หน้าโรงเรียนแห่งหนึ่งวิปครีมและเพียงฟ้าได้แอบมองรุ่นพี่ทั้งสองคนอย่างรุ่นพี่อลันและรุ่นพี่ภาคินคุยกัน

วิปครีม : แกๆดูสิรุ่นพี่ทั้งสองอ่ะเขาแอบมาคุยกันอีกแล้วอ่ะแก

เพียงฟ้า : นั้นสิ ฉันเห็นแล้วใจละลายเลยอะ

วิปครีม : แกว่าพวกพี่เขาคุยอะไรกันอะ

เพียงฟ้า : ฉันว่านะพวกเขาต้องคุยเรื่องทำการบ้านคืนนี้แน่นอนเลย

ระหว่างวิปครีมและเพียงฟ้ากำลังคุยกำลังแอบจิ้นรุ่นพี่กันอยู่นั้น อยู่ดีๆก็มีอาจารย์มาเรียก

อาจารย์ : นี้!!!พวกเธอทำอะไรกันอยู่นะ ทำไมไม่เข้าเรียน

วิปครีม : เฮ้ย อาจารย์มาแล้ว หนีเร็ว

ทั้งสองได้วิ่งหนีอาจารย์เข้ามาหลบในห้องน้ำจากนั้นก็พากันเข้าเรียนต่อ

ตกเย็นวันนั้น

วิปครีม : เฮ้อ วันนี้เหนื่อยจังไว้เจอกันพรุ่งนี้นะแกร

เพียงฟ้า : โอเคๆ

ระหว่างที่วิปครีมกลับบ้าน

วิปครีม : อ้ะ นั้นรุ่นพี่อลันนี้น่า มาทำอะไรแถวป่านี้นะ

อลันที่กำลังเดินเข้าไปในป่านั้นไม่รู้ตัวเลยว่ามีวิปครีมสะกดรอยตามรอย

อลัน : อีกแค่นิดเดียวข้าก็จะได้ผลกะลินมาสักที

จากนั้นพออลันเดินเข้าไปเรื่อยๆวิปครีมก็เห็นอลันกลายร่างเป็นเอลฟ์ตัวน้อย ทำให้วิปครีมตกใจหนักมากจนเผลอไปเหยียบกิ่งไม้เข้า

แกร๊ก...

อลัน : นั้นใครนะ

จากนั้นก็เกิดแสงสว่างไปทั่วป่า

อลัน (วิปครีม) : โอ๊ย~ เจ็บจังเลย

วิปครีม (อลัน): ซวยแล้ว นี้เธอ เธอตามฉันมาทำไมเนี้ย

อลัน (วิปครีม): ก็หนูเห็นรุ่นพี่เดินเข้ามาในป่าคนเดียว ไม่ติดว่ารุ่นพี่จะเป็น...

ทั้งสองได้สลับร่างกัน เนื่องจากเผ่าเอลฟ์มีกฎว่าห้ามให้ใครเห็นร่างที่แท้จริง ไม่เช่นนั้นจะสลับร่างกับคนที่เห็นและใช้เวทมนตร์ไม่ได้อีกเลย

วิปครีม (อลัน) : ช่างเถอะ ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว คงต้องปล่อยไป เดี๋ยวพวกเราต้องไปหาผู้ใหญ่เอลฟ์ ไปหาทางแก้กัน

จากนั้นทั้ง2ก็เดินไปจนถึงหมู่บ้านเอลฟ์ ผู้ใหญ่เอลฟ์ที่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าจึงรอทั้งสองคนอยู่แล้ว

ผู้ใหญ่เอลฟ์ : ในที่สุกวันที่ก็มาถึงสินะ

วิปครีม (อลัน) : ผู้ใหญ่...

ผู้ใหญ่เอลฟ์ : เอาเถอะในเมื่อมันเป็นแบบนี้คงจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วละ คงต้องเริ่มเล่าเรื่องของพ่อกับแม่เจ้าในฟังก่อนละนะ อลัน

ผู้ใหญ่เอลฟ์ : ย้อนอดีตไปเมื่อ 19 ปีก่อน แม่ของอลันได้พบรักกับมนุษย์คนหนึ่ง เขาคนนั้นไม่เคยรู้เลยว่าแม่ของอลันเป็นเอลฟ์ ทั้งสองรักกันจนมีอลัน แม่ของอลันกลัวว่าถ้าคนในหมู่บ้านรู้ว่าตัวเองมีลูกกับมนุษย์จะทำให้ลูกไม่ปลอดภัย จึงหนีออกไปอยู่คนเดียวและได้คลอดอลันออกมา แม่ของอลันจึงรู้ว่าอลันเป็นลูกครึ่งมนุษย์และเอลฟ์ ข้ารับเลี้ยงเจ้ามาหลังจากที่แม่ ของเจ้าตาย แต่เนื่องจากเจ้าไม่ใช่เอลฟ์ที่สมบูรณ์จึงพอมีทางแก้ไขให้กลับร่างเดิมอยู่บ้าง แต่ต้องมีข้อแม้ว่า ทั้ง 2จะต้องหาคนรักของตนเองให้พบ และจุมพิตกันในน้ำมรกต

ทั้งอลันและวิปครีมต่างก็ได้ยินเช่นนั้นเพราะไม่คิดเลยว่าจะต้องได้มาหาคนรักของตัวเองแบบนี้ทั้งสองเครียดหนักมากก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับความจริง

อลัน (วิปครีม) : เฮ้อ แล้วนี้เราจะบอกพ่อกับแม่ยังไงดีเนี่ย แถมยังยัยเพียงฟ้าอีก ถ้ายัยนั้นรู้เข้า มีหวังตายแน่ๆเลย😭

วิปครีม(อลัน) : เอาน่า ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้แล้ว จะทำอะไรได้

จากนั้นทั้งสองจึงได้บอกข้อที่ควรรู้ต่างๆของตนเองจึงตกลงกันว่าจะให้วิปครีมในร่างของอลันนั้นมาพักที่บ้านก่อนและบอกกับแม่ว่าพาเพื่อนมาทำการบ้านด้วยจึงค้างที่บ้าน

วิปครีม (อลัน) : แม่ วันนี้หนูพาเพื่อนมาค้างที่บ้านนะ

แม่วิปครีม : เอ๊ะ นี้ใครละลูก แม่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน แถมเป็นผู้ชายด้วย

อลัน (วิปครีม) : อะ..เอ่อ สวัสดีครับ ผมชื่ออลัน พอดีว่าที่บ้านผมเกิดปัญหานิดหน่อย วันนี้จึงอยากรบกวนคุณน้า 1วันนะครับ ผมเป็นรุ่นพี่ของน้องวิปครีมครับ

แม่วิปครีม : อุ๊ย ไม่เป็นไรจ๊ะลูก ไหนๆก็มาแล้วพักหลายๆวันก็ได้นะ เดี๋ยวแม่จัดห้องพักให้

อลัน (วิปครีม) : ข..ขอบคุณครับคุณน้า เดี๋ยวผมจะตอบแทนด้วยการสอนการบ้านน้องครีมนะครับ

แม่วิปครีม : ตายจริง งั้นก็ดีเลย เจ้าลูกสาวน้าชอบเอาแต่เล่น การบนการบ้านไม่ค่อยอยากจะทำ ยังไงน้าก็ฝากด้วยนะ

อลัน (วิปครีม) : ได้ครับ

หลังจากนั้นทั้งหมดก็พากันกินข้าว พอกินเสร็จ ทั้งอลันและวิปครีมได้มาคุยกันต่อว่าจะทำยังไงในวันพรุ่งนี้ แต่แล้วแม่ของวิปครีมก็เรียกให้อลันไปดูห้อง ทั้งสองจึงหยุดคุยกัน และต่างคนต่างนอน