ขอร้องอย่าทรมานผมเลย
1.ขอร้องอย่าทรมานผมเลย
คิว :เพื่อน พอ.
มึงจะทำให้น้องเหมือนคนตายทั้งเป็นเลยหรอ
คิว :เพื่อน พอ.
เรื่องเเค่นี้?
ชาร์น :พอ.
มันทำพ่อเเม่กูเลิกกัน
ชาร์น :พอ.
จะได่รู้สะบ้างว่าความเจ็บปวดมันเป็นยังไง
ชาร์น :พอ.
กูต้องสูญเสียคนรักเเละพ่อเเม่ไป
โซ :เพื่อน พอ.
เหมือนน้องไม่เคยเจ็บอ่ะ
โซ :เพื่อน พอ.
ไหนพ่อเเม่น้องจะจากไปตั้งเเต่เด็กๆ
โซ :เพื่อน พอ.
สูญเสียบ้านทุกอย่าง
โซ :เพื่อน พอ.
ทรัพย์สินเงินทอง
โซ :เพื่อน พอ.
เเละก็มีคุณน้าเเม่มึงอ่ะมาช่วยไว้
ชาร์น :พอ.
มึงไม่ต้องเสือ*หรอก
โซ :เพื่อน พอ.
กูไม่ยุ่งก็ได้
เจมส์ :นอ.
อ้าวกลับมาเเล้วหรอครับ//☺
เจมส์ :นอ.
....ม..มีครับ...//หงอย
ทราย :กร.+คู่หมั้น
คุณชาร์นข๋าาา//เสียง8392737488101004776474
ทราย :กร.+คู่หมั้น
อย่ายุ่งกับเด็กปัญญาอ่อนไม่รู้จักโตเถอะค่ะ//😏
ชาร์น :พอ.
อยากกินไรมั้ยคะ?
ทราย :กร.+คู่หมั้น
อยากกิน...เอ่อออ...
ทราย :กร.+คู่หมั้น
ไรดีน้าา
ชาร์น :พอ.
กินเเด๊ดดีมั้ยคะ?
เจมส์ :นอ.
เราทำไรผิดทำไมพี่ถึงเกลียดเราจัง..
เจมส์ :นอ.
หรือเพราะที่เข้าใจผิด..
เจมส์ :นอ.
เขาไม่เคยรักเราตั้งเเต่เเรกเเล้วนิ
เจมส์ :นอ.
มองเราสะเป็นขยะเลย
เจมส์ :นอ.
ทำไม..ฮึก...//กลั้นน้ำตา
เจมส์ :นอ.
//วิ่งขึ้นไปห้องชาร์
ชาร์ :พี่สาว พอ.
//รีบไปเปิด
ชาร์ :พี่สาว พอ.
น้องเจมส์
ชาร์ :พี่สาว พอ.
ทำไมร้องไห้คะ?
ชาร์ :พี่สาว พอ.
ไอชาร์นอีกเเล้วหรอ
เจมส์ :นอ.
ฮึก...ไม่คับ...ฮึก
ชาร์ :พี่สาว พอ.
โอ๋ๆเด็กดีๆ//ลูบหัวเจมส์
ชาร์ :พี่สาว พอ.
มีไรเล่าให้พี่ฟังนะคะ
เจมส์ :นอ.
ครับ...//กอดชาร์
(ถึงเเม้ชาร์จะโดน พอ.กับ นอ.เเย่งความรักไปเเต่เขาก็ไม่เคยโกรธหรือเกลียดเลย ออกจะเป็นคนใจดีด้วยซ้ำ เขาน่ารักกับทุกคนมาก)
ชาร์ :พี่สาว พอ.
ไม่ร้องเเล้วเดี๋ยวหมดน่ารักหรอกกก5555
เจมส์ :นอ.
(อย่างน้อยก็มีพี่ชาร์ที่คอยอยู่กับเรา)//☺
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
ว้าวๆ
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
เเอดลองสร้างเรื่องใหม่
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
เพราะเรื่อง:หลงรักเพื่อนตัวเองเเอดจะไม่ต่อ
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
เเต่เรื่องนี้เเอดเอาชื่อของเพื่อนบางคนที่ไม่มีเเฟนมาทำนิยาย
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
จะเจ็บๆหน่อยนะคั๊บบบ(เตรียมโล่ทองเลย)
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
กดไลค์กดใจด้วยน้าาาคร้าบบบ
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
❤❤❤❤❤🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈
2.ขอร้องอย่าทรมานผมเลย
ชาร์ :พี่สาว พอ.
นี่น้องเจมส์ครับ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
พี่จะไม่อยู่บ้าน4เดือนนะคะ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
เพราะพี่ก็ต้องไปดูเเลเเฟนพี่เหมือนกันนะคะ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
เเฟนพี่ป่วยหนักมาก
ชาร์ :พี่สาว พอ.
พี่เลยต้องไปดูเเลเขา
ชาร์ :พี่สาว พอ.
เพราะเขาไม่มีใครไปเยี่ยมเลย
เจมส์ :นอ.
เเล้วผมจะอยู่กับใคร...ละครับ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
เดี๋ยวพี่ฝากให้ไอชาร์นดูเเลนะคะ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
ถ้ามันทำไรหนูบอกพี่นะคะ
เจมส์ :นอ.
เเล้วจะไปวันไหนหรอครับ?
ชาร์ :พี่สาว พอ.
ไปวันพรุ่งนี้ค่ะ
เจมส์ :นอ.
ไวจัง...เลย...ผมคงเหงาเเน่ๆ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
55เรามีเพื่อนไม่ใช่หรอคะ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
ไม่เศร้านะ
ชาร์ :พี่สาว พอ.
พี่ไปได้ไปไหนตลอดชีวิตซักหน่อย
เจมส์ :นอ.
...เเต่ว่าสำหรับผมมันนานมากเลย
ชาร์ :พี่สาว พอ.
พี่ก็ว่านานเหมือนกันที่คงคิดถึงหนูเเย่เลย
ชาร์ :พี่สาว พอ.
เอาล่ะมานอนกันนนน!!!!//กระโดดขึ้นเตียง
จนถึงเวลาที่ชาร์กับเจมส์ต้องจากลากันเป็นระยะ4เดือน
เจมส์:เเต่ว่าผมจะไม่เป็นเด็กเอาเเต่ใจเเบบนั้น
คิว :เพื่อน พอ.
ได้ข่าวว่าพี่มึงไปดูแลใครอะไรยังไง?
ชาร์น :พอ.
มึงนี่ขี้เสือ*จริง!
คิว :เพื่อน พอ.
ขอเสือ*หน่อยเด้
โซ :เพื่อน พอ.
จะเเดกยังเนี้ยข้าวเช้าเนี้ย
โซ :เพื่อน พอ.
เอาเเต่เล่นไอสัส
คิว :เพื่อน พอ.
คร้าบพ่อออ~
คิว :เพื่อน พอ.
รุนเเรงจังเยย//😢
เเพรวา :เพื่อน นอ.
ไม่เป็นไรเจมส์
โอลีน :เพื่อน นอ.
เเกยังมีเรานะ
เจมส์ :นอ.
เเล้วพวกเเกกินไรมายังอ่ะ
โอลีน :เพื่อน นอ.
กินเเล้ว
เเพรวา :เพื่อน นอ.
กินเเล้วเหมือนกัน
เจมส์ :นอ.
งั้นเข้าเรียนกัน
ครู
วันนี้ครูจะให้ทำงานคู่นะคะ
คิว :เพื่อน พอ.
นี่ๆพวกเธอ
โอลีน :เพื่อน นอ.
หืออ//หันไปสบตา
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
สบตาเธอคนนี้~
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
ไม่รู้ฉันเป็นอย่างไรรร
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
เธอตราบตรึงในฝันนน
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
ดั่งเเสงจันทร์อันสดใสสส
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
ห่างไกลยังเฝ้ารอออ
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
ใกล้กะนฉันก็หวั่นไหวว
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
เลี้ยวดวงจันทร์จะทำให้คิดถึงเธอออ~~❤❤
3.ขอร้องอย่าทรมานผมเลย
โอลีน :เพื่อน นอ.
(หู้ยยหล่อมากค่ะะะ!!)
คิว :เพื่อน พอ.
เราสามคนขอเข้าด้วยดิ
เเพรวา :เพื่อน นอ.
ได้ๆไม่มีปัญหา
คิว :เพื่อน พอ.
มาโซชาร์นมา
ชาร์น :พอ.
//เดินไปหาเเบบเงียบๆ
เเพรวา :เพื่อน นอ.
ต้นข้าวววว!!
ต้นข้าว :เพื่อน นอ.
มาเเล้วๆๆๆ
ครู
งานกลุ่มนี้ส่งวันจันทร์หน้านะคะ
โอลีน :เพื่อน นอ.
เเกดูเเลปลกๆอ่ะ
โอลีน :เพื่อน นอ.
เป็นไรรึป่าว//เอามือมาเเตะตรงหน้าผาก
เจมส์ :นอ.
ไม่หรอกๆไม่ต้องหรอก
เจมส์ :นอ.
ไม่เป็นไรน่าาาา~
เเละเเล้วสายตาของร่างบางนั้นก็ได้ชนกับหางตาทำให้เห็นร่างหนากำลังจูบกับผู้หญิงอื่นอยู่นั้นก็คือต้นข้าวนั้นเอง
ร่างบางเจ็บใจมากที่เห็น พอ.จูบกับเพื่อนเเท้ๆของตน
เเต่ก็ไม่ได้เเสดงให้คนอื่นๆเห็น
เเพรวา :เพื่อน นอ.
เจมส์!!//ตะโกน
โอลีน :เพื่อน นอ.
เรียกตั้งนานไม่หัน
โอลีน :เพื่อน นอ.
ไปหาข้าวกินกันเถอะเหวเเล้ววค่ะะะ
เจมส์ :นอ.
(คงต้องเดินกลับสินะ)
เจมส์ :นอ.
ผมไม่ได้เตี้ยย!นะ//😾
เจมส์ :นอ.
ผมสูงตั้ง167เซนเชียวนะ!
ชาร์น :พอ.
//ลงรถ+ไปช่วยคนตัวเล็กขึ้นรถ
ชาร์น :พอ.
(เหมือนเเมวเลย)
ชาร์น :พอ.
...;-;-;-;-;-;-;-;;-;-;-;-;-;-;-;-;-;
ชาร์น :พอ.
//มอง คนร่างเล็ก
ชาร์น :พอ.
//ยิ้ม+เอามือลูบหน้า
ชาร์น :พอ.
กูอยากถนุถนอมมึงมากกว่านี้...
ชาร์น :พอ.
เเต่ขอโทษนะที่มึงทำชีวิตกูพังก่อน
ชาร์น :พอ.
//ลงรถ+อุ้มคนตัวเล็กเข้าบ้าน
เจมส์ :นอ.
รักพี่ชาร์นะครับ~//ละเมอ
คนร่างหนาฟังผิดคิดว่าคนร่างเล็กพูดว่า รักพี่ชาร์นนะครับ
ชาร์น :พอ.
รักเหมือนกันนะไอเตี้ยยย~~~
ลืมบอกค่ะว่าเจมส์กับชาร์นอาบน้ำเเล้ว
เจมส์ :นอ.
//นอนหลับเหมือนตายจริง
ชาร์น :พอ.
//เปิดประตูเข้าห้องเจมส์มา
ชาร์น :พอ.
ขอนอนด้วยนะ//พูดเบาๆ
เเอดคนโปรดของพี่น้องประชาชน
ดีตอนเดียวหรอจ๊ะพ่อหนุ่ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
