ตอนที่ 1 โรส

“แกว่าฉันสวยมั้ยวะเดซี่”

“สวยดิ สวยมากด้วย ไม่งั้นแกจะได้เป็นดาราเหรอวะโรส”

“แล้วทำไมฉันถึงไม่มีแฟนกับเขาสักทีวะ รักดี ๆ ไม่เหลืออยู่บนโลกใบนี้แล้วรึไง”

“ไม่มี หรือแกเลือกมาก ฉันเห็นคนจีบแกเยอะแยะ”

“ไม่ได้เลือกมากโว้ยย แต่แกดูแต่ละคนดิ มีแต่พวกเจ้าชู้ เพลย์บอย ฉันคบไม่ลงหรอก”

บทสนทนาระหว่างเพื่อนซี้ โรสกับเดซี่ ที่ตอนนี้กำลังกรึ่มได้ที่อยู่ภายในคอนโดใกล้มหาวิทยาลัยที่เรียนอยู่ ตอนนี้ทั้ง 2 คนกำลังดื่มฉลองวันเกิดครบ 20 ปีของโรส หญิงสาวที่มีความสวยดั่งกุหลาบแรกแย้ม

“ฉันเป็นดาราวัยรุ่น ดาวรุ่งพุ่งแรงปี๊ดดด แต่ทำไมชีวิตฉันมันถึงได้แห้งเหี่ยวแบบนี้อะแก มองไปทางไหนก็มีแต่คนมีคู่ ขนาดหมาหน้าคอนโดมันยังมีคู่เลย แล้วแกดูฉันสิเดซี่ นี่ฉันต้องแห้งเหี่ยวคามหาวิทยาลัยไปจนเรียนจบเลยรึไง ฮือออออ ฮือออ”

ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทำให้โรสพูดตัดพ้อต่อว่าโชคชะตาที่ตัวเองไร้คู่ไม่หยุด จนเพื่อนสาวที่นั่งคุยด้วยได้แต่ส่ายหน้า

“แกเมาแล้วปะเนี่ย เพ้ออยู่ได้”

“แกก็พูดได้ดิ ก็แกมีแฟนแล้วอะ ลองแกมาเป็นอย่างฉันสิ แกจะรู้ว่ามันเศร้าแค่ไหน ฮือออ”

“เมาแล้วก็ไปนอนไปไอ้โรส พรุ่งนี้แกมีงานรึเปล่าเนี่ย”

“ไม่มี ฉันบอกผู้จัดการเคลียร์คิวงานหมดแล้ว แต่แกจำคำฉันไว้นะเดซี่ ยังไงซะฉันก็ต้องมีแฟนก่อนวาเลนไทน์ให้ได้ แกคอยดู”

“อีกเดือนเดียวนี่นะ”

“เออ เดือนเดียวนี่แหละ ฉันจะต้องหาแฟนให้ได้ สู้โว้ย”

“เออ ๆ ฉันจะคอยดู ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตื่นแล้วค่อยว่ากันใหม่”

“Ok ฝันดีนะเพื่อนเลิฟฟฟฟ”

จบบทสนทนา ดาราสาวก็พยุงร่างกายตัวเองโซซัดโซเซเดินเข้าไปในห้องนอน โดยมีเพื่อนที่มองตามหลังได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ ให้กับความดื้อรั้นของเธอ

//////////////////////////////

โรส part

กริ๊ง กริ๊ง! เสียงนาฬิกาปลุกดังตั้งแต่เช้า ฉันสลึมสลือลุกขึ้นจากที่นอนอย่างยากลำบาก คงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เมื่อคืนแน่ ๆ

“โอ้ยย ปวดหัวจัง ไม่น่าดื่มเยอะเลยเมื่อคืน”

ฉันพึมพำกับตัวเองระหว่างที่เตรียมตัวไปอาบน้ำ วันนี้ฉันต้องเข้าชมรมเพราะมีรุ่นน้องปีหนึ่งเข้าใหม่หลายคน เลยต้องไปทำความรู้จักและแนะนำกิจกรรมต่าง ๆ

ฉันชื่อ โรส เป็นดาราวัยรุ่นที่กำลังเป็นที่นิยมมากตอนนี้ ฉันเรียนอยู่ปี 3 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยรัฐชื่อดัง หน้าตาฉันจัดว่าสวยเลยล่ะ ก็แหงล่ะ ก็ฉันสวยเหมือนแม่ไง แม่ฉันคืออดีตนางเอกอันดับต้น ๆ ของเมืองไทยเลยนะ แล้วทำไมฉันถึงชื่อ โรส นะเหรอ แม่เล่าให้ฟังว่าก็เพราะฉันมีริมฝีปากสีแดงดั่งกลีบดอกกุหลาบมาตั้งแต่เกิดไงล่ะ

แต่คนสวยมักอาภัพเสมอ เชื่อมั้ยว่าฉันไม่เคยมีแฟนเลยสักคนเดียว ไม่ใช่ว่าไม่มีใครมาจีบหรอกนะ แต่มันไม่เวิร์คไง ทั้งเจ้าชู้ บางคนก็เล่น ๆ บางคนก็หวังจะมาหลอกฟัน บางคนก็หวังใช้ฉันไต่เต้าเพื่อจะให้ดันเข้าวงการ แล้วจะให้ฉันคบลงไปได้ยังไง แต่ยังไงซะปีนี้ฉันต้องมีแฟนให้ทันวันวาเลนไทน์ ฉันจะไม่ยอมแห้งเหี่ยวแบบนี้ไปจนเรียนจบเด็ดขาด เหลือเวลาอีก 1 เดือน ฮึบ สู้โว้ย!!!

“ว้ายย สายแล้ว ยัยเดซี่ต้องหยุมหัวฉันแน่ ๆ”

ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร็วที่สุด สปีดปานฟาสแอนด์ฟิวเรียส เพราะใกล้จะถึงเวลานัดแล้ว ถ้าสายมีหวังยัยเพื่อนซี้ตัวดีได้บ่นฉันเป็นหมีกินผึ้งแน่ ๆ

………….

เปิดเรื่องมา แม่ดาราสาวของเราท่าทางจะดื้อเอาเรื่องเลยนะเนี่ย

ตอนที่ 2 คนนี้แหละ

@ชมรมละครเวที

โรส part

ฉันใช้เวลาไม่นานก็จัดการตัวเองเรียบร้อย ถ้าวันไหนไม่มีถ่ายงานฉันก็จะไม่แต่งหน้าเลยทำให้ไม่ต้องเสียเวลานัก ที่มหาวิทยาลัยจะให้เลือกชมรมได้เทอมละ 1 ครั้ง ก็เลยจะมีสมาชิกใหม่เข้ามาทุกเทอม ส่วนสมาชิกเก่าอย่างพวกเราก็เลยต้องมาแนะนำรายละเอียดต่าง ๆ กันทุกเทอมเช่นกัน

≪แก ๆ ใช่ดาราดังคนนั้นรึเปล่า≫

≪พี่โรสจริง ๆ ด้วย≫

≪ตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีก≫

≪เฮ้ย ดาราเรียนคณะเราด้วยว่ะ≫

≪อร้ายย ไอดอลของฉัน≫

เสียงเจื้อยแจ้วของเหล่าน้อง ๆ ปี 1 ที่เป็นสมาชิกใหม่ของชมรมดังขึ้นไม่ขาดสาย เมื่อฉันก้าวเท้าเข้าไปยังห้องใหญ่ที่เป็นห้องของชมรมละครเวที จะว่าไปฉันก็ชินแล้วล่ะกับคำชมพวกนี้ ก็ได้ยินมาตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้ปี 2 จะขึ้นปี 3 ละ

ฉันฉีกยิ้มกว้างโบกมือทักทายสมาชิกใหม่ตามฉบับสาวเฟรนลี่ แต่ไม่ทันไรก็มีสิ่งที่ทำให้ฉันหงุดหงิดเล็กน้อยซะแล้วสิ จะอะไรล่ะ ก็ยัยเดซี่เพื่อนรักที่กำลังคุยกระหนุงกระหนิงอยู่กับภูผาแฟนหนุ่มนักร้องสุดฮอตอยู่ข้างหน้านั่นไง

“แหวะ เหม็นความรัก”

ฉันจิกกัดเพื่อนสาวเบา ๆ พร้อมส่งยิ้มหวานหยดย้อยไปให้

“โสดแล้วอย่าพาลสิคะเพื่อน ว่าแต่หมายตาใครไว้รึยังล่ะ ปีนี้มีแต่คนหล่อ ๆ สมัครมาเข้าชมรม”

ยัยเดซี่เพื่อนสาวหน้าหมวยสุดแซ่บ กระแซะแหย่ฉันกลับ แต่มันแทงใจดำสุด ๆ

“เลือกแฟนนะคะ ไม่ใช่เลือกปลาทู ที่จะได้เลือกเข่งไหนก็ได้”

“แหม….ไอ้โรส เลือกมากระวังไม่ทันวาเลนไทน์นะคะ”

เพื่อนฉันนี่ปากคอเพราะร้ายสุด

///////////////////

ตอนนี้ทั้งโรสและเดซี่ ต่างก็ยุ่งอยู่กับการแนะนำ อธิบายรายละเอียดต่าง ๆ ของชมรมให้สมาชิกใหม่ รอบนี้มีคนสมัครเข้ามาจนเต็มเพราะข่าวที่ดาราชื่อดังอย่างโรสและนักร้องสุดฮอตอย่างภูผาอยู่ในชมรมด้วยนั่นแหละ ทำให้ต้องจัดแจงกลุ่มเรียนรู้ทักษะการแสดงละครเวทีอยู่ค่อนข้างนาน โดยจะจัดกลุ่มละ 15 คน รวมกันทั้งสมาชิกเก่าและใหม่ เพื่อจะได้สอนกันได้เร็วขึ้น

////////////////////

โรส part

“พ่อหล่อละมุน พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง ยิ่งส่องยิ่งเพ้อ เฮ้อ..ใจละลาย ละมุนละม้าย คล้ายพระเอกเกาหลี”

(เครดิตเพลง ติ่งค่ะ ของ New Country)

“ไอ้โรส เป็นไรเนี่ย จู่ ๆ ก็ทำหน้าทำตาพิลึก แถมร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้”

เพื่อนสาวปากแซ่บถาม เมื่อมันได้ยินเสียงร้องเพลงดังมาจากปากสีกลีบกุหลาบของฉัน แถมตอนนี้ฉันยังทำตาหวานเยิ้มยิ่งกว่าน้ำเชื่อม

“12 นาฬิกา ไอ้เดซี่ มองตรงไป 12 นาฬิกา คนนี้แหละ”

ฉันสะกิดบอกเพื่อนสาวที่ยืนทำหน้างงอยู่ข้าง ๆ ให้มองไปข้างหน้า ต้นเหตุของเพลงที่ฉันรัองเมื่อกี้ ผู้ชายตัวสูงน่าจะราว ๆ 185 เซน ผมสีน้ำตาลเข้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลเทา จมูกเป็นสัน หล่อ หล่อมาก หล่อจนฉันอยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ ซะตอนนี้ แต่จำเป็นต้องเก็บอาการไว้ก่อน

“แก เขากำลังเดินทางทางนี้‼”

ฉันพูดพลางเขย่าแขนเพื่อนรักไปมา เหมือนจะเขิน ว่าแต่ฉันจะเขินทำไมก่อน\=^^\=

“ไอ้โรส ฉันเจ็บ แกเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่าห๊ะ”

ยัยเดซี่หันมาแว๊ด ๆ ใส่ฉันเมื่อโดนเขย่าแขนไม่หยุด

“เอ้า คิม ทางนี้ ๆ”

จู่ ๆ ภูผาก็หันไปตะโกนเรียกพ่อรูปหล่อคนนั้นให้เดินมาทางกลุ่มพวกเรา

“ภูผา แกรู้จักผู้ชายคนนั้นเหรอ”

คำถามออกมาจากปากบาง ๆ ของฉันด้วยความไวแสง เมื่อเห็นเพื่อนท่าทางจะรู้จักกับผู้ชายนัยน์ตาสีน้ำตาลเทาคนนั้น

“อ๋อ รุ่นน้องตอนสมัยเรียน ม.ปลายน่ะ ชื่อคิมหันต์ มันสอบติดคณะวิศวะฯ ที่นี่ เลยชวนมันมาดูที่ชมรมเรา”

คำตอบของเพื่อนนักร้องสุดฮอต ทำเอาฉันมีความหวังขึ้นมา สายตาเป็นประกายระยิบระยับส่งไปทางเพื่อนซี้

“เดซี่ คนนี้ ฉันจะจีบคนนี้”

“ห๊ะ แกพึ่งเคยเห็นเองนะ นิสัยเป็นไงก็ไม่รู้ แถมยังเด็กกว่าอีก”

“เออ คนนี้แหละ ฉันเชื่อในเซนส์ของตัวเอง เด็กกว่านั่นแหละดี จะได้เป็นอมตะ”

เพื่อนสาวหน้าหมวยได้แต่กรอกตามองบนเมื่อเห็นความมั่นอกมั่นใจของฉัน ไม่รู้ทำไมทั้งที่ก็เจอคนหน้าตาดีมาก็ตั้งเยอะ แต่กับคนนี้กลับรู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดอยากให้เข้าไปอยู่ใกล้ ๆ หรือมันจะเป็นอาการตกหลุมรักรึเปล่านะ

…………..

กินเด็กแล้วเป็นอมตะ ^\=^”

ตอนที่ 3 จีบ

<ดีครับ น้องโรส เงยหน้าขึ้นอีกนิดนึง ขออารมณ์แบบเหงา ๆ นะครับ>

<นักร้อง ๆ ภูผา เข้าไปยืนประกบด้านหลังนางเอก แล้วร้องเพลงแบบใส่อารมณ์ลงไปให้สุด>

<ดีมาก ๆ นางเอกดึงอารมณ์ออกมาครับ เศร้านะ ไม่มีใครเคียงข้าง ดีครับ ดี >

< Ok คัท! ดีมากทั้ง 2 คน>

จบเสียงสั่งคัท ทุกคนในกองก็พร้อมใจกันปรบมือให้นางเอกสาวสวย กับนักร้องสุดฮอต เสียงชื่นชมการแสดงของทั้งคู่ดังขึ้นไม่ขาดสาย

วันนี้โรสมีถ่าย MV ให้กับเพลงใหม่ของภูผาซึ่งไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอ เพราะเธอคือนักแสดงมากฝีมืออยู่แล้ว ถึงแม้จะเป็นนักแสดงวัยรุ่นแต่เรื่องบทบาทดาราสาวตีแตกกระจุย

“ภูผา รุ่นน้องแกวันก่อนอะ ที่ชื่อ คิม เอ่อ คิม อะไรสักอย่างวันก่อนน่ะ นิสัยเป็นไงเหรอ”

โรสเอ่ยถามเพื่อนชายระหว่างนั่งพักรอถ่ายฉากต่อไป

“อ่อ ไอ้คิมหันต์ ใช่ปะ”

“ใช่ ๆ คิมหันต์ คนนั้นแหละ”

“ว่าแต่แกถามทำไม สนใจเหรอ”

“เออ สนใจ อยากจีบ”

“ห๊ะ อยากจีบ แกพูดจริงเหรอโรส”

“จริงสิ อยากมีแฟนแล้วอะ เป็นโสดนานจนฉันจะเหี่ยวเฉาตายอยู่แล้ว”

บทสนทนาระหว่างโรสกับภูผาระหว่างที่พักกอง ทำเอาเพื่อนชายถึงกับหลุดหัวเราะออกมา

“แกจะหัวเราะทำไม แกไม่เข้าใจหรอก ก็แกมียัยเดซี่อยู่แล้ว”

“ขอโทษ ๆ ถ้าแกอยากรู้ฉันจะบอกให้ละกัน เผื่อจีบทันวาเลนไทน์”

“ไอ้ภูผา นี่ยัยเดซี่บอกแกหมดเลยเหรอเนี่ย”

ดาราสาวร่างบางหันไปทำหน้ายู่ค้อนขวับใส่เพื่อนนักร้องตรงหน้าที่เหมือนจะที่รู้ทุกอย่าง

“ไอ้คิม มันเป็นคนนิ่ง ๆ อะ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ยิ่งเฉพาะกับผู้หญิงยิ่งพูดน้อย ไม่แน่ใจว่าเคยมีแฟนรึเปล่านะ เพราะตอนเราจบ ม.ปลาย แล้วก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน แต่เห็นนิ่ง ๆ แบบนั้น สาว ๆ รุมจีบมันเยอะเหมือนกัน”

ภูผา เริ่มเล่าเรื่องเกี่ยวกับคิมหันต์ให้เพื่อนสาวฟัง หน้าสวย ๆ นั่งฟังอย่างตั้งใจ พร้อมคิดหาวิธีว่าจะทำยังไงถึงจะได้ใกล้ชิดและสนิทกับคิมหันต์มากขึ้น

"ขอไลน์หน่อย"

"ไลน์ใคร?"

"ก็ไลน์คิมหันต์ รุ่นน้องแกไง"

"แกเอาจริงเหรอวะโรส"

"เออดิ ฉันจริงจังนะ เอาไลน์มา"

โรสขอไลน์ของคิมหันต์จากภูผา แต่ดูจากท่าทางที่ใช้แล้ว เหมือนกับว่านางเอกคนสวยจะขู่เพื่อนซะมากกว่า ทำให้เพื่อนชายที่อยู่ตรงหน้าจำเป็นต้องให้ไลน์ของรุ่นน้องไปอย่างปฏิเสธไม่ได้

//////////////////////////////////////

โรส part

ในที่สุดฉันก็ได้ช่องทางการติดต่อรุ่นน้องรูปหล่อคนนั้นมา หลังจากที่พยายามอ้อนวอนมาจากเพื่อน ถึงแม้จะไม่ค่อยเหมือนการอ้อนวอนเท่าไหร่ก็ตามที

หลังจากเสร็จจากการถ่าย MV เพลงใหม่ของภูผา ฉันก็ตรงดิ่งกลับมาที่คอนโด ทำงานตั้งแต่เช้า กว่าจะเสร็จตอนนี้ก็ปาไปเกือบ 4 ทุ่ม ฉันจ้องมองจอโทรศัพท์ที่กดบันทึกเบอร์ของคิมหันต์อยู่สักพัก กำลังครุ่นคิดว่าจะแอดไลน์ไปดีหรือเปล่า แต่ถ้าไม่..ก็จะสานต่อไม่ได้ เอาวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ลองดูก็ไม่เสียหายนี่ ฉันเลยกดแอดไลน์แล้วส่งข้อความทักทาย

/หวัดดี/

ฉันนั่งจ้องหน้าจอสมาร์ทโฟนอย่างใจจดใจจ่อ ยอมรับตามตรงว่าไม่เคยทักหาใครแบบนี้ นอกจากเพื่อนกันเท่านั้น

/ดี ใครครับ/

ตอบแล้ว เขาตอบแล้ว ตอนนี้หัวใจเต้นแรงกว่าเมื่อกี้อีก

/โรสค่ะ เอ่อ เพื่อนของภูผา/

ฉันรีบแนะนำตัว เพราะกลัวว่าพ่อรูปหล่อจะบล็อคฉันไปซะก่อน

/โรส อ่อ ที่เป็นดารารึเปล่า/

/ใช่ค่ะ โรสเอง/

ต้องใช้คำพูดสุภาพสุด ๆ เดี่ยวน้องเขาจะหาว่าฉันไม่มีมารยาท

/เจ้มีธุระอะไรรึเปล่าครับ ทำไมถึงทักผมมา/

เจ้ @-@ เขาเรียกฉันว่า เจ้ ไหนไอ้ภูผาบอกว่าเป็นคนสุภาพไง คนดี ๆ ที่ไหนจู่ ๆ มาเรียกคนอื่นว่าเจ้ ถึงฉันจะแก่กว่าก็เถอะ แต่ก็ปีเดียวเองนะ

/เรียกเราว่าโรสก็ได้ เราเกิดต้นปี อายุไม่ห่างกันหรอก/

สู้เขาโรส คุยกันครั้งแรกต้องสร้างความประทับใจก่อน

/อ่อ Ok ว่าแต่มีธุระอะไรรึเปล่าครับ/

ยังไงดีล่ะ จะบอกว่าฉันอยากจีบงี้เหรอ มันก็ไม่ได้ปะวะ งั้นเอาเรื่องชมรมมาอ้างละกัน

/คือคิมมีชมรมรึยังอะ พอดีเราเห็นคิมน่าจะเหมาะกับชมรมละครเวที เราเลยลองทักมาถามดูอะ/

/มีแล้ว เราอยู่ชมรมบาสน่ะ เราไม่สนใจการแสดงหรอก โทษทีนะ/

/ไม่เป็นไร เราแค่ทักมาถามดูเฉย ๆ/

/อืม แล้วมีอะไรอีกรึเปล่า/

/คือ แล้ววันหลังเราทักมาคุยด้วยได้รึเปล่า/

ประโยคสุดท้ายนี่ คือกลั้นใจพิมพ์เลยนะ อายก็อาย ที่ต้องเป็นฝ่ายรุกแบบนี้ แต่ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้กินน่ะสิ

/ได้สิ ถ้าเราว่าง เราก็ตอบ/

เยส! เขาตอบตกลงแล้ว ขั้นแรกผ่าน

/งั้นฝันดีนะคิม/

/อืม ฝันดี/

หลังจากจบการสนทนา ฉันก็มานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว เขาจะชอบฉันบ้างรึเปล่านะ ต้องชอบสิ ถึงไม่ชอบ ฉันก็จะทำให้ชอบจนได้ โรสซะอย่าง เรื่องโปรยเสน่ห์แค่นี้จิ๊บ ๆ