เฟิ่งหวง:ปรปักษ์รักปักษา
ตอน 1
เฟยฉีจวิ้น:องค์หญิงสามจากแคว้นจิ่งตั้งแต่เล็กชะตาเล่นตลกเป็นองค์หญิงที่ถูกลืมนางมักทำอะไรด้วยตนเองทั้งที่ร่างกาบอ่อนแอและบอบบางเป็นหญิงหญิงสาวที่งดงามอย่างแท้จริงมีนิสัยที่เงียบและเรียบร้อย
หลิวลู่หาน:จอมมารคนปัจจุบันเป็นคนเดี่ยวเดียวรักษาคำพูดมีนิสัยที่ไม่อ่อนโยนเกลียดโลกใบนี้ยิ่งกว่าอะไรมีชีวิตเพื่อทดแทนบุญคุณเท่านั้นเป็นคนฉลาดและมองคนออกไม่พูดจาอ้อมค้อมและไม่สนใจผู้อื่น
เว่ยหลิน:องค์ชายห้าแห่งแคว้นซ่งเนื่องจากอุบัติเหตุจึงทำให้พิการเดินไม่ได้เป็นคนหัวอ่อนเชื่อฟังแต่ย่าไม่มีความคิดเป็นของตนเองร่างกายเจ็บป่วยแต่ก็ถือเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาคนนึงเลยก็ว่าได้
หนี่เฟยจวิ้น:องค์หญิงใหญ่แคว้นจิ่งเป็นคนสุขุมด้วยภาระหน้าที่จึงทำให้ดูสมบูรณ์แบบแต่เป็นคนร้ายลึกเพื่อตัวเองนางตัดได้ทุกสิ่งเป็นบุตรสาวคนโตของฮองเฮาและฮ่องเต้ทั้งชีวิตทีแต่ผู้คนคอยเอาใจใส่
หวังเฟยจวิ้น:องค์หญิงสี่แห่งแคว้นจิ่งเป็นคนที่ติดหนี่เฟยมากแต่แปลกที่นางไม่ชอบเฟยฉีเลยสักนิดเป็นคนร้ายอย่างเปิดเภยชอบกลั่นแกล้งผู้อื่นมีนิสัยซุกซนและทำตามใจตนแต่ก็เป็นลูกสาวคนเล็กของฮองเฮาเช่นกัน
จางหลีจวิ้น:องค์หญิงรองแห่งแคว้นจิ่งเป็นธิดาที่เกิดจากสนมจึงทำให้ไม่ค่อยได้รับความรักแต่นางเป็นคนที่เรียนเก่งจึงทำให้ฮ่องเต้ชื่นชมแต่นางกลับโดนเหล่าพี่น้องหมั่นใส้คอยเป็นเพื่อนเฟยฉีเป็นคนที่เฟยฉีไว้ใจ
หลงฉีเหริน:องค์ชายแห่งแคว้นจิ่งเป็นพี่ชายที่แสนดีให้แก่เฟยฉีเสมอมาเป็นบุตรชายคนเดียวของฮองเฮามีนิสัยอบอุ่นและใจดีทำให้เหล่าน้องๆชื่นชอบหลงฉีเป็นคนใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ
ฮ่องเต้แคว้านจิ่ง:เป็นคนไม่ใส่ใจเหล่าบุตรธิดาเท่าไหร่นักวันๆสนใจเพียงแค่บ้านเมือง
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง:เป็นคนลำเอียงถึงจะดูจิตใจดีแต่ก็แค่เหมือน
เย่หยาง:แม่ทัพเย่ผู้เก่งกาจขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้และเจ้าเล่ห์ เป็นคนมีเลห์เหลี่ยมแต่ก็ต่อสู้เก่งมากเช่นกันทำคุณความดีจึงได้ตำแหน่งอ๋อง
ซางจิ่ว:พระชายาของเย่หยางเนื่องจากสามีขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้นางก็ขึ้นชื่อเรื่องหึงหวงเช่นกัน
ไป๋หนิงอัน:บุตรสาวทานอ๋องสามเป็นหลานของไทฮองไทเฮาเป็นคนขี้ฟ้องและเห็นผู้อื่นได้ดีกว่าตนไม่ได้เคยถูกหมั่นหมายกับเว่ยหลินแต่เพราะนางรังเกียจจึงขอยกเลิก
เว่ยจือเยว่:องค์หญิงแห่งแคว้นซ่งเป็นธิดาคนเล็กของฮองเฮาเป็นคนขี้เล่นรักสนุกมีนิสัยน่ารักและไม่ยอมโตแต่ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่เข้าข้างคนที่ทำร้ายพี่ชายเป็นอันขาดติดพี่ชายมาก
เว่ยเหยียน:องค์รัชทายาทแห่งแคว้นซ่งถึงจะเป็นเพียงบุตรของกุ้ยเฟยแต่เพราะบุตรชายคนเดียวของฮองเฮาพิการจึงได้ขึ้นเป็นแทนเป็นคนหัวไวและทำทุกอย่างเพื่อให้แม่ภูมิใจติดนิสัยชอบทำร้ายข้าวของ
เจียหลิว:พระชายาองค์รัชทายาทนางแต่งมาเพราะความรักแต่ชีวิตแต่งงานสามปีที่ผ่านมาทำให้นางไม่เหลือความรักในชีวิตอีกเลย
เว่ยห่าว:เป็นบุตรชายคนรองของกุ้ยเฟยนิสัยต่างจากพี่ชายโดยสิ้นเป็นคนไม่ชอบแก่นแย่งชิงเด่นรักชีวิตสงบสุขเป็นคนอบอุ่นและรักสงบ
ฮองเฮาแคว้นซ่ง:เป็นถึงฮองเฮาแต่กลับโดนกุ้ยเฟยและไทฮองไทเฮายึดอำนาจไปจนหมด
ไทฮองไทเฮา:ไม่ชอบฮองเฮาแต่ปลื้มกุ้ยเฟยเป็นคนที่คอยหลอกใช้หลานๆเพื่ออำนาจตนเอง
ฮ่องเต้แคว้นซ่ง:เป็นคนที่รักฮองเฮามากแต่เพราะหน้าที่จึงทำได้เพียงแค่คาดหวังในตัวเว่ยหลิน
กุ้ยเฟย:เป็นคนนิ่งๆแต่ก็หวังครอบครองทุกสิ่ง
อดีตจอมมาร:พ่อบุญธรรมหลิวลู่หาน
จือโยว่:คนใช้ของหนี่เฟยและหวังเฟย
หลิงซู:คนใช้ของเว่ยจือเยว่
หมายหมาย:คนใช้ของเฟยฉีจวิ้น
หว่านหนี่:คนใช้ของซางจิ่ว
มู่เฉิน:คนติดตามหลิวลู่หาน
ตอน 2
ณ คืนวันกำเนิดบุตรของฮองเฮาแคว้นจิ่ง
กลองถูกตีเพื่อช่วยฮอวเฮาคลอด
คนใช้
ฮองเฮาออกแรงอีกเพคะ!
ฮ่องเต้เดินไปเดินมาหน้าห้อง
ฮองเฮาพยายามสุดชีวิตเพื่อคลอดเด็กคนนี้อออกมา
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
ออกไปให้หมด
ฮองเฮาสั่งไล่ทุกคนให้ออกไป
จนกระทั่งมีแสนสีทองชวนแสบตาเข้ามาภายในห้อง
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
ท่านเป็นใคร//ตกใจ
เฟิ่งอิน
หากเจ้าไม่รังเกียจ..ให้ลูกข้า
เฟิ่งอิน
ได้เข้าไปอยู่ในร่างของบุตรสาวเจ้าได้หรือไม่
ด้วยความรักลูกของฮองเฮาแม้จะไม่ใช่ลูกสาวตน
แต่เพียงนางเติบโตมาภายใต้หน้าตาของบุตรสาวนางก็พอใจแล้ว
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เหตุใดท่านถึง…
เฟิ่งอินได้รายมนต์ปกป้องลูกสาวนาง
สักพักบุตรสาวนางก็เริ่มกลับมาหายใจ
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
ไปเรียนเฟยฉีจวิ้นมาพบข้า
คนใช้ไปเรียกนางอย่างไม่เต็มใจ
พร้อมกับก้มตัวเคารพมารดาอย่างเรียบร้อย
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เฟยฉีจวิ้นนี่เจ้าไปก่อเรื่องอันใดอีก!
นางก็โดนถูกตะคอกดุด่าอย่างแรง
เฟยฉีจวิ้น
เรื่อง..อะไรกัน
หวังเฟยจวิ้น
อย่าทำเป็นไม่รู้นะ!
หวังเฟยจวิ้น
เจ้าแอบเอาอาภรณ์ท่านพี่ไปซ่อน
หวังเฟยจวิ้น
เพราะเจ้าอิจฉานาง
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
ข้าได้ส่วคนไปตรวจห้องเจ้าแล้ว
หนี่เฟยจวิ้น
เสด็จแม่..เรื่องเล็กแค่นี้เอง
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เจอหรือไม่
หมานหมาน
ไม่จริงแน่ต้องมีคนใส่ร้ายองค์หญิง
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เจ้าช่างกล้า!
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
นิสัยขโมยเช่นนี้แม่ไม่เคยสอนเจ้า
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เจ้าไปเรียนที่ใดมา!
หนี่เฟยจวิ้น
เฟยฉีเหตุใดเจ้าอยากได้ถึงไม่บอกข้า
หนี่เฟยจวิ้น
เหตุใดต้องทำเช่นนี้
เฟยฉีจวิ้น
พี่หญิง..ข้าไม่ได้เป็นคนทำ
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เจ้าก็เก็บตัวอยู่ในตำหนักสำนึกตนซะ
นางต้องยอมรับอย่างไม่เต็มใจ
หมานหมาน
อะไรกันเมื่อไม่กี่วันองค์หญิงพึ่งได้ออกมานะ
หมานหมาน
ทำไมถึงโดนกักบริเวณอีกแล้วด้วยเล่า
เฟยฉีจวิ้น
หมานหมานเจ้าโมโหไปก็ไม่ช่วยอะไร
เฟยฉีจวิ้น
ทางที่ดี..เราควรยอมรับไปให้มันจบ
เฟยฉีพูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา
ราวกับว่าเรื่องเหล่านี้นางชินแล้ว
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
หวังเหยเจ้าเลิกแกล้งได้แล้ว
หวังเฟยจวิ้น
เสด็จแม่ท่านรู้?
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
เจ้าว่าอย่างเฟยฉีนี่นะขโมยหากลูกไม่หยุดก่อเรื่อง
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
แม่จะไม่ช่วยไว้แล้วจริงๆ
หวังเฟยจวิ้น
ข้ารักท่านแม่ที่สุด//กอดแขนแม่
หนี่เฟยจวิ้น
ทั้งที่ท่านแม่รู้..เหตุใดจึงยังต้องกักบริเวณเฟยฉีด้วย
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
นางควรสำนึกผิดน่ะดีแล้ว
หวังเฟยจวิ้น
พี่หญิงอย่าไปเห็นใจนางเลย
หวังเฟยจวิ้น
นางน่ะพวกนอกคอก
หวังเฟยจวิ้น
กล้าดียังไวมานับว่าเป็นพี่สาวข้า
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
นางเป็นพี่สาวเจ้า
อยู่ฮองเฮาก็หงุดหงิดใส่หวังเฟย
ฮองเฮานางหวังว่าแค่เลี้ยงนางให้โตมากับมือ
นางก็จะกลายเป็นบุตรสาวคนตนเต็มตัว
พอนึกขึ้นได้ว่านี่เป็นใบหน้าของบุตรสาวที่จากไปแต่กลับถูกเด็กที่ไม่ใช้ลูกในใส้เข้ามาอยู่แทนที่
ก็ทำเอานางทนมองหน้าเฟยฉีจวิ้นไม่ได้
ตอน 3
เฟยฉีจวิ้น
หมานหมานฝนหมึกให้ข้าที
ชายวะยกลางคนคนนึงร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล
หลิวลู่หาน
พ่ะย่ะค่ะเสด็จพ่อ
จอมมาร
เจ้า..ช่วยข้าหนึ่งเรื่อง
หลิวลู่หาน
เสด็จพ่อโปรดทูลมา
หลิวลู่หาน
ข้าจะทำทุกอย่างที่ท่านขอ
จอมมาร
ตามหานาง..นางเป็นบุตรสาวคนเดียวของข้า
หลิวลู่หาน
ข้าจะตามหานางได้ที่ไหน
จอมมาร
พิภพมนุษย์..นางเป็นหงค์เพลิง
จอมมาร
ข้าฝากเจ้าปกป้องและหมอบความรักแก่นาง..
หลิวลู่หาน
ข้าจะไปพิภพมนุษย์
หลิวลู่หาน
แม้นางอยู่สุดขอบโลก
หลิวลู่หาน
ข้าก็ต้องหาให้เจอ
จางหลีจวิ้น
เจ้าโดนกลั่นแกล้งอีกแล้ว
เฟยฉีจวิ้น
ท่านไม่ต้องเป็นห่วง
เฟยฉีจวิ้น
ข้าไม่ได้เป็นอะไรมาก
ทั้งคู่ยืนคุยกันจากตรงละฝั่ง
เพราะตำหนีกนางโดนกักบริเวณใครเข้าๆออกๆไม่ได้
จางหลีจวิ้น
ข้าตั้งใจ..จะนำขนมมาให้เจ้าแท้ๆ
เฟยฉีจวิ้น
น้ำใจท่านข้ารับไว้แล้ว//ยิ้ม
จางหลีกลับไปด้วยความผิดหวัง
นางเป็นเหมือนความหวังให้แก่เฟยฉี
คอยย้ำเตือนนางว่าไม่ได้โดดเดี่ยว
หมานหมาน
นอกจากองค์ชายก็มีองค์หญิงรอง
เฟยฉีจวิ้น
โชคชะตาไม่เคยเข้าข้างข้า
เฟยฉีจวิ้น
แต่ข้าก็ยังมีคนที่คอยเป็นห่วงโชคชะตาไม่ได้เหลวไหลนักหรอก
หมานหมาน
ท่านเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากเกินไปแล้ว
หมานหมาน
หากข้าใจเย็นได้เท่าครึ่งนึงของท่านก็คงจะดีเพคะ
เฟยฉีจวิ้น
นี่มิใช่หน้าหนาวเสียด้วยซ้ำ
เฟยฉีจวิ้น
เหตุใดฝนจึงตกเช่นนี้
เฟยฉีมองดูฝนตกที่หน้าต่าง
ฮองเฮามองมาที่ตำหนักของเฟยฉี
ฮองเฮาแคว้นจิ่ง
(บางที..หากนางเป็นลูกสาวข้าจะน่ารักเพียงใด)
ก็ยังอยากรับรู้ถึงความรักของแม่แม้ครั้งเดียว
ฮ่องเต้
ต้องส่งองค์หญิงมาเชื่อมสัมพันธ์ไมตรี
เว่ยเหยียน
เสด็จพ่อ..ให้องค์หญิงแคว้นจิ่งมาแต่วเป็นชายารองข้าดีรึไม่
ไทฮองไทเฮา
เว่ยเหยียนเจ้าจะแต่งชายาสองครั้งไปทำไม
ไทฮองไทเฮา
มิสู้..ให้นางสมรสกับเว่ยหลินเป็นอย่างไร
ฮองเฮา
ไทฮองไทเฮา//ไม่พอใจ
ฮองเฮา
ชีวิตของบุตรข้า..ให้เขาเป็นคนเลือก
ไทฮองไทเฮา
ฮองเฮาเจ้าเลิกใช่นิสัยใจคอแคบเช่นนี้ได้แล้ว
ไทฮองไทเฮา
เว่ยเหยียนกับเว่ยห่าวองค์หญิงองค์ชายพวกนั้น
ไทฮองไทเฮา
ไม่ใช่บุตรของเจ้าหรือ
ฮองเฮา
หากเส่ยหลินไม่สมัครใจ..ก็ไม่ควรบังคับเขา
ไทฮองไทเฮา
หลานข้า..ย่อมฟังข้า
ทันใดนั้นคนของไทฮองไทเฮาก็เข็นรถเข้ามา
เว่ยหลิน
แล้วแต่เสด็จย่าพ่ะย่ะค่ะ
ฮองเฮา
เว่ยหลิน..เจ้าพึ่งหายดี..มาทำไมกัน
เว่ยเหยียน
เหอะ..//ขำในลำคอ
เว่ยหลิน
เสด็จแม่ลูกไม่เป็นไร
เว่ยหลินรู้ว่าคนรอบข้างดูถูกเยาะเย้ยเขาเพียงไหน
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
แคว้นเราแพ้แล้ว..
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
ต้องส่งองค์หญิงไปสมรสเชื่อมสัมพันธ์
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
กับองค์ชายห้าแห่งแคว้นซ่ง
หนี่เฟยจวิ้น
..ที่พิการน่ะหรือเพคะ
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
..เราปฏิเสธไม่ได้
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
หนี่เฟยเจ้าเ-
หวังเฟยจวิ้น
//เกาะแขนหนี่เฟย
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
หรือว่าเจ้าหวังเฟย
หวังเฟยจวิ้น
ใครจะไปอยากสมรสกับคนเช่นนั้น
หวังเฟยจวิ้น
ถึงจะเป็นถึงองค์ชายห้าก็ตาม
ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง
ระวังวาจาเจ้าด้วย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
