พ่อ“มีไรกินบ้าง ฉันหิวจะตายอยู่แล้วเนี่ย!!//พ่อพูดขึ้นเสียงใส่ จึงทำน้ำตาของฉันค่อยๆไหลออกมา ชึงฉันเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาตะคอกเสียงใส่ จึงทำให้ฉันกลัวมาก

ฉัน“เดี๋ยวหนูไปดูให้นะค่ะ เพื่อจะมีของกิน//ฉันพูดเบาๆ พร้อมกับกำลังจะเดินไป

พ่อ“พูดดังๆไม่หรอว่ะ ห้า!!! ฉันพูแค่นี้ ทำมาบีบน้ำตา แกก็สำออยเหมือนแม่แกเลยนะ!!! //พ่อตะคอกเสียงใส่ฉันดังมาก ฉันกลัวและตัวก็สั่นมาก ในคณะนั้นเองก็...

(เสียงประตูมันทำยังไงค่ะ แอดทำไม่เป็นนนน)

//จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นจากข้างนอก ฉันเลยรีบวิ่งไปดู ก็เจอผู้ชายชุดดำมากมาย มายืนอยู่หน้าบ้านและมีรถประมาณ3คัน ฉันเลยรีบวิ่งไปบอกพ่อ"

ฉัน“พ่อคะ มีใครมาบ้านก็ไม่รู้ค่ะ เยอะเลย//และพ่อทำท่าตกใจเล็กน้อย แล้วก็ลุกขึ้นไปดู

พ่อ“ตายแล้ว!!!!//พ่อพูดดังมาก จนทำให้ฉันตกใจ

ฉัน“มีอะไรรึป่าวคะ//พ่อของฉันหน้าเสียมาก

พ่อ“ก็คนมาทวงหนี้ไงละ!!! แก! แก!!รีบไปตามแม่แกมาเลยเดี๋ยวนี้!ไป้!!!!//ฉันกำลังจะวิ่งออกไป แต่ว่า...

...“จะรีบไปไหนจ๊ะสาวน้อย. //พอฉันวิ่งออกไป ผู้ชายกลุ่มนั้นก็มาถึงน่าประตูแล้ว ฉันตกใจและกลัวมาก ดีนะในคณะแม่ฉันก็มาพอดี

แม่“นี่มันเกิดอะไรขึ้น ลูกเป็นอะไรรึป่าว//แม่วิ่งเข้ามาหาฉันด้วยความเป็นห่วงเป็นไยมาก

ฉัน“หนูก็ไม่รู้คะแม่//ฉันพูดสั่นๆกลัวๆมาก และแม่ก็โอบกอดฉัน

...“ก็บอกเมียกับลูกแกสิไอ้นินว่าพวกกูเป็นใคร//เสียงชายหนุ่มพูดขึ้นดัง และพ่อของฉันก็ดูตกใจและกลัวมาก

พ่อ“เออ อ อ คุณภาคิน ผม ม ขอ อ เวลาอีกหน่อยได้มั้ยครับ เดี๋ยวผมจะหามาใช้ให้คบทุกบาททุกสตางค์เลยครับ//พ่อของฉันทำท่าอ้อนวอน พร้อมกับยกมือไหว้

แม่“อย่าบอกนะว่า นี่คือเจ้าหนี้//แม่ของฉันพูดขึ้นด้วยความตื้นๆตันๆ

...“ไม่ได้หรอก นี่มันนานแล้วนะ!!!//เสียงผู้ชายใส่ชุดดำพูดดังขึ้นมา

คุณภาคิน“ เดี๋ยวก่อน //จู่ๆคุณภาคินก็ให้ผู้ชายใส่ชุดดำหยุดพูด

...“ครับ...

คุณภาคิน“ได้สิ แต่ต้องมีของแลกเปลี่ยน//คุณถาคินทั้งพูดและมองมาที่ฉัน

พ่อ:คุณภาคินอยากได้อะไรก็เอาไปได้เลยครับ//พ่อของฉันพูดออกมาแบบไม่คิดเลย

คุณภาคิน“พูดเองนะ ยกลูกสาวมึงให้กูชะ!!!//คุณภาคินพูดเสียงดังใส่พ่อฉันแบบดังมาก

พ่อ“ได้ๆๆๆๆได้เลยครับ เอาไปเลยครับ//พ่อของฉันตอบไปแบบไม่คิดอะไรเลย

ฉัน“พ่ออออ หนูไม่ไปนะ//ฉันก็หันไปมองหน้าแม่ และแม่ก็กิดเอาฉัน

แม่“พี่นิน พี่จะขายลูกสาวเราแบบนี้ไม่ได้นะ!!!

.

.

.

จะมาต่อพรุ่งนี้น้าาา

รอติดตามตอนต่อไป

พ่อ“ให้ลูกมันไปเถอะ! เดี๋ยวเราค่อยหาเงินไปใช้ แล้วเอาตัวลูกเรากลับมาก็ได้//พ่อพูดเกลี่ยกล่อมแม่ของฉัน แต่สีแม่ของแม่คือไม่ยอมเลย ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้

แม่“ฉันไม่ยอมยกลูกสาวให้เขาหรอก พี่เป็นคนสร้างหนี้ พี่ก็ไปหามาใช้เองสิ!!//แม่ขึ้นเสียงใส่พ่ออย่างแรง แล้วแม่ก็มากอดเอาฉัน

คุณภาคิน“ว่าไงละ หล่ะ!!! ให้มั้ย แต่ถ้าไม่ให้ละก็...!!!//คุณภาคินหันไปพูดกับพ่อฉัน แล้วเขาก็เหมือนจะทำร้าย ฉันเองก็ทนไม่ได้ที่ต้องเห็นพ่อตัวเองโดนทำร้าย

ฉัน“ฉันยอมไปกับพวกคุณก็ได้ค่ะ แต่อย่าทำอะไรครอบครัวฉันเลยนะคะ//พอฉันเห็นว่าพวกเขากำลังจะทำร้ายพ่อของฉัน ฉันจึ่งห้ามและจะยอมไปกับพวกเขา

แม่“ไม่ได้นะลูก ไม่ต้องไปหรอก//แม่รีบวิ่งมาหาฉันและกอดฉันไว้

ฉัน“แม่ค่ะ ถ้าเขาอยากได้ตัวหนู หนูก็จะไปกับพวกเขาค่ะ//ฉันปล่อยมือแม่และหันกลับมาคุยกับพวกเขา\ฉันจะยอมไปกับพวกคุณ แต่พวกคุณต้องปล่อยพ่อแม่ฉันไป และอย่าทำร้ายพวกเขา

คุณภาคิน“ได้สิ หน้าตาน่ารักดีนิ//เขาเอามือมาจับที่แก้มของฉัน

แม่“ไม่ต้องไปหรอกลูก แม่ไม่ให้ลูกไป คุณต้องการอะไรฉันหาให้ได้หมดแต่อย่าเอาลูกฉันไปเลยนะค่ะ//แม่ของฉันอ้อนวอนคุณภาคิน แต่คุณภาคินก็ดูเหมือนว่าจะไม่สนใจ

คุณภาคิน“สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ ลูกสาวแกไงละ!!//คุณภาคินขึ้นเสียงใช้แม่ฉัน จนทำให้แม่ฉันตกใจมากกก

พ่อ“เดือน! ถ้าลูกมันจะไปก็ปล่อยมันไปเถอะ ปล่อยให้มันไปอยู่ไถ่หนี้ให้เราเถอะ เงินตั้งเยอะ เราคงหาใช้ไม่ไหวหรอก พี่สัญญาว่าพี่จะตั้งใจหาเงินไปไถ่เอาตัวลูกเรากลับ//พ่อของฉันพูดเพราะกับแม่ฉันมาก และดูเหมือนพ่อจะกับตัวกับใจได้แล้ว และพ่อก็กอบกอดแม่

แม่“ลูกแม่\~\~ แม่ขอโทษนะลูก//แม่ของฉันเดินมาหาฉันพร้อมกับร้องไห้

ฉัน“แม่ค่ะ หนูสัญญาว่าหนูจะกลับมาหาพ่อกับแม่แน่นอนค่ะ แม่อย่าร้องไห้เลยนะคะ คนเก่งของหนู//ฉันกอดแม่พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสายฝนเลยแหละ

คุณภาคิน“ไปได้ละ!! แค่ไปอยู่ไถ่หนี้ ไม่ได้ที่จะเอาไปฆ่าสักหน่อย เสียเวลาชิบหาย ไป!!!!

...“ครับๆๆๆ

//ฉันก็เดินตามพวกเขาไปจนถึงรถ ฉันร้องไห้ตลอดทาง และฉันก็ไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปด้วยเลย ฉันไม่มีอะไรติดตัวมาเลยสักอย่าง

.

.

.

เดี๋ยวมาอัพใหม่น้าาาา