[ ..... ]

[ New Player_ ]

[ 약한 - Yaghan - ปาร์ค ยองฮัน(ผู้เล่นใหม่!_ ]

ภายในคืนที่เงียบสงบยองฮันได้ยินเสียงบางอย่างดังอยู่ในหัวของเขาอย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่แล้วมันก็เงียบหายไปจนยองฮันคิดว่าตัวเองนั้นแค่ฝันไป

ติ้ดติ้ด..ติ้ดติ้ด..

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นบ่งบอกว่าถึงเวลาเตรียมตัวไปโรงเรียนแล้ว

แต่ทว่ายองฮันนั้นเกลียดการไปเรียนที่สุด ที่นั้นมันเลวร้าย แต่ว่ายองฮันจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาดเพราะว่ายองฮันนั้นไม่อยากให้แม่ต้องเป็นห่วงตนเอง

ยองฮันขยี้หัวตัวเองเล็กน้อยก่อนจะขยับกายลุกขึ้นจากเตียง นำร่างของตัวเองไปยังห้องน้ำเพื่อจะล้างหน้าล้างตา ยองฮันเงยหน้ามองเงาตัวเองในกระจกอย่างน่าสมเพช เขามันอ่อนแอเหมือนกับชื่อของตัวเองไม่มีผิด..

"เอ๊ะ..นี่มัน!"

ยองฮันเงยหน้าขึ้นตรงก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ บนหัวเขามัน..

[ เลเวล1 - Yaghan(ผู้เล่นใหม่!) ]

นี่มันบ้าอะไรกันเนี้ย! ในหัวของยองฮันเต็มไปด้วยคำคำนี้ซ้ำๆไปมา ยองฮันก้มหน้าอมทุกข์เกิดมาอ่อนแอก็แย่พอแล้วยังจะมาเป็นโรคประหลาดอีก ยองฮันแค่นยิ้มให้กับตัวเองในกระจก

ยองฮันไม่อยากไปเรียนแล้ว ยองฮันเลือกที่จะเดินไปที่ประตู

แกร๊กกก..

ยองฮันล๊อคประตูจากด้านในพร้อมทั้งหาเก้าอี้มากั้นลูกบิดประตูไว้ เพื่อไม่ให้เปิดออกได้ง่ายๆ

ยองฮันแทบจะสติหลุดลอย ทำไมเขาต้องเกิดมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย..ยองฮันเดินไปนั่งที่หน้าโต๊ะคอมก่อนจะเปิดมันขึ้นมา

ก่อนหน้านี้ไม่นานสักสองอาทิตย์ได้ที่ยองฮันเริ่มเล่นเกมส์เกมส์หนึ่งที่เพิ่งออกมาใหม่ ยองฮันเล่นเกมส์เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของเขาเท่านั้นไม่ได้จริงจังอะไร แต่ว่ามันกลับสนุกจนยองฮันเอาเงินที่มีทั้งหมดในบัญชี ไปเติมเกมส์จนกลายเป็นที่หนึ่งของเซิร์ฟ และเมื่อวานก็มีจดหมายที่มาจากผู้พัฒนาเกมส์ส่งมาถึงเขา ประมาณว่า.. คุณจะช่วยทดเกมส์ใหม่ให้กับทางเราได้ไหมและทางผู้พัฒนาจะจ่ายค่าตอบแทนให้อย่างงาม ซึ่งยองฮันก็ได้ตอบตกลงไป

ยองฮันหยุดชะงักอย่างกระทันหัน ทดลองเกมส์ใหม่..

ยองฮันยังคงสับสนถ้าหากเหตุการณ์นี้คือการทดลองเกมส์ที่ว่าละ? ว่าแล้วยองฮันก็เข้าเกมส์ทันทีและไปที่หน้าจดหมายก่อนหน้านี้

คลิ๊ก..

มันหายไปแล้ว! ยองฮันอยากจะกรีดร้องออกมาเสียให้ได้แล้วแบบนี้ยองฮันจะทำอย่างไรละ?

ติ๊งงง!! [ ข้อความใหม่!(1) ]

ยองฮันสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ เสียงแจ้งเตือนนั้นมันดังอยู่ในหัวยองฮัน! ยองฮันจะทำอย่างไรดี? จะเหมือนในเกมส์หรือเปล่านะ..

"จ..จดหมาย"

ยองฮันพูดออกมาเสียงแผ่ว

[ ติ๊งง!! ]

วูบบบบ..

และยองฮันก็ต้องเบิกตากว้างอีกครั้ง หน้าจอสีฟ้าบางอย่างมันปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา! ยองฮันตื่นเต้นอย่างถึงที่สุดจะมีสักกี่คนในโลกที่มีประสบการณ์อย่างเขา ยองฮันนิ่งไปสักพักก่อนจะคิดอะไรได้บางอย่าง

ยองฮันคิดถึงสถานะที่อยู่บนหัวของเขา..ถ้าหากว่าสถานะบ่งบอกว่าเขาคือผู้เล่นใหม่ก็แสดงว่าต้องมีคนอื่นอีกนะสิ? ยองฮันเม้มปากเข้าหากันแน่น หากเป็นอย่างงั้นยองฮันจะทำยังไงกับไอ้หน้าจอนี้ดีนะ?

ติ้งงงติ้งง..!

[ เควสประจำวัน! ]

[ - ไปโรงเรียน ]

[ - กลับถึงบ้านก่อนเวลา16:00น. ]

[ - วิดพื้น100ครั้ง!_ ]

[ - ล๊อคอินเข้าสู่ระบบเกมส์ Game's over final day_ ]

- ของรางวัลประจำวัน

[ เงิน1,000โกล,Exp1000/เควส,พอยท์10แต้ม,กล่องของขวัญ1ชิ้น ]

ยองฮันก็ยังไม่ชินอยู่ดี แจ้งเตือนมันดังอยู่ในหัวตลอดจนยองฮันจะบ้าอยู่แล้ว ยองฮันจ้องมองหน้าจอสีฟ้าที่ปรากฏเควสประจำวันให้เขาดูก่อนหน้าจอมันจะเด้งขึ้นมาอีกครั้ง

ติ๊งง!!

[ สกิลเฉพาะตัว - เพิ่มของรางวัลเป็นสองเท่าทำงาน! เลเวลMax ]

[ สกิลติดตัว - 18มงกุฎ(ขโมย)จะทำงานก็ต่อเมื่อรู้ชื่อและใบหน้าของเป้าหมาย! (เลเวล1) ]

และก็เป็นครั้งที่สามที่ยองฮันเบิกตากว้างจนตาของยองฮันแทบจะถลนออกมา ยองฮันมองสกิลของตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา สกิลพวกนั้นมันโครตจะโกง! แถมไอ้สกิลขโมยของนั้นยังจะทำให้ยองฮันกลายเป็นโจร!

ยองฮันไม่มีทางใช้มันแน่ แต่สกิลอีกอันยองฮันมองด้วยความที่ไม่อยากจะเชื่อ แต่ละคนที่ทดลองเกมส์อย่างเดียวกับเขาจะมีสกิลเฉพาะตัวนี้ไหมนะ?

ใช่แล้ว! เฉพาะตัวไงหละ..มีแค่ยองฮันคนเดียวแน่ๆที่ได้สกิลนี้ ยองฮันยิ้มขึ้นมานิดหน่อยอย่างน้อยเขาก็มีอะไรดีบ้าง

ยองฮันกดปิดหน้าจอสกิลก่อนจะกดเข้าไปที่จดหมาย ยองฮันอยากรู้ว่ามันเป็นยังไงกันแน่ ถ้าหากยองฮันต้องมาเล่นเกมส์บ้าๆนี่จริงและยองฮันจะไปเล่นยังไงให้ชนะคนอื่นละ?

[ จดหมาย - เรียนผู้เล่นเกมส์ยองฮัน! ฉันรยอนฮงกิ ตั้งแต่วันนี้ไปฉันจะเป็นคนดูแลนายเอง คิดซะว่าฉันเป็นNPCที่จะคอยแนะนำการเล่นเกมส์นี้ให้กับนายก็แล้วกัน เกมส์นี้จะสิ้นสุดลงก็ต่อเมื่อทุกคนร่วมกันกำจัดบอสแล้ว หวังว่าผู้เล่นยองฮันจะสนุกกับเกมส์แห่งความตายนี้..และนี่คือเงินก่อนหน้านี้ที่บริษัทสัญญาไว้ว่าจะให้นาย หากนายมีอะไรสงสัยแค่เรียกหาฉัน ฉันก็จะออกมาแนะนำให้นายเอง! ]

แว๊บบบ..

เมื่อยองฮันกดเปิดจดหมายหน้าจอก็สว่างวาบขึ้นมาปรากฏภาพเคลื่อนไหวของNPCที่ชื่อรยอนฮงกิไปมาอย่างกับมีชีวิตจริง ยองฮันตั้งใจฟังจนจบ จะต้องเคลียร์บอสงั้นเหรอ?

.....

ยองฮันเลิกสนใจข้อความนั้น เงินตรงหน้ามันทำให้ยองฮันอยู่ไม่สุก ยองฮันคิดว่าเงินในเกมส์นี้จะสามารถใช้ในโลกจริงได้ไหมนะ ว่าแล้วยองฮันก็กดตกลงรับเงินมา แต่ว่ามันไม่ได้มีเงินอย่างเดียว มันมีกล่องของขวัญสีม่วงอยู่ด้วย

[ ติ้งงง! ]

[ คุณได้รับเงิน 5,000,000โกลว์,กล่องของขวัญระดับS 1 ชิ้น! (2) ]

"จะเอาของพวกนี้ไปทำอะไรได้เนี้ย.."

ยองฮันเกาหัวอย่างงงงวยก่อนจะนึกได้ว่ามีฮงกิอยู่ด้วย

และทันใดนั้นเองภาพของฮงกิก็โผล่ขึ้นมาตรงหน้าเขาทันที พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

ชึ้บบบ__

"นายคงสงสัยว่าเงินพวกนี้เอาไปทำอะไรได้บ้าง และเพราะสกิลเฉพาะตัวของนาย เงินก็เลยเพิ่มไปอีกเท่าหนึ่ง..แล้วก็ของขวัญนั้นคืออาวุธประจำตัวที่ไม่สามารถถอดออกได้"

"และนายก็ได้มันถึงสองชิ้น กล่องของขวัญนั้นจะให้อาวุธระดับSอย่างแน่นอนถึงแม้ว่านายจะไม่เปิดมันมันก็จะเปิดให้โดยอัตโนมัติ"

"เงินที่นายมีนั้นมีจำนวนมหาศาล นายสามารถเอามาใช้ในชีวิตจริงได้ โดยขณะที่นายหยิบเงินออกมาจากช่องเก็บของมันก็จะแปลงเป็นเงิน(บาท)ให้นายได้เลย และสามารถใช้ได้จริงๆในโลกความเป็นจริงโดยไม่หายไป.."

"จ..จริงงั้นเหรอ!"

ยองฮันเปล่าสนเรื่องอาวุธอะไรนั้น ที่เขาสนใจก็มีแค่เงินนั้นที่มันสามารถใช้ได้จริงๆ!

"อืมม และอัตตราการแลกเปลี่ยนของโกลกับบาทนั้นก็คือ10โกลว์ต่อ100บาทในโลกความเป็นจริง"

"ตอนนี้ยองฮัน นายมีเงินทั้งหมด10,000,000โกลว์ก็เท่ากับ..100,000,000ล้านบาทถ้วน.."

ฮงกิยิ้มหวานก่อนประกายที่ตาของฮงกิจะกลายเป็นรูปเงิน

"น..นี่ฉันจะไม่โดนฆ่าแล้วก็ถูกปล้นเงินไปใช่ไหม?"

ยองฮันเหงื่อแตกผลั่กสองมือกำเข้าหากันแน่น เงินตั้งขนาดนั้น..

"ตราบใดที่เงินนายอยู่ในระบบมันก็จะไม่โดนขโมยไป และตราบใดที่นายปิดเรื่องเกมส์นี้ไว้เป็นความลับ นายก็จะต้องอัพเลเวลของนายเองและเผชิญหน้ากับพวกเขาเอง ทางฉันไม่มีหน้าที่ไปแซรกแซงการพัฒนาของผู้เล่นใหม่ได้.."

"ฟู่ว..ค่อยโล่งอกหน่อยเฮ้ออ"

ยองฮันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

"และเพราะสกิลติดตัว(18มงกฏ)ของผู้เล่นยองฮัน นายจะได้รับการงดเว้นคุณสามารถใช้มันได้ตามใจ แต่ว่าสกิลนี้จะมีผลก็ต่อเมื่อคนผู้นั้นเป็นเพลย์เยอร์เท่านั้น!"

"เข้าใจแล้วๆ ขอฉันดูหน้าสเตตัสตัวเองหน่อยได้ไหม"

ยองฮันโบกมือไปมาอย่างบอกปัด

"โอ้ ได้เลย!"

[ ติ้ดด.. ]

[ เลเวล1 - Yaghan(ผู้เล่นใหม่!) ] ฉายา : ไม่มี_

[ HP : 100 ]

[ MP : 100 ]

[ DEF : 100 ]

[ พละกำลัง 10 พอยท์ ]

[ ความแข็งแกร่ง 14 พอยท์ ]

[ ความว่องไว 8 พอยท์ ]

[ สติปัญญา 12 พอยท์ ]

[ เวทมนตร์ 0 พอยท์ ]

[ สกิลเฉพาะตัว : (2)เพิ่มของรางวัลเป็นสองเท่า เลเวลMax ]

[ สกิลติดตัว : จอมโจร(18มงกุฎ) เลเวล1 ]

"ส..สุดยอดไปเลย เหมือนในเกมส์ออนไลน์ไม่มีผิด!"

ยองฮันมองหน้าจอสเตตัสด้วยความตื่นเต้น แต่ทุกอย่างในสเตตัสของเขานั้นมันช่างน้อยเหลือเกิน

ถ้าเกิดว่าถามออกไปฮงกิจะตอบเขาไหมนะ?

"แล้วนายรู้ไหมว่ามีผู้เล่นทั้งหมดกี่คนนะ?"

ยองฮันเลือกจะถามออกไปเพราะอยากรู้

"..ฮึ่มม..อาจจะมากกว่า500คนนะ"

ฮงกิตอบออกมาเท่าที่รู้ก่อนจะยกมือลูบคางตัวเองไปมาเหมือนกับตัวเองเป็นคนจริงๆงั้นแหละ

"ห..ห๊ะ! ทำไมมันถึงเยอะขนาดนั้นละ"

ยองฮันยกมือขึ้นกุมหัวตัวเองอย่างเคยชินเมื่อตนเองจนมุมอย่างถึงที่สุด

ยองฮันเริ่มช้าเกินไป..แต่ก็หมายถึงว่าการที่ยองฮันเริ่มช้ายองฮันก็ยิ่งต้องพยายามมากขึ้นไปอีก

ยองฮันจะไม่ยอมเป็นไอ้ขี้แพ้แบบนี้ไปตลอดแน่ ยองฮันจะต้องแข็งแกร่งขึ้น!

ฮงกิเหลือบมองยองฮันนิดหน่อยก่อนจะยกยิ้มมุมปากขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้

"นี่ฮงกิ..แล้วเลเวลเชลี่ยของคนที่เล่นเกมส์นี้ทั้งหมดคือเท่าไหร่งั้นเหรอ?"

"......"

ฮงกิเงียบลงทันทีก่อนจะขมวดคิ้วขึ้นน้อยๆ

"ตอนนี้ยังไม่มีเพย์เยอร์คนไหนที่Lv.100เลย ขนาดคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่เพลย์เยอร์เขายังติดอยู่แค่Lv.99"

ยองฮันนิ่งเงียบด้วยความตื่นตะลึงก่อนยองฉันจะกำนิ้วเข้าหากันแน่น

"ฮ่าๆ นี่เราลองมาเปิดกล่องอาวุธกันดีไหม?"

ฮงกิหัวเราะออกมาไม่ดังนักก่อนจะเปลี่ยนความสนใจของยองฮันทันที

"ว่าแต่ของที่จะได้นี่..เป็นของสุ่มงั้นเหรอ?"

ยองฮันถามขึ้นด้วยความสงสัยก่อนจะเลื่อนหน้าจอสีฟ้าไปมาอย่างคนโง่

"ก็ไม่เชิงละนะ ก็แล้วแต่คนนั้นนั้น.."

"อ่อแล้วก็ไม่ต้องเป็นห่วงไปนะ อาวุธที่สุ่มมานั้นทางระบบได้จัดเตรียมมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว เพราะแบบนั้นมันจะเหมาะกับนายแน่นอน"

ฮงกิมองยองฮันด้วยความเอ็นดูที่อีกคนทำมีหน้าหลุดลอยไปชั่วขณะจนดูน่าตลก

นี่เขาจะต้องมาดูเจ้าเด็กนี่จริงๆงั้นเหรอ?

....

นี่เขาจะต้องมาดูเจ้าเด็กนี่จริงๆงั้นเหรอ?

[ ตริ๊งงง! ]

ว่าแล้วหน้าจอสีฟ้านั้นมันก็โผล่ขึ้นมาทันที กล่องสีม่วงทั้งสองเปล่งประกายสีม่วงจนยองฮันต้องหรี่ตาลงน้อยๆ

"อาวุธที่จะได้นั้นจะเริ่มที่เลเวล1 และจะมีการพัฒนาไปตามผู้ใช้งาน ถ้ามองเผินๆอาวุธนั้นมันก็ไม่ควรจะมาอยู่ในกล่องสีม่วงใช่ไหมล่ะ?"

"แต่ว่ายิ่งเลเวลสูงอาวุธก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ถ้าเทียบกับอาวุธปกติที่เริ่มที่เลเวลต่างๆนั้นมันจะไม่สามารถพัฒนาได้ดังนั้นจึงทำให้ต้องเปลี่ยนมันอยู่ตลอดไงหล่ะ"

ฮงกิอธิบายทุกอย่างให้กับหัวสมองน้อยๆของยองฮัน เพื่อให้ยองฮันเข้าใจมันได้ง่ายๆ

"...."

ยองฮันนั่งเงียบอีกครั้งก่อนจะจิ้มนิ้วไปที่กล่องสีม่วงกล่องแรกช้าๆด้วยใจที่เต้นรัว

ตึกตัก..ตึกตัก..

จึกก!

[ ติ๊งงง!!.. ]

[ ยินดีด้วยคุณได้รับ หน้ากากจอมโจรไร้เงา! ]

[ หน้ากากจอมโจรไร้เงา - Lv.1 ระดับS ]

[ หน้ากากจอมโจรไร้เงา - คือหน้ากากสีขาวของมหาจอมโจรแบล็คอาชูร่า ]

[ - สกิลปกปิดพลังออร่าได้อย่างไร้ร่องรอย

- จะทำงานก็ต่อเมื่อผู้เล่นสวมและไม่หลับ

- เวลาคลูดาว์ : 6ชม. ]

[ - สกิลปกปิดพลังหรือค่าสถานะต่างๆของตัวเองจากผู้เล่นคนอื่นได้แม้กระทั่งผู้เล่นระดับสูง

- ระยะเวลาในการทำงาน : 30นาที

- เวลาคลูดาว์ : 1ชม. ]

[ - { สกิลอำพรางใบหน้า } สกิลพิเศษเสริมที่สามารถปลอมแปลงใบหน้าได้

- ระยะเวลาการทำงาน : 1ชม.

- เวลาคลูดาว์ : 2ชม. ]

"มันดู..เหมาะกับนายมากเลยนะฮ่าฮ่าฮ่า"

ฮงกิหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นยองฮันขมวดคิ้วขึ้นยับยู่

"ไม่ได้อยากเป็นจอมโจรสักหน่อย! เอาของที่มันดีกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไง!"

ยองฮันสถบขึ้นไม่ดังนัก ก่อนยองฮันจะจ้องมองกล่องสีม่วงอีกกล่องด้วยความตื่นเต้น

"แต่ถึงอย่างงั้น..ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ออกจะดีมากเลยด้วยซ้ำ"

"แต่ไหนนายบอกว่าจะเป็นอาวุธไงเล่า! นี่มันอุปกรณ์ชัดๆเลยนี่หว่า!"

ก๊อกก๊อกก๊อก!!

"ยองฮันลูก! ทำไมถึงไม่ลงมาทานข้าวสักทีละลูกจะสายแล้วนะ"

เสียงแม่ของยองฮันดังขึ้นหลังประตูหน้าห้องของยองฮัน พร้อมกับเคาะประตูเรียก

".....!"

ยองฮันเม้มปากแน่นด้วยความเงียบก่อนจะตัดสินใจใหม่อีกครั้ง

หากยองฮันต้องการจะอัพเลเวลยองฉันก็ต้องทำเควสที่ได้รับมอบหมาย คิดได้ดังนั้นยองฮันก็คิดถึงเควสก่อนหน้านี้ที่เด้งขึ้นมา มันบอกให้ยองฮันไปรร.?

"ฮะแม่! ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละครับ"

ยองฮันลุกขึ้นจากเก้าอี้หน้าโต๊ะคอม ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งเพื่อแต่งตัวไปรร.

"ว่าแต่หน้าจอพวกนี้จะไม่มีใครเห็นใช่ไหม?"

ยองฮันเงยขึ้นหลังจากคว้ากระเป๋ามาได้แล้ว

"แน่นอนว่าไม่มีใครเห็นนอกจากเพลย์เยอร์ด้วยกันเท่านั้น"

"อื้มม ไม่ทันแน่เลยชิ..ต้องโดนอาจารย์ปกครองทำโทษอีกแน่เลย"

ยองฮันขยี้หัวที่ยุ่งเหยิงของตัวเองนิดหน่อย ก่อนจะสะพายกระเป๋าเรียนและรีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไป

และทิ้งโน๊ตเอาไว้ที่ประตูห้องนอนของตัวเอง

'ผมไปเรียนแล้วนะครับแม่ จะตั้งใจเรียนครับ'

-ปาร์คยองฮัน

"ฮ่ะๆๆ นี่ฉันจะบอกอะไรนายสักอย่างนะนายก็มีสกิลเทเลย์พอตไม่ใช่รึไง"

ฮงกิพูดออกมาก่อนจะเลื่อนหน้าจอไปตรงหน้ายองฮัน

"...!!"

ยองฮันเบรกเท้าตัวเองลงด้วยความตกใจก่อนจะมองหน้าฮงกิเชิงสงสัย

[ สกิลเทเลย์พอตฉับพลัน(ระยะใกล้) : ใช้มานา10%ต่อครั้ง และจะใช้ได้แค่วันละ1ครั้ง ]

"เรียกใช้สกิลสิ ลองนึกถึงที่ที่อยากไปนึกภาพมันนะ"

"โรง..เรียนม.ปลายกีแจ"

ยองฮันเอ่ยชื่อรร.ของตนก่อนจะนึกภาพหน้ารร.อย่างแม่นยำ

"อ้ะ! ยองฮัน!"

ฮงกิกำลังจะเตือนอะไรบางอย่างแต่ทว่ายองฮันนั้นก็หายแวบไปแล้ว

....