@**บ้าน**

ตึก ตึก ตึก โคร่ม!

เสียงเท้าที่กำลังวิ่งอย่างเร่งรีบและล้มอย่างไม่เป็นท่าได้ดังมาจากชั้นบนของบ้านสองชั้นแห่งนี้

"ไอ้ห่าต้น!! มึงจะวิ่งทำสากอะไรเดินดีๆมันจะตายเหรอวะห๊ะ!?" มารดาผู้เป็นที่รักได้กล่าวสุนทรพจน์กับผมตั้งแต่เช้า

"ก็ผมรีบอะแม่" ผมตอบกลับแม่ผู้บังเกิดเกล้า ก่อนจะคลานลงมาจากชั้นบนจนถึงชั้นล่างสุด ครับ ทุกคนอ่านไม่ผิดหรอกครับ คลานจริงๆ ก็ผมไม่อยากเดินลงแบบปกติอะครับ เคยได้ยินไหมครับว่าอยากแปลกต้องแตกต่าง

"สมควร! ล้มให้ตายไปเลย! อยู่ดีไม่ว่าดีวันๆหาแต่เรื่อง! เคยทำให้ภูมิใจเหมือนน้องพีชบ้างไหม!" น้องพีชที่แม่ของผมพูดถึงอยู่นั้นคือลูกของลุง พี่ชายแม่ครับ น้องมันเสียพ่อไป(ลุง)ตอนมันอายุแค่4-5ขวบแม่ผมก็เลยเอ็นดูมันเป็นพิเศษเพราะมันหน้าเหมือนลุงที่ทำอะไรให้ภูมิใจน่ะหรอก็เอาอกเอาใจแม่ผมน่ะสิ

อ้อ! ผมลืมแนะนำตัว ผมชื่อ ต้นข้าว มีพี่สาว2 น้องสาว1 ผมเป็นลูกคนที่3ครับ ผมจะค่อยๆเล่าเรื่องของผมไปเรื่อยนะครับ

6:42

"มึงไม่รีบไปโรงเรียนหรือไง ไอ้ต้น" แม่บอกผม

"กินข้าวเสร็จจะ--" "แม่คะ หนูหิวข้าว มีอะไรกินบ้าง" นี่พี่สาวคนโตชื่อ ต้นหอม เธอเป็นลูกติดแม่พูดง่ายๆก็คนละพ่อกับผมครับ "มีแกงจืดกับไก่ทอด" ผมหมดคำจะพูดเมื่อกี้ยังด่าผมฉอดๆ "แม่ ไปทำงานก่อนนะ" นี่พี่สาวคนที่2ชื่อ ต้นแก้ว คนละพ่อกับผมเหมือนกันผมจะเรียงลำดับใหม่ให้อ่านง่ายๆนะครับ ต้นหอมกับต้นแก้วเป็นพี่น้องท้องเดียวกันพ่อเดียวกัน อ่านง่ายขึ้นใช่มั้ยครับ(?) "แม่! ชุดหนูแม่รีดหรือยัง" นี่กุ๊กไก่น้องสาวคนเล็ก กุ๊กไก่กับผม(ต้นข้าว)เป็นพี่น้องพ่อแม่เดียวกัน ถ้าเรียงลำดับการเป็นลูกคนที่เท่าไหร่จะแบ่งเป็นสองฝ่าย ต้นหอม&ต้นแก้ว ต้นข้าว(ผม)&กุ๊กไก่ ก็เหมือนผมเป็นพี่คนโตนั่นแหละ ไม่งงกันใช่มั้ย? อ่า...ผมไม่เก่งบรรยายด้วยสิ "ไอ้ต้น มึงรีดเสื้อให้กุ๊กไก่หรืยัง" แม่หันมาถามผมที่นั่งรับประทานอาหารของแม่อย่างตั้งอกตั้งใจ "แม่บอกผมตอนไหน?" ผมตอบกลับด้วยความงงงวย นั่นน่ะสิ แม่บอกผมตอนไหน? "นี่มึงไม่ได้รีดหรอ!?" แม่อุทานด้วยความตกใจ "ก็ใช่น่ะสิ ไอ้กุ๊กก็โตแล้วไหมแม่อยู่ตั้งม.2" ผมตอบแม่กลับด้วยความหงุดหงิดนิดๆ "ถ้าเตารีดดาดมือน้องล่ะ! บักห่าขั่วมึง!" อ้อ ครอบครัวผมเป็นคนอีสานครับ "? ผมก็เคยหนิ ทำไมไม่เห็นพุดงี้กับผมอะ" ผมตอบแม้ด้วยความที่น้อยอกน้อยใจ "มึงเป็นผู้ชายไง!น้องเป็นผู้หญิง!" ตะคอก..ตะคอกอีกแล้ว ผมเกลียดการถูกตะคอกเป็นที่สุด พูดดีๆมันจะตายหรือยังไง ผมเบื่อ พรึบ! ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเอาจานไปวางไว้บนซิ้งค์ล้างจาน แล้วเดินออกมาโดยผ่านแม่ที่ยืนด่าผมอยู่ "นั่นมึงจะไปไหน!" แม่ตะโกนออกมาด้วยความโมโห "..." ผมเงียบใส่แม่ตัวเองไม่พูดไม่จาเดี๋ยวเรื่องจะใหญ่ไปกว่านี้ ตึก! เพล้ง! "แม่!!" น้องสาวผู้เห็นเหตุการณ์ถึงกับตกใจและหวาดกลัว "แม่โยนจานใส่หัวพี่ทำไม!?" ใช่ครับ แม่เอาจานข้าวที่ผมพึ่งกินไปเมื่อกี้โยนกลับมาหาผม เจ็บหัวครับ ผมที่นั่งผูกเชือกรองเท้าอยู่หันไปดูจานที่คว่ำอยู่ยังดีที่มันเป็นพลาสติกไม่ใช่กระเบื้อง ไม่งั้นหัวผมคงแตก "แดกแล้วไม่รู้จักล้างก็ไปปีนต้นมะพร้าวเอาเปลือกมันมาทำจานข้าวซะ! จะได้ไม่ต้องล้าง!" ...หมดคำจะบรรยายครับ ผมควรรู้สึกไงก่อน มันจุกอกไปหมดครับ ไหนความเท่าเทียม...

ผมเดินออกมาจากบ้าน ตอนนี้หัวหมุนติ้วเลยครับ เพราะโดนจานนั่นแน่เลย ผมก็ไม่ได้มีกล้ามเป็นมัดๆนะครับที่โดนตีกี่ทีก็ไม่เจ็บ ผมสูงแค่173เอง น้ำหนักก็56 ผมอ้วนใช่ไหมทุกคน อย่าว่าผม>_<

ก็ครอบครัวผมมันท้วงว่าผมอ้วนอะ "เห้ออออ" ผมถอนลมหายใจรอบที่ล้านแปดผมเบื่อกับชีวิตของผม ผมเคยคิดด้วยซ้ำว่าจะถ้าผมตายจะมีใครร้องห่มร้องไห้เกี่ยวกับผมไหม

ตุบ! ผลั๊วะ! พลั่ก!

เสียงนี้มันคุ้นๆนะทุกคน เหมือนเสียง...ใช่แน่ ผมมั่นใจ มันคือเสียง...ของตก! แหน่ะ ใครมาทำอะไรตกเสียงตกซะน่ากลัวเลย...ตุบ! ผลั๊วะ! พลั่ก! อีกแล้วครับ..ผมว่ามันไม่ใช่ คนกำลังต่อยกันอะ!! ทำไมน่ะหรอ เต็มสองตาเลยครับยิ่งกว่าภาพเอชดีอยู่ปลายตีน เฮ้ย! เท้า ผมทำได้แค่กำกระเป๋าแน่นและดูคนพวกนี้กำลังชกต่อยกัน...แต่ผมกำลังสายนะทุกคน จะฝ่าดีไหมหรือแจมด้วยดี จะอย่างไหนมันก็ไม่เวิร์คอะ แปะ! "มึงมาทำเหี้ยไรตรงนี้วะหรือจะแจมด้วย ไม่ได้นะเว้ย! ไอ้นั่นมันคือของพวกเรา!" แหมมมมม ผมล่ะอยากแหมให้ถึงดาวพลูโต ไอ้ที่ดังแปะน่ะมันตีหัวผมครับ แถมมันยังพูดเป็นปี่เป็นขลุ่ยว่าผมจะแจม ผมล่ะอยากกระทืบไอ้ดั้งหักนี้จริงๆ "ก็กูจะแจมมึงเสือกไร อีกอย่างกูไม่ใช่ให้ใครยุ่งกับหัวกูไอ้เวร! ขนาดแม่กูยังไม่มีบุญได้จับมึงอย่าอยู่เลย!" ใครว่าผมต่อยตีไม่เป็นคิดใหม่นะครับ ผมน่ะแฟนตัวยงบัวขาวเลยครับ รอนด้าผมก็ชอบนะมวยปล้ำเป็นผู้หญิงด้วย ผมชอบตรงที่นางเป็นคนจริงอะ ตุบ! ผลั๊วะ! พลั่ก! นั่นคือเสียงต่อยของผมเอง "หึ ไอ้กระจอก" ผมสบถออกมาเบาๆ "ขะ...ขอบ คุ..คุณ ครับ" ไอ้เนิร์ดนี่ยังกลัวอยู่สินะ ผมไม่ชอบให้ใครรังแกคนอื่น เพราะผมเคยโดนยังไงล่ะ ตอนนี้ผมก็ยังโดน ทำไมไม่สู้น่ะหรอ ผมแค่เห็นแก่หน้าพ่อแม่ เลยไม่ทำ "อืม ไม่เป็นไร" ผมตอบกลับไอ้เนิร์ดเมื่อกี้ก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วรีบเดินมุ่งไปที่โรงเรียน สาย สายแน่ๆ ต้องถูกหักคะแนนความประพฤติแน่เลย มันคือวันซวยอะไรของผมครับ เมื่อคืนยังฝันดีได้แฟนสาวร่างเล็กสวยหมวยตี๋อดอึ๋มเอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด แค่ความฝันแหละครับชีวิตจริงคำว่าผู้หญิงผมยังไม่อยากพูด ผมไม่บอกหรอกว่าทำไม [เสียงเพลงมาร์ชโรงเรียน] โอ้ ผมมาทันเข้าแถวแหละ