ฉันที่กำลังจะ "ตาย" แต่ดัน!!!!

อื้อ ทำไมแสบตาจัง ฉันตายไปแล้วไม่ใช่หรอ?

เอ๋!!! อะไรเนี่ย?! ทำไมฉันยังไม่ตายล่ะ???

แล้วเด็กนี้ใครล่ะเนี่ย?! "ฮือ พี่ครับ ผมขอโทษนะครับ" "พะ พี่ฟื้นแล้ว!" เด็กคนนี้ได้พุ่งตัวเข้ามากอดฉัน แล้วหลังจากนั้นได้มีผู้ชายและผู้หญิงทั้งสองได้เดินเข้ามาพร้อมน้ำตา ทั้งสองคงจะเป็น พ่อแม่ของเจ้าของร่างนี้สินะ ดูเหมือนฉันจะมาเกิดใหม่ในร่างของ ฟิโอน่า เคซี่ย์ เธอเป็นลูกสาวของ ดยุกแอรอน เคซี่ย์ และ ดัชเชส อเดรียนา เคซี่ย์ และยังมีน้องชายของเจ้าของร่างนี้ ดวิน เคซี่ย์ เหมือนฉันจะมาเกิดใหม่ในนิยาย จักรพรรดินีผู้หน้าสงสาร นิยายตอนเด็กที่ฉันชอบอ่านแต่ทำไม! ต้องเป็นตัวร้ายด้วยล่ะ ฟิโอน่า เธอเป็นตัวร้ายที่ร้ายตั้งแต่เด็กตั้งใจจะฆ่าน้องชายของตัวเองและจะฆ่านางเอกของเรื่องนี้ จักรพรรดินีเอริกา สเตฟานี่ เพียงเพราะน้องชายได้ใช้ชีวิตที่ดีกว่าและจักรพรรดินีเอริกาที่เป็นคนที่ถูกบูลี่สมัยเด็กเพียงเพราะอิจฉาที่นางเอกเป็นจักรพรรดินีและยังไปแต่งงานกับน้องชายของตัวเองอีกด้วยสุดท้ายตัวร้ายอย่าง ฟิโอน่า เคซี่ย์ ก็ถูกประหาร และจักรวรรดินีก็ได้ตายตอนท้ายเรื่องที่มีลูกและถูกคนวางยาพิษและสุดท้ายน้องชายของ ฟิโอนา ก็ได้ขึ้นรับตำแหน่งองค์จักรพรรดิและเลี้ยงดูลูกของเขากับเอริกาและนิยายก็ได้จบลง ในระหว่างที่ฉันกำลังใช้ความคิดน้องชายของฉันได้เข้ามา "พี่ฟิโอน่าไปเดินเล่นกันเถอะครับ"เด็กน้อยได้กล่าวขึ้นพร้อมกับทำสายตาอ้อนส่งมาทางฟิโอนา "ได้สิ งั้นไปเดินเล่นกัน" ไม่อยากเชื่อเลยว่าฟิโอน่าจะฆ่าน้องชายสุดน่ารักคนนี้ได้ลงคอเธอนี้ใจร้ายจริงๆฟิโอน่า "พี่ดูนี้สิครับดอกไม้ตรงนี้สวยมากเลยครับ" เด็กน้อยก็ได้พูดขึ้นพร้อมกับจับกระโปรงของพี่สาวให้สนใจ "สวยจริงๆด้วย" ฉันได้ส่งยิ้มไปให้เด็กน้อยตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้า แและเด็กน้อยก็ได้ยืนมือไปเด็ดดอกไม้สีขาวแล้วเอามาทัดหูให้ผู้เป็นพี่สาว "ดอกไม้สวยเหมือนพี่เลย" "ขอบใจสำหรับดอกไม้นะจ๊ะ ดวิน" ผู้เป็นพี่สาวได้ส่งยิ้มไปให้น้องชายอีกครั้ง "ใกล้จะบ่ายแล้วเราไปกินน้ำชาพร้อมกับขนมกัน" "ครับพี่"

"ช่วยเตรียมน้ำชาให้หน่อยนะคะ" "ได้ค่ะคุณหนูฟิโอน่า" "งั้นเราไปรอกันเถอะนะดวิน"

ภายในเวลาไม่นานน้ำชาก็ได้มาเสิร์ฟภายในทันที ดูเหมือนน้องชายของฉันจะชอบขนมมากนะก็อย่างว่าเป็นเด็กก็ชอบกินขนมอยู่แล้ว ตัวฉันในชาติก่อนไม่ค่อยได้กินขนมอะไรขนาดนั้นเพราะครอบครับยากจนกว่าจะได้มากินขนมเยอะๆก็ตอนที่เกิดอุบัติเหตุขึ้นพ่อและแม่เมียชีวิตและชีวิตก็ได้มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นคือย่าและปู่ได้รับเลี้ยงทั้งสองเลี้ยงดูฉันดีมากๆเพราะคุณปู่เปิดโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ในระหว่างเด็สาวได้ใช้ความคิดอยู่นั้นเอง"พี่ไม่กินขนมหรอครับ"เสียงของเด็กชายได้พูดขึ้น ทำให้เรียกสติของคนพี่ได้"กินสิพี่แค่เหม่อนิดหน่อยน่ะ"

"ตอนนี้ก็จะมืดแล้วน้องไปเข้านอนได้แล้วนะ" "งั้นไปก่อนนะครับพี่ ราตรีสวัสดิ์ครับ" เด็กน้อยได้โบกมือลาพี่สาวของเขาและพี่สาวได้โบกมือตอบก่อนจะปิดประตูห้องนอนไป "ฉันคิดได้แล้วฉันจะทำภาระกิจปกป้องพระเอกกับนางเอกเองฉันจะเป็นอัศวินขององค์ราชินีเอง" "จะปกป้องน้องชายตัวน้อยสุดน่ารักเอง"

สวัสดีงับๆ ผม S ไงจะใครล่ะ อะแฮ่มเรื่องเก่าชื่อเรื่อง พวกนายเป็นใครล่ะ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกแต่ผมตัดสิ้นใจแล้วว่าจะไม่ทำเรื่องนั้นต่อเพราะมันเป็นแฟนเมดที่ผมไม่ทำต่อเพราะคิดว่ามันไม่ใช่ผลงานตัวเองแค่แฟนเมคคู่จิ้นที่ผมชอบแต่ผมจะไม่ทำมันอีกแล้ว ต้องขอโทษจริงๆแต่ผมขอสัญญาว่าจะทำให้สำเร็จจะรับผิดชอบไม่ปล่อยผิดไว้ ฝากไว้แค่นี้แหละครับบายบ๊าราตรีสวัสดิ์นะครับหรือสวัสดีตอนเช้าด้วยสำรับคนที่อ่านตอนเช้านะครับ

แสงจากดวงอาทิตย์ได้สว่างขึ้นบอกว่าตอนนี้เช้าแล้วเด็กสาวได้ตื่นขึ้นพร้อมกับคุณเมดที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนูฟิโอน่าเดี๋ยวฉันจะแต่งตัวให้นะคะ" "อรุณสวัสดิ์เหมือนกันค่ะ"เด็กสาวได้ตอบกลับคุณเมดไป "ไม่ต้องใช้ค่ะกับฉันก็ได้ค่ะ" คุณเมดได้ตอบกลับ "ไม่เป็นไรค่ะกับผู้ใหญ่ก็ต้องพูดอยู่แล้วนิค่ะ?"เด็กสาวได้ตอบกลับไป "รีบแต่งตัวเถอะค่ะจะได้ไปกินอาหารเช้านะคะ"

บนโต๊ะอาหารมีอาหารมากมายน่ากิน "พี่ฟิโอน่ามาแล้ว" เด็กน้อยที่เห็นพี่สาวของตนจึงได้รีบวิ่งเข้ามากอดด้วยความดีใจ "น้องตื่นก่อนพี่อีกหรอเนี่ยเก่งจังเลยน้า" เด็กชายได้ส่งยิ้มมาให้ผู้เป็นพี่สาว "มาแล้วหรอฟิโอน่า" เสียงของคนมีอายุได้ทักขึ้นมา "มานั่งก่อนสิเดี๋ยวข้าวจะเย็นหมดนะ" เสียงอ่อนโยนได้ทักขึ้นพร้อมกับเชิญให้ไปนั่งกินอาหารด้วยกัน เสียงนั้นเป็นของ ดยุกแอรอนกับดัชเชสอดรียนา "ผมขอ นั่งข้างๆพี่นะครับ" "อื้อ เอาสิ"

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ "พี่ฟิโอน่าไปห้องสมุดกัน" ผู้เป็นน้องได้เอ่ยขึ้นพร้อมกับจับมือของผู้เป็นพี่แล้วเดินนำหน้า "น้องอยากอ่านเรื่องอะไรล่ะ?" "ผมอยากอ่านเรื่อง แจ็คผู้ฆ่ายักษ์ ครับพี่ฟิโอน่าอ่านให้ผมฟังหน่อย" "ได้เดี๋ยวพี่อ่านให้ฟังนะ" หลังจากที่ฟิโอน่าอ่านไปได้ครึ่งเรื่องดวินก็ได้หลับและพิงไหล่พี่สาวของตัวเอง"อ่าวหลับซะแล้วหรอ" หลังจากที่อ่านเสร็จฟิโอน่าหลับไปพร้อมกับดวินทั้งสองหลับไปนานเท่าไหร่แล้วไม่รู้แต่ก็นานพอจนถึงตอนเย็น "ฟิโอน่า ดวิน อยู่ไหนตอบแม่หน่อย" เสียงของอเดรียนาได้ส่งเสียงหาลูกของเธอ อเดรียนาได้เปิดประตูห้องสมุดและได้อมยิ้มพร้อมกับหาผ้าห่มมาห่มให้ทั้งสองพี่น้องและจุ๊บหน้าผากทั้งสองคนและบอกราตรีสวัสดิ์ก่อนจะปิดประตูและเดินออกไป

เช้าวันต่อมาแสงได้ส่องตาของฟิโอน่าทำให้เธอตื่นขึ้นแล้วพบว่าน้องชายของเธอได้มานอนข้างๆเธอทั้งคืน "ตื่นได้แล้วดวินเดี๋ยวไม่ทันข้าวเช้านะ" "เช้าแล้วหรอ?" เสียงงัวเงียของคนที่เด็กกว่าพูดขึ้นก่อนจะขยี้ตาแล้วลืมตาอีกครั้ง "ตื่นแล้วหรอค่ะคุณหนู? เดี๋ยวฉันจะไปเตรียมน้ำให้อาบนะคะจะได้ไปกินข้าวเช้านะคะ" ทั้งสองคนได้แยกย้ายกันไปอาบน้ำและมานั่งกินข้าวพร้อมกันในระหว่างกินข้าว "น้องอายุเท่าไหร่แล้วหรอ?" " 5 ขวบ ครับ" 5 ขวบงั้นหรอ งั้นแสดงว่าใกล้ถึงเวลาที่ฟิโอน่าต้องไปเรียนที่โบสถ์พร้อมกับไปอยู่กับป้าและลุงส่วนดวินก็จะเข้าสมัครเป็นอัศวินตอนอายุ 13 ฟิโอนาตอนนี้อายุ 7 ขวบ เหลืออีก 8 ปี ตัวเราก็จะอายุ 15 หลังจากฉลองวันเกิด 15 ปี แล้วก็จะถูกย้ายไปที่บ้านป้ากับลุงแล้วจะได้เจอกับนางเอกตอนที่ไปเรียนที่โบสถ์ นั้นจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดทั้งลุงกับป้าใจร้ายและเพื่อนที่โบสถ์ที่ชอบบูลี่นางเอก เห้อ ทำไมชีวิตเราน่าสงสารขนาดนี้เนี่ยจะทำยังไงให้เข้ากองอัศวินได้ล่ะเนี่ย?! จะปกป้องนางเอกยังไงก่อนเพราะพวกที่บูลี่นางเอกก็มีเราเป็นหนึ่งในนั้นด้วยนี้! ถ้าเปลี่ยนจากบูลี่เป็นปกป้องแทนน่าจะดีกว่าเพราะชาติที่แล้วเราเองก็เรียนศิลปะการต่อสู้มาอยู่แต่จะใช้กับเด็กเนี่ยน่ะ?! โอ้ย คิดแล้วปวดหัวชะมัดเลยจะทำยังไงดี

หลังจากทานข้าวเสร็จฟิโอน่าได้กลับมาคิดสับสนกันในหัวของตัวเองอีกครั้ง ฉันไปอยากตายนะตอนที่ ฟิโอน่าตายคือตอน อายุ 18 ปี หลังจากนั้นก็ไม่มีบทของฟิโอน่าอีกเลยช่วงบทท้ายๆ จะเป็นความรักระหว่าง ดวินกับเอริกา ที่ทั้งสองจะมีต่อกันหลังจากนั้นก็จะเลี่ยนทันทีสุดท้านเอริกาก็ตายอยู่ดีก็เหมือนกับชื่อเรื่องนั้นแหละ จักรพรรดินีผู้น่าสงสาร แต่ถ้าเราลงมือเองแล้วปกป้องเอริกาและเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอเราก็จะไม่ถูกประหารและดวินก็จะมีความสุขและถ้าช่วยจากการถูกวางยาพิษแค่นี้ก็จบแบบ Happy Ending แล้วกิ้วๆ

จบ.

งั้นคงต้องเป็นเพื่อนที่ดีกับนางเอกก่อนสินะแล้วทีนี้ก็ให้ดวินกับเอริกาได้มาเจอกันแล้วก็ตกหลุมรักกันทีนี้ก็จะจบแบบ Happy Ending ได้แล้ว เย่ๆ ส่วนเราก็จะได้เป็นคุณป้าของหลานแล้วสินะ.......จะว่าไปใช้คำว่าป้าเลยหรอ? เราไม่ได้แก่ขนาดนั้นเรียก อา เถอะหลานรักแต่เรื่องเข้ากองอัศวินนี้สิจะทำยังไง? ถ้าไม่เข้าก็ปกป้องเอริกาไม่ได้น่ะสิแงงๆ ทำไม่ดีฉันไม่อยากตายรอที่สองนะชาติที่แล้วพึ่ง อายุ 20 ก็ต้องมาตายชาตินี้ไม่อยากตายตอน 18 ปี หรอกนะยังอยากเที่ยวเล่นบนโลกใบนี้ให้เต็มที่อยู่เลยแงงงงงงงงงง ทำไมฉันต้องมาเกิดในร่างเธอด้วยล่ะ ฟิโอน่า?! ทำไมต้องเป็นต้วร้ายด้วยฮื่อ อยากเป็นตัวประกอบเว่ยยย! ในระหว่างที่ฟิโอน่ากำลังใช้ความคิดบวกกับนอนกลิ้งไปมาก็ได้มีคนเคาะประตูห้องของฟิโอน่า "ใครค่ะ?" "ผมเองครับพี่ฟิโอน่า" "เข้ามาสิดวิน" เด็กน้อยได้เปิดประตูเข้ามาหาผู้เป็นพี่ "มีอะไรหรอดวิน?" "เออ คือ....ว่า พี่ไปเดินเล่นที่สวนกับผมหน่อยได้มั้ยครับ?" "แค่ไปเดินเล่นที่สวนทำไมต้องอ้ำอึ้งด้วยล่ะ?" "ผมคิดว่าพี่กำลังยุ่งอยู่หรือคิดอะไรอยู่รึเปล่า" "ขอบใจที่เป็นห่วงความรู้สึกพี่นะ แต่ถ้าวันไหนอยากไปเดินเล่นที่สวนก็บอกพี่ได้นะ" "ครับ" เด็กน้อยได้ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขก่อนที่ทั้งสองคนจะไปเดินเล่นที่สวน

ทั้งสองเที่ยวชมความงามของดอกไม้อย่างอารมณ์ดี แต่.....ในขณะนั้น เอง!!?

"กรี๊ด"

ตุบ

"เดี๋ยวนะ! แมวกลายร่างเป็นคน?"

"ได้ไงเนี้ย อ๊ากกกกกก"

"โอ๊ย เลิกกรี๊ดสักทีใยบ้า!"

"อย่ามาด่าพี่นะ!"

ดวินได้ใช้มือดึงหูแมวของเด็กผู้ชายอีกคนที่มาว่าพี่สาวของเขา

"โอ๊ยๆ เจ็บๆพอแล้วๆ ฉันเจ็บนะ!"

"นายเจ็บฉันก็โมโหเหมือนกันออกไปจากตัวฉันได้แล้ว!!!" เด็กสาวที่กำลังโกรธได้หยิกแก้มของเด็กชายลึกลับที่โผล่ออกมาจากพุ่มไม้ "โอ๊ยๆ พอก่อน!"

พรึบ

"เห้อ ถ้สฉันไม่ออกมาจากตรงนั้นคงได้ตายแน่ๆ" เด็กชายลึกลับได้ใช้เวทมนตร์เทเลเพอร์ตออกมาจากตัวของฟิโอน่า "เวทมนตร์หรอ?!" โลกนี้มีเวทมนตร์ฟิโอน่ากำลังนึกถึงเหตุการณ์ในนิทาน จักรพรรดินีผู้น่าสงสาร เวทมนตร์! ทำไมเราถึงลืมได้ว่าเอริกามีเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์!!!?

จบ.