"ณ ดินแดนสวรรค์ที่เงียบสงบสุข มีเทพมังกรหนุ่มคอยดูแลปกปักษ์รักษาประตูแดนสวรรค์ นาม"หมิงเยี่ย" มังกรหนุ่ม ผู้หน้าตาหล่อเหลาถ่วงท่าสง่างามเป็นที่ถูกตาต้องใจเทพธิดาทั้งหลายรวมทั้งเทพธิดาหงส์น้อยนาม" เฟิ่งหลาน" เทพธิดาน้อยสวยสดใสน่ารัก"
..ในทุก ๆ วันเฟิ่งหลานนางจะแปลงกลายเป็นนกน้อยมาแอบมองเทพมังกรหนุ่มนี้ทุกวันเพราะนางแอบชอบเขามาเนิ่นนานหลายร้อยปีส่วนนึงเพราะเขามีบุญคุณเคยช่วยชีวิตนางตอนที่นางยังเป็นหงส์น้อยที่โดนเหล่าธิดาเทพรังแกในสวนท้ายสวรรค์ นางจำเขาได้ดีแต่เขานั้นกลับจำนางไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
"หมิงเยี่ย" เป็นบุรุษที่เย็นชา นิ่งสุขุม ไม่สน เรื่องรักใคร่แต่ "เฟิ่งหลาน"ก็ยังแอบชอบเขา และเฝ้าแอบมองหมิงเยี่ย แต่ตัวนางก็ไม่กล้าที่จะเปิดเผยตัวและเข้าไปใกล้เขานางจึงได้แต่แอบมองนางเองก็แอบน้อยใจ"หมิงเยี่ย"นิดๆที่เขาพบเห็นนางหลายครั้งหลายคราแต่ไม่ได้สนใจและไม่มีที่ท่าว่าจะจำนางได้บ้างเลย แถมตัวเขายังใกล้ชิดกับเทพสายน้ำ นาม "เหนียงซี" มากกว่าเทพองค์อื่นที่สุดอีกด้วย เพียงเพราะพวกเขาทั้งสองเติบโตมาพร้อมกันที่สำคัญตัวเหนียงซีก็ชอบพอในตัว "หมิงเยี่ย" แถมยังคอยกันไม่ให้เทพธิดาองค์อื่นๆนั้นเข้าใกล้ "หมิงเยี่ย" แถมนางแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
"หมิงเยี่ย"อีกต่างหากแต่“หมิงเยี่ย” ก็ไม่ได้มีใจให้นางและคิดกับนางแค่สหายเท่านั้น
เฟิ่งหลานในวันนี้นางก็แปลงกลายเป็นนกน้อยมาเกาะต้นไม้ที่ตำหนักมังกรคอยเฝ้าดู หมิงเยี่ยฝึกทวนและบำเพ็ญตบะที่หน้าตำหนักมังกรนางทำแบบนี้มาเนิ่นนานหลายร้อยปีโดยที่หมิงเยี่ยไม่เคยรู้เลย ถึงเขาจะมองมาแต่เขาก็นึกว่าเป็นแค่นกตัวนึงจึงมิได้สนใจมีแค่เสวียนอี้ เทพสายลมเท่านั้นที่รู้ว่าเฟิ่งหลานทำแบบนี้มาเนิ่นนาน แต่ตัวเสวียนอี้เองก็มิได้ห้ามปรามนางเพราะตัวเสวียนอี้เองก็มีใจให้นาง จึงทำได้แค่คอยเฝ้ามองไม่ให้มีอันตรายอะไรเกิดขึ้นกับนางก็เพียงพอแล้ว
"วันหนึ่งเฟิ่งหลานปีนขึ้นไปบนต้นท้อพันปีเพื่อเก็บลูกท้อหมื่นปีเพื่อเสริมตบะ..นางนอนกินผลท้อบนต้นไม้ด้วยความซนของนางใครจะรู้หมิงเยี่ยเดินมาที่ใต้ต้นลูกท้อทำให้เฟิ่งหลานตกใจกลัวจะโดนตำหนิจึงทำให้ลูกท้อหลุดมือแต่หมิงเยี่ยรับได้พอดีแล้วได้เอ่ยถามขึ้นมา"
"ผู้ใดปีนขึ้นไปอยู่บนต้นท้อพันปีกัน ลงมาเดี๋ยวนี้" เฟิ่งหลานตกใจเสียงของหมิงเยี่ยเลยทำให้พลัดหล่นลงมา จังหวะที่กำลังจะหล่น หมิงเยี่ยรับไว้จึงทำให้หล่นมาบนอ้อมแขนของหมิงเยี่ยพอดีทั้งสองสบตากันทำให้เฟิ่งหลานเขินอายหน้าแดง เมื่อหมิงเยี่ยพอได้สติก็พลันปล่อยนางลงกับพื้น ทำให้นางเจ็บก้นไปหมด เฟิ่งหลานเลยบ่นออกมา
"นึกจะปล่อยก็ปล่อยเจ็บชะมัดเลย"
หมิงเยี่ยได้ยินแบบนั้นเลยจึงถามนางพร้อมกับตำหนินาง
"เจ้าปีนขึ้นไปบนต้นไม้ทำไมกัน..ทำไมไม่เก็บลงมาดีๆ"
"ปกติข้าน้อยก็เก็บกินบนต้นไม่เคยตกแต่ที่ข้าต้องตกลงมาก็เพราะเสียงของท่านนั่นแหละอีกอย่างตรงนี้ก็ไม่เคยมีเทพเซียนผู้ใดมาแถวนี้อยู่แล้ว..เห็นจะมีแต่ท่านที่มาตรงที่แห่งนี้หรือว่าท่านอยากได้ผลท้อเพิ่มตบะเซียนเหมือนกัน..ข้าให้ท่านได้นะ…"
เฟิ่งหลานพูดพร้อมกับส่งยิ้มและทำหน้าตา
ไร้เดียงสา และนางก็ยื่นผลลูกท้อให้กับ หมิงเยี่ย
"อ่ะข้าให้ท่านผลท้อนี้หวานมากเลยนะท่านลองชิมสิ" หมิงเยี่ยชายตามองนางด้วยความสงสัยและคิดในใจ ทำไมนางถึงไร้เดียงสานัก ไม่ระมัดระวังตัวเรื่องชายหญิงเสียเลย มีเทพธิดาเช่นนี้ด้วยหรือ แล้วหมิงเยี่ยก็แอบขำในใจ
"แม่นางน้อยเจ้าเป็นเทพธิดาตำหนักไหนกัน"
"ใครคือแม่นางน้อย ข้าคือธิดาเทพหงส์นาม 'เฟิ่งหลาน' และอีกอย่างข้าก็ไม่ใช่แม่นางน้อยด้วย แถมข้ายังมีความสามารถมากมายด้วยความสามารถของข้าสามารถปรุงยารักษาได้ทุกอย่างเลยนะ" เฟิ่งหลานพูดและทำหน้าคิ้วขมวดหงุดหงิดที่หมิงเยี่ยทำเหมือนนางเป็นเด็ก
"แล้วธิดาน้อยเจ้าล่ะรู้จักข้าหรือไม่?"
หมิงเยี่ยถามนาง
"เอ่อ..ข้าย่อมรู้จักท่านอยู่แล้ว" เฟิ่งหลานพูดพร้อมกับส่งยิ้มสดใสและพลันคิดในใจข้ารู้จักท่านดีเลยแหละแถมข้ายังชอบท่านด้วย เฟิ่งหลานอยากจะพูดความรู้สึกของนางออกไปแต่ก็ได้เก็บไว้ในใจของนางเท่านั้นพลันนางก็ถอนหายใจ
"ท่านก็คือเทพมังกรรัตติกาลที่คอยปกปักรักษาแดนสวรรค์และทั้งสามโลกนาม
"หมิงเยี่ย"ไงเจ้าคะ…"พูดจบแล้วเฟิ่งหลาน ก็ยิ้มสดใสส่งสายตาเป็นประกายให้กับเขา
…หมิงเยี่ยพอไ่ด้ยินสาวน้อยตรงหน้าพูดเอ่ยถึงเขาก็หน้าแดง..ซึ่งเขาเองก็แปลกใจที่หลายพันปีมานี้ตัวเขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลยเพราะเหตุใดกัน
..หมิงเยี่ยพอได้ผลท้อจากมือของนางแล้วก็พลันเดินหนีไปพร้อมกับความรู้สึกที่แปลกๆที่เกิดขึ้นในใจ
…. เฟิ่งหลานมองตามพร้อมกับหน้าตาที่ยิ้มและดีใจที่วันนี้นางได้คุยกับคนที่นางแอบชอบมาหลายร้อยปี
"เช้าวันรุ่งขึ้นที่กระท่อมท้ายสวรรค์เทพสายลมหนุ่มหน้าตาดีนาม "เสวียนอี้" ได้มาหา'เฟิ่งหลาน' ที่กระท่อมพร้อมกับสงเสียงเรียกนางที่อยู่หน้ากระท่อมน้อย"
"เฟิ่งหลานๆ..เจ้าอยู่ไหมวันนี้ข้าเอาขนมกุ้ยฮวามาให้เจ้าด้วยนะ" เฟิ่งหลานได้ยินเสียงของเสวียนอี้ก็รีบวิ่งออกมาที่หน้ากระท่อมทันที
"เสวียนอี้ข้ารอเจ้าตั้งนานทำไมเมื่อวานเจ้าไม่มาหาข้าล่ะ ข้าเก็บผลลูกท้อพันปีมาไว้เผื่อให้เจ้าด้วยนะ..เจ้าจะได้เอาไว้เพิ่มตบะเซียนได้ตั้งพันปีเชียว" เฟิ่งหลานพูดจบพร้อมกับยื่นผลลูกท้อให้กับเขา เสวียนอี้รับผลท้อจากมือเฟิ่งหลานมากิน..ลึกๆในใจแล้วเขาชอบนางมากแต่เขาไม่กล้าที่จะบอกนางออกไปตรงๆเพราะกลัวจะทำให้นางเลิกเป็นสหายกับเขา
"นี่เสวียนอี้เมื่อวานข้าได้คุยกับเทพหมิงเยี่ยด้วยนะ เขาก็มาเก็บลูกท้อเหมือนกัน ข้าได้คุยกับเขานานมากเลย" เฟิ่งหลานพูดพร้อมกับนั่งยิ้มมือก็จับแก้มตัวเองเพราะเขินอาย
เสวียนอี้พอได้ฟังดังนั้นก็ทำหน้าสลดเพราะเขารู้ว่านางชอบและมีใจให้หมิงเยี่ยมานานมากตัวเขาเองทำได้แค่เก็บความรู้สึกและคอยให้กำลังใจนางมาตลอดหลายร้อยปี
"เจ้าดีใจขนาดนี้แสดงว่าเจ้าคงจะชื่นชอบเค้ามากจริงๆ"
"ข้าชอบเขาด้วยใจจริงถึงแม้จะไม่ได้ครอบครองข้าก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป" เสวียนอี้คิดในใจ
"ข้าก็คิดแบบเจ้าทำไมเจ้าถึงไม่มองข้าบ้าง" แล้วเสวียนอี้ก็ทำหน้าเศร้าพร้อมกับถอนหายใจ
..เฟิ่งหลานมองเห็นคิดว่าลูกท้อไม่ถูกใจจึงปลอบใจและเอามือไปแตะที่บ่าของเสวียนอี้แล้วตบเบาๆ
"ไว้ข้าจะทำยาบำรุงตบะให้เจ้านะรับรองถูกใจแน่นอน" และนางพูดเสร็จก็ส่งยิ้มอย่างสดใสให้เสวียนอี้..เสวียนอี้ได้แต่ยิ้มตอบรับให้นางเบาๆแบบเศร้าใจ
...ด้าน"เหนียงซี" ก็คอยตามติดตัวของ "หมิงเยี่ย" ตลอดเวลาเข้าออกตำหนักของเขาแบบไม่สนสายตาเทพธิดาองค์อื่นๆ และแสดงให้รู้ว่าเขาเหมาะสมกับนางมากกว่าใครเพราะนางชอบเขามากตัวหมิงเยี่ยเองก็รู้ดีแก่ใจแต่เขาก็คอยบอกเหนียงซีมาตลอดว่าความรู้สึกที่เขามีให้นางมีแค่ความรู้สึกที่เป็นสหายเท่านั้นจริงๆ...
"หมิงเยี่ย เมื่อไหร่ท่านจะเข้าใจจิตใจของข้าว่ารู้สึกกับท่านเช่นไร" เหนียงซีพูดพร้อมกับจับมือหมิงเยี่ยเพื่อให้หมิงเยี่ยรู้ว่านางรักเขามากเพียงใด….
"เหนียงซี ข้าว่า..ข้าเคยบอกเจ้าไปหลายครั้งแล้วว่าข้ามีความรู้สึกกับเจ้าแค่สหายเท่านั้นมากกว่านี้คงไม่ได้"
.. เหนียงซีก้มหน้าเสียใจและบีบน้ำตาบีบหวังให้หมิงเยี่ยเห็นใจและรับรักของนางบ้างแม้สักน้อยนิดก็ยังดี..หมิงเยี่ยมองเห็นน้ำตาของเหนียงซีจึงพูดขึ้นว่า
"เหนียงซีต่อให้เจ้าร้องไห้ข้าก็ให้ความรู้สึกได้เท่านี้จริงๆ" ..เหนียงซีได้ยินคำพูดของหมิงเยี่ยยืนกรานเช่นนั้นนางคิดในใจถ้า
"หากข้าไม่ได้ใจของท่านก็อย่าหวังว่าใครจะได้ใจของท่านไปข้าจะไม่ให้เทพธิดาองค์ใดเข้าใกล้ท่านได้เลยแม้สักคน" พลันเหนียงซีปล่อยมือแล้วเดินโกรธออกจากตำหนักมังกรของหมิงเยี่ยไปทันที
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
