...ชี้แจง

...

เนื้อหา ตัวละคร และสถานที่ทั้งหมด เป็นสิ่งที่ผู้เขียนสมมติขึ้น หากไปตรงกับชื่อ หรือเหตุการณ์ของผู้ใด ผู้เขียนขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ดราก้อน กรุ๊ป มีสมาชิกที่ก่อตั้งด้วยกันทั้งหมดสามคนคือ

1.ชานนท์

2.เจฟ

3.เดวิด

นิยายเรื่อง แพรลายมังกร นี้เป็นเรื่องราวของ เจฟ+แพรวา สมาชิกคนที่สองของ ดราก้อน กรุ๊ป โดยสมาชิกคนแรกคือ ชานนท์ +ลิตา อยู่ในเรื่อง ผู้หญิงของมังกร หากนักอ่านท่านใดที่ยังไม่อ่านเรื่อง ผู้หญิงของมังกร สามารถติดตามอ่านได้นะคะ มีทั้งแบบรายตอนและอีบุ๊ค (ในอีบุ๊คจะมีตอนพิเศษ) เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนของเรื่อง แพรลายมังกร จะยกมาจากเรื่อง ผู้หญิงของมังกร เพื่อความเชื่อมโยงของเหตุการณ์ต่าง ๆ

ขอบพระคุณ นักอ่านทุกท่านล่วงหน้าที่เข้ามาสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้กับผู้เขียนนะคะ❣️🙏

//////////////

...ตอนที่ 1 แรกเจอ

...

ตับ ตับ ตับ! เสียงเนื้อกระทบของคนสองคนดังก้องอยู่ทั่วห้องพักส่วนตัว ที่อยู่บนตึกอาบ อบ นวด ระดับ VVIP ตามมาด้วยเสียงครางกระเส่าของหญิงสาวที่กำลังถูกกระแทกกระทั้นจากชายผู้เป็นเจ้าของกิจการแห่งนี้

เจซซิน หรือ เจฟ คือเจ้าของกิจการ อาบ อบ นวด สุดหรู ที่มีพนักงานในเครือกว่าร้อยชีวิต และเป็นหนึ่งในสามของผู้ก่อตั้ง ดราก้อน กรุ๊ป ชายหนุ่มที่มีเชื้อสายแขกนิดหน่อย ทำให้หน้าตาเขาดูหล่อคม ผิวเข้มยิ่งส่งให้เขาดูน่าค้นหา ความสูงเกิน 185 ยิ่งมองยิ่งดูสง่า

"อ๊า คุณเจฟขา แรง ๆ เลยค่ะ แอปเปิ้ลเสียวจังเลยค่ะ"

เสียงเย้ายวนจากคนใต้ร่างทำให้เขาส่งแรงกระแทกเข้าไปตามคำขอ เธอคือหนึ่งในพนักงานของเขา เขามักจะใช้พวกเธอแก้ขัดเวลาที่ต้องการเรื่องอย่างว่า จะทำไงได้ ในเมื่อเขาไม่มีคนรัก จะไปหาเอาข้างนอกก็กลัวจะไม่ปลอดภัย กินข้างในน่ะดีที่สุด อย่างน้อย ๆ พวกเธอก็ตรวจโรคทุกเดือนอยู่แล้ว

ตื้ด ตื้ด ตื้ด! เสียงสมาร์ทโฟนรุ่นล่าสุดดังขึ้นในขณะที่เขากำลังทำกิจกรรมเสียวอยู่บนเตียง เขาต้องกดรับอย่างเสียไม่ได้เพราะปลายสายคือเบอร์ของไอ้บอส ลูกน้องคนสนิทของชานนท์เพื่อนของเขาที่เปิดคาสิโนอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก

"มีอะไรไอ้บอส ขัดจังหวะชิบหาย"

เขากรอกเสียงไปตามสาย ในขณะที่เอวสอบยังขยับรัวเร็วใส่หญิงสาวตรงหน้าไม่ยั้ง

"นายบอกให้คุณเจฟเข้ามาที่คาสิโนตอนนี้ครับ นายมีของใหม่มาเสนอ"

เมื่อแจ้งธุระเสร็จคนโทรมาก็วางสายทันที

เมื่อเห็นว่ามีธุระสำคัญ เขาก็เร่งเครื่องใส่ช่องทางสวาท อึดใจน้ำกามขาวขุ่นก็หลั่งไหลเข้ามาในเครื่องกั้น เจซซินรีบถอนแก่นกายออกทันที หยิบผ้าขนหนูเพื่อจะเข้าไปชำระร่างกาย แล้วยื่นเงินปึกหนึ่งเป็นค่าตัวของสาวสวยที่เพิ่งทำกิจกรรมเสร็จ

////////////

เจฟ part

กำลังได้อารมณ์ ไอ้ชานน์ก็ขัดจังหวะ นี่ถ้าของใหม่ที่ว่าไม่เจ๋งพอผมจะด่ามันสักสามวันสามคืน

"ไอ้ติน ออกรถไปตึกไอ้ชานนท์"

ผมสั่งลูกน้องคนสนิทให้มันเอารถมารับหน้าตึก ความเร็วของรถเก๋งสีดำคันใหญ่เร็วได้ดั่งใจ ไม่ถึง 10 นาทีก็มาจอดอยู่หน้าคาสิโนครบวงจร ผมรีบก้าวขายาว ๆ เพื่อจะขึ้นไปคุยธุระที่ชั้นสี่ทันที

"ไหนของใหม่ที่มึงจะเสนอ"

ผมเอ่ยถามมันทันที่ที่เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของไอ้ชานนท์ มันไม่ตอบแต่พยักหน้าให้หันไปมองอีกทาง ผมเบนสายตาไปตามทางเดียวกับมัน เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในชุด ม.ปลายโรงเรียนชื่อดัง นั่งอยู่ข้าง ๆ ชายวัยประมาณ 40 ปี ไม่ต้องบอกผมก็พอจะเดาได้ว่าเธอโดนเอามาขัดดอก ผมเรียกเธอให้เข้ามาใกล้ ๆ เพื่อจะได้พิจารณาแบบถี่ถ้วน เด็กคนนี้ตัวเล็กมาก สูงเท่าหน้าอกของผมเอง ไม่รู้ถึง 160 เซนติเมตรรึเปล่า แต่เธอหน้าตาดีทีเดียว ผิวขาวยังกับหิมะตามประสาคนมีเชื้อสายจีน ตาชั้นเดียวแต่กลมโตเป็นประกาย ปากนิดจมูกหน่อย มันดึงดูดให้ผมมองเธอได้อย่างไม่เบื่อเลยล่ะ

"เท่าไหร่วะ"

ผมถามราคาที่จะต้องจ่ายกับมัน

"สามล้าน"

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาซื้อผู้หญิงที่เอาตัวมาขัดดอกกับมัน แต่รายนี้เด็กสุดและราคาแพงที่สุดเท่าที่เคยซื้อมา จากรูปร่างหน้าตาและอายุ พวกเสี่ยมีเงินทั้งหลายน่าจะทุ่มได้ไม่อั้น ผมรับประกันได้เลยไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ผมก็ได้ทุนคืนแน่นอน

เมื่อคุยธุระเสร็จผมก็พาตัวเธอออกมาด้วยทันที เพราะยังมีงานที่ต้องสะสางที่ร้านต่ออีก ระหว่างนั่งมาในรถ เด็กสาวที่นั่งข้าง ๆ ผมก็เอาแต่เงียบไม่พูดอะไร จนผมต้องทำการสัมภาษณ์สักหน่อย

"ชื่ออะไร"

"ชื่อแพรวาค่ะ"

ถามคำตอบคำ แถมก้มหน้านิ่งตลอดทาง

"อายุเท่าไหร่น่ะเรา"

"อายุ 17 ปีค่ะ"

"เรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว"

ที่ถามแบบนี้เพราะเห็นเธอใส่ชุดนักเรียนนั่นแหละ

"กำลังจะจบ ม.หก ค่ะ วันนี้สอบวันสุดท้ายแล้ว"

ไอ้พ่อตัวดีของเธอพาลูกสาวมาขายในวันสอบเลยเหรอวะเนี่ย

"ที่มานี่โดนบังคับรึเปล่า"

"เปล่าค่ะ"

"งั้นแสดงว่าเต็มใจ"

"ก็เปล่าเหมือนกันค่ะ"

เด็กสาวก้มหน้าตอบผม มือเล็ก ๆ ของเธอจับชายกระโปรงไว้แน่น

"ไม่ได้โดนบังคับ แต่ก็ไม่เต็มใจ มันคือยังไง"

ผมถามย้อนไปอีกครั้ง เพราะยังสงสัยในคำตอบของเธอ

"ก็ถ้าหนูไม่มา เพื่อนของคุณที่เป็นเจ้าของคาสิโนก็จะฆ่าพ่อหนูทิ้งนี่"

คำตอบของเธอทำเอาผมคิดตาม ก็จริงอยู่ที่ไอ้ชานนท์มันไม่ได้โหดเหมือนไอ้เดวิด แต่มันก็ไม่ได้ใจดีอ่อนโยนเหมือนผม รายนั้นน่ะบทจะบ้าใครก็ห้ามไม่อยู่ อ้อ! ยกเว้นน้องลิตาเมียมัน ขอแค่ลิตาเอ่ยปาก มังกรตัวโตแบบมันก็จะกลายเป็นงูเขียวตัวน้อยทันที ถามไปมารถก็มาจอดที่ร้านพอดี ผมพาเธอเดินเข้ามาข้างในตึกด้วยกัน

"นั่งอยู่นี่นะ ฉันจะไปทำงานก่อน แล้วจะมาคุยด้วยว่าจะเอายังไง"

เด็กสาวได้แต่พยักหน้าตอบรับ แล้วนั่งลงที่โซฟาใกล้ ๆ เคาเตอร์

//////////////

แพรวา part

ผู้ชายที่พึ่งซื้อฉันมาเขาให้นั่งรออยู่ตรงเคาเตอร์ ตรงส่วนนี้มีผู้หญิงสวย ๆ หลายคนที่กำลังทำการต้อนรับลูกค้าอยู่ ถึงฉันจะยังเด็กแต่ฉันก็รู้ว่า อาบ อบ นวด หมายถึงอะไร ฉันยอมขายตัวเองอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะไม่อยากให้พ่อถูกฆ่า นี่คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันจะตอบแทนบุพการี เพราะมันคงมากเกินพอแล้วจริง ๆ

ระหว่างที่นั่งรอผู้ชายคนเมื่อกี้ที่น่าจะเป็นเจ้าของที่นี่ จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงวัยกลางคน น่าจะอายุพอ ๆ กับพ่อของฉันละมั้งเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เข้ามาหา

"บอสพึ่งพามาใหม่เหรอจ๊ะแม่หนู"

บอส เธอคงจะหมายถึงผู้ชายคนเมื่อกี้ ฉันเลยพยักหน้าตอบว่าใช่

"ยังเด็กอยู่เลย รับรองได้ราคาดีแน่ ๆ มา ๆ เจ้พิงค์จะพาไปแปลงโฉมเริ่มทำงาน"

ยังไม่ทันตอบอะไร คนที่เรียกตัวเองว่าเจ้พิงค์ก็ดึงมือฉันให้ลุกขึ้นเดินตามไปที่ห้องแต่งตัว เธอให้ฉันอาบน้ำชำระร่างกาย เสร็จแล้วก็เริ่มแต่งหน้าทำผมให้ แล้วยื่นชุดเกาะอกสีแดงแป๊ดให้ฉันใส่

"สวย สวยมาก"

เจ้พิงค์พูดพลางชื่นชมในฝีมือการแปลงโฉมของตัวเอง แล้วก็ให้ฉันเดินตามมาที่ตรงเคาเตอร์เมื่อกี้ ชุดเกาะอกแสนสั้นกับรองเท้าส้นสูงนี่ทำให้ฉันเดินไม่ถนัดสักนิด พอถึงตอนนี้หัวใจของฉันก็เหมือนจะเจ็บจี๊ดขึ้นมา นี่ฉันจะต้องขายตัวจริง ๆ เหรอ ถึงจะเตรียมใจมาบ้างแล้ว แต่พอเจอสถานการณ์แบบนี้ก็ทำเอาน้ำตามันจะไหลออกมาให้ได้ ได้แต่นึกสมเพชกับชะตาชีวิตของตัวเองจริง ๆ

///////////

บางครั้ง เวรกรรมก็มาในรูปแบบของบุพการี

หมายเหตุ ชานนท์+ลิตา อยู่ในเรื่อง ผู้หญิงของมังกร นะคะ

ตอนที่ 2 ซาดิสต์

แพรวาที่หลังจากถูกแปลงโฉมแล้วก็ออกมานั่งรอรับแขกที่โซนเคาเตอร์ ไม่นานนักก็มีชายวัยกลางคนเดินตรงเข้ามาหาเธอ ท่าทางเขาจะเมามาด้วย

"เด็กใหม่เหรอเราน่ะ เสี่ยไม่เคยเห็นหน้าเลย"

เสียงแหบพร่าเพราะอาการเมาพูดพลางใช้มือสากจับปลายคางของเธอหันไปมาเหมือนเป็นการสำรวจความสวย

"อุ้ย เสี่ยวิชัย ตาถึงนะคะ น้องพึ่งมาวันนี้เมื่อกี้เลยค่ะ ยังไม่ได้ประเดิมจากใครเลยนะคะ รับรองคนนี้สดซิงค่ะ"

เสียงเจ้พิงค์ มามาซังของร้านเอ่ยทักทายลูกค้าขาประจำทันทีเมื่อเห็นเขาสนใจในตัวแพรวา

"ดี ๆ เอาคนนี้แหละ เหมาทั้งคืน ฉันให้สามแสน"

เสี่ยวิชัยพูดพลางหยิบเงินสดออกจากกระเป๋าถือแล้ววางลงบนโต๊ะ

"ได้ค่ะเสี่ย ยังไงเสี่ยไปอาบน้ำอาบท่ารอเลยนะคะ เดี๋ยวพิงค์ส่งตัวน้องขึ้นไปหานะคะ"

พูดเสร็จเจ้พิงค์ก็พยักหน้าให้พนักงานชายพาเสี่ยวิชัยขึ้นไปบนห้องประจำ

"นี่แพรวา เธอต้องบริการดี ๆ นะ คนนี้น่ะลูกค้าประจำ อย่าให้มีปัญหาล่ะ"

"แต่เจ้พิงค์คะ หนูไม่เคย"

เด็กสาวก้มหน้าลงตอบ ตอนนี้หัวใจเธอเต้นเร็ว เหงื่อไหลตามมือจนเปียก เธอไม่เคย และเธอก็กลัวมาก

"ไม่เคยก็ไม่เป็นไร แค่ทำตามใจเสี่ยก็พอแล้ว ไปไป"

เจ้พิงค์พาแพรวาขึ้นมาส่งบนห้อง ตอนนี้เสี่ยวิชัยกำลังอาบน้ำอยู่ เด็กสาวนั่งรอบนโซฟาที่อยู่ข้างใน ห้องนี้มีเพียงแสงไฟสลัว ๆ เพื่อสร้างบรรยากาศ ไม่นานนักลูกค้าที่กำลังอาบน้ำอยู่ก็ออกมา

"ไหน ขอเสี่ยหอมให้ชื่นใจหน่อยซิ"

ไม่พูดเปล่า เขายังโน้มตัวลงมาทำท่าจะกอดจูบเธอ ร่างกายไวตามใจคิด แพรวาดีดตัวเองออกมาจากการถูกจู่โจมโดยอัตโนมัติ

"เฮ้ย! ฉันจ่ายเงินไปตั้งเยอะนะเว้ย อย่ามาเล่นตัวเรียกราคาหน่อยเลย"

เขาพูดพลางเดินดุ่ม ๆ มาหาเธอที่หนีขึ้นมาอยู่บนเตียงทรงกลมขนาดใหญ่ ร่างกายท้วมที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่มันทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง มาถึงตอนนี้น้ำตาที่เธอกลั้นไว้มาตั้งนานก็พังครืนไหลลงอาบแก้มขาวของเธอ

"เสี่ยคะ คือแพรไม่เคยจริง ๆ ขอเวลาแพรสักแปปนะคะ"

เธอพยายามอ้อนวอนเพื่อต่อเวลาประหารสักนิดให้พอได้ทำใจมากขึ้นก็ยังดี

"จะมาขอเวลาอะไรห๊ะ มานี่!"

อีกฝ่ายเริ่มโมโห ฝ่ามือหยาบกร้านเอื้อมมาดึงขาของเธอให้มาอยู่ปลายเตียง ร่างกายที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับเขาทำให้แพรวาไม่อาจขืนแรงได้ เดรสเกาะอกสีแดงสดถูกกระชากออกจากตัวอย่างง่ายดาย มือเล็กรีบยกขึ้นมาปิดหน้าอกของเธอทันที ส่วนท่อนล่างก็มีเพียงแพนตี้ลูกไม้ตัวจิ๋วปกปิดไว้

"ฮ่า ฮ่า ของดีจริง ๆ เว้ย"

เสียงแหบพร่าน่ารังเกียจหัวเราะอย่างชอบใจ เมื่อเห็นเรือนร่างของสาวแรกแย้ม เขาเอื้อมมือมาดึงมือของเธอที่เกาะกุมท่อนบนออกทันที อกอวบได้สัดส่วนเด่นสวยอยู่ตรงหน้า เสี่ยวิชัยก็ก้มลงไปดูดดื่มพร้อมกัดลงไปสร้างความเจ็บปวดให้เด็กสาวอย่างมาก

"กรี๊ด! หนูเจ็บ เสี่ยอย่าทำหนูเลยค่ะ"

เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดหาได้เป็นที่สนใจของคนที่กำลังหื่นกระหายรสกาม เขายังสูดดมคลอเคลีย และกัดไปยังร่างกายของเด็กสาวไม่หยุด เสียงกรี๊ดด้วยความเจ็บปวดยังดังออกมาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนซาดิสต์คนนี้หยุดการกระทำของเขาได้เลย

"ไหน ให้เสี่ยดมหน่อยซิว่าตรงนี้หอมมั้ย"

ไม่พูดเปล่า เจ้าของเสียงน่ารังเกียจก็จับขาเรียวเล็กของเธอแยกออกจากกัน แล้วฝังจมูกตัวเองลงบนใจกลางเนินรักของเธอที่มีเพียงแพนตี้ตัวบางกั้นอยู่

"อื้ม กลิ่นเด็กสาวนี่มันหอมจริง ๆ"

ยิ่งเขาพูดมากเท่าไหร่ เธอยิ่งร้องไห้มากเท่านั้น เธอดิ้นจนหมดแรงที่จะต่อต้านแล้ว

"กรี๊ด”

เธอต้องกรีดร้องสุดเสียงอีกครั้ง เมื่อเสี่ยวิชัยกัดลงไปบนต้นขาด้านในใกล้กับใจกลางเนินรักของเธอ น้ำตาไหลอาบแก้มเป็นสาย ไม่คิดว่าการตอบแทนบุญคุณของบุพการีจะต้องแลกด้วยความเจ็บปวดทั้งใจและกายมากมายถึงเพียงนี้

///////////////

เจฟ part

ผมหายไปทำงานประมาณชั่วโมงกว่า ๆ พอเดินกลับมาที่โซนเคาเตอร์ก็ไม่เห็นยัยเด็กนั่นแล้ว

"เด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนี้ไปไหน"

ผมถามพนักงานในร้าน ทุกคนได้แต่ส่ายหน้า จนเจ้พิงค์รีบวิ่งมาหา

"ตอนนี้น้องหนูแพรวา กำลังทำงานค่ะบอส เสี่ยวิชัยเหมาทั้งคืนค่ะ ให้มาสามแสน"

จบคำตอบของมามาซังประจำร้านทำเอาผมโมโหเลือดขึ้นหน้า ผมซื้อยัยเด็กนี่มาตั้งแพง ยังไม่ได้อนุญาตให้ทำงานอะไรทั้งนั้น

"ใครอนุญาตให้เด็กนั่นรับแขก ห๊า!"

ผมตะโกนลั่นด้วยความโมโห จนคนที่พึ่งพาเธอไปส่งหน้าซีดยังกับขาดเลือดด้วยความกลัว ยัยนั่นยังเด็กจะรับมือกับไอ้เสี่ยวิชัยจอมซาดิสต์นั่นได้ยังไง ไม่รอช้าผมรีบตรงไปยังห้องประจำของไอ้เสี่ยจอมซาดิสต์นั่นทันที

ปัง! ประตูเปิดออกด้วยแรงถีบของผมเอง ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาหัวใจผมกระตุกวูบ เด็กสาววัยแรกแย้มกำลังถูกหมาป่าเฒ่าโลมเลีย แก้มขาวเนียนชโลมไปด้วยหยาดน้ำตา

"มีอะไรกันวะ โคตรขัดจังหวะ"

ไอ้เสี่ยหน้ามืดถามแบบอารมณ์เสีย ทำท่าทีกระฟัดกระเฟียดที่มีคนมาขัดจังหวะหมาป่าขย้ำลูกแกะ

"ผมว่าคงมีการเข้าใจผิดกันนะครับ พอดีเด็กคนนี้ถูกจองไว้ก่อนแล้ว คงให้เสี่ยเหมาไม่ได้ เดี๋ยวผมจัดเด็กแจ่ม ๆ ให้เสี่ยใหม่นะครับ ผมเลี้ยงฟรีเพื่อชดเชยความผิดพลาด"

ถึงในใจจะเดือดปุด ๆ ยังกับไฟลาวาที่เพิ่งปะทุ แต่ผมก็ยังต้องทำธุรกิจต่อ จึงทำได้แค่ใช้น้ำเย็นเข้าลูบเพื่อให้ไอ้เสี่ยคนนี้ใจเย็นลง ผมพูดพลางพยักหน้าให้ไอ้ตินลูกน้องคนสนิทพาเสี่ยวิชัยไปยังห้องใหม่ ขายาวรีบก้าวไปหาเด็กสาวที่นั่งประคองตัวเองมีเพียงแค่ผ้าห่มคลุมร่างกายเอาไว้ เมื่อเดินเข้ามาใกล้ ๆ ผมจึงได้เห็นว่าร่างกายขาวดังหิมะของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยการถูกกัด บางแผลก็มีเลือดซึมออกมา ผมรีบถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่ของตัวเองออกแล้วสวมให้ร่างเล็กที่กำลังสั่นเทาด้วยความกลัวของเธอทันที

"ไม่เป็นไรนะ ฉันมาช่วยแล้ว เดี๋ยวจะพากลับไปพักนะ"

ผมพูดพลางลูบหัวเธอเบา ๆ เพื่อเป็นการปลอบ บอกตามตรงว่าผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงที่ซื้อมา หรืออาจจะเพราะความสงสารที่เห็นเธอยังเด็กแถมยังโดนพ่อส่งมาขายขัดดอก จากนั้นก็ประคองตัวเธอให้ลงมาที่รถโดยใช้ประตูหลังเพื่อหลบสายตาของพนักงานและลูกค้าคนอื่น ๆ เมื่อไอ้ตินขับรถมาเทียบประตูด้านหลังร้านผมก็รีบพาเธอขึ้นรถตรงไปยังคอนโดที่อยู่ใกล้ ๆ ทันที

///////

ตอนที่ 3 ใส่ยา

เจฟ part

ไม่ถึง 20 นาทีไอ้ตินก็มาส่งผมถึงคอนโด ผมหันไปสั่งงานลูกน้องให้ไปดูแลที่ร้านต่อ แล้วผมก็ประคองแพรวาขึ้นมาข้างบน คอนโดนี้ผมไม่ค่อยได้อยู่เท่าไหร่ ส่วนมากจะอยู่ร้าน กับที่บ้านมากกว่า ส่วนที่นี่จะใช้เวลาหิ้วสาว ๆ มากินก็แค่นั้น

"นี่ผ้าขนหนู เธอไปอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วค่อยมาใส่ยา"

ผมยื่นผ้าขนหนูสีขาวสะอาดให้เด็กสาวตรงหน้า เธอพยักหน้าแล้วรับผ้าไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ แพรวาคงจะยังตกใจกลัวกับเหตุการ์เมื่อกี้อยู่ คนตัวเล็กหอบเอาร่างกายที่มีแต่ร่องรอยบอบช้ำหายเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนผมก็จัดการหาเสื้อผ้าให้เธอเปลี่ยน ที่นี่เป็นห้องผู้ชาย จะมีเสื้อผ้าผู้หญิงได้ยังไง ผมเลยได้แต่หยิบเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนตัวใหญ่มาเตรียมให้เธอใส่แก้ขัดไปก่อน ไม่นานนักแพรวาก็ออกมาจากห้องน้ำ โดยมีผ้าขนหนูผืนเดียวห่อหุ้มร่างกายเอาไว้

"นั่งลง ฉันจะใส่ยาให้"

ผมบอกเธอให้นั่งลงบนเตียงนอนที่อยู่ในห้องนอนส่วนตัวของผม เด็กสาวทำตามอย่างว่าง่าย เธอนั่งลงบนปลายเตียงแล้วหันหลังให้ผมใส่ยา ยิ่งมองก็ยิ่งสงสาร ผิวขาวเนียนตอนนี้กลับเต็มไปด้วยร่องรอยของคนซาดิสต์ ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อยาใส่แผลโดนบริเวณที่มีเลือดซึมออกมา

"แสบนิดนึง ทนหน่อยนะ"

ผมคอยปลอบประโลมเธอ เผื่อจะหายกลัวบ้าง ไอ้เรื่องปลอบใจผู้หญิงนี่คืองานถนัดของผมเลยล่ะ ก็ผมทำงานกับผู้หญิง หลายต่อหลายครั้งก็ต้องคอยปลอบใจพวกเธอเวลาเจอลูกค้าไม่ดี

"หันหน้ามาสิ จะได้ใส่ยาข้างหน้าให้"

ผมเอ่ยบอกเมื่อทายาที่ข้างหลังของเธอเรียบร้อยแล้ว แพรวาหันหน้ามาหาผม โดยที่มือเล็ก ๆ ของเธอก็ยังจับผ้าขนหนูที่พันตัวเองไว้แน่น

"ถ้าไม่เปิดผ้าออกฉันจะใส่ยาให้เธอได้ยังไง ไม่ต้องอายหรอก ฉันเห็นมาเยอะแล้ว"

ใบหน้าขาวเนียนเปลี่ยนสีจนกลายเป็นสีแดง แล้วค่อย ๆ เลื่อนมือที่เกาะกุมผ้าขนหนูออก ดวงตากลมเป็นประกายตอนนี้หลับตาปี๋ด้วยความอาย ร่องรอยความฟกช้ำด้านหน้าแทบจะไม่แตกต่างจากข้างหลังเลย ดอกบัวตูมคู่สวยเต็มไปด้วยร่องรอยถูกกัด โดยเฉพาะที่ยอดดอกบัวงามคู่นั้น

"อื้อ คุณอย่าโดนตรงนั้น"

เสียงเล็กหวานเอ่ยออกมาทักเมื่อผมทายาลงไปตรงยอดดอกบัวของเธอ

"แสบเหรอ ทนนิดนึงนะ"

"ปะ เปล่า คือ มัน เอ่อ"

ไม่ต้องรอให้เธอพูดจบผมก็พอจะเดาออกว่าตอนนี้เด็กสาวกำลังรู้สึกวาบหวาม เมื่อปลายนิ้วป้ายยาลงไป เพราะยอดสีชมพูมันแข็งชูชันขึ้นมาท้าทายนิ้วของผม นี่เป็นครั้งแรกที่ผมลำบากใจที่สุดในการถูกเนื้อต้องตัวผู้หญิง เนื้อตัวของสาววัยแรกแย้มที่เต่งตึงไปซะทุกส่วนมันทำให้ผมต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอ

"อื้อ อือ"

เสียงหวานยังลอดออกมาเบา ๆ ทุกครั้งเมื่อโดนสัมผัส หลังจากทายาที่ดอกบัวคู่นั้นเสร็จแล้ว ก็ต้องเลื่อนลงมาทาที่โคนขาของเธอ

ผมค่อย ๆ เลื่อนขาเรียวเล็กของเธอให้แยกออกเล็กน้อยเพื่อที่การทายาจะได้สะดวกขึ้น แต่บริเวณที่โดนกระทำนั้นมันอยู่ใกล้เนินสาวของเธอเหลือเกิน เมื่อขาเล็กแยกออกจากกันก็ทำให้เห็นไปถึงเม็ดสาวที่อยู่ตรงกลาง ตอนนี้น้ำลายผมแห้งจนฝืดคอ แต่ถึงกระนั้นก็ต้องจำใจฝืนกลืนลงไปเพื่อข่มอารมณ์ของตัวเองที่กำลังร้อนรุ่ม ความสาว ความน่ารัก ความขาวของเธอ บอกตามตรงว่าผมอยากจับยัยเด็กนี่นอนลงไปแล้วยัดท่อนมังกรใส่ให้รู้แล้วรู้รอด เด็กสาวหน้าตาใสซื่อทำไมมันยั่วอารมณ์ผมได้มากขนาดนี้ แต่ก็นั่นแหละครับ ทำได้แค่คิด แล้วก็หลับหูหลับตาข่มอารมณ์หื่นของตัวเองทายาให้เธอจนเสร็จ

เมื่อเสร็จจากการทายา แพรวาก็รีบเอาผ้าขนหนูขึ้นมาพันร่างกายเธอเอาไว้เหมือนเดิม ซึ่งก็นับเป็นเรื่องที่ดี ขืนผมยังเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเธอนานกว่านี้อาจจะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วก็เป็นได้ ผมยื่นเสื้อยืดให้ เด็กสาวรับไปใส่โดยไม่พูดอะไรออกมา

"คืนนี้เธอก็นอนที่นี่แหละ ไม่มีใครอยู่ เดี๋ยวฉันสั่งอะไรมาให้กิน แล้วพรุ่งนี้จะให้คนเอาเสื้อผ้ากับของใช้มาให้"

ผมบอกเธอเสร็จก็ออกจากห้องไป ที่ร้านยังมีงานให้ต้องเคลียร์อีกเยอะ ระหว่างที่เดินลงไปรอลูกน้องมารับก็ไม่ลืมสั่งไก่ทอดเจ้าดังมาให้เธอกินแก้หิว

/////////////

แพรวา part

ฉันเอนตัวลงนอนกับที่นอนนุ่ม น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย ทั้งอนาถ ทั้งเสียใจ ทั้งสมเพชกับชีวิตตัวเองเหลือเกิน นี่แค่วันแรกฉันยังเจอเรื่องหนักหนาสาหัสขนาดนี้ แล้วต่อไปจะขนาดไหน ผู้ชายคนนั้นเขาซื้อฉันมาตั้งสามล้านเชียวนะ เขาคงไม่ซื้อฉันมาเลี้ยงฟรี ๆ หรอก

ฉันชื่อแพรวา พึ่งจะอายุ 17 ปีเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ความจริงฉันก็ถือว่าเป็นลูกคุณหนูคนนึง ที่บ้านจัดว่ารวยอยู่ในขั้นเศรษฐี้ร้อยล้าน แต่ว่านั่นมันก็เป็นเรื่องของเมื่อก่อน ตอนที่ฉันพึ่งขึ้น ม. 4 ช่วงนั้นพ่อติดการพนันหนักมาก เข้าบ่อน ไปคาสิโนเกือบทุกวัน กิจการ บริษัท ที่ร่วมกันสร้างมากับแม่ของฉัน พ่อก็เอาไปขายเล่นการพนันจนหมด บ่อนนี้ไม่ให้เข้า พ่อก็ไปบ่อนอื่น จนสุดท้ายแม่ฉันก็ล้มป่วยตรอมใจจนเสียชีวิตเมื่อปีที่แล้ว ฉันอดทนบากบั่นจนเรียนจบ ม.6 วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย แต่พ่อก็พาฉันมาขายเพื่อใช้หนี้พนัน ฉันไม่มีทางเลือกเมื่อพ่อเอาแต่อ้างบุญคุณที่เลี้ยงฉันมา แต่ตัวฉันเองก็ไม่อยากให้พ่อโดนฆ่าตายตอนนี้ จึงได้จำใจทำตาม

ขณะที่กำลังคิดตัดพ้อชีวิตตัวเอง กริ่งหน้าห้องก็ดังขึ้น พอเดินไปเปิดประตูก็เห็นเป็นพนักงานส่งอาหารของร้านไก่ทอดเจ้าดัง ฉันรับกล่องไก่ทอดมาแล้วรีบเดินตรงไปที่โต๊ะกินข้าวทันที เรื่องอื่นค่อยคิดวันหลัง ขอกินกับนอนเอาแรงไว้ก่อนก็แล้วกัน อย่างน้อย ๆ ผู้ชายคนนั้นก็คงไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรมากมายนัก

//////////////