ในเมืองแห่งหนึ่ง ผู้คนในเมืองต่างทำกิจวัตรประจำของตนเองตามปกติ แต่ในผู้คนเหล่านั้นก็อาจจะมีใครบางคนที่คิดทำบางสิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการฆาตกรรม หรือการก่อคดีอื่นๆโดยที่ไม่พยายามทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้เลย ทางตำรวจจึงจำเป็นต้องให้นักสืบมาช่วยสืบคดีเหล่านี้...
"มาซักทีนะครับ คุณมาร์แชลล์"
ผู้ชายในชุดนอกเครื่องแบบได้บอกกับชายคนหนึ่งที่ใส่ชุดสูทสีดำที่เพิ่งเดินมาถึงที่เกิดเหตุ
"ครับ ขออภัยที่มาสายนะครับ พอดีทางเดินค่อนข้างมีคนเยอะเลยน่ะครับ"
มาร์แชลล์ได้ตอบกลับตำรวจนอกเครื่องแบบที่ทักเขา
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เราเองก็ได้จัดการเรื่องพื้นที่รอบๆที่เกิดเหตุแล้วนะครับ"
ตำรวจนอกเครื่องแบบได้ตอบกลับเขา
"ขอบคุณเรื่องนี้ด้วยนะครับ"
2 ชั่วโมงผ่านไป
ณ ที่บ้านคนร้าย
"อย่างน้อยก็หยิบของติดตัวมาได้นิดหน่อยแหละ เรื่องรอยนิ้วมือก็เตรียมตัวมาดีแล้ว ตำรวจไม่น่ามาได้หรอกมั้ง"
ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนโซฟาของเขาพูดออกมาพลางมองนาฬิกาข้อมือที่ขโมยมาได้
ทันได้นั้นประตูได้พังลงพร้อมกับตำรวจที่พุ่งเข้ามารวบตัวเขาและกดลงพื้น
"พวกคุณรู้ได้ไงกันน่ะ!"
คนร้ายได้พูดขึ้นขณะโดนรวบ
"ผมแค่ออกมาเจอมีดนอกบ้าน แค่นั้นเองครับ"
มาร์แชลล์ได้พูดขึ้น
"ผมจำได้ว่าผมโยนมีดนั่นทิ้งแล้วหนิ แถมสวมถุงมือก่อนลงมือด้วย พวกคุณรู้ได้ไงล่ะ!"
คนร้ายได้ถามมาร์แชลล์
"อย่างแรก คุณไม่ได้เปิดหน้าต่างแล้วโยนมีดออกไป แต่คุณเลือกที่จะโยนมีดทะลูกระจกหน้าต่างออกไปเลย ผมเองก็ไม่เข้าใจคุณนะว่ารีบอะไรขนาดนั้น"
มาร์แชลล์ได้อธิบายให้คนร้ายฟังถึงความผิดพลาดที่เขาทำ
"แล้วเรื่องลายนิ้วมือล่ะ! คุณรู้ได้ไง"
คนร้ายถาม
"คุณใส่ถุงมือแบบที่มันไม่มีนิ้วน่ะครับ เลยยังทิ้งรอยนิ้วมือไว้ คุณคิดได้ไงเนี่ยครับ"
มาร์แชลล์ได้ทั้งอธิบายและตั้งคำถามปั่นประสาทคนร้าย
"แล้วอะไรทำให้คุณก่อเหตุนี้ล่ะ"
มาร์แชลล์ได้ถามคนร้ายขณะโดนคุมตัวไปขึ้นรถ
"ผมก็แค่ไม่มีอะไรทำ แค่นั้นแหละ"
คนร้ายได้ตอบกลับด้วยสีหน้าเซ็ง
"นั่นสินะครับ งั้นคุณก็คงมีอะไรทำในคุกแล้วแหละ ลาก่อนนะ"
มาร์แชลล์ยิ้มกวนประสาทคนร้ายก่อนเดินออกไป
"ไอนักสืบเวรเอ้ย!"
คนร้ายด่ามาร์แชลล์ในใจด้วยความโกรธแค้น
"นึกว่าจะยากกว่านี้ซักหน่อยนึง"
มาร์แชลล์คิดในใจพลางเดินไปหาร้านอาหารโดยกะว่าจะซื้ออะไรกินหลังจากสืบคดีได้
จบบทนำ.
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
