ฉางฉี่(นางฟ้า)​:เจ้ามาแล้วหรอ! หวัดดีข้าคือนางฟ้าข้ามีนามว่าฉางจี่

เชี่ยงฉี:ข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงแล้วที่นี้คือที่ไหน ข้าตายแล้วหรอ

ฉางฉี่(นางฟ้า)​:ใช่! เจ้าตายแล้ว แต่อย่าพึ่งเสียใจไปเลยข้าจะให้เจ้าได้เกิดใหม่ในโลกวิญญาณมีชื่อว่าตำนานจอมยุทธ​์ภูตถังซานเจ้าจะได้เป็นพี่ของถังซานมีนามว่าเย่ถาน

เชี่ยงฉี:จริงหรอ! ไม่น่าเชื่อ แล้ววิญญาณ​ยุทธ์​ของข้าคืออะไร

ฉางจี่(นางฟ้า)​:วิญญาณยุทธ์​ที่1ดาบอัสณี

ทักษะที่1ดาบฟ้าฟาด

ทักษะที่2ดาบอัสดงมณีจันทร์​

วิญญาณ​ยุทธ์​ที่2ปีกหทัยราษ

ทักษะที่1ปีกกายยา

ทักษะที่2ปีกมณีเนศ

เชี่ยงฉี่:ว้าว! 2วิญญาณ​ยุทธ์​เลยหรอ สุดยอดไปเลย!

ฉางจี่(นางฟ้า)​:เจ้าพร้อมลงไปเกิดหรือยัง

เชี่ยงฉี:ข้าพร้อมแล้ว

เชี่ยงฉีได้ไปเกิดบนโลกวิญญาณมีชื่อว่าตำนานจอมยุทธ​์ภูตถังซานได้เป็นพี่สาวของถังซานมีนามว่าเย่ถานนางมีหน้าตาที่งดงามมีชายมากมายที่หลงรักนาง

เย่ถาน:โอ๊ยย... มึนหัวจัง

ถังซาน:พี่! ท่านเป็นยังไงบ้าง

เย่ถาน:นี่ข้าเป็นอะไรไป

ถังซาน:ท่านตกต้นไม้ ท่านเลยสลบไป

เย่ถาน:แล้วท่านพ่อละถังซาน

ถังซาน:ท่านอยู่ข้างนอก

ถังซาน:แล้วนี่ท่านเป็นอย่างไรบ้างดีขึ้นหรือยัง

เย่ถาน:ข้าดีขึ้นแล้วละ

เย่ถาน:ข้าอยากออกไปข้างนอก

ถังซาน:ได้สิ! งั้นข้าจะพาท่านไปเดินเล่นที่สวน

เย่ถาน:อืม! ไปสิ

ถังซานพาเย่ถานออกไปเดินเล่นข้างนอกที่สวนนางชอบไปที่นั้นมาเพราะที่นั้นเป็นที่ประจำของนางที่นั้นทั้งสงบ สบาย ผ่อนคลายมากเลยแต่แล้วก็มีบ้างอย่างอยู่บนต้นไม้ทั้งสองพี่สองเงยหน้ามองไปบนต้นไม้พบว่ามีหญิงสาวรูปงามคนหนึ่งนางมีนามว่าเสี่ยวอู่

เย่ถาน:เจ้าเป็นใคร เจ้ามาอยู่บนต้นไม้ได้อย่างไร

เสี่ยวอู่:ข้ามีนามว่า"เสี่ยวอู่" อู่ที่แปลว่าเต้นรำ วิญญาณยุทธ์​กระต่าย

เสี่ยวอู่:แล้วพวกเจ้าเป็นใคร! มานั่งอยู่ที่ใต้ต้นไม้ได้อย่างไร

เย่ถาน:ข้ามีนามว่า"เย่ถาน" วิญญาณยุทธ์​ดาบอัสณีและปีกหทัยราษ

ถังซาน:ส่วนข้ามีนามว่า"ถ้งซาน" วิญญาณยุทธ์​หญ้าเงินครามและค้อนเฮ่าเทียน

เสี่ยวอู่:ว้าว! พวกเจ้าทั้งสองเป็นวิญญาณยุทธ์​คู่งั้นหรอ

เย่ถาน:ใช่!

ถังซาน:ใช่

ถังซานและเย่ถานตอบพร้อมกัน

เสี่ยวอู่:งั้นยินดีที่ได้รู้จัก

ถังซาน:แล้วเจ้ามาจากที่​ไหน? ทำไมได้มาอยู่บนต้นใหม่แห่งนี้?

เสี่ยวอู่:ข้ามาจากป่าใหญ่ซิงโต้ว ข้าแค่มานั่งเล่นอากาศมันสบายดี แล้วพวกเจ้ามาจากไหน? ทำไมได้มาที่ต้นไม้แห่งนี้?

เย่ถาน:ข้ามาจากหมู่บ้านเซิ่งหุน ไม่ไกลจากที่นี่หรอก

เสี่ยวอู่:แล้วพวกเจ้าอายุเท่าไหร่? ข้า 11ปี

ถัง​ซาน:ข้า 12ปี

เย่ถาน:ส่วนข้า 13ปี

เสี่ยวอู่:พวกเจ้าแก่กว่าข้าซะอีก

เย่ถาน:แล้วเจ้าไม่มีพี่หรือน้องหรอ?

เสี่ยวอู่:ข้าไม่มีพี่น้องหรอกข้าตัวคนเดียวแม่ของข้าจากไปโดยน้ำมือของคนชั่ว😔

เย่ถาน:ข้า.. เสียใจด้วยนะ

ถังซาน:เสียใจด้วยเช่นกัน

เสี่ยวอู่:แล้วพวกเจ้าเป็นพี่น้องกันหรอ?

เย่ถาน:ใช่พวกข้าสองคนเป็นพี่น้องกัน

ถังซาน:เสี่ยวอู่เจ้าจะมาเป็นน้องสาวของพวกข้าหรือไม่? ข้าทั้งสองสัญญาว่าพวกข้าจะปกป้องเจ้าด้วยชีวิตข้าทั้งสองจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายเจ้าได้!

เย่ถาน:ใช่ๆ เจ้ามาเป็นน้องสาวของพวกข้าเถอะ

เสี่ยวอู่:พวกเจ้าอยากให้ข้าเป็นน้องสาวของพวกเจ้าหรอ?

เย่ถาน:อยากสิ! ข้าอยากมีน้องสาวอยู่พอดีเลย

เสี่ยวอู่:งั้นก็ได้! พี่เย่ถาน พี่ถีงซาน

ทั้งสามคนหัวเราะกันอย่างสนุกสนานทั้งสามคนเป็นพี่น้องที่หน้ารักมาก

เย่ถาน:เสี่ยวอู่เจ้ากลับหมู่บ้านเซิ่งหุนกับพวกพี่ไหม?

เสี่ยวอู่:ข้ากลับไปกับพวกท่านได้ด้วยหรอ? ครอบครัวท่านจะไม่ว่าเอาหรอ?

ถังซาน:กลับได้สิ! ถ้าเจ้าอยากกลับ พ่อพวกพี่ไม่ว่าหรอก

เสี่ยวอู่:งั้นก็ได้! ไปสิ!

ทั้งสามคนเดินทางกลับไปยังหมู่บ้านเซิ่งหุน

ณ หมู่บ้านเซิ่งหุน

ถังซาน:อ้าว! ท่านพ่อท่านกลับมาแล้วหรอ?

เย่ถาน:นั้นนะสิ

ถังเฮ่า:ใช่! ข้ากลับมาแล้ว พวกเจ้าถามแบบนี้คิดว่าข้าไปไหนละ

ถังซาน:ป่าวครับ

เย่ถาน:ป่าวค่ะ

ถังเฮ่า:แล้วนั้นใคร

เย่ถาน:นางชื่อเสี่ยวอู่ค่ะท่านพ่อ ข้าสองคนเจอนางอยู่บนต้นไม้นางมาจากป่าใหญ่ซิงโต้วค่ะ

ถังซาน:ใช่ครับท่านพ่อแถมนางยังเป็นน้องสาวของข้าสองคนด้วย

ถังเฮ่ามองเสี่ยวอู่อย่างสงสัย?

เสี่ยวอู่:สวัสดี​ค่ะท่านอา

ถังเฮ่า:สวัสดี! ข้าเป็นพ่อของทั้งสอง ยินดีที่ได้รู้จัก

เสี่ยวอู่:เช่นกันค่ะท่านอา

ถังเฮ่า:มาๆ! กินข้าวได้แล้วเด็กๆ

ทั้งสามคนวิ่งแข่งกันมาจากด้านนอก

ถังซาน:มาแล้วครับ!

เย่ถาน:มาแล้วค่ะ!

เสี่ยวอู่:มาแล้วค่ะ!

ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน

หลังจากที่ทั้งสี่คนกินข้าวเสร็จเด็กทั้งสามคนก็ขอพ่อออกมาข้างนอก

เย่ถาน:นั้นท่านปู่นิถังซาน/ชี้ไปทางท่านปู่

ท่านปู่:อ้าวว่าไงเด็กๆ/โบกมือทักทายเด็กๆ

ถังซาน:ท่านปู่มาทำอะไรแถวนี้หรอครับ?

ท่านปู่:ปู่ว่าจะมาหาเจ้าทั้ง2นั้นแหละอ้าวแล้วนั้นใครละ?/มองไปที่เสี่ยวอู่

ถังซาน:อ่อ... เสี่ยวอู่ครับนางเป็นน้องของข้า2คน/มองไปที่เสี่ยวอู่

ท่านปู่:อ่อ... หวัดดีจ้ะหนูน้อย/โบกมือทักทาย

เสี่ยวอู่:สวัสดี​ค่ะท่านปู่/เสี่ยวอู่ไหว้

ท่านปู่:หนูมาจากที่ไหน/ถามเสี่ยวอู่

เสี่ยวอู่:หนูมาจากป่าใหญ่ซิงโต้ว

ท่านปู่:อ่ออ เอ่อ! ถังซาน เย่ถาน ปู่มีเรื่องจะบอกเจ้าทั้ง2

เย่ถาน:มีอะไรหรอคะท่านปู่/ทำท่าทาง งง

ถังซาน:นั้นนะสิท่านปู่/ทำท่าทาง งง

ท่านปู่:พรุ่งนี้เช้าปู่จะมารับเจ้าไปโรงเรียนซื่อไรเคอร์ท่านพ่อเจ้ารู้แล้วละไม่ต้องห่วงหรอก

เย่ถาน:ค่ะท่านปู่!

ถังซาน:ครับท่านปู่!

ท่านปู่:ไปๆกลับไปเตรียมตัวออกเดินทางพรุ่งนี้ได้ละ

เย่ถาน:ค่ะ!

ถังซาน:ครับ!

พูดพร้อมกัน

ถังซาน:ไปกันเถอะเสี่ยวอู่/จับมือเสี่ยวอู่วิ่งหนีเย่ถาน

เสี่ยวอู่:หึ้ย! เบาๆหน่อยสิพี่ซานข้าจะปลิวอยู่แล้ว

เย่ถาน:เฮ้ย! นี้หนีข้าหรอเจ้าถังซานเดี่ยวเถอะเดียวเจ้าจะได้เจอดี

ทั้งสามพากันวิ่งกลับบ้านพร้อมกับรอยยิ้มอันมีความสุข

ถังซาน:ท่านพ่อ! พวกข้าไปอาบน้ำนอนก่อนนะครับ/วิ่งขึ้นห้องพร้อมกับเสี่ยวอู่และเย่ถาน

ถังเฮ่า:เดินกันดีๆหน่อยสิเดะก็ล้มหรออัยลูกคนนี้นิ

ถังเฮ่ายิ้มอย่างมีความสุข

ถังเฮ่า:อาอิ๋น.. ตอนนี้เราเหมือนมีลูกสาวอีกคนเลย/มองไปบนฟ้าพร้อมน้ำตาไหล

ถังเฮ่า:ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน/น้ำตาไหล

รุ้งเช้าในวันต่อมา💦

เสี่ยวอู่:พวกพี่ตื่นได้แล้วเช้าแล้วนะเดี่ยวท่านปู่ก็มานั่งรอเอาหรอก/เขย่าพี่ทั้ง2

เย่ถาน:เสี่ยวอู่พรุ่งทำไมเนี้ย? /ซลึ่มซลือ

ถังซาน:ใช่เสี่ยวอู่ปลุกพวกข้าทำไมเนี้ย

เสี่ยวอู่:พวกท่านจะไม่ไปโรงเรียนงั้นหรอ

เย่ถาน:เอ่อ.. จริงด้วย!!

ถังซาน:เอ่อ.. จริงด้วย!!

พูดพร้อมกัน