สวมรอย
ตอนที่1 รถชน
นักข่าว:สวัสดีค่ะ...คุณเฟิงหรานรู้สึกอย่างไรบ้างคะที่น้องสาวมีแฟนเป็นแฟนเก่าของคุณเฟิงหราน
เฟิงหราน
ก็ไม่ได้ติดอะไรนะคะ!..เรื่องที่แล้วไปก็ให้มันแล้วไปเถอะค่ะ!
นักข่าว:แล้วเรื่องที่ว่าน้องสาวของคุณเฟิงหรานชอบกินของเก่าของคุณเฟิงหรานอันนี้เป็นเรื่องจริงไหมคะ!
เฟิงหราน
เอ่อ(หัวเราะกลบเกลื่อน)......ขอไม่ตอบนะคะ
นักข่าว:งั้นก็แสดงว่า....
เฟิงหราน
งั้นขอตัวก่อนนะคะพอดีมีนัดต่อหนะค่ะ...
ติ้ง(ฟึบ~"ประตูลิฟท์เปิด")
ห่าวอู๋
เฟิงหรานเรื่องในข่าวไม่ใช่เรื่องจริงนะครับ....
ห่าวอู๋
โปรดเชื่อผมเถอะครับ~
เฟิงหราน
ห่าวอู๋!..ฉันจำได้ว่าเมื่อวานเราคุยกันจบแล้วนะคะ!
เฟิงหราน
....(ทำหน้าทำตาขยะแขยง)
ห่าวอู๋
ได้~...คุณไม่ฟังผมเองนะครับ
เฟิงหราน
ช่วยด้วยค่ะ~...ใครก็ได้ อุ๊บ
เฟิงซาน
อี่เฟิงหรานนี่แก!..สัมภาษณ์อะไรของแก
เฟิงซาน
เอ๊ะ!...พูดปุ๊บมาปั๊บเลย
เฟิงซาน
ห่าวอู๋!นี่นาย.....คิดทรยศฉันหรอ
เฟิงซาน
ถ้าแกไม่อยู่....ทุกอย่างที่เป็นของแกก็จะเป็นของฉันสินะ~
เฟิงซาน
หึ..(ยิ้มเยาะเยื้อน)
เฟิงหราน
อร้าย~(พลักห่าวอู๋ออก)
ตอนที่2 เรื่องในโลกอดีต
ห่าวอู๋
เฟิงหราน~คุณเป็นอะไรหรือเปล่า~
ห่าวอู๋
ใครอยู่ในรถออกมาเดี๋ยวนี้นะ!
ห่าวอู๋
แกจะออกหรือไม่.......
เฟิงซาน
ฉะ....ฉันไม่ได้ทำ...ฉัน
ฮุ่ยหมิ่น
นี่แกจะทำวิจัยเรื่องไรอ่ะ
เจียวเจี๋ย
ฉันคิดว่าจะทำเกี่ยวกับ......
ฮุ่ยหมิ่น
นั่นเสียงรถชนหนิ
เจียวเจี๋ย
รีบโทรแจ้งตำรวจเร็วเข้า
เจียวเจี๋ย
คุณคะ.....คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
เจียวเจี๋ย
คุณ...อ้าวไม่เป็นไรหรอนึกว่า.....
ฮุ่ยหมิ่น
เจียวเจี๋ยฉันโทรหาตำรวจแล้ว....
ตำรวจ:เหตุการณ์ยังไงครับ!
เจียวเจี๋ย
คือฉันกับฮุ่ยหมิ่นกำลังคุยกันเรื่องการทำวิจัยและพวกฉันกำลังจะขึ้นไปบนห้องแต่ได้ยินเสียงรถดังเหมือนชนอะไรบางอย่าง
ฮุ่ยหมิ่น
ใช่ค่ะใช่ค่ะ....แล้วก็เจียวเจี๋ยให้ฉันโทรหาตำรวจหลังจากนั้นพวกฉันก็กำลังจะรีบไปช่วยแต่.....
เจียวเจี๋ย
เขาก็ขับรถไปค่ะ....เหมือนจะเป็นผู้ชายแต่คนที่ขับรถพวกเราไม่เห็นหน้าค่ะเพราะว่าเขาไม่ลงมา
ตำรวจ:ครับขอบคุณมากครับที่ให้ปากคำ
เฟิงหราน
ห่าวอู๋~...ช่วยฉันด้วยฉันยังไม่อยากตาย(ร้องไห้)
ห่าวอู๋
เฟิงหรานคุณอย่าหลับสิ.....คุณต้องตั้งสติไว้นะ
.......วี่......วี่....เฟิงซาน!..........
(เสียงในหัวเฟิงหราน)
ฮองเฮา
ถ้าท่านไม่รักข้า!...แล้วทำไมท่านเขียนจดหมายหาข้าเล่า
ฮ่องเต้
จดหมายอะไรข้าไม่รู้....
ฮองเฮา
ท่านจะไม่รู้ได้อย่างไร...
ฮ่องเต้
ถ้าเป็นจดหมายเมื่อหลายเดือนก่อนมันไม่ใช่ของข้าหรอกแต่ว่ามันเป็นของ...
มู่เฉิน
มันเป็นของหม่อมฉันเองขอรับ
หนิงจิน(สนมเอก)
งั้นคนที่คุยกับเจ้าไม่ใช่ฮ่องเต้หรอกหรือ
ฮองเฮา
อย่าเพิ่งไปเจ้าค่ะ...ขะ..ข้า
มู่เฉิน
หม่อมฉันขออภัยพะยะค่ะฝ่าบาทที่ล่วงเกิน!
ฮ่องเต้
นั่นมันเรื่องตั้งหลายเดือนกว่าแล้วข้าไม่เก็บไปมาคิดหรอก
ตอนที่3ย้อนอดีต
ฮองเฮา
ทำไมกันเล่า(ร้องไห้)......
ฮองเฮา
งั้นก็แสดงว่า..ฮ่องเต้..
หยูเฟย
ใครก็ได้ช่วยฮองเฮาด้วย....ช่วยด้วยเพคะ.....(ร้องไห้)ฮองเฮา~
หยูเฟย
ฮองเฮาทรงอย่าเป็นอะไรนะเพคะ~
ฮองเฮา
......(ตกใจ.)...ฉันยังไม่ตาย!..ได้ไงฉันถูกรถชนไม่ใช่หรอ~
หยูเฟย
ฮองเฮาฟื้นแล้วเพคะ!...
หยูเฟย
ดีที่ท่านยังไม่ตาย~.....เป็นบุญยิ่งนัก
ฮองเฮา
ห้ะ!.....อะไรฉันยังไม่ตายมันคืออะไรฉันไม่เข้าใจ
หยูเฟย
ฮองเฮา~....ท่านเแ็นกะไรไป
ฮองเฮา
ฉัน.....ไม่ได้เป็นไรหนิ....ฉันเป็นอะไรอ่ะ
ฮ่องเต้
นางฟื้นก็ดีแล้ว......ดูแลนางให้ดีเถอะ
หยูเฟย
ท่านนอนพักเถิด...พรุ่งนี้อาจจะดีขึ้น
ฮองเฮา
อืม~...งั้นเธอก็ไปเถอะไม่ต้องดูแลฉัน
ซีหยาง
หม่อมฉันไปสอดส่องมาแล้วเพคะฮองเฮายังไม่ตายเพคะ...
หนิงจิน(สนมเอก)
ดวงแข็งจริงๆ...ไม่เป็นไรอย่างนี้ก็ดีข้าจะได้เล่นงานจนนางอยากตายเอง
ฮองเฮา
ฉันจำได้ว่าฉันถูกรถชนแล้วมีแสงสีขาวจากนั้นฉันก็มาอยู่ที่นี่
ฮองเฮา
หรือว่าจะมีการถ่ายหนัง~
ฮองเฮา
ไม่น่าใช่เพราะฉันไม่ได้รับหนังแนวนี้
ฮองเฮา
หรือฉันจะย้อนมาอดีตหรอ
ฮองเฮา
ไม่รงไม่รู้มันแล้ว~ ....รู้แต่ว่าต้องทำตัวกลมกลืนกับสถานที่นี้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
