่อ
พนักงาน
มีอะไรให้ช่วยไหมคะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
อ๋อ...อยากรู้ว่ามีหนังสือเข้ามาใหม่บ้างไหมคะ
พนักงาน
อ๋อ...ตอนนี้ยังไม่มีคะ
พนักงาน
ต้องรอหนังสืออีก 3 สัปดาห์คะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ห๊ะ 3 สัปดาห์!!!
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
งั้น...ไม่เป็นไรคะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ขอบคุณนะคะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
แล้วเราจะเอาหนังสือที่ไหนอ่านละเนี้ย//คิดในใจ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
//เดินกำลังจะออกไปจากหอสมุด
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ว้าย!!!
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
หนังสืออะไรเนี้ย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ลองเอาไปอ่านดีกว่า ไม่เคยเห็นเลย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
หนังสือเล่มนี้ไม่เคยเห็นมาก่อนแหะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
น่าจะสนุก
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
เดี๋ยวค่อยอ่านดีกว่า โทรหาน้องชายสุดที่รักก่อนดีกว่า
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ฮัลโหล น้องร้ากกกกกก
หลินอ้ายเหวิน น้องนอ.(โลกความเป็นจริง)
ดีคร้าบ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ไปเรียนมาตั้งนานจำพี่ได้ไหมเนี้ย//แกล้งถาม
หลินอ้ายเหวิน น้องนอ.(โลกความเป็นจริง)
จำได้สิ คนที่บ้านิยายอะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ว่าใครบ้านิยายห๊ะ!!!
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
แค่ชอบอ่านเชยๆ
หลินอ้ายเหวิน น้องนอ.(โลกความเป็นจริง)
ครับๆ
หลินอ้ายเหวิน น้องนอ.(โลกความเป็นจริง)
ผมเรียนอีกปีเดียว เดี๋ยวก็กลับไปแล้ว
หลินอ้ายเหวิน น้องนอ.(โลกความเป็นจริง)
ถึงเวลาเรียนแล้วผมไปเรียนก่อนนะครับ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ได้
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
พี่จะได้อ่านนิยาย มีเรื่องให้ม่มาพอดี
หลินอ้ายเหวิน น้องนอ.(โลกความเป็นจริง)
นั้นไง!!! บอกแล้วว่าบ้านิยาย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ชิ!!!
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
มาอ่านนิยายดีกว่า....
จันทร์ส่องแสงลงที่หนังสือ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ตึกๆ ตึกๆ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ทำไมหัวใจเต้นแปลกๆ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
ทำไมหนังสือ หนังสือ!!!
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
หนังสือมีแสงออกมา
หลินเสียวเยี่ยน นอ.(โลกความเป็นจริง)
อ้ายยยยยยยยยยยย!!!!!!!
หลินเสียวเยี่ยนถูกดูดเข้าไปในหนังสือ
ที่นี่ที่ไหน
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
//สะลืม สะลือ//ค่อยลืมตา
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ที่นี่ที่ไหนเนี้ย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เมื่อคืน.....
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
มีแสงออกมาจาหนังสือ แล้วก็.....
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เห้ย!!! หรือว่า
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
คงไม่ใช่หรอกมั้ง//คิดในใจ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ลองออกไปเดินดูข้างนอกดีกว่า
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ที่นี่ก็กว้างเหมือนกันนะเนี่ย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
อากาศก็ดี
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เอ๊ะ!!!นั่นใครน่ะ//คิดในใจ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ดูท่าแล้วเค้าจะเดินมาตรงนี้ด้วย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
รีบไปที่อื่นดีกว่า//คิดในใจ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
หยุดก่อน หยุดก่อน!!!//ตะโกน เสียงดัง
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
//หยุด
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เยี่ยนเออร์ เจ้า....
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เจ้าฟื้นแล้วหรอ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
//เค้าคือใครน่ะ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ทำไมเจ้าทำหน้าตาแปลกๆ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ทำเหมือนไม่รู้จักกัน
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ก็ไม่รู้จักไง//ความคิด
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ข้าเป็นพี่ของเจ้าไง
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
//พี่ของเราหรอ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
//สงสัยว่า.....เราคงจะมาอยู่ในหนังสือจริงๆด้วย!!!
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
หลินเสียวเยี่ยน.....เจ้า
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เรายังใช้ชื่อเดิมอยู่//คิดในใจ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
แซ่หลินหรอ//ความคิด
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ในนิยายแซ่หลินมี 2 คน คือหลินหย่งเล่อกับหลินเยว่เล่อ//ความคิด
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เค้าเป็นผู้หญิง เค้าคงเป็นหลินเยว่เล่อ//ความคิด
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เจ้า.....
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ข้าจำท่านได้......
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ท่านคือ.....
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
หลินเยว่เล่อ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
พี่สาวของข้าไง
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ทำไมข้าจะจำไม่ได้หล่ะ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ดีจริงที่เจ้าฟื้นแล้ว เจ้าหมดสติไปตั้งหลายวัน
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เจ้าอยู่ดีๆ ก็สลบไปหัวกระแทกพื้น
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
หมอบอกว่าเจ้าอาจจะจำอะไรไม่ได้เลย แต่ก็ดีที่เจ้ายังจำเรื่องราวต่างๆได้อยู่
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ยิ้มแห้ง
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
แล้วพี่หย่งเล่อหล่ะ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ท่านพี่ไปหอผ้าน่ะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
หอผ้า???
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
หรือว่าจะเป็นหอผ้าเหมยกุ้ย หอผ้าประจำตระกูลหลิน//คิดในใจ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ก็หอผ้าเหมยหกุ้ยไง
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เจ้าจำไม่ได้หรอ.......
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
อ๋อ.....ข้าจำได้สิงั้นเราไปหอผ้ากันมั้ย
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ได้สิ
ทั้งสองรีบออกไปที่หอผ้าเหมยกุ้ย
หอผ้า
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ถึงแล้ว
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ที่นี่คือหอผ้าเหมยกุ้ยหรอ//คิดในใจ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ทำไมถึงได้ดูเก่าขนาดนี้//คิดในใจ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
พวกเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เหตุใดคนถึงได้น้อยเช่นนี้
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ท่านพี่รู้หรือไม่
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เรื่องนี้พี่ก็ไม่แน่ใจ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เรื่องเกี่ยวกับหอผ้าต้องถามพี่หย่งเล่อดูหน่ะ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
อ้ายซ่าง
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
พี่หย่งเล่อตอนนี้ยุ่งอยู่รึเปล่า
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
พี่ไม่ยุ่งหรอ
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
น้องสาวมาหาถึงหอผ้ามีอะไรรึเปล่า
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
นี่....เจ้าฟื้นแล้วหรอเสียวเยี่ยน
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ใช่ ข้าฟื้นแล้ว
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
ดีจริง
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ข้ามีเรื่องจะถามท่านพี่สักหน่อย
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
ถามมาสิ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เหตุใดหอผ้าคนถึงได้น้อยแบบนี้
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
คงเป็นเพราะเดี๋ยวนี้มีร้านผ้ามาเปิดใหม่เยอะ แล้วก็เนื้อผ้าของเราไม่เป็นที่นิยม
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
แล้วก็คงจะเป็นเพราะชุดที่เราออกแบบไม่เป็นที่นิยม
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
แล้วจะทำไมเนื้อผ้าเราถึงไม่เป็นที่นิยมหล่ะ
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
เนื้อผ้าเราก็ออกจะดี
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
ใช่
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
เนื้อผ้าเราดี
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
แต่ยังดีไม่พอสำหรับผู้มีฐานะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
แล้วถ้าดีไม่พอสำหรับผู้มีฐานะ แล้วมันจะดีพอสำหรับชาวบ้านทั่วไปไหม
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
มันย่อมดี แต่ราคา.....ชาวบ้านจับต้องไม่ได้นะสิ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
แล้วทำไมเราไม่ทำให้ชาวบ้านจับต้องได้หล่ะ
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
นั่นก็เป็นความคิดที่ดี แต่เราจะขาดทุนนะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ผ้าพวกนี้ก็อยู่มานานแล้วก็ขายไม่ได้สักทีแล้วผ้ามันคงจะเก่าไปแล้ว
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ถ้าเราลองลดราคาแล้วให้ชาวบ้านมาซื้อมันก็คงจะไม่ขาดทุนขนาดนั้นหรอก
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
ก็จริงของเจ้าผ้าพวกนี้ก็ขายไม่ได้มานานแล้วถ้าเราลองให้ชาวบ้านมาซื้อดูในราคาที่ลดลงก็คงไม่ขาดทุนหรอก
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
งั้นข้าจะลองออกแบบชุดที่เหมาะกับการทำงานของชาวบ้านดูแล้วกัน
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เป็นความคิดที่ดีเยี่ยม
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ว่าแต่แถวนี้มีอะไรอร่อยๆบ้างแค่เริ่มหิวแล้ว
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
พวกท่านว่างไปหาอะไรกินกับข้าหรือไม่
หลินเยว่เล่อ (พี่สาวนอ. นิยาย)
ข้าคงต้องอยู่ออกแบบชุดต่อข้าคงไม่ว่างไปกับเจ้า
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
ข้าก็คงไม่ว่างงั้นข้าจะส่งตัวแทนข้าไปแล้วกัน
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ใครหรอ
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
อ่ายซ่าง
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
เจ้าว่างไปกับเสียวเยี่ยนหรือไม่
อ้ายซ่าง
เจ้าจะให้ข้าไปกับเสียวเยี่ยนหรอ
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
ใช่เจ้ากับนางสนิทกันนิ
หลินหย่งเล่อ (พี่ชายนอ. นิยาย)
แล้วเจ้าจะไปกับอ้ายซ่างไหม หรือจะไปคนเดียว
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ข้าคงไปคนเดียวไม่ได้ ข้าจำทางกลับจวนไม่ได้//คิดในใจ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ได้สิ ข้าจะไปกลับอ้ายซ่าง
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
นี่.....เจ้าเหตุใดจึงเงียบ ไม่พูดคุยอะไรกับข้าเลย
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ข้ารู้สึกเหมือนมาคนเดียวเลย
อ้ายซ่าง
ท่านจะคุยอะไรก็พูดสิ
อ้ายซ่าง
ข้าไม่รู้จะคุยอะไรกับท่านหนิ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ที่นี่มีอะไรอร่อยๆบ้างหล่ะ
อ้ายซ่าง
แต่ท่านคงไม่อยากกินหรอก ใช่ไหมหล่ะ
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ตอนนี้ข้าหิว ข้ากินอะไรก็ได้
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
เจ้าไปซื้อให้ข้าหน่อยสิ
อ้ายซ่าง
งั้นเจ้ารอข้าอยู่ตรงนี้ ห้ามเดินไปไหนนะ ถ้าเจ้าหายไปพี่เจ้าไม่ปล่อยข้าไว้แน่
หลินเสียวเยี่ยน นอ.
ได้ ข้าจะไม่เดินไปไหนหรอก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
