ตึก ตึก ตึก

...เสียงฝีเท้าที่ดูเร่งรีบและร้อนลนดังขึ้นพายในป่า...

แต่มันช่างน่าแปลกจริงๆเพราะเสียงฝีเท้านั้นไม่ใข่แค่ของคนเดียวแต่เป็นถึงสองคน

"มึงจะตามกูมาทำไม!"ร่างบางตะโกนพลางวิ่งอย่างรีบร้อนและร้อนลนเพื่อหนีใครบางคนที่กำลังตามจับเค้าอยู่

ไม่ทันที่ร่างบางจะวิ่งหนีไปไกลกว่านั้นก็ได้มีมือของใครบางคนมาล็อกตัวของร่างบางเอาไว้

"อึก!ปล่อยกูนะ!"ร่างบางพยายามดิ้นแต่ก็สู้แรงของคนพวกนั้นไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่งกำลังเดินตรงมายังพวกเค้า

"หึ"เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นนั้นทำให้ร่างบางรู้ในทันทีเลยว่าคนคนนั่นคือใคร

"มึงบอกให้บอดีการ์ดมึงปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ'ไอโซ'"หลังจบประโยคของร่างบางร่างหนาที่มีนามว่าโซเวียตก็จิกหัวของร่างบางขึ้น

"ไหนบอกกูมาหน่อยสิว่าทำไมก็จะต้องปล่อยมึงออกไปด้วย'นาซี'"ร่างหนาพูดก่อนที่จะปล่อยมือออกจากผมของร่างบางด้วยความแรง นั้นมันดูไม่เหมือนการปล่อยแบบทั่วไปจริงไหม?มันเหมือนกับการปาหัวของร่างบางลงพื้นซะมากกว่า

"อึก!"ร่างบางที่โดนแบบนั้นก็กำลังจะเปิดปากด่าร่างหนา แต่ก็ไม่ทันการณ์เพราะร่างบางโดนสับต้นคอไปเสียก่อน

"พามันกลับไปที่ห้องขัง"ร่างหนาออกคำสั่งกับบอดี้การ์ดของเค้า

"ครับ!"บอดี้การ์ดของร่างหนาพูดก่อนที่จะแบกร่างบางกลับไปที่คฤหาสน์ที่ร่างบางพึ่งหนีออกมากลับไป

หลังจากที่บอดี้การ์ดของร่างหนาแบกร่างบางออกไปแล้วร่างหนาก็พูดพึมพำกับตัวเองคนเดียวก่อนที่จะหยิบบุหรี่และไฟแช็คขึ้นมาจุดแล้วสูบ

"ฟูว~"ร่างหนาพ่นควันบุหรี่ออกก่อนจะพููดขึ้นว่า

"ช่วงนี้ซีน้อยค่อนข้างดื้อเลยแหะสงสัยคงจะต้องสั่งสอนสักหน่อยแล้วสิ"ร่างหนาหลังจากพูดจบก็ทิ้งบุหรี่ลงก่อนที่จะเหบียบซ้ำแล้วเดินออกมาจากตรงนั้น

สวัสดีครับ~หลายคนคงเคยเห็นผมมาแล้วแต่ยังไม่รู้จักผมดีพอนะครับ

คือ

ผมชื่อทะเล

ตอนนี้อายุได้12ปีแล้ว

ปละใช่นี้คืออีกบัญชีของผมเอง

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ~

:)

ภายในคฤหาสน์หลังหนึ่ง

"ปล่อยกู!"ร่างบางพยายามดิ้นหนีการจับกุมตัวของบอดี้การ์ดคนหนึ่ง

"มึงจะพากูไปไหนปล่อย!กูไม่ไป!"ร่างบางพยายามสุดแรงในการดิ้นหนีแต่มันก็ไม่เป็นผลเพราะตอนนี้บอดี้การ์ดคนนั้นได้พาตัวร่างบางมายังหน้าห้องห้องหนึ่ง

ร่างบางที่เห็นชื่อห้องก็รู้ได้ในทันทีเลยว่าตนจะต้องเจอกับอะไร

แอ๊ดดด

เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่อนที่ร่างบางจะถูกดันเข้าไปในห้องนั้น

"มาแล้วหรอ"เสียงเย็นยะเยือกดังขึ้นทำให้ร่างบางถึงกับสั่นด้วยความกลัวกันเลยทีเดียว

"ปละ...ปล่อยกู"ร่างบางไม่กล้าพูดอะไรมากนักเพราะตนในตอนนี้ไม่สามารถสู้ร่างหนาได้เลย

"แล้วทำไมกูต้องปล่อยมึงด้วยหละ"ร่างหนาเอ๋ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูน่าเกรงขาม

ร่างบางได้แต่สั่นเทาด้วยความกลัว

"ออกไปซะ"ร่างหนาสั่งบอดี้การ์ดให้ออกไปจากห้องที่ตน

"ขอร้อง...ปล่อยกูไปเถอะ"ร่างบางพยายามพูดเพื่อให้ร่างหนานั้นปล่อยตนออกไป

"ขอเหตุผลที่กูต้องปล่อยมึงออกไปหน่อย"ร่างหนาท้าวคางมองร่างบางที่สั่นระริกด้วยความกลัว

"กูยังมีพ่อกับลูกที่รอกูอยู่ที่บ้าน มึงเองก็มีลูกเหมือนกันไม่ใช่หรอเวลามึงไปทำงานมึงก็น่าจะรู้ว่าลูกมึงคิดถึงมึงขนาดไหน"ร่างบางพยายามคุมสติของตนและหาเหตุผลต่างๆนาๆจนร่างหนาได้เอ่ยขึ้นมาว่า

"แต่ลูกกูก็ลูกมึงหนิ แล้วมึงไม่คิดถึงลูกของมึงที่อยู่กับกูบางหรอ?"ร่างหนาพูดออกมาหลังจบประโยคก็ทำให้ร่างบางนั้นช็อกเพราะไม่คิดว่าร่างหนาจะพูดประโยคนั้นออกมา

"ทำไมหละหรือมึงคิดว่ากูมันเลวจนถึงขั้นกล้าที่จะฆ่าลูกตัวเองเลนงั้นหรอ"ร่างหนาพูดจบประโยคก็มองมาที่ร่างบางด้วยสายตาเย็นชา สายตานั้นของร่างหนาที่เป็นถึงเจ้าของบริษัทยักใหญ่ก็ทำเอาร่างบางที่เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งตัวสั่นหนักกว่าเดิมเสียอีก

ย้อนกลับไป

หลายปีก่อน

ร่างบางที่มีนามว่า 'นาซี' ได้พบรักกับร่างหนาที่มีนามว่า 'สหภาพโซเวียต' ทั้งสองนั้นรักกันมากจนร่างบางท้องลูกคนแรก ก็ได้เกิดปัญหาขึ้น...

"ทำไมนายถึงทำแบบนี้!!!"ร่างบางตะคอกร่างหนาที่ในตอนนี้กำลังนอนกับ ชู้รัก บนที่นอนของร่างบาง นั้นทำให้ร่างบางหัวใจแตกสลายจนแทบละเอียดจากข่าวดีที่จะมาบอกร่างหนาว่าตนท้องแต่กลับต้องมาเจอสิ่งเลวร้ายนี่แทน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ซีฟังโซก่อนนะ โซรักซีคนเดียวนะ"ร่างหนาพยายามห้ามร่างบางไม่ให้ไปได้มากที่สุด

"ได้โปรดๆ ซีอย่าทิ้งโซไปเลยโซรักซีคนเดียวจริงๆ"ร่างหนาน้ำตาไหลอาบแก้มเพราะถึงแม้เค้าจะมี ชู้ เมียเก็บ หรือ เมียน้อย เยอะขนาดไหนแต่ก็มีเพียงคนเดียวที่โซนั้นรักจริงนั้นก็คือ เมียหลวง ของตนหรือก็คือร่างบางนั้นเอง

"โซ...ฟังซีนะ"ร่างบางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

"ความรักของเรามันจบตั้งแต่ที่โซพาใครไม่รู้มานอนบนเตียงของซีแล้ว!!!"ร่างบางตะคอกใส่ร่างหนาด้วยน้ำตาที่ไหลอาบตามแก้มนุ้ม

"โซรักซีคนเดียวจริงๆซีให้โอกาสโซหน่อยนะ"ร่างหนาได้แต่กอดขาของร่างบางด้วนสีหน้าและแววตาที่เศร้าโศก

และมันก็แน่นอนอยู่แล้วที่ร่างบางนั้นจะใจอ่อนก็เพราะตนนั้นแพ้หน้าตาแบบนั้นของร่างหนาที่สุด...

"ซีให้อภัยโซก็ได้แต่โซจะต้องสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก"ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเพราะการร้องไห้เมื่อกี้

"ได้โซสัญญาถ้าโวไม่ทำตามสัญญาโซจะปล่อยซีไปเอง"ร่างหนาลุกขึ้นก่อนที่จะประกบจูบกับร่างบาง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

แต่นิสัยของผู้ชาย

มันไม่หายหรอกนะ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"โซ..."ร่างบางสัวสั่นระริก น้ำตาคลอเบ้า เมื่อได้เห็นภาพบาดตาบาดใจอีกครั้ง...

"ซีเดี๋ยว!ฟังโซก่อน!"ร่างหนาพยายามห้ามร่างบางอีกครั้ง

______________________________________

ในตอนนี้รัสเซียก็อายุได้เพียง2ขวบ4เดือน

______________________________________

แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะห้ามร่างบางไม่ได้ ร่างหนาจะต้องเสียภรรยาของเค้าและ"ลูกคนที่2"ของเค้าไปเพราะความเจ้าชู้ของตัวเค้าเอง

สวัสดีครับ~

ห่างหายไปนานเลยกับการแต่งเรื่องนี้

ผมมีเพลนว่าจะแต่งซักเรื่องแล้วลบเรื่องนี้ไป

คิดว่าดีหรือไม่ก็พิมพ์ตอบพิมพ์คุยกันได้นะครับ~

สำหรับวันนี้ก็ขอลาแต่เพียงเท่านี้

ขอบคุณครับ~

บาย~