เอาเป็นว่าแนะนำเลยละกัน😄
สวัสดีเราชื่อบิ๋มนะ เราจะมาเล่าชีวิตในวัยเด็ก(ที่ไม่น่าจำ) ของเราให้กับผู้ที่มาอ่านได้รู้ละนำไปใช้และปฏิบัติกับลูกหลานหรือคนที่จะมาอยู่ด้วยในภายภาคหน้าละกัน
เราเกิดที่ครอบครัวนึ่ที่ไม่ได้รวยมาก(แต่ก็ไม่ได้จน)พ่อแม่เราเลิกรากันตั้งแต่เราอายุ 2 ขวบ หลังจากนั้นพ่อเราก็ไปรับจากบ้านแม่ที่ภาคเหนือ เพื่อเอาเรามาอยู่ด้วยที่ภาคอีสาน(พ่อเราเป็นคนอีสาน)แล้วเอาเรามาฝากเลี้ยงไว้กับปู่ ย่า ป้า ลุงและพี่ชายที่เป็นลูกป้าอีกหนึ่งคน อายุห่างกันประมาณ 8 ปี ฉันไม่ได้มีชีวิตตอนเด็กที่สมบูรณ์แบบเหมือนคนอื่นๆเขานักหรอก เพราะฉันกำพร้าแต่เด็กพ่อฉันต้องฝากฉันไว้กับครอบครัวป้า และพ่อก็ไปทำงานเพื่อหาเงินส่งมาให้ฉันและให้ป้าเพื่อเป็นค่าเลี้ยงดูในแต่ละเดือนๆ จะกลับมาทีก็ตอนช่วงเทศกาลเช่นปีใหม่หรือสงกรานต์ไรงี้ ซึ่งนอกนั้นจากนั้นฉันก็อยู่กับป้าลุงและพี่ชาย(ลูกป้า) ตอนนั้นก็เหมือนทุกอย่างจะโอเคนะ แต่หลังจากนั้นป้าฉันได้มีน้องอีกคน รู้สึกว่าช่วงนี้แหละชีวิตฉันมันเริ่มจะสวยงามเอาซ่ะแล้ว……………………
เอาล่ะเข้าเรื่องเลยละกันนะ😇
เอาเป็นว่าตลอดเวลาที่อยู่ในบ้านของป้านั้น ฉันแทบไม่มีความสุขเอาซ่ะเลย เขาชอบด่าชอบว่าแลละพูดเสียดสีฉันอยู่ตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
จนทำให้มันเกิดเป็นปมในใจฉันจนถึงทุกววันนี้ นึกถึงที่ไรน้ำตาจะไหล แม้กระทั่งตอนนี้ ตอนที่ฉันกำลังเขียนมัน🥲
ป้าฉันชอบเอาเรื่องของฉันทั้งเรื่องจริงและเรื่องไม่จริงไปพูดให้คนอื่นฟังและรวมถึงเพื่อนๆและคนรอบตัวฉันด้วย
ในเวลาที่ป้าไปพบปะผู้คนหรือแม้กะทั้งไปซื้อของร้านค้า ป้าจะชอบเอาเรื่องฉันไปพูดตลอด เป็นเรื่องที่ไม่ดีมากๆเอาซ่ะเลย
ไม่เว้นแม้กระทั้งพูดให้พ่อของฉันฟัง แต่เรื่องที่ป้าแกทำกับฉันแกไม่เคยพูดนะ พูดเอาดีใส่ตัวอย่างเดียวเลย
เวลาฉันไปเล่าให้พ่อฟัง(ตามประสาเด็กอ่ะนะ) พ่อก็จะว่าให้ป้า แต่ป้าก็จะแถและแก้ตัวทุกครั้งและพ่อก็เชื่อป้าซ่ะส่วนใหญ่
และหลังจากวางสายจากพ่อไปป้าก็จะมายืนเท้าสะเอวต่อหน้าฉันพร้อมเอามือพลลักหัวฉันและด่าฉันสารพัด ฉันจำภาพนั้นมาตอดจนถึงทุกวันนี้
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามที่ฉันเล่าให้พ่อฟัง ป้าแกก็จะแถตลอดและต่อด้วยการมายืนเท้าสะเอวด่าฉันมันเป็นแบบนั้นหลังจากวางสายโทรศัพท์ของพ่อมาตลอดจนฉันโต ป้าก็ยังเป็นอยู่แบบนั้น จนมันเป็นในใจติดในสมองฉัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
