สวัสดีครับ ผมชื่อบาส ผมได้ย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดกับตายายเพราะในกรุงเทพฯมันเป็นอะไรที่วุ่นวายมากต้องทันต่อเวลา

และได้ย้ายมาอยู่ร.รต่างจังหวัด

ในวันแรกที่ผมต้องเดินทางไปร.รมันมีความรู้สึกที่ชิวมาก สบาย ไม่มีความกังวลว่าจะไปสาย แถมได้เจอเพื่อนระหว่างทางอีก ใช้เวลาประมาณ15นาทีก็ถึงร.รแล้วคนในร.รเป็นมิตรกันมากเดินชนกันก็ขอโทษ

เมื่อถึงคาบเรียนคุณครูทุกคนก็แนะนำตัวเองแบบสุภาพมากๆแต่เมื่อถึงพักเที่ยงเพื่อนในห้องผมก็เอากระดาษเก่าๆอันนึงให้ผม ซึ่งในนั้นเขียนไว้ว่า

สวัสดี ใครก็ตามที่อ่านกระดาษแผนนี้เราคิดว่าคุณคงเป็นเด็กใหม่สินะโปรดทำตามกฎที่เราเขียนไว้แล้วคุณจะปลอดภัย

ผมที่เห็นข้อความอันนี้ผมคงคิดว่ามันคงเป็นกฎของร.รทั่วไปมั้งแต่เพื่อนของผมก็บอกว่า "อ่านต่อไปนี่ไม่ใช้กฎไร้สาระนะฟะ!" ผมที่ได้ยินก็เลยต้องอ่านต่อโดนไม่เต็มใจ

1.ถ้าคุณอยู่ห้องป.5/1คุณต้องทำตามกฎทั้งหมดที่เราได้เขียนไว้ย้ำ ทั้งหมดที่เขียนไว้!!

ผมที่เห็นกฎข้อแรกก็ตกใจอยู่ระหว่างนึงเพราะผมอยู่ห้องป.5/1 ในใจ(แปลว่ากูต้องทำตามกฎทั้งหมดเลยเหรอเนี้ยแทนที่กูจะได้ไปซื่อขนมกินกูต้องมาอ่านกฎไร้สาระแบบนี้ด้วยเหรอวะเนี้ย)หลังจากนั้นผมก็เลยอ่านต่อแบบไม่เต็มใจเหมือนเดิม

2.คุณห้ามอยู่ใกล้ เคน มาเกินไปและเขาสามารถปิดปากคุณได้ทุกเมื่อโดยเฉพาะตอนที่คุณอยู่กับเขา

สองต่อสองละกัน

เพื่อนของผมที่เห็นผมอ่านข้อ2เสร็จเพื่อนของผมก็ชี้ไปที่ผู้ชายที่ชื่อ เคน และบอกว่า"อย่าไปอยู่ใกล้มันละ"

หลังจากนั้นผมกำลังจะอ่านข้อ3ต่อแต่มันหมดพักเที่ยงพอดีผมก็เลยพับกระดาษใส่กระเป๋าเสื้อจะได้ไปอ่านที่บ้านต่อ

เมื่อถึงบ้านผมก็เลยเปิดกระดาษออกมาอ่านต่อ

3.ถ้าในห้องมีคนหัวเราะ เร็ว!! แอบให้เร็วที่สุด! ก่อนที่มันจะฆ่าคุณ คุณคงไม่อยากเป็นศพในห้องเรียนหรอนะ

4.แน่นอนว่าร.รเรามีห้องน้ำแต่ถ้าเป็นฉันฉันขอทนไว้ดีกว่า(ข้อนี้ใช้กับทุกคนในร.ร)

5.ถ้าคุณได้ยินเสียงเพลง tip toe ก้มหน้าลงจนกว่าเพลงมันจะดับไป คุณคงไม่อยากฟันร้ายไปตลอดชีวิตใช้มั้ย

หวังว่าคุณจะทำตามกฎทั้งหมด

ขอให้โชคดี

หลังจากที่ผมอ่านกฎทั้งหมดก็ประหลาดใจอยู่แต่ผมเลือกที่จะทำตามกฎจะดีกว่า และผมก็เลยไปอาบน้ำ นอน

วันต่อมา

ผมก็มาร.รตามปกติแต่สีหน้าเพื่อนของผมไม่คอยดีสะเท่าไหร่เขาคงเป็นห่วงว่าวันนี้ผมอาจจะไม่รอด

คาบแรกก็ผ่านไปอย่างปกติแต่เมื่อถึงคาบ2มีผู้หญิงคนนึงหัวเราะออกว่าตอนที่คุณครูสอนทุกคนในห้องรวมถึงครูด้วยวิ่งหาที่ซ่อนอย่างรวดเร็วและนึงในนั้นคือผม ผมซ่อนที่ใต้โต๊ะครูกับเพื่อนอีก4-5คน

มีผู้ชายคนนึงยังนั่งอยูที่โต๊ะและงงว่าทุกคนจะซ่อนทำไมผมคิดว่าเขาคงเป็นเด็กใหม่ที่ยังไม่ได้อ่านกฎ

ผู้หญิงคนนั้นที่หัวเราะออกมาเธอเริ่มเดินไปที่โต๊ะของผู้ชายคนนั้นและบีบคอผู้ชายคนนั้นจน...และนำร่างออกจากห้องเรียนผมก็ไม่รู้ว่าเขาจะเอาร่างไปไหนและทุกคนก็กลับไปที่โต๊ะของแต่ละคนผมก็เลยกลับโต๊ะตัวเองคุณครูก็กลับมาสอนเหมือนเดิมผู้หญิงคนนั้นก็กลับมาเรียนเหมือนเดิม

คาบ3ผ่านอย่างปกตเหมือนคาบแรกเมื่อถึงพักเที่ยง

เคนก็นั่งกินข้าวแต่เหมือนเขาซ่อนอะไรไว้ข้างหลังก็ไม่รู้แล้วพอมีคนไปนั่งข้างเขาภาพที่ผมเห็นเคนหยิบมีดข้างหลังเขาแล้วฆ่าคนที่นั่งข้างไวต่อหน้าทุกคนในโรงอาหารบางคนก็กริ๊ดบางคนก็โทรหาตำรวจแต่ส่วนใหญ่ก็ทำเหมือนมันปกติมาก

คาบสุดท้ายอยู่ดีเคนเขานั้นก็หยิบมีดออกมาอีกครั้งแต่รอบนี่เขาฆ่าทุกคนที่เขาเห็นหน้ามีคนตายจากเหตุการนั้นประมาณ7-8คนกันเลยที่เดียวก่อนที่คุณครูจะให้ตำรวจเขามาจับเคนนั้นเคนได้บอกว่า"แม้พวกมึงจะรอดไปได้แต่ถ้ากูออกไปได้พวกมึงอย่าหวังว่าจะรอด" หลังจากนั้นเคนก็ถูกตำรวจจับตัวไปและร.รก็ถูกปิดด้วย

ตอนที่1จบแย้ยดีหรือไม่ดีก็บอกด้วยน่า

เป็นกำลังใจให้ตัวเองแปป🥲