“ เธอเก่งมากเลยนะคะ ตั้งใจเรียนมั่นหาใฝ่รู้มากเลยค่ะ ”
“ ฮ่าฮ่า เธอเป็นแบบนี้แหละค่ะ ที่บ้านก็ชอบช่วยงานอยู่ตลอด ไม่ดื้อ ไม่ซน ฉันดีใจมากค่ะ ที่เธอเกิดมา ”
“ ดีจังเลยนะคะ ”
เสียงของพวกผู้ใหญ่คุยกันเสียงดังเจี้ยวจ้าว แม่ของฉันกำลังนั่งคุยกับคุณครูที่มาเยี่ยมบ้าน ส่วนฉันนะหรอ ฉันสอนการบ้านน้องอยู่
จริงสิฉันนี่แย่จัง สวัสดี!! ฉันชื่อ อบอุ่น เป็นชื่อที่แม่ตั้งให้ แม่อยากให้ฉันเป็นคนใจดี อบอุ่น ให้อภัยได้เสมอล่ะ
หลังจากที่ผู้ใหญ่คุยกันเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำธุระกันต่อ แม่เดินมาที่ฉันแล้วเอ่ย
“ คุณครูชมลูก ลูกไม่ดื้อไม่ซน ตั้งใจเรียนเสมอ “
“ ค่ะ “
“ ตั้งใจเรียนต่อไปนะลูก ”
“ ค่ะ ” ฉันยิ้มอ่อนให้แม่ได้เห็น
แม่ลูบหัวฉันเบาๆก่อนลุกขึ้นไปทำอาหารค่ำให้กิน ส่วนฉันก็นั่งสอนต่อไป
เช้าวันต่อมา
08.30น.
“ อืม ให้ตายสิเข้าแถวอีกแล้ว ”
“ น้าา ยังไงเราก็หนีไม่ได้อยู่แล้วหยุดบ่นเถอะนะ”
“ ช่างพูดนะไอแฟ้ม ตรงที่นายยืนมันล่มพอดีนิ เหอะะ ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ”
เพื่อนฉันชื่อแฟ้ม เป็นผู้ชาย ซึ่งตอนนี้หัวเราะชอบใจอยู่ มันเป็นคนเรียนเก่ง แถมเก่งกีฬาและดนตรีอีกด้วย น่าอิจฉาแหะ ฉันเก่งรองลงมาจากแฟ้มนิดหน่อย ฉันเป็นสายเด็กกิจกรรม เพื่อนเลยคบกันอยู่น้อย มีแฟ้มเนี่ยแหละที่เดินเข้ามาทัก รู้ไหมเพราะอะไรมันถึงทัก... สวัสดีอันดับสอง
คิ้วฉันกระตุกหนักมากนะ มันทักฉันแบบนี้ตั้งแต่พบกันครั้งแรก??? ให้ตายสิ นี้เลยเป็นเหตุที่มันกับฉันจะแว้งกัดกันตลอด
หลังจากกิจกรรหน้าเสาธงจบลง ทุกระดับก็แยกย้ายกันไปเรียน
“ อุ่นๆๆ เช้านี้เรียนศิลปะล่ะ ”
“ อืม แล้ว?? ”
“ สีน้ำเอามามั้น ”
“ ฮื้มม?? ให้ตายสินี้นายลืมเอามาหรอ กี่ครั้งแล้วเนี่ยย!!! ”
“ หน่าน่ะ ขอไปนั่งใกล้ๆนะ จะใช้ด้วย ”
“ ค่ามัดจำ?? ”
“ ฮรื่ออ เดี๋ยวฉันเลี้ยงอาหารกลางวัน น้าา ไหว้ละ ”
“ ก็ได้ ”
ฉันเดินนำแฟ้มไปที่ห้องศิลปะ ซึ่งมันก็เดินตามหลังฉันมาล่ะ ก็แหงสิก็ไปเรียนทางเดียวกันนิ เธอคิดอะไรอยู่นางสาวอบอุ่น เลิกคิดเลย บ้าๆๆๆๆ
เดินมาใกล้ขนาดนั้นเชียว อ๊าก อย่าใกล้เลยนะ ฉันเดินจ้ำอ้าวไปอย่างเร็ว จะให้ทำไงละ เราก็เป็นเพื่อนกันมาปีกว่าแล้ว มันก็ต้องมีบ้างละที่มองว่ามันหล่อ เฮ้ย ไม่สิ
เธอคิดอะไรอยู่เนี้ย!! นางสาว อบอุ่น!!!!
ณ ห้องศิลปะ
“ มานั่งสิ ถ้าจะใช้ของด้วยกันละก็นะ ”
“ อื้มๆ ดีใจที่มีคนแบ่งให้ใช้เหลือเกิน ”
แฟ้มนำมือขึ้นทาบอกเบาๆ แล้วใช้มืออีกข้างเคลื่อนเก้าอี้ออกเพื่อนั่งข้าง อันที่จริงเขาไม่ให้เปลี่ยนที่อยู่แล้ว เพียงแค่เขยิบมานั่งใกล้กันยิ่งขึ้นแต่นั้น
ของใช้และอุปกรณ์ถูกจัดวางขึ้นบนโต๊ะ ในขนาดพื้นที่จำนวนหนึ่งที่เบียดเสียดกัน
“ แฟ้มมม!! จะเขยิบออกไปสักนิดก็ดีนะ นายจะมานั่งใกล้ขนาดนี้ไม่ได้ ถอยออกไปเลยย ”
“ อ..โอเค ”
แฟ้มยืดตัวขึ้นจากที่นั่งพร้อมยกเก้าอี้สูงจากพื้นประมาณหนึ่งเคลื่อนที่ไปด้านข้าง แล้วนั่งลงเหมือนเดิม
ดูเหมือนว่าแฟ้มจะเศร้านิดหน่อยที่ฉันขึ้นเสียงใส่เขา รู้สึกผิดจัง ขอโทษดีไหมนะ แฟ้มนั่งเงียบอยู่สักพักใหญ่ ขนาดที่ครูเข้ามาแล้วยังเหม่อลอย ชักจะไม่ดีแล้วสิ งั้นรอหลังจากครูอธิบายงานเสร็จค่อยถามเอาละกัน
เมื่อครูสั่งงานให้ทำพร้อมมีภาพประกอบอยู่บนกระดานเป็นแบบอย่าง คุณครูก็เดินออกไปประชุมงานต่อ
แขนบางเอี้ยวไปแตะไหลชายเบาๆ ยื่นหน้าเข้าไปหา
“ เอ่อ... นายโกรธที่ฉันพูดดังใส่เหรอ ฉัน... ขอโทษ”
“ .... ”
“ เริ่มทำงานกันไห-- ”
“ คือว่า อุ่น ฉันไม่ได้โกรธเธอเลย ”
“ ฮะ?? แล้วนายเป็นอะไร ”
“ คือฉัน ปวดขี้ ”
“ ..... ”
แปะ!!!!
เสียงเกิดจากฝ่ามือหญิงสาวตีกลางเพื่อนหนุ่ม
“ งั้นก็ไปเข้าห้องน้ำสิ!! อั้นไว้มันไม่ดีหรอกนะ!! ”
“ อ...อื้อ!!!! ”
เพื่อนหนุ่ม แฟ้ม ได้ลุกขึ้นด้วยความเร่งรีบ พลางกุมท้องตนไปด้วย เดินไปที่ประตูห้องเพื่อเปิดออกไปเข้าห้องน้ำ
ให้ตายสิ!!! ฉันนึกว่าเขาโกรธฉันซะอีก มาเงียบใส่แบบนี้นึกว่า งอนจริงๆนะ
ฮึ่ย เอาเหอะ ทำงาน ทำงาน ทำงาน!!! เริ่มงานเลยดีกว่า!!
ทางด้านแฟ้ม
...
ฮ๊าาา เจ้าบ้า
หน้ามือทั้งสองถูกดันมาปิดของเจ้าของ เสียงกรี้ดกร๊าดดังขึ้นในใจ จังหวะการสูบฉีดของเลือดที่ทำให้หัวใจเต้นแรง
ไอบ้าเอ้ยๆๆ ปวดท้องที่ไหนกัน ไม่ได้ปวดสักนิด!!! เจ้าบ้าแฟ้ม นี้มันข้อแก้ตัวที่ดูอนาจสิ้นดี
ไม่น่าเล๊ยย ฮรื่ออ ไอ้หัวใจนิ ตอนอยู่ในห้องไม่เต้นแรง พอออกมาแล้วเอาใหญ่เลยนะ
ฮรื่อ โถ่เว้ย
ใครให้เธอสระผมได้หอมขนาดนี้กันเล่า!!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
