ฉันหลงรักนายจิ้งจอก
ตอนที่1
ช่วยบอกหน่อยได้ไหมคะว่าตอนนี้อาการของคุณดีขึ้นหรือยังคะ
หยวนเฉิน(พอ.)
ตอนนี้อาการของผมดีขึ้นมากแล้วครับ//เดินหนี
ลู่ลู่(นอ.)
หิวจัง....มีไรกินบ้างนะ//เปิดตู้เย็น
เหมย(เพื่อนนอ.)
ลู่ลู่ฉันมาแล้วมีของกินเพียบเลย//เปิดประตู
ลู่ลู่(นอ.)
ว้าว น่ากินจังมีไรกินบ้าง
เหมย(เพื่อนนอ.)
นี่ไงเกี๊ยวที่เธอชอบฉันซื้อมาตั้ง2ห่อเลยนะ เธอกินให้พุงแตกไปเลย
เหมย(เพื่อนนอ.)
เป็นยังไงบ้างหายป่วยหรือยัง//จับหน้าผาก
ลู่ลู่(นอ.)
ดีขึ้นแล้วละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็ไปทำงานได้แล้ว
หยวนเฉิน(พอ.)
เห้อ//ถอนหายใจ
เยว่ปิง(นางร้าย)
เลิกงานแล้วหรอคะที่รัก//ยิ้มเจ้าเล่ห์
หยวนเฉิน(พอ.)
คุณเข้ามาได้ยังไง
เยว่ปิง(นางร้าย)
หึ อย่าลืมสิว่าที่นี่ก็เคยเป็นที่ของฉันนะ
หยวนเฉิน(พอ.)
//ขมวดคิ้ว เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่100ปีที่แล้วแล้วนะ
เยว่ปิง(นางร้าย)
คุณก็รู้ว่าถ้าเรื่องของคุณถูกพูดออกไปมันจะเกิดอะไรขึ้น หึ//ยิ้มมุมปาก
เยว่ปิง(นางร้าย)
คุณคิดว่าถ้าคนรอบตัวของคุณรู้ว่าคุณคือปีศาจจิ้งจอกที่แปลงกายมา คุณไม่คิดหรอว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
หยวนเฉิน(พอ.)
ฉันไม่อยากพูดมาก ไปได้แล้ว
เยว่ปิง(นางร้าย)
งั้นค่อยเจอกันนะที่รัก หึหึ//ออกห้อง
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันไปทำงานก่อนนะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
ได้ ตั้งใจทำงานนะ
มาแล้ว นี่ลู่ลู่เธอได้เห็นข่าวหรือยัง
ก็ข่าวที่คุณหยวนเฉินเค้าไม่สบายนะสิ
ลู่ลู่(นอ.)
จริงหรอ ไม่นะเค้าดีขึ้นหรือยัง
แกก็ชอบเค้ามานานแกไม่ลองจีบเค้าดูหรอ
ลู่ลู่(นอ.)
แกจะบ้าหรอ เค้าเป็นนักแสดงชื่อดังเชียวนะ ฉันไม่มีโอกาสหรอก
หยวนเฉิน(พอ.)
//เล่นมือถือ
ลู่ลู่(นอ.)
เห้อ วันนี้ทำงานเหนื่อยจัง//โทรหาเพื่อน
ลู่ลู่(นอ.)
วันนี้ไปกินข้าวข้างนอกกัน
เหมย(เพื่อนนอ.)
ได้ แต่เดี๋ยวนะทำไมวันนี้ถึงกินข้าวนอกล่ะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
มีอะไรรึป่าว
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันเหนื่อยเลยอยากจะกินของอร่อยๆน่ะ
ลู่ลู่(นอ.)
เจอกันร้านเดิมนะ
ตอนที่2
เยว่ปิง(นางร้าย)
เอ๊ เธอกินเบียร์ด้วยแปลกจัง
เยว่ปิง(นางร้าย)
ปกติไม่กินนิสาวน้อย
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันอยากลืมทุกอย่างที่ฉันเจอมา
ลู่ลู่(นอ.)
เธอรู้ไหมวันนี้ฉันโดนผู้จัดการดุอีกแล้ว แล้วเธอรู้ไหมว่าฉันเกือบจะโดนไล่ออกด้วย//ร้องไห้
เหมย(เพื่อนนอ.)
ไม่เป็นๆอย่าร้อง//ปลอบ
เยว่ปิง(นางร้าย)
//เขวี้ยงสมุด
เยว่ปิง(นางร้าย)
นี่เธอทำงานอะไร
ลู่ลู่(นอ.)
เอ่อ....คือ...ฉัน
เยว่ปิง(นางร้าย)
ขืนเธอยังทำงานแบบนี้อีกฉันจะไล่เธอออก
เยว่ปิง(นางร้าย)
ออกไป//ตะคอก
เหมย(เพื่อนนอ.)
โถ่เอ้ย เด็กน้อยโดนแค่นี้มันไม่มากไปหรอกถ้าหากเธอยังไม่ตั้งใจทำงานน่ะ
ลู่ลู่(นอ.)
เธอรู้ไหมเวลา หัวหน้าฉันเวลาเธอโกรธนะ เธอน่ากลัวมากเลยตาเธอแดงเหมือนปีศาจเลย
เหมย(เพื่อนนอ.)
เธอน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ
ลู่ลู่(นอ.)
อืม//จะร้องไห้
ลู่ลู่(นอ.)
อืม ฉันไม่ไหวแล้ว
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันจะกลับแล้วนะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
เดี๋ยวฉันไปส่ง
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันไปเอง//สะอึก
ลู่ลู่(นอ.)
//เดิน ฉันผิดอะไรทำไมต้องโดนดุด้วย
ลู่ลู่(นอ.)
ที่เดินยังไงกันไม่เห็นคนรึไงชนมาได้//สะอึก
หยวนเฉิน(พอ.)
//มอง ที่คุณเมาใช่ไหม
ลู่ลู่(นอ.)
อ้ะ นี่จะหนีหรอ//ดึงแขน
ลู่ลู่(นอ.)
นี่คุณ.....น่าคุ้นๆ//มอง
หยวนเฉิน(พอ.)
//สะบัดแขน เดินหนี
ลู่ลู่(นอ.)
เดี๋ยว//วิ่งตาม
หยวนเฉิน(พอ.)
หา//หันมารับ
หยวนเฉิน(พอ.)
เธอได้รับน้ำลายเเล้ว//พูดในใจ
หยวนเฉิน(พอ.)
ไม่ได้การล่ะถ้าเธอได้รับร้ำลายเธออาจกลายเป็นปีศาจได้
ลู่ลู่(นอ.)
อ้ะ ที่นี่ที่ไหนเนี้ย//งัวเงีย
หยวนเฉิน(พอ.)
ตื่นแล้วหรอ//ยืนมอง
ลู่ลู่(นอ.)
อ้ะ คุณเป็นใคร
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันมานอนที่นี่ได้ยังไง หรือว่าเมื่อคืนคุณ
ลู่ลู่(นอ.)
คุณมันคนชั่ว คิดว่าเป็นคนดังแล้วจะทำอะไรก็ได้หรือไง
ลู่ลู่(นอ.)
ถึงฉันจะชอบคุณแต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้นะ
หยวนเฉิน(พอ.)
ผมไม่ได้ทำอะไรคุณ
ลู่ลู่(นอ.)
แล้วๆฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง
หยวนเฉิน(พอ.)
นี่เมื่อคืนคุณไม่รู้ตัวหรอ
หยวนเฉิน(พอ.)
//เล่าเรื่อง
ลู่ลู่(นอ.)
นี่คุณจะบ้าหรอ ปีศาจเนี้ยนะ
หยวนเฉิน(พอ.)
แล้วถ้าจริงล่ะ
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันว่าคุณ.....
เหมย(เพื่อนนอ.)
นี่ลู่ลู่เมื่อคืนเธอ
เหมย(เพื่อนนอ.)
เธออยู่ไหน
หยวนเฉิน(พอ.)
ผมไม่ทำอะไรหรอก
ลู่ลู่(นอ.)
แล้วคุณปล่อยฉันไปไม่ได้หรอ
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันอยากกลับบ้าน
หยวนเฉิน(พอ.)
ลูกแก้วที่ผมสะสมมาเป็นพันปีมันอยู่ในท้องคุณ
ลู่ลู่(นอ.)
คุณผ่าท้องฉันไหมอ่ะ
ตอนที่3
หยวนเฉิน(พอ.)
คุณต้องอยู่ในการดูแลของผม
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยรึไง
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันจะกลับบ้านไม่ได้หรอ
ลู่ลู่(นอ.)
//จะร้องไห้ ฉันจะต้องคิดถึงเพื่อนและพ่อแม่แน่เลย
หยวนเฉิน(พอ.)
ผมจะมีเวลาให้คุณกลับบ้าน
เหมย(เพื่อนนอ.)
เธอหายไปไหนมา
เหมย(เพื่อนนอ.)
ฉันตามเธอแถบแย่
ลู่ลู่(นอ.)
ไว้ฉันค่อยเล่านะ
ลู่ลู่(นอ.)
แต่ตอนนี้ฉันปลอดภัยดี
เหมย(เพื่อนนอ.)
งั้นพรุ่งนี้เรานัดเจอกันนะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
เธอนี่สายตลอดเลย
เหมย(เพื่อนนอ.)
แล้วใครมาด้วยหรอ
เหมย(เพื่อนนอ.)
หยวนเฉิน คนที่เธอชอบใช่ไหม
หยวนเฉิน(พอ.)
//เดินเข้ามา
ลู่ลู่(นอ.)
เอ่อ คุณนั่งตรงนี้ได้ไหม
หยวนเฉิน(พอ.)
ผมนั่งตรงนู้นดีกว่า
หยวนเฉิน(พอ.)
พวกคุณจะได้คุยกันด้วย
เหมย(เพื่อนนอ.)
ไหนเรื่องยังไงเล่าสิ
เหมย(เพื่อนนอ.)
แม่เจ้า จริงหรอ
ลู่ลู่(นอ.)
เธอรู้แล้วเหยียให้มิดเลยนะ
ลู่ลู่(นอ.)
ห้ามให้ใครรู้นะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
เพราะแบบนี้ใช่ไหมเธอเลยได้ไปอยู่บ้านเค้าน่ะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
ฉันว่าดีเลยนะ เธอชอบเค้าแถมยังได้อยู่บ้านเดียวกับเค้าอีกอะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
ฉันล่ะเขินแทน
ลู่ลู่(นอ.)
นี้พูดเบาๆสิเดี๋ยวเค้าก็ได้ยินหรอก
เหมย(เพื่อนนอ.)
แหม จะเป็นอะไรไป
ลู่ลู่(นอ.)
เราก็คุยกันนานแล้วงั้นฉันกลับละนะ
เหมย(เพื่อนนอ.)
อืม ไว้เจอกัน
ลู่ลู่(นอ.)
เอ่อ คือคุณไม่กินข้าวหรอ
ลู่ลู่(นอ.)
ไส้จะขาดอยู่แล้วเนี้ย
หยวนเฉิน(พอ.)
คุณจะกินอะไร
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันกินโจ๊กก็ได้
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันเอานั่นนู่นนี้
ลู่ลู่(นอ.)
หมดสิฉันนินักกินเลยก็ว่าได้//ยิ้ม
ลู่ลู่(นอ.)
ใครมาหรอ//ข้าวเต็มปาก
เยว่ปิง(นางร้าย)
//ยิ้ม ทำไมเปิดประตูช้าจังนะ
เยว่ปิง(นางร้าย)
//เดินเข้าบ้าน
เยว่ปิง(นางร้าย)
ฉันก็เบื่อเป็นนะถึงแม่จะอยู่มาเป็นพันๆปีก็เถอะ
หยวนเฉิน(พอ.)
เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง
เยว่ปิง(นางร้าย)
//เดินไปหานอ.
เยว่ปิง(นางร้าย)
ฉันเป็นเพื่อนของเค้า
เยว่ปิง(นางร้าย)
แล้วเธอล่ะ
ลู่ลู่(นอ.)
ฉันเป็นคนรู้จักค่ะ
เยว่ปิง(นางร้าย)
หึ//มองบน
เยว่ปิง(นางร้าย)
นี่คุณเปลี่ยนมาชอบผู้หญิงแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย
เยว่ปิง(นางร้าย)
ดูเธอกินสิ
เยว่ปิง(นางร้าย)
สกปรกสิ้นดี
หยวนเฉิน(พอ.)
ออกไปได้แล้ว
เยว่ปิง(นางร้าย)
อย่ารีบสิ
ลู่ลู่(นอ.)
ที่ทำให้คุณกับเพื่อนทะเลาะกัน//ซึม
หยวนเฉิน(พอ.)
ไม่เป็นไรหรอก
ลู่ลู่(นอ.)
//เช็ดผม คุณยังไม่นอนอีกหรอ
หยวนเฉิน(พอ.)
ผมจะอ่านหนังสือน่ะ
ลู่ลู่(นอ.)
คุณอ่านเรื่องอะไร
หยวนเฉิน(พอ.)
ก็เรื่องปกติธรรมดาทั่วไปน่ะ
ลู่ลู่(นอ.)
งั้นฉันนอนก่อนนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
