เป็นน้องสาว(มั้ง)โคคุชิโบค่ะ|ดาบพิฆาตอสูร
ค่ำคืนอันหนาวเหน็บ
นั่งคุกเข่าอยู่หน้าประตูทางเข้า
พื้นอันเย็นเฉียบทำให้ขาชา
เสียงเห่าหอนของหมาป่าดังขึ้น
ทำให้ร่างเล็กน้ำตาไหลแต่กลับไม่ปริแม้แต่เสียง
เสียงประตูไม้ถูกเปิดออกมา
ร่างเล็กหันไปมองคนที่เปิดออกมา
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือด้วยความหนาวและความกลัว
"โยริค่อยๆลุกนะแล้วเข้าบ้าน"
ร่างเล็กของเด็กผู้ชายเดินเข้าไปหาพร้อมกับเสื้อคลุมพื้นหนา
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท..ท่านพี่มิจิคัตสึ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท..ท่านพ่อ..ให้..อภัยข้.าแล้วหรอ..
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ใช่//เอาผ้าคลุมมาคลุมอีกฝ่าย
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ค่อยๆลุกนะ//พยุง
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ//ค่อยๆลุก
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
//ขาสั่น
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ขาแดงหมดแล้ว//อุ้มอีกฝ่าย
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท..ท่านพี่
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//เข้าไปในบ้าน
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เอาหล่ะเดี๋ยวข้าจะประคบให้เจ้านะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//เอาที่ประคบมาประคบ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
อื้มม..
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ร..ร้อน
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
แสบมาก
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ทนหน่อยนะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ😣
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เสร็จแล้วหล่ะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
นอนเถอะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
//นอน
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//นอนกอดอีกฝ่าย
เป็นได้แค่รักข้างเดียว
เสียงนกร้องที่บ่งบอกเป็นเวลาเช้า
เสียงซามูไรฝึกดาบดังก้องทั่วคฤหาสน์
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท่านพ่อ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ข้าทำขนมมาให้
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ//ยิ้ม
พ่อทั้ง3
อย่างนี้สิถึงจะเป็นคู่หมั้นของท่านโชกุน
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
.....
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท..ท่านพ่อ..
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท่านไม่โกรธข้าแล้วใช่หรือไม่
พ่อทั้ง3
แน่นอนถ้าเจ้าไม่ขอฝึกดาบ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ//ยิ้ม
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ข้าขอตัว
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
//เดินออกไป
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ข้า..เป็นแค่เครื่องมือ..ในการเชื่อมสัมพันธ์หรอ..
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ฮึก..
หัวใจเธอได้แตกสลายนับตั้งแต่เธอได้รู้ว่าถูกหมั้นหมายกับลูกชายของโชกุน
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
....
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ทำ.ไมหล่ะ..
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
อะ//รีบเช็ดน้ำตา
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
จ.เจ้าคะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
อยู่นี่เอง
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ไปหาโยริอิจิมั้ย//กระซิบ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ//ยิ้ม
เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับมีร่างเล็กคลานออกมา
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
น้องโยริ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ข้าทำขลุ่ยให้เจ้าด่วยหล่ะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เอาไปสิ
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
ขอบคุณขอรับ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ท่านพี่เป็นอย่าไรบ้างคะ
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
ข้าสบายดี
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
เจ้าหล่ะ
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
เห็นตาแดงๆ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
จริงหรอ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ไหนพี่ขอดูหน่อย
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ไม่เป็นไรค่ะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
แค่ตาแห่งเพราะถูกลมแหะๆ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
งั้นหรอ
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
ว่าแต่ขา...
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
อ..เออ..
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
แค่หกล้มหน่ะค่ะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
แหะๆ
โยริอิจิ|ตอนเด็ก|
(โกหก..)
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//มองโยริ
ทั้งสามคุยเรื่องสัพเพเหระต่างๆ
พ่อทั้ง3
ซุบมิโซะอร่อยมั้ย
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
อร่อยค่ะ^ ^
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
อร่อยครับ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
บรื๋อ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
น้ำเย็นจัง
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ปกติน่า
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เอาหล่ะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เดี๋ยวพี่อาบให้นะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ
มิจิตัตสึได้อาบน้ำให้โยริ
พร้อมกับคุยเรื่องต่างๆนาๆ
ยิ่งทำให้้น้ำเย็นขึ้นกว่าเดิม
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
รีบขึ้นจากน้ำเถอะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
อากาศเริ่มเย็น
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
น้ำก็เย็นตาม
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
ค่ะ
ทั้งสองคนขึ้นจากน้ำและใส่กิโมโนสีขาว
ในห้องหนึ่งมีเสียงเพลงกล่อมเด็กดังขึ้น
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
//หลับ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//หยุดร้อง
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//ลูบหัว
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
น้องพี่
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
พี่ว่าเรื่องศีลธรรม
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
คงหยุดให้พี่รักน้องไม่ได้แล้วหล่ะ
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เจ้าตัวเล็ก
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
ต่อจากนี้คงเป็นรักข้างเดียว...
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
เพราะเมื่ออายุ14 เจ้าก็ต้องแต่งงานกับลูกท่านโชกุน...
สึกิคุนิ โยริ|ตอนเด็ก|
//พลิกตัว
มิจิคัตสึ|ตอนเด็ก|
//ลงไปนอนข้างๆ
โตแล้วว
กาลเวลาได้ร่วงเลยไปหลายปี
ยิ่งเพิ่มลอยร้าวในหัวใจของโยริมากขึ้น
มิจิคัตสึได้เป็นซามูไรดั่งที่ตนฝัน
เมื่อครบ14 ปีหน้าก็ต้องแต่งงาน
ความเย็นชาและเชยชายิ่มมากขึ้น
เธอจะไม่เย็นชากับมิจิคัตสึผู้เป็นพี่ชาย
เธอถูกตั้งฉายาว่าเจ้าหญิงน้ำแข็งประจำบ้านสึกิคุนิ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
.....
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
เออ...แหะๆ..
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
ลอยปานนั่นมันอะไรกันท่านพี่
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
เหมือนท่านพี่โยริอิจิเลย
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
เพราะว่าฝึกปรานก็เลย
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
ปราน??
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
ม..มันคือ..แบบว่า..
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
วิชาดาบหน่ะ
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
พี่ก็ดห็นโยริอิจิใช้นะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
พี่โยริอิจิหรอ
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
เห็นว่าอยู่หน่วยพิฆาตอสูร
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
หน่วยพิฆาตอสูร
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
หนูอยากไปหาพี่โยริอิจิ
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
ไม่ได้หรอก
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
ถ้าพ่อรู้เธอจะถูกทำโทษเอานะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
...ก็ได้..
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
พี่ต้องไปแล้ว
มิจิคัตสึ|ตอนโต|
//วิ่งออกไป
ตัวประกอบ
สาวใช้:คุณหนูคะนายท่านเรียกค่ะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
อืม//เย็นชา
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
//เดินออกไป
เสียงเลื่อนของประตูไม้ดังขึ้น
พ่อทั้ง3
คนนี้แหละครับท่านโชกุน
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
มีอะไรหรอคะ
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
//นั่งลง
โชกุน
เรื่องที่มาก็เพราะเรื่องงานแต่งงานนี่แหละ
โชกุน
ฉันอยากได้แบบใหญ่โตสักหน่อย
พ่อทั้ง3
ข้าจะจังให้อย่างใหญ่โตที่สุด
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
(เห็นแก่ตัวชะมัดคนพวกนี้)
พ่อทั้ง3
เดินทางปลอดภัยนะท่าน
สึกิคุนิ โยริ|ตอนโต|
(ไปตกเขาตายเถอะมึง)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
