ย้อนกลับไปแก้ไขรักแรก
เริ่มต้นความหวัง
พวกคุณเคยรู้สึกรึป่าว.......
ว่าโลกใบนี้ มันมีสิ่งลี้ลับมากมาย
ที่เรายังมองไม่เห็น หรือว่าบางครั้งเขาก็มาในรูปแบบคนเป็นๆ หรือว่า....สายลมที่เปลี่ยวไหว
ทำให้รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง
บางทีเราก็มีความรู้สึกคล้ายๆหลับวูบไป
แต่ว่า....จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้
ตื่นขึ้นมาอีกทีเราก็กำลังอยู่ที่เดิมทุกอย่างกลับมาปกติ
อ้อ"เราชื่อทิวานะ ตอนนี้อายุ19ปีแล้ว เราเป็นคนที่มีซิกเซ้นหรือว่า" สัมผัสที่หก" ตอนเด็กๆเราเคยเห็นผีเห็นทุกอย่าง จริงๆนะ แต่พอโตขึ้นหน่อยก็เริ่มชินกับมันแล้วล่ะ แต่ช่วงนี้ชีวิตมันเหงาๆนะ ไม่ค่อยเห็นสิ่งที่เคยเห็นอย่างกับว่ามันหายไปแล้ว"
"เคยมีปัญหาตอนมัธยมด้วยนะ เพื่อนๆไม่ค่อยชอบเพราะเอาแต่คิดว่าเราเรียกร้องความสนใจ จนต้อวย้ายโรงเรียนบ่อยๆ สุดท้าย....ก็จบแค่ม.3น่ะ"
"แต่ความพยายามก็ไม่สิ้นสุดหรอกนะ เพราะว่าตอนนี้......"
เปิดภาคเรียนนักศึกษาปีที่1
ทิวา
หวังว่าที่นี่จะเป็นที่สุดท้ายที่เราจะต้องเรียนนะ
จังหวะของหัวใจไม่เหมือนเดิม
หลังจากที่เข้ามาเรียนที่นี่ได้สักพักกลับรู้สึกว่าที่นี่มันมีอะไรบางอย่างที่รุนแรงกว่าการเห็นผีมาตั้งแต่เด็กอีก
ทิวา
ที่เดินผ่านหรือยืนใกล้ผู้ชายคนหนึ่ง
ปริศนา
//ยืนชุดนักศึกษาฟรีให้ทิวา
ปริศนา
นักศึกษาที่เข้ามากลางครันใช่มั้ย
ทิวา
//พยายามมองหน้าแต่แสงจากพระอาทิตย์แยงตาจนไม่สามารถเห็นใบหน้านั้นได้
ปริศนา
//วางไว้บนตัก+รีบวิ่งออกไป
ทิวา
ห...หัวใจเต้นแรงอีกแล้ว
ทิวา
//มองตามหลังชายปริศนา
"เขาเสียงโทนต่ำ ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นใจมากๆ"
"รู้สึกอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ว่า....เมื่อเจอเขาก็ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้า"
พยัคฆ์
ครับน้องๆปีนี้พี่พาพวกเรามารับน้องกันที่เดิมที่พี่ปี3ปีที่แล้วพาปี1มานะครับ
"เหมือนเดิม คนที่นี่เริ่มรู้และเอาเรื่องของเราไปพูดว่าเราเรียกร้องความสนใจ"
"จนเพื่อนที่ได้นอนเต็นท์เดียวกันหนีไปนอนกับกลุ่มเพื่อนของเขา"
พยัคฆ์
อ้าว น้องที่ซิ่วมาป่ะ
พยัคฆ์
ทำไมมานั่งคนเดียวล่ะ
พยัคฆ์
เพื่อนๆจะทำกิจกรรมกลางคืนกันแล้วนะ
ทิวา
//ร้องไห้ขณะที่พูดคำว่าแม่
พยัคฆ์
เห้ยๆ เธอร้องไห้หรอ
พยัคฆ์
.....พ.พี่ขอโทษนะแต่ว่า
ทิวา
คงจะมีแค่แม่ ที่คอยปลอบใจหนู😭
ทิวา
หนูไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วอ่ะแม่😭😭
ทิวา
หนูอยากเป็นเหมือนเด็กคนอื่น
กลับไปแก้ไขอดีต
แน่นอนว่าเราต้องทำกิจกรรมคนเดียว
ทิวา
เพื่อนๆเขาเดินไปกันหมดแล้ว
ทิวาเดินไปเรื่อยๆไม่ได้ทันสังเกตว่ามีเชือก
สายลมพัดแรงราวกับพายุเข้าทำให้ผู้หญิงตัวเล็กๆที่เดินเข้ามาที่นี่คนเดียวหวาดกลัวเล็กน้อย
ทิวา
เพื่อนๆเข้ามาที่นี่หรอ
เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก
อย่างกับมีอะไรอยู่ในใจ แต่นึกไม่ออกจนต้อวร้องไห้ออกมา
"ทิวา หนูจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง"
(เสียงชายแก่เต็มที่ไซโคอยู่ในหัวของทิวา"
ทิวา
//อุดหู+นั่งคุกเข่าลงกับพื้น
ทิวา
หนูไม่อยากเปลี่ยนแปลงมันค่ะ
"คนรักของหนูเขาจะได้ไม่ต้องตาย"
ทิวา
หนูไม่รู้ หนูสับสนมันเกิดอะไรขึ้น
หลังจากที่ทิวาพูดจบสายลมที่พัดแรงหยุดลงพร้อมกับเสียงชายแก่
(เสียงชายแก่กลับมาอีกครั้ง)
ที่นี่เป็นที่ที่ดูร้างมากๆ เหมือนจะเป็นเมืองเก่าหรือซากประวัติศาสตร์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
