พระเอก:บอส โซเก

พระรอง:เซียนหรั่ง ไม่เกเต่า(หรั่ง)

แมวเซียนหรั่ง:นี่โม

เพื่อนบอส:บิด หมดไม่สนลูกใคร

ชายปริศนา:มาติน

ตอนที่1

ณ เช้าวันหนึ่งที่ธรรมดา แต่ ไม่ธรรมดา

บอส:นี่ก็เป็นเช้าปกติที่ไอ้บ้านั้น(หรั่ง)มันจ้างคนโดดจากอวกาศสินะ

บิด:โย่วบอส

บอส:เฮ้อมีแต่พวกน่ารำคาญอยากอยู่อย่างสงบละเนี้ย

นี่โม:เหมียวถ้าแกอยากอยู่อย่างสงบก็ลาออกสิเหมียว

บอส:ก็อยากจะทำอยู่หรอกนะแต่ไม่ได้ไง

บอส:WTFแล้วบิดมันหายไปไหนอีกแล้วเนี้ย

ตัดไปในห้องเรียน

บอส:*เดินเข้าแบบปกติ

หรั่ง:ระเบิดโรงเรียนแล้วเดินเข้า

ตัวประกอบ:ตึงเปรี๊ยเลยเสี่ยงหรั่งตึงจ๊าดดดดดด

บิด:โย่ววไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

บอส:5นาทีเนี้ยนะ เอ๊ะหายไปอีกละ

หรั่ง:เฮ้ยหลบดิเดี๋ยววันนี้เลี้ยงข้าวคนทั้งโลกเลย

ตัวประกอบ:เฮ้ฮฮฮฮฮ

ตัวประกอบ:พวกเราหรั่งมันเลี้ยงเว้ยยยยย

บอส: หน้าของบอส: ;-;

บอส:เราลืมเรื่องที่ชายปริศนาคนั้นบอกเลย!

มาติน:เห้นายนะเพื่อนร่วมโต๊ะหรั่งใช่มะงั้นฉันจะบอกคลามลับให้นะ................เก็บเป็นความลับได้ไหม

บอส:ได้ครับ

ผ.อ.:เอาละวันนี้มีงานนิทัศกาลช่วงเช้านะช่วงบ่ายเราจะทำกิจกรรมพี่หรัสนะ

บอส:เห๋ของขายเต็มเลย

บิด:ใช่ไหมล่าาา! หมึดช็อตอร่อยมากเลยนะ

บอสหายไปไหนมานะ เอ๋าหายอีกละ?

ความคิดของบอส :มันวาปได้หรือยังไง

ตัวประกอบ:เฮ้ ทุกคนเสี่ยหรั่งเหมา

บอส:เฮ้อพอเงินหมดจะเรียนว่าไอ้จนหรั่งอยู่ดีนั้นแหละพวกเพื่อนกินอ่ะ

ความคิดของบอส :มีแต่พวกเพื่อนกิน โลกนี้ชั่งลำเอียงจังนะ

บอส:เฮ้อ

บิด:เฮ้บอส นี้ตอนบ่ายละนะไปหาพี่หรัสกัน

บอส:เอ๊ะเร็วจัง

บิด:งั้นเดี๋ยวเราพาไปนะ

ความคิดของบอส :ถึงเราจะไม่มีเงินมากมายแต่อยู่แบบนี้ก็มีความสุขละนะ😄

บิด:ยิ้มอะไรหรอ

บอส:หึ หึ ปล่าวไม่มีอะไร

บิด:นายได้หรัสอะไรหรอ

บอส:อ่อเป็นคน

บิด:ง่ายน่าดูนะ

บอส:มันง่ายยังไงเล่า!!!😡

บอส:55555🤣

บิด:มีอะไรหรอ

บอส:ป่าว

บิด:ช่วงนี้แปลกๆนะแอบชอบใครอ่ะป้าว😜🧐

บอส:ป่าว จริงด้วยสินายได้หรัสไรอ่ะ

บิด:อ่อเดิน2ขา

บอส:โหยากนะนั้นนะ

บิด:ใช่ไหมละ555

ทั้ง2คนคุยด้วยกันอย่างมีความสุข😁🤣

ตอนเย็น

ตัวประกอบ:เสี่ยหรั่งคร้าบขอขึ้นรือดำน้ำด้วยครับ

หรั่ง:เค

บอส:เราเดินกลับบ้านด้วยกันไหม

บิด:ได้สิ

ทั้ง2คนเดินกลับบ้านอย่างมีความสุข

ตอนที่2วันๆหนึ่งที่แสนธรรมดา

บอส:*ตื่นนอน

บอส:ใส่ชุดนักเรียนละกัน

*บอสใส่ชุดนักเรียน

บอส:เฮ้อกินขนมปังละกันนะ

แม่บอส:อ้าววันนี้กินแค่ขนมปังจะอิ่มหรอ

บอส:อิ่มครับ ไปละนะครับ

แม่บอส:อื้ม

ณ โรงเรียน

หรั่ง:เฮ้อยานอวากาศแคบไปหน่อยนะ*เดินลงจากยานอวกาศ

บอส:เวอร์เหมือนเดิมเลยนะเจ้าบ้านั้นนะ(หรั่ง)

บิด:เฮ้ยบอส

บอส:มีอะไรหรอ

บิด:วันนี้มีคณิตด้วยนะนายคิดว่าครูที่ดุๆคนนั้นจะสอนเราหรือป่าว

ย้อนไปที่ บอส กับ บิดเจอครู

บิด:บอสมีรูปปั้นมันฝรั่งด้วย

บอส:มันใช่หรอ

ครู:เธอทำไรกันนะ//ตะโกนด้วยเสียงดุ

บิด:อ่อดูรูปปั้นครับ//ตะโกน

ครู:กราบเดี๋ยวนี้

บิดกับบอส:*วิ่ง

ณ ปัจจุบัน

บอส:ฉันว่าไม่หรอกมั้ง

บิด:นั้นสินะ

*อ็อดวิชาแรกดัง

บิด:โอ๊ะต้องรีปไปแล้วสิ

บิด:นายได้อยู่ห้องไหนหรอฉัน3/4//ตะโกน

บอส:ฉันอยู่ห้อง3/1//ตะโกน

บอส:คนละห้องกันมา2ปีแล้วสินะเนี้ย*ถอนหายใจ

ตัวประกอบ:*กระซิบ เหมือนว่าไอ้หรั่งมันได้อยู่ห้อง1นะ

ตัวประกอบ2:ดีเลยฉันอยู่ห้อง1หลอกเอาตังจากมันง่ายหน่อยเดะฉันลองขอไอ้จนนั้นให้ฉันนั่งข้างไอ้รวยแต่โง่นั้น

บอส:เฮ้อนินทาไรกันอีกแล้วเนี้ยชั่งมันเถอะท่าเราไปสายเดะโดนครูด่าแน่เลยค้องรีบละ

บอส:*รีบวิ่ง

บอส:*วิ่งชนคน ขอโทษนะครับ

???:ไม่เป็นไรหรอกว่าแต่นายอยู่ห้อง1สินะ

บอส:ใช่ครับรู้ได้ไงครับ

???:พลังของฉันมันบอกแบบนั้นนะ

บอส:*คิดในใจ มันเบียวหรอว่ะ

???:ฉันไม่ได้เบียวสักกน่อยมันเป็นความจริง

บอส:เอ๊ะรู้ได้ไงว่าผมคิดไรอยู่

???:ก็ฉันบอกไปแล้วไง เอ้ามันหายไปไหนแล้วนะ

บอส:ไปก่อนนะครับท่าคุณไปช้าเดี๋ยวจะโดนทำโทษเอานะครับณ ห้องเรียน

บอส:เฮ้อเหนี่อยชะมัดเลย เอ๊ะชายที่เจอตอนนั้นหนิมาถึงก่อนเราได้ไงวิ่งเร็วชะมัดเลย

???:ฉันไม่ได้วิ่งหรอกนะใช้Teleportต่างหาก

บอส:มันจะมีได้ไงครับไม่ใช่อนิเมะนะ

???:มันมีสิแสดงว่านายยังไม่รู้สินะวาที่นี้นะคือ??????????ไงล่ะ

บอส:จริงดิอย่าพูดให้ขำไปหน่อยเลย

หรั่ง:ระเบิดโรงเรียนเพื่อเข้าห้อง

บอส:โดนระเบิดของหรั่งจนหลังไหม้

บอส://ตะโกน โอ๊ย

???:นายเป็นไรไหมขอดูหลังหน่อยห้ะทำ.ม..ม..มไมมัน

โปรดติดตามตอนต่อไป

ตอนที่3ตรวจสอบพลัง

บอส:โอ๊ยเมื่่อว่านวุ่นวายชะมัดเลย

ความเดิมตอนที่แล้ว

???:ทำไ..ม..มม..มหลังของนายไม่มีบาดแผลเลยล่ะโดนระเบิดเข้าจังๆเลยนะ

บอส:ไม่รู้สิ

ฟๆ???:หรือว่านายจะใช้พลังรักษานะ

บอส:น่าจะใช่มั้ง

ปัจจุบัน

บอส:ไปเรียนดีกว่า

ระหว่างเดินไปโรงเรียน

บอส:เอ๊ะนั้นใครนะคนส่งของหรอตัวใหญ่ชะมัด

???:*กระโดด

ปึ้ม

บอส:ก... กระโดดที่พื้นแตกเลยหรอ

???:ข้ามีนามว่าบอมบ่า

บอส:เอ๊บ่อมบ่าเขาคือ

Flash backของบอส

???:ใช้มีดแทงพ่อบอส

พ่อบอส:เธอพาลูกหนีไปจากเจ้านี้เร็วเข้า

???:ใช้gืนยิงพ่อบอสจนdาย

???:ท่าเจ้าอยากล้างแค้นข้าจงจำชื่อไว้ข้าชื่อบอมบ่า//ตะโกน

ปัจจุบัน

บอส:ฉันจำแกได้แล้ว.ตาเป็นสีแดง

บ่อมบา:จำได้ก็ดี.พุ่งไปต่อยบอส

บอส:.รับหมัดแล้วต่อยกลับ

บ่อมบา:ซวยแล้วมันจับแขนฉันแน่นมากหลบไม่ได้แน่.โดนต่อย

บ่อมบา:คงต้องฝช้ร่างนั้นแล้วสินะใแปลงร่างเป็นร่างที่2

บอส:อะไรกันชุดเกราะงั้นหรอไม่ใช่สิลูกระเบิดซวยแล้วท่าเข้าไปใกล้เราตายแน่

บ่อมบา:จับตัวบอสBoom

บอส:โดนระเบิดกระเด็นไปไกล

บอสคิดในใจ:เข้าใจแล้วเงื่อนไขของมันคือจับตัวเหยื่อให้ได้แล้วพูดBoomแต่เราจะห้ามมันได้ไงละ

บิด:เฮ้ยยยบอส

บอส:หนีไปบิด

บิด:ทำไมหรอ อ่อรู้แล้วรู้แล้ว

บิด:ไอ้เจ้าอ้วนนั้นสินะกำลังสู้กันอยู่หรอ

บอส:นายก็รู้นิหว่า🤬

บิด:งั้นเดะฉันช่วย*เดินเข้าไปหาบ่อมบา

บิด:Yare Yareให้มันได้อย่างงี้สิ Star Platinum

ผิดเรื่องละ

บิด:*ต่อยบ่อมบา

บ่อมบา:Boom คิดในใจ*อะไรกันไม่ทำงานถึงหมัดมันจะเบามากก็เถอะ

บิด:สู้แบบนี้แล้วเปลืองพลังงานจังนะ*ใส่ผ้าปิดตา

บิด:กางอนาเขต ดินแดนไร้ขอบเขต

ผิดเรื่องอีกละ

บิด:พลังของฉันคือดวงตาพลังในการต่อยจะอ่อนลงท่าตั้งเงื่อนไขอย่างตะกี้น่ะนะแต่ท่าให้ต่อยแรงๆแล้วตั้งเงื่อนไขว่าโดนระเบิดแรงกว่าเดิมก็ได้อยู่หรอก

บอส:แล้วจะบอกเขาทำไมเล่า🤬

บิด:จริงด้วย

บ่อมบา:ฉันรู้พลังแกทุกคนแล้วไอ้เด็กนั้นคือรักษาส่วนแกที่ยิ้มอยู่นั้นพลังดวงตาสินะ

บอส:มันรู้ความสามารถเราแบล้วตั้งแต่เมื่อไรหรือว่า

หรือว่าจะเป็นคนๆนั้นที่บอกความสามาถเรานะไม่น่าใช่หรอก

บ่อมบา:เอาละนะกระโดดลงหน้าบอสแล้วจับบอส Boom

บอส:ชิโดนเล่นงานฝ่ายเดียวเลย

บอส:พลังเรามันทำอะไรไม่ได้เลยเนี้ยนะ

บอส:ทำไมเวลามันถึง

โปรดติดตามตอนต่อไป