ฮองเฮาแสน(ดี)ร้าย
ตอน 1
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
ฮองเฮาเสด็จ!!
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//เดินขึ้นไปนั่งที่ตัวเอง
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
คารวะฮองเฮาเพคะ//คำนับ
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
คารวะฮองเฮาเพคะ//คำนับ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
อืม//ดื่มชา
หย่งฉี(องครักษ์พระเอก)
ฝ่าบาทเสด็จ!
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
//ขึ้นไปนั่งที่ตัวเอง
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
คารวะฝ่าบาทเพคะ//คำนับ
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
คารวะฝ่าบาทเพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ซือเหริน..วันนี้มีงานอันใด ทำไมถึงได้มีแขกมากมายเช่นนี้???
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
เอ่อ..วันนี้ ฝ่าบาททรงรับสั่งมา ว่าจะแต่งตั้งสนมคนใหม่พะยะค่ะ..//ก้มหน้า
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
สนมคนใหม่อย่างงั้นหรือ
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
พะยะค่ะ
:พระสนม ลี่กุ้ยเหรินเสด็จ!!
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
//เดินเข้าไปข้างใน
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้าขอประกาศอย่างเป็นทางการ ลี่เหมยเซียน หรือ ลี่กุ้ยเหริน คือพระสนมคนใหม่ของข้า!//มองทุกคน
:ลี่กุ้ยเหรินทรงพระเจริญ หมื่นปีๆๆ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
คารวะฮองเฮาเพคะ//คำนับ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ที่ท่านให้คนไปเรียกข้ามา..เพราะเรื่องแค่นี้หรือ???
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
เจ้าจะพูดว่าเรื่องแค่นี้ได้อย่างไรกัน..นางก็เป็นภรรยาข้าเช่นกัน
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
เรื่องไร้สาระเช่นนี้ ไม่จำเป็นต้องให้คนแบกหน้าไปเรียกข้าหรอก
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
หลินเอ๋อร์ก็พูดถูกนะ..แม่เองก็มีธุระที่ต้องจัดการ ไหนจะงานราชการแผ่นดินอีก
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าเองก็ไม่ได้มีเวลาว่างที่จะมารับรู้เรื่องไร้สาระเช่นนี้ เพราะมันเสียเวลา
:ทำไมฮองเฮาพูดเช่นนี้//ซุบซิบ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ถ้ายังอยากมีหัวไว้ตั้งบ่าพวกเจ้าก็หุบปากซะ!!!!//ทุบโต๊ะ
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
พอแล้วหลินเอ๋อร์ อย่าไปใส่ใจเลย//เป็นห่วง
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าไม่เป็นอะไรหรอกท่านแม่
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
สักวันเถอะ..ข้าจะแย่งชิงตำแหน่งฮองเฮามาให้ได้!!//คิดในใจ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว..ข้าขอตัว!//ลุกขึ้น+เดินออกไป
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
ข้าต้องทำทุกวิธีทางที่จะกำจัดลี่กุ้ยเหริน..เพราะนาง เพระานางที่ทำให้ฝ่าบาทไม่สนใจฮองเฮากับพวกข้า!//คิด
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าอยากจะกระโดดกำแพงเมืองตายเสียจริง!//ทำลายข้าวของ
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
ฮ..ฮองเฮาเพคะ
เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)
ข้าน้อยขอร้องล่ะเพคะ..พอเถอะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าอดทนมามากแล้ว..ข้าเหนื่อย เจ้าได้ยินหรือไม่ ข้าอยากตาย!
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
ฮองเฮา!!!
เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)
ไม่ได้นะเพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
พวกเจ้าออกไปให้หมด..ออกไป!!//ไล่สาวใช้ออกไป
สาวใช้รีบออกไปเพราะกลัวว่าจะโดนด่า
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//เดินอยู่แถวๆสวนดอกไม้
ตอนนี้ฮองเฮาเป็นคนนิสัยดี ไม่คอยพูด ค่อนข้างจะอ่อนแอ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
นั่นไง..คนนั้นแหละ ที่ข้าจะให้เจ้าสังหาร//มองซือหลินอยู่ไกลๆ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ข้าให้เจ้าสังหารนางเพราะข้าจะแย่งตำแหน่งฮองเฮามาเป็นของข้ายังไงล่ะ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ลงมือได้แล้ว..ส่วนค่าจ้างมาเอาหลังจากที่ทำสำเร็จ//เดินออกไป
:.ย่องไปข้างหลังซื้อหลิน+ใช้ไม้หน้าสามฟาดเข้าไปที่หัวกับท้ายทอย
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//นอนสลบจมกองเลือดอยู่ที่พื้น
ผ่านไปหลายชั่วยาม สาวใช้ของเธอก็รีบตามหา ก่อนจะมาพบ
หย่งฉี(องครักษ์พระเอก)
//รีบพาฮองเฮากลับตำหนัก+ตามหมอหลวง
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
ฝ..ฝ่าบาท!! เกิดเรื่องแล้วพะยะค่ะ!!//ก้มหัว
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
มีเรื่องอันใดกัน
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
ฮองเฮา..ฮองเฮาโดนลอบทำร้ายพะยะค่ะ!
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
!!!//รีบไปที่ตำหนักเฉินอวิ๋นลู่
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
อาการฮองเฮาเป็นอย่างไรบ้าง?
หมอหลวง1
ฮองเฮาได้รับการกระทบกระเทือนที่ศรีษะอย่างแรง ซึ่งมันอาจจะทำให้ฮองเฮาความจำเสื่อมได้ขอรับ//ก้มหน้า
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
ความจำเสื่อม!!...
หมอหลวง1
ขอรับ..แต่แค่ชั่วคราว ถ้าฮองเฮาทรงพักรักษาตัวให้ดี ก็จะหายเป็นปกติ
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
หลินเอ๋อร์..ใครเป็นคนทำร้ายเจ้ากัน//มองซือหลิน
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
เสด็จแม่!..นางเป็นอย่างไรบ้าง!//มอง
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
ศรีษะได้รับการกระทบกระเทือนขั้นรุนแรง อาจทำให้นางความจำเสื่อม..
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ความจำเสื่อม!..
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
ใช่..แต่แค่ชั่วคราว ถ้านางดูแลตัวเองดี นางก็จะหายเป็นปกติ
ตอน 2
หลังจากที่ฮองเฮาทรงหลับไหลมาเป็นเวลา3-4วัน เธอก็ได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//ตื่น ฉีอิง..ฉีหนิง
เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)
ฮองเฮา!!
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
ฮองเฮา
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ฮ..ฮองเฮา??//ครุ่นคิด
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
ฮองเฮาของพวกเจ้าความจำเสื่อมหน่ะ..
เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)
!!!
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
ความจำเสื่อมหรือเพคะ
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
ใช่..แต่แค่ชั่วคราว
เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)
//เป็นห่วง
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
ฉีอิงกับฉีหนิงจะดูแลฮองเฮาเองเพคะ
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
อื้มมม
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
โอ้ย!!//กุมหัว
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
หลินเอ๋อร์!..หลินเอ๋อร์!//รีบไปดู
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข..ข้าปวดหัว//กุมหัว
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
//รีบไปตามหมอหลวง
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
เป็นอย่างไรบ้าง??
หมอหลวง1
อาการเหล่านี้..น่าจะเกิดจากการที่ฮองเฮาทรงคิดหนักหรือเครียดเกินไปพะยะค่//ก้มหน้า
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
อืมมมม
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
ซือหลิน!//วิ่งเข้าไปกอดนางเอก
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ห..ห๊ะๆ?
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
ข้าเอง..อันหรันนน
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//ครุ่นคิด อ..อ๋อ
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง..ไทเฮาพูดให้ข้าฟังข้าตกใจยิ่งนัก
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข..ข้า
อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)
นางความจำเสื่อมชั่วคราว..
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
จริงหรือ!
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//พยักหน้า
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
ใครทำเจ้า..ข้าจักไปลากมันมาลงโทษแล้วเอาไปประจานนอกวัง
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ไม่เป็นไรๆ..เจ้าไม่ต้องเหนื่อยหรอก
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
โธ่!~~~ซือหลินนนน เจ้าอ่อนแอเยี่ยงนี้คนอื่นเขาก็รังแกเจ้าได้สิ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
อ่อนแองั้นรึ//คิดในใจ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าจักต้องลุกขึ้นมาต่อสู้สินะ..ข้าต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วสินะ//คิดในใจ
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
ต่อไปนี้เจ้าจักต้องสู้..ห้ามอ่อนแอ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าจักสู้ ข้าจักไม่อ่อนแอ//😊
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
//😊
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
ฮองเฮา..พระสนมขอ-
ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)
ให้พวกนางเข้ามาเถอะ//ตอบแทนนางเอก
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//พยักหน้า
หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)
พะยะค่ะ
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
คารวะฮองเฮาเพคะ//คำนับ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
//+
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
นั่งเถอะ..ไม่ต้องมากพิธี
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ขอบพระทัยเพคะ//นั่ง
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
//+
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
พวกเจ้าออกไปก่อน..ยกเว้นลู่อันหรัน
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
เพคะ//ออกไป
เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)
//ตาม
เหรินต้าอิง(นางกำนัลเนี่ยซางอวี๋)
ได้ข่าวว่าฮองเฮาโดนทำร้ายหรือเพคะ?
สุ่ยหรงเพ่ย(นางกำนัลเวิ่นจือหนาน)
ใครช่างกล้าทำร้ายฮองเฮากันนะ
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
ฮองเฮาจับตัวคนร้ายได้หรือยังเพคะ???
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ยัง..ข้าว่า ข้ารอให้ข้าหายก่อนค่อยตามจับคนร้าย
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
เพคะ
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
แบบนี้..ถ้าจับตัวคนที่ทำกับคนบงการได้ ต้องลงโทษแล้วประจานให้ทั่วเมืองนะเพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
อื้มมม
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ถึงขั้นประจานเลยรึอวี๋หวงกุ้ยเฟย?
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
แน่นอนสิ..กล้าทำร้ายฮองเฮาก็ต้องได้รับโทษ
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
ปล่อยไปก็เปล่าประโยชน์
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
เอาล่ะๆ..เรื่องนี้ค่อยว่ากัน
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
เพคะ
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
เพคะ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ข้าไม่ได้ตำแหน่งฮองเฮาก็ไม่เป็นไร..แต่ข้าจะทำทุกทางให้ฝ่าบาทปลดเจ้าเนี่ยซางอวี๋//คิด
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
วันนี้..ข้าทำขนมกับอาหารมาฝากฮองเฮาด้วยเพคะ//ยิ้ม
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
ข้าด้วยยย
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
จริงหรอ
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
เพคะ..เดี๋ยวข้าจักจัดอาหารมาให้นะเพคะ//ลุกออกไป
เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)
//ตาม
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ทำไมไม่ตายเสีย//พึมพำ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
เจ้าว่าอะไรนะ???
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ป่าวเพคะ
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
ฮองเฮาเพคะ..มาลองชิมหน่อยเพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ได้ๆ//ลุกไปหา
ตอน 3
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ฮองเฮาเสด็จไปหาลี่เหมยเซียนที่ตำหนัก
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
//เข้าไปข้างใน
เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)
ถวายพระพรฮองเฮาเพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
อืมมมม
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ฮองเฮามาหาข้าถึงที่นี่..มีธุระอันใดรึเพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
มีสิ..ข้ามีเรื่องที่จะสะสางกับเจ้าเยอะเลยแหละ ลี่กุ้ยเหริน//เปลี่ยนสีหน้าอย่างไว
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
นี่ฮองเฮาไม่ได้ความจำเสื่อมหรอกรึ!!
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ข้าจะไปบอกฝ่าบาท-
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
นี่ท่านตบข้ารึ!!
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ข้าจะทำมากกว่านี้แน่//กระซิบข้างหู+แอบเอาของบางอย่างใส่ในกล่องเครื่องประดับ
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
นี่ท่าน!
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
หึ..ข้ากลับดีกว่า//เดินออกไป
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
//กรี๊ด
หลิงเว่ยอิง(นางกำนัลพระเอก)
ฝ่าบาท..ท่านเดินวนไปมาหลายรอบแล้วนะเพคะ
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้าหาของสำคัญไม่เจอเว่ยอิงงง
หลิงเว่ยอิง(นางกำนัลพระเอก)
ใช่..เสื้อคลุมที่ฮองเฮาทรงปักให้ใช่มั้ยเพคะ
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ใช่ๆๆๆๆ
หลิงเว่ยอิง(นางกำนัลพระเอก)
//คิด
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
หาอะไรอยู่รึฝ่าบาท???
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ก็เสื้อคลุมที่เจ้าเอาให้ข้าไง..ข้าหาไม่เจออออ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ส่งคนไปหาให้ทั่วเลยดีมั้ย??? จะไม่ต้องมาปวดหัวเช่นนี้
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
เอางั้นก็ได้
เฟยหงได้สั่งให้องค์รักษ์ไปค้นหาทั่วทุกที่ เพราะของในกล่องนั่นนน มีของที่เขาจะให้ฮองเฮาด้วย
เหรินหลีอิง(องค์รักษ์พระเอก)
ฝ่าบาท..เจอแล้วพะยะค่ะ นางกำนัลในตำหนักเย็นบอกว่าเห็นสาวใช้ของลี่กุ้นเหรินยกกล่องไป
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้าจะให้ฮองเฮาจัดการ!
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ไปลากตัวพวกนางมาให้หมด//ไปรอที่ฝ่ายลงทัณฑ์
เหรินหลีอิง(องค์รักษ์พระเอก)
//ลากตัวสาวใช้กับลี่กุ้ยเหรินมา
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ฝ..ฝ่าบาท!~
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
//เมิน+เดินหนี
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ใคร!..ใครที่เข้ามาในตำหนักฝ่าบาทแล้วกล้าแตะต้องสิ่งของที่อยู่ข้างใน!
จางฉินผิน(นางกำนัลลี่เหมยเซียน)
ข..ข้าเองเพคะ ข้าเป็นคนเอาไป ข้าไม่รู้ว่านั่นคือของๆฝ่าบาท//ก้มหัว
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
จางฉินผิน!!!..เจ้าบังอาจนักนะ!!!
จางฉินผิน(นางกำนัลลี่เหมยเซียน)
//หน้าหัน
จางอี้ผิน(นางกำนัลลี่ถิง)
ฮองเฮา!..ได้โปรดอย่าทำร้ายน้องสาวข้าเลยเพคะ!~//ก้มหัว
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ได้!..แต่เจ้าต้องมารับโทษแทนนาง!!!
จางอี้ผิน(นางกำนัลลี่ถิง)
เพคะ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ดี!!..โบยนาง20ที เดี๋ยวนี้!!!//มองด้วยสายตาเย็นชา
หลังจากที่อี้ผินรับโทษเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันไป
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
หลินเอ๋อร์..
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
เพคะ??
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้าขอไปค้างกับเจ้านะ..ข้านอนคนเดียวแล้วนอนไม่หลับ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ตามสบายเลยเพคะ
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
เมื่อไหร่กัน..เมื่อไหร่เจ้าจะมีรัชทายาทให้ข้าสักที~
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
อ..เอ่อ
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้ารอมานานแล้วนะ..รอแล้วรออีก
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
นี่ฝ่าบาทงอนข้าเพราะเรื่องนี้รึ????
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
รอให้รัชทายาทมาเองไม่ดีกว่ารึเพคะ?
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ไม่ดีๆๆๆ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ฝ่าบาท!~
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ยังไงข้าก็ต้องมีรัชทายาทกับเจ้าให้ได้//อุ้มฮองเฮาขึ้นเตียง+รีบดับไฟ
คืนนั้น เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ท้องฟ้าปลอดโปร่ง มีลมพัดหน่อยๆ
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ฝ่าบาท
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
จริงๆ..ข้าไม่ได้ความจำเสื่อมหรอกนะ ข้าแค่แกล้งท่านเฉยๆ
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
หึ..ข้ารู้แล้ววว
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ใครบอกท่าน?
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้าดูออกตั้งแต่แรกแล้ว
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
นี่ท่าน!...
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
เจ้าอยากได้ลูกสาวหรือลูกชาย?
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ได้หมดเพคะ..ถ้าจะให้ดี ข้าอยากได้ชาย1หญิง1..คนนึงก็องค์รัชทายาท อีกคนก็องค์หญิง
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
เจ้าคิดเหมือนข้าเลยนะฮองเฮา
เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)
ท่านรึป่าวที่คิดตามข้าาา
อวิ๋นเฟยหง(ฮ่องเต้)
ข้าไม่เถียงกับเจ้าแล้ว..ฉีอิง! เอาข้าวเช้ามาให้ข้ากับฮองเฮาด้วย!
เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)
เพคะ!~
หลังจากที่ทานอาหารและอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฝ่าบาทก็พาฮองเฮาออกไปนอกวัง เรื่องนี้..เมื่อถึงหูลี่กุ้ยเหริน นางทำได้แค่อาละวาดใส่นางกำนัลของนาง
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ทำไม!!..ทำไมฝ่าบาทถึงได้หลงนางขนาดนี้!!//กรี๊ด+ทำลายข้าวของ
จางฉินผิน(นางกำนัลลี่เหมยเซียน)
น..นายหญิง
ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)
ข้าเกลียดนาง!..ข้าเกลียดนาง!//กรี๊ด
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
