ตระกูลเทียนอัปสร...ซึ่งมีด้วยกันสี่(สาม)คน ๑.กลิ่นจันท์(ลูกบุญธรรม)๒.เกล้า ๓.กิ่งไผ่ ๔.กำปอ (เรียงตามอายุ) ตระกูลนี้เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งกว่าตระกูลปีศาจอื่นๆแต่จุดอ่อนนั่นก็แสนง่ายที่จะหา.ที่เป็นน้องเล็กสุดของตระกูลจะมีฤทธิ์เดชมากกว่าพี่ๆคนอื่นๆ.....แต่ถว่าอยู่ๆความรักระหว่างปีศาจกับมนุษย์ก็เกิดขึ้น-และที่สำคัญ..ทั้งสี่ได้ไปเกิดในยุคปัจจุบันของคนเราแล้วพวกเขาจะกลับไปแก้แค้นในยุคนั้นให้สำเร็จ.กลิ่นจันทร์ทำไมอยู่ๆถึงมาเป็นลูกบุญธรรม?เป็นเพราะเมื่อนางอายุได้4-5ขวบมีโจรเข้ามาในหมู่บ้าน(โจรคือพวกปีศาจตระกูลทองประเสริฐ,2ตระกูลซึ่งเป็นศัตรูกันตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายซึ่งตระกูลแรกมีชื่อว่า"เทียนอัปสร"เป็นตระกูลของนางเอกและตระกูลที่2มีชื่อว่า"ทองประเสริฐ"ทั้งสองตระกูลมีฤทธิ์เดชพอๆกันแต่มีบางอย่างที่ตระกูลเทียนอัปสรเหนือกว่า)**เพื่อนบ้าน(จันทร์หอม)ที่ได้รับความเดือดร้อนจึงมาฝากลูกของนางไว้กลับกลีบบัว(แม่ของนางเอก)ซึ่งในตอนนั้นเกล้าพี่ชายของครอบครัวมีอายุราวๆ3ขวบ กิ่งไผ่พึ่งจะขวบเดียวส่วนนางเอกหรือกำปอซึ่งในตอนนั้นกลีบบัวก็กำลังท้องกำปอ ในตอนนั้นนางมิมีทางเลือกจึงต้องรีบรับกลิ่นจันทร์มาและรีบหนีไป

จันทร์หอมกล่าวว่า"ช่วยลูกข้าด้วยๆกลีบบัวฝสกลูกข้าด้วย.."กลีบบัว"แต่...ก็ได้ข้าจะช่วยลูกเจ้าล้วเจ้าก็รีบหนีไปซะ"แต่ไม่นานจันทร์หอมก็โดนฆ่าต่อหน้าต่อตาของกลีบบัว..

พอทั้งสี่โตขึ้นได้อีก1-2ปีนางจึงบอกความจริงเรื่องตระกูลและหมอบของวิเศษให้เป็น"กำไลเพรชและกำไลทอง"ให้กับทั้งสี่ซึ่งหมายความว่าทั้งสี่เป็นคนของตระกูลเทียนอัปสรแล้ว แต่ในที่นี้ลืมบอกไปว่าตระกูลนี้มีเหล่านางฟ้าเทวดาคุ้มครองอยู่และที่สำคัญคือตระกูลนี้จะไม่ตายถ้าไม่โดนยาพิษที่เป็นน้ำค้างมาจากต้น"ป่านศรนารายณ์"มีแค่ยาพิษเดียวที่ตายได้ส่วนยาพิษอื่นๆจะไม่ถึงชีวิต และอาวุธที่ฆ่าได้ก็มีแค่อย่างเดียวคือศรธนูเคลือบน้ำค้างจากต้นป่านศรนารายณ์ นอนเหนือจากนี้นางรู้ว่าตัวเองใกล้ตายแล้วจึงได้ฝากไว้ว่า"บรรพบุรุษของเราฝากไว้ว่า**..."

"บรรพบุรุษของเราไว้ฝากไว้ว่า...ให้แก้แค้นตระกูลทองเสริฐสืบเนื่องมาจากการแย่งชิงความรักและถ้าปีศาจยังอยู่ต่อไปในภายภาคหน้าอาจจะเป็นอันตรายต่อผู้คนได้"พอพูดจบอยู่ๆพวกตระกูลทองประเสริฐหรือพ่อของ"ปิ่นทอง"ศัตรูรุ่นลูก แม้ว่าในตอนั้นทั้งสี่จะยังเด็กแต่ในเมื่อได้กำไลทองและกำไลเพชรมาแล้วจึงได้อยู่ในความคุ้มครองของเหล่านางฟาเทวดาที่มีฤทธิ์อยู่ในกำไล ผู้หญิงจะได้กำไลเพชรซึ่งเป็นตัวแทนของนางฟ้าประจำตัวส่วนผู้ชายจะได้กำไลทองซึ่งเป็นตัวแทนของเหล่าเทวดา และกำไลหยกอยู่ฝังของตระกูลทองประเสริฐแต่จะไม่มีเหล่านางฟ้าเทวดาคุ้มครองจะเป็นแค่ของวิเศษที่ใช้สู้กับเหล่าศัตรูและแน่นอนคราวนี้ก็ใช้เช่นเดียวกันแต่โชคร้ายของนางกลีบบัวที่ได้ยกกำไลให้พวกลูกไปแล้ว ซึ่งความจริงแล้วก็ไม่มีใครอยากทำสิ่งที่บรรพบุรุษได้สั่งไว้แม้สักคนแต่ทุกคนกลัวว่าบรรพบบบุรุษจะไปอย่างไม่สงบสุขเนื่องจากความรักนี่แหละ เพราะทั้งสองตระกูลมีความสัมพันธ์กับเมืองศิลามณีซึ่งจะเจาะลึกในตอนหน้า จึงต้องส่งผู้ชายจากสองตระกูลไปไปให้บ่าวในวังเลือกหรือข้าหลวงในวังที่อยากมีคู่ครองแต่ยังไงๆก็แพ้พ่ายให้กับตระกูลเทียนอัปสรถึงแมว่าตนเองจะมีหน้าตาที่งามมากกว่า ตระกูลเทียนอัปสรเป็นที่ลือเลืองเรื่องหญิงงาม ส่วนตระกูลทองประเสริฐเป็นที่ลือเลืองเรื่องชายงาม ย้อนกลับมาที่ ณ ปัจจุบันกลิ่นจันทร์พยายามที่จะคืนกำไลวิเศษให้กับบบกลีบบัวแม่ของนางแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วท้งสี่ได้หายตัวไปที่บ้านแห่งหนึ่งในป่าลึกมีลำธารอยู่ใกล้ๆทั้งหมดสลบบไปเหลือแต่กำปอที่ยงนอนร้องไห้อยุ่แต่ในขณะนั้นอยู่ๆกำปอก็โตขึ้นราวกับโกหหกเนื่องจากสววรค์ประทานพรมาให้ไปช่วยแม่ของตนแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วแม่ของนางได้สิ้นใจไปแล้ว นางจึงกลับไปที่บ้านนั้นและกลับไปเป็นเด็กทารดั้งเดิม พอตะวันขึ้นคนที่คอยดูแลน้องๆก็คือกลิ่นจันทร์นั่นเอง นางก้พอจะเดาเรื่องออกแต่ก็ยังไม่ได้กลับไปเยี่ยมแม่ตนเองซึ่งอยู่กับพวกชาวบ้านที่หมู่บ้านและที่สำคัญนางก็รู้แล้วว่า ปิ่นทอง ได้ถือกำเนิดแล้ว.....

๖ปีต่อมา มีเด็ก๒คนหลงคนหลงมาในป่ามีชื่อว่า วายุ และ นธี ทั้งสองเป็นเด็กผู้ชายในขณะนั้นก็ไปเจอเกล้าและกิ่งไผ่ที่ออกไปด้านนอกพอดีจึงพาไปอยู่ที่บ้าน นับต้งแต่นั้นก็เป็นเพื่อนกันมาแต่บองทีก็อาจจะเป็นมากกว่าเพื่อนก็เป็นได้.....

ผ่านมาอีก๗ปี ทั้งหมดก็ยังรู้จักกันอยู่ แต่ปีนี้ความสำคัญก็คือ.....เมื่อชายใดในตระกูลหรือใครที่นับว่าอยู๋ในตระกูลเทียนอัปสรและตระกูลทองประเสริฐเมื่อมีอายุครบ๑๖ปีบริบูรณ์แล้วต้องส่งผู้นั้นมาเลือกเนื้อคู่ที่เมืองศิลามณีหรือให้หญิงทางฝังทางนั้นเลือกเอง ทางฝังตระกูลตระกูล เทียนอปสร ได้ส่งเกล้าเข้าไปที่เมืองศิลามณีและทางฝังตระกูลทองประเสริฐได้ส่ง ปิ่นทอง ไป เมื่อถึงวันเลือกคู่ชาวบ้านก็แห่มาดูกันอย่างมากล้น ในครั้งนี้ทางฝ่ายเมืองศิลามณีต้องเป็นฝ่ายเลือก หญิงที่ถูกส่งมาเป็นข้าหลวงที่งามกว่ารรดาข้าหลวงใดๆและสามารถเอาตัวรอดได้คราวนี้เป็นใครละจะไม่หลงรักนาง พอใกล้ถึงเวลาเลือกคู่ในขณะที่ปิ่นทองกำลังเดินไปหาแม่หญิงผู้นั้นก็เดินชนกับชาวบ้านคนหนึ่ง"เฮ้ย! ถอยไปจะไปไหนก็ไปไปสิ !"ซึ่งก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแต่...หญิงผู้นั้นดันมาเห็นเข้าละเส้ จึงรู้สึกว่าปิ่ทองดูเหยียดหยามผู้คน ไร้มรรยาท พอถึงเวลาเลือกจริงนางจึงเลือกเกล้าถึงแม้ว่าจะยังไม่รู้ว่าว่าจะเป็นคนอย่างไรแต่ก็คิดว่าคงดีกว่าปิ่นทอง พอหญิงผู้นั้นเลือกปิ่นทองแน่นอนปิ่นทองโกรธมากที่ตระกูลทองประเสริฐแพ้พ่ายให้กับตระกูลเทียนอัปสร แต่ตัดมาที่แม่หญิงผู้นั้นก็อยากจะลองพิสูจน์ว่าเกล้าเป็นคนเยี่ยงไรจึงสั่งให้ข้าหลวงคนนึ่งแกล้งเดินไปชนกับเกล้า "โอ้ย ขอโทษนะจ๊ะเป็นกระไรหรือไม่"ซึ่งเหนือคาดของแม่หญิงผู้นั้นมาก ในงานนี้เพื่อนๆและคนในครอบบครัวของเกล้าก็ไปด้วยแต่ตอนนั้นกำปอก็นึกสงสารเมื่อตอนที่นางเห็นเหตการณ์ทั้งหมดในตอนนั้น"น่าสงสารพี่ปิ่นทองนะจ๊ะแค่นั้นก็ถูกคิดว่าเป็นคนไม่ดีเสียแล้ว" "คนดีที่ไหนจะพูดเยี่ยงนี้แต่ก่อนจะสงสารปิ่นทองสงสารพี่ก่อนเถอะ"เมื่อกำปอได้ยินก็นิ่งไปสักพักแล้วถามขึ้นมาว่า"สงสาร?สงสารเรื่องอะไรจ๊ะ" "ก็เรื่องที่พี่ได้คู่ครองเป็นน้องคำปัน(ชื่อ)ไง"ในขณะที่กำปองงแล้วว่าต้องสงสารเรื่องอะไรคราวนี้ก็ยิ่ง งงไปอีก "ทำไมกัน พี่คำปันก็ดูสวย เอาตัวรอดได้ แต่ก็ชอบคนแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ" "ใช่แต่คนที่พี่ชอบก็คือ...."