อุ๋งอิ๋ง:นี่ เห้ย!ยัยโมเน่ต์(อุ๋งอิ๋งทุบโต๊ะ)

โมเนต์:เห้ย!อะไรเนี่ยยัยอึ่ง!!ตกใจหมดเลย!-_-

อุ๋งอิ๋ง:กรี๊ดดด!!!ถอนคำพูดเดี่ยวนี้น่ะยะ!!!!!!!

โมเน่ต์:ทำไมๆๆๆ-_-ยัยอึ่ง

อุ๋งอิ๋ง:ชั้นชื่ออุ๋งอิ๋งย่ะ!เรียกให้ถูกด้วยจ้าสาว!!พูดเเบบนี้ขอให้เจไดไม่รักซะเบยดีมั้ย^_^

โมเน่ต์:กรี๊ดดดดดด!!!อ้าก!!ยัยอึ่....เอ่อยัยอุ๋งอิ๋งเเกถอนคำพูดเดียวนี้เลยนะยะ!!:]

อุ๋งอิ๋ง:ทำไมๆ!ทำไมชั้นต้องถอนคำพูดด้วยย่ะ!!-_-

โมเน่ต์:เพราะฉันไม่ชอบ!!!!!!!!!!

(โมเน่ต์มองตาขวางใหญ่ๆใส่อุ๋งอิ๋ง)

อุ๋งอิ๋ง:ยัยนี่เเทบจะบ้า!<>อ่าๆขอให้เจไดรักโมเน่ต์พอใจยังง-_-!

โมเน่ต์:ดีมากกๆๆอิๆ>_<

(หลังเลิกเรียน...)

อุ๋งอิ๋ง:นี่ยัยโมเน่ต์!!ฉันเห็นเเกจ้องเเต่มือถือจะดูอะไรกันนักกันหนา-_-

โมเน่ต์:ก็เเกดูสิ!!เจไดไม่อัพรูป18ชม.เเล้วนะสิ...

อุ๋งอิ๋ง:เรื่องเเค่นี้ทำไมเเกต้องทำหน้าไม่พอใจด้วย

โมเน่ต์:ก็ฉันคิดถึงเขานี่นา!

อุ๋งอิ๋ง:เเล้วฉันล่ะ....

โมเน่ต์:โอ้ย!ก็รักเเหละ เเต่รักเจไดมากกว่า:>

อุ๋งอิ๋ง:จ้า เเม่คนเก่ง!!!-_-

โมเน่ต์:เเต่ปกติอ่ะนะเจไดวันหนึ่งก็ลงรูปไม่ต่ำกว่า10รูปเลยนะ(ยกเว้นตอนเขานอนก็เถอะ)

อุ๋งอิ๋ง:มาถามฉันเเล้วฉันจะรู้มั้ยย่ะ!!-_-

โมเน่ต์:ถามไปงั้นเเหละ เเกไม่รู้หรอก!5555

อุ๋งอิ๋ง:โอ้ย5555 เออ!ว่าสิเเกไปขอพรที่วัดสร้อยทองกันมุ้ย(ชื่อวัดเเต่งเอาน่าค้า)ว่ากันว่ามีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้วยนะจ้ะ

โมเน่ต:!เห้ยจริงป้ะ!

อุ๋งอิ๋ง:นี่ไง(อุ๋งอิ๋งเอารูปให้โมเน่ต์ดู)ไปมั้ยก่อนปิดเทอม

โมเน่ต์:ไปๆสิ^_^

(ตอนวันปิดเทอมวันเเรก)

อุ๋งอิ๋ง:โมเน่ต์!-_-

โมเน่ต์:เห้ย!!อะไรเนี่ย

อุ๋งอิ๋ง:เเกเป็นอะไรของเเก

โมเน่ต์:ก็เจไดน่ะสิไม่อัพรูปมา24ชม.32นาทีเเล้วนะ

อุ๋งอิ๋ง:เเกเป็นคนยังไงเนี่ยคลั่งรักเค้าขนาดนั้นเลยเรอะ(ไปสิงร่างเขาเลยไป๊ปป!)

โมเนต์:โอ้ย ท่าจะบ้าเเล้วเเกเนี่ย!

อุ๋งอิ๋ง:ถ้าฉันบ้า! งั้นๆเเกก็บ้า เเบร่ๆ

โมเน่ต์:5555

(หลังจากโมเน่ต์ไปขอพรที่บ่อศักดิ์กับยัยอุ๋งอิ๋งเสร็จ)

อุ๋งอิ๋ง:นี่!ยัยโมเน่ต์เเกขออะไรหยออ!!:>

โมเนต์:เชอะ!ไม่บอกง่ายๆหรอกน่า

(หลังจากนั้นเสียงข้อความก็ดังขึ้น(ตึ้ง!!)ฉันกับยัยอุ๋งอิ๋งสะดุ้งพร้อมกัน

โมเนต์:เห้ย!!!!!เย้ๆเจไดโพสรูปแล้วยัยอุ๋งอิ๋งมาดูสิ..

อุ๋งอิ๋ง:โอ้ยอะไรอีกเนี้ย!ไหนดูสิ

โมเน่ต์:เนี่ยย!!(โมเน่ต์โชว์รูปเจไดให้ยัยอุ๋งอิ๋งดู)เเต่เขาถ่ายรูปคู่กับเเมว!โอ้ยยัยอุ๋งอิ๋งชั้นอยากเป็นเเมววว!!

เเล้วดูเเคปชั่นเขาเส้สสส

" jedi_dije ผ ม ห ล ง รั ก จั ส มิ น เ ข้ า ให้ เเล้ว สิ นะ ครับ^_^#จัสมินน่ารักมากๆเลยครับ#ผมง่วงจังเลยครับ

โมเนต์:โอ้ย!ยัยอุ๋งอิ๋งชั้นอยากเป็นเเมวว!!:>

อุ๋งอิ๋ง:ชั้น!ว่าเเกควรไปพบเเพทย์บ้างก็ดีนะ(สมงสมอง!)

โมเน่ต์:ว่าเเต่ชั้นก็อยากรู้นะว่าทำไมเวลาเจไดพิมต้องเว้นวรรคด้วยละ เป็นคนเเบบไหนกันนะ>_<

อุ๋งอิ๋ง:ว่าเเต่เเกกลับยังไงอ่ะ!..ให้ชั้นไปส่งเเกป้าว*_*

โมเน่ต์:จะบ้าหรอ!!บ้านชั้นกับบ้านเเกคนละทางเลยเดี๋ยวชั้นกลับเเท๊กซี่ละกัน!

อุ๋งอิ๋ง:งั้นก็เเล้วเเต่เเกละกัน!ฉันไปละ..เจอกันตอนเปิดเทอมเน้อออ!!

โมเน่ต์:บายๆๆๆ>_<(อุ๋งอิ๋งขับรถออกไป)

เมื่อไหร่ชั้นจะกลายเป็นเเมวละได้จุ๊บกับเจไดเหมือนในรูปนั้นบ้างนะ!->

จู่ๆ(ก็มีมือปริศนาดึงชั้นลงไปในบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์)

โมเน่ต์:ช่วยด้วยคะ!!!ช่วยด้วย(ฉันตะโกนลั่นวัดเเต่ก็ไม่มีใครได้ยิน ฉันพยายามตะเกียกตะกายอยู่นานจนหมดเเรง)(จู่ๆเสียงของชั้นก็เริ่มเปลี่ยนไป)

เหมี้ยว~

(รอดูตอนต่อไปในพรุ่งนี้คะขอบคุณที่มาอ่านนะค้า)😊

โนเน่ต์:เหมี้ยววว~~~

เจได:เห้ย!อยู่นี่ไงง!!

เทมส์:เห้ยๆไหนๆ

เจได:(กระโดดน้ำลงไปช่วย)

โนเน่ต์:เหมี้ยวว!(เอ๊ะ!เดี๋ยวนะเสียงชั้น!!)ว่าเเต่ใครอุ้มฉันอยู่ละ!มืออุ่นๆนุ่นๆเเบบนี้ใครกันนะ(หรือว่า!!จะเป็น!!!)เจไดกันนะ>_<

เจได:เห้อ ยัยจัสมินหาเรื่องมาให้ชั้นอีกจนได้ไปหาพ่อเเกไปนู่น!ไป๊ปป

โมเน่ต์:พ่อ._.พ่อไหนรึ?ทำไมสองคนนี้เรียกชั้นว่าจัสมินล่ะ!หรือว่าชั้นๆจ..จะกลายเป็นเเมวปะ..เป.เป็นเเมวซะเเล้วล่ะ

เทมส์:มาหาพ่อมาลูกมานะคะ>~<

เจได:เห้ยๆปล่อยดิ!

โมเน่ต์:หึๆไม่หรอกน่าา!

เจได:ปล่อยดิวะเเม่ง!

โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~~

เทมส์:มาหาพ่อมาลูกนะคะจัสมิน>_<

โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~(ไม่หรอกฉันอยากอยู่กับเจได)

เจได:เชี้ย!ปล่อยดิวะ

โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~

เทมส์:งั้นนายอุ้มละกัน!เดี๋ยวฉันขับรถเองก็ได้>_<

เจได:เห้อเป็นบ้ารึไง!

เทมส์:เออ!เอาน่าเเค่นี้เอง!คอนโดอยู่ใกล้นิดเดียว!

เจได: -_-เออๆ!!

(หลังจากถึงคอนโดของเจไดเเละเทมส์)

เทมส์:มาๆลูกๆจัสมินขามาอาบน้ำมาลูกเดี๋ยวพ่ออาบให้นะคะ>_<

เจได:นี่ๆ!ใจคอจะให้ฉันอาบก่อนไม่ได้รึไง-_-

เทมส์:ไม่อ่ะ!จัสมินต้องอาบก่อนดิตัวเลอะไปหมดเเล้วเพราะนายเลย

เจได:อะไรกันฉันตัวเลอะตัวเปียก!ลงไปช่วยอีเเมวบ้านี้ก็เพราะนายนะถ้างั้นนายก็ต้องให้ฉันอาบก่อนมัน!

เทมส์:จัสมินต้องอาบก่อน!

เจได:ฉันต้องอาบก่อน!

เทมส์:จัสมินต้องอาบก่อน!!

เจได:ชั้น!

เทมส์:จัสมิน!

เจได:เออๆเเม่ง!รีบอาบให้เเมวบ้าเร็วๆซะ!!!

โมเน่ต์:อะไรของตาบ้าเทมส์กันละเนี่ย!ให้เจไดอาบก่อนก็ได้นิ-_-ถึงฉันจะเป็นเเมวชั้นก็รักนวลสงวนตัวนะย่ะจะมาอาบให้ให้ชั้นเเบบนี้ไม่ด้ายย!!!(เหมี้ยว~~~)ไม่เอาน่าา!!!

เทมส์:เอาน่าจัสมิน!เดียวพ่อพาออกไปเดินเล่นนะลูกอาบเเปบเดียวนะลูกขา

โมเน่ต์:ม่ายยยย!!

(หลังจากอาบน้ำให้โมเน่ต์เสร็จ)

เทมส์:ไอเจได!ไปอาบได้ละชั้นเสร็จละ

เจได:เออ!

(หลังจากเจไดอาบน้ำเสร็จ!)

เทมส์:เจไดเดี๋ยวฉันจะออกไปข้างนอกนะจะเอาไรป้ะ

เจได:ไม่อ่ะไม่หิว

เทมส์:ฝากดูจัสมินด้วยนะ

เจได:เรื่องอะไรชั้นต้องดูเเลไอเเมวบ้านี้เเทนนายด้วยอ่ะ

เทมส์:เออๆฝากหน่อยไปละ

เจได:เเม่ง!เออๆ

โมเน่ต์:เหมี้ยววเหมี้ยว~

เจได:เห้ย!จะร้องอะไรนักหนาวะ

โมเน่ต์:เหมี้ยวว!!

โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~~

เจได:นี่หิวข้าวรึไง!

โมเน่ต์:เหมี้ยวว!(ไม่นิ)

(โมเนต์เข้าไปใกล้ๆเจได)

เจได:นี่!อิเเมวบ้าออกไป

โมเน่ต์:เหมี้ยวว!!~~

เจได:เเล้วไอเทมส์ไปไหนวะเนี่ย! เห้ยๆๆ ไอเทมส์!!!!!!!!!

เทมส์:มาเเล้ว!มีอะไรร

เจได:มาดูเเมวเเกเลย!น่ารำคาญชิบ!

เทมส์:จะอะไรกันนักกันหนากับอิเเค่เเมวตัวหนึ่ง(ไม่เป็นไรนะลูกจัสมินเจไดมันชอบรังเเกหนูเนอะไม่เป็นนะคะ)

โมเน่ต์:เห้อๆทำไมอิตานี้ชอบมาขัดขวางอารมณ์โรเเมนติกชั้นกับเจไดด้วยเนี่ย

(ตึ้ดๆๆๆๆ!!!!!!!)

(ทั้งสามคนสะดุ้งพร้อมกัน)

เจได:เห้ย!ใครโทรมาวะตกใจหมดเลย

เทมส์:เเปบนะ!เดียวไปรับเเปบสงสัยพริมโรสโทรมา

โมเน่ต์:"ว่าด้วยเรื่องคุณพริมโรสนะคะเขาคือเเฟนของเทมส์เเล้วเทมส์ก็คือเพื่อนสนิทเจไดนะคะ"

(2ชม.ผ่านไป ฉันยังคงมองหน้าเจไดไม่เลิก!)

เจได:นี่!จะมองอะไรกันนัก!กันหนาวะ(เจไดโยนหมอนใส่ชั้น!)

โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~~

เจได:เเล้วนี่!ไอเทมส์มันไปไหนทำไมมันไม่เอาเเกไป!มองหน้าฉันอยู่ได้

โมเน่ต์:เหมี้ยววว~"ไม่รู้เลยขาเจได"~~~

เจได:โธ่เว้ย!

(1ชม.ผ่านไป)

เทมส์:มาละๆๆเป็นไงบ้างคะจัสมินลูกพ่อคะ

โมเน่ต์:"ใจคอเขาจะไม่รู้บ้างรึไงกันนะว่าเสียงที่เขาทำมันโครตจะปัญญาอ่อนเลย"-_-

เจได:(ลุกออกไป)

เทมส์:เเล้วนี่เเกจะไปไหน?

เจได:ทำงานไง

เทมส์:บ้านเเกก็ออกจะรวยทำไมถึงต้องมาทำงานพิเศษเเบบนี้ด้วยล่ะ ไม่เหนื่อยรึไง

เจได:อย่างน้อยฉันก็มีความสุขกว่าการที่ขอเงินที่บ้านฉันใช้ต่างหากละ

เทมส์:เเล้วเเต่นายละกัน

โมเน่ต์:(เจไดหล่อจังเลยย~)

(ขณะนี้เป็นเวลา12:20นาทีแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าฉันหลับไปตอนไหน)

โมเน่ต์:เหมี้ยวว~(ทำไมประตูห้องเจไดปิดอยู่ละไปปลุกดีกว่า)

เหมี้ยววว~~~●~●

เหมี้ยว~~~~

(ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...)

เทมส์:(หาววว~~)อ้าวจัสมินลูกพ่อขาตื่นเเล้วหรอลูกกินข้าวมั้ยลูก

โมเน่ต์:เหมี้ยววว~(ไม่อ่ะฉันจะเรียกเจไดนายออกไปไกลๆซะ!)

เทมส์:มาๆเดียวพ่อเทอาหารให้นะลูก

โมเน่ต์:หยึ๋ยยย!ไม่เอาา"เหมี้ยววววว~~~

(มีใครบางคนเปิดประตูออกมา)

เจได:หาว....เกาหัว._.

โมเน่ต์:(คนอะไรหล่อชะมุ้ดด)เหมี้ยววว~~~

เจได:มองหน้าอยู่ได้จะอะไรกันนักกันหนา!

เทมส์:หุ้ว!กะอิเเค่เเมวตัวหนึ่ง

เจได:ก็ชั้นไม่ชอบมัน!

เทมส์:ใจคอนายจะรังเกียจน้องจัสมินขนาดนั้นเลยหรอ—.—

เจได:เออ!ไม่ชอบมากด้วย

โมเน่ต์:เหมี้ยววว~(เจไดหล่อมว้ากกก!!!!)

เทมส์:เออ!นี่ฉันจะออกไปข้างนอกฝากนายดูเเลจัสมินด้วยนะ

เจได:อะไรนายจะไปไหน!

เทมส์:ทำงานไง-_-

เจได:เเล้วเรื่องอะไรชั้น!ต้องดูเเลอิเเมวบ้านี่ด้วยละ!

เทมส์:เออ!เอาน่าเดี๋ยวฉันกลับมานายก็พักผ่อนตามสบายได้เลยน่านะ!ฉันไปละ

(เทมส์ปิดประตู ปั้ง!)

เจได:เห้ย!กลับมาก๊อนน

โมเน่ต์:5555(ได้อยู่กับเจได2ต่อ2เเล้วรู้สึกดีจังเลย

เจได:จะมองกันอีกนานมั้ยอิจัสมิน!

โมเน่ต์:เหมี้ยววว~~(ทำไมต้องเรียกกันเเบบนั้นด้วยละเจไดสุดหล่อ)

เจได:เห้อ!เเม่งไปละอย่าตามชั้นเข้ามานะชั้นจะอ่านหนังสือ

โมเน่ต์:ถึงเเม้เขาจะเป็นคนเเบบนี้เเต่. มันก็ดีนี่?

(รอรับชมตอนต่อไปได้พรุ่งนี้เลยค่าาา)♡