รักของนาย ฉันขอน้า
ตอนที่ 1 อดีตที่ไม่ลืม
มีครอบครัวเล็กๆ ได้อยู่สงบ
อยู่มาวันหนึ่ง
คิมะ(ตอนเด็ก)
คุณแม่ครับ ผมกลับมาแล้ว // เปิดประตูเข้ามาด้วยลอยยิ้มแย้ม
เด็กคนนั้นต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น กับคุณแม่ของเขาเอง นอนอาบไปด้วยเลือดเต็มพื้น
คิมะ(ตอนเด็ก)
แม่คร้าบ! // วิ่งเข้าไปกอดคุณแม่ด้วยความสิ้นหวัง
แม่นายเอก
แค่..กๆ คิลูกแม่ แม่ขอโทษนะ ที่อยู่ดูแลต่อไปไม่ได้
คุณแม่ของคิมะได้เสียไป คิมะจะร้องอยู่ตรงจุดนั้น
คิมะย้ายไปกับคุณยายที่เริ่มมีอายุมากแล้ว
แย้ม (ยายนอ.)
มาจ๊ะ คิหลาน ย้ายจะดูหนูเองนะ // ปลอบใจคิ
คิมะ(ตอนเด็ก)
คุณยายครับ อ่าาๆ //ร้องหนัก ก็จะกอดคุณยาย
คิมะ(นายเอก)
//สะดุ้งตื่นแบบเหนื่อยแตก
แย้ม (ยายนอ.)
คิตื่นหรือยังลูก
คิมะ(นายเอก)
ตื่นแล้วครับคุณยาย ขอเวลาผมอาบน้ำแต่งตัวหน่อยนะครับ // ตะโกนไป
แย้ม (ยายนอ.)
โอเคจร้าหลาน
คิมะเริ่มจัดตัวเองเสร็จ ก็จะลงไปหาคุณยาย
คิมะ(นายเอก)
เสร็จครับ วันนี้มีอะไรทานบ้าง
แย้ม (ยายนอ.)
มีสิ คิยายทำไว้นิดหน่อย
คิมะ(นายเอก)
ของอร่อยทั้งนั้นเลยครับคุณยาย✨
คิมะได้กินอาหารเสร็จสับ ก็จะลาคุณยายไปรร.
คิมะ(นายเอก)
ทอม เรามาแล้วโทษๆๆๆ
ทอม (เพื่อนนอ.)
นายมาช้าทุกทีเลยนะตั้งแต่เด็กแล้ว
คิมะ(นายเอก)
อย่าบู้บี้กันสิ //มองแรง
ทอม (เพื่อนนอ.)
ฮ่าๆๆ เข้ารร.กันเถอะ
คิมะกัขทอมได้เข้ารร.พร้อมกัน
ครู
อ่าๆ นักเรียนเริ่มเรียนกัน
คิมะ(นายเอก)
เกือบเรียนไม่รู้เรียน งื้อๆๆ
ทอม (เพื่อนนอ.)
ดีนะ จดทัน เอาให้นายจดได้อ่ะ
V.2
เจ็บมั้ยแก ขอโทษเพื่อนฉันเลย พวกต่ำๆ
ทอม (เพื่อนนอ.)
พวกแกนั้นสิ เดินมาไม่ดู ตามีเองแต่ไม่ดูคนอื่น
ทอม (เพื่อนนอ.)
ทำไมมั้ย อีกหมา เก็บปากเลยนะ
คิมะ(นายเอก)
พอเถอะทอม พวกนี้ก็ประสาทเอง
คิมะได้ลากทอมออกมาจากพวกชะมีหมาข้างถังขยะ
แอด
อ่านนี้ก็ อดใจแปป พก. ก็มาล่ะ
ตอนที่ 2 ใครกัน
คิมะ(นายเอก)
เห้อ ดีนะลากนายออกมาทั้งอ่ะ //มองไอทอม
ทอม (เพื่อนนอ.)
ว่าจะตบสักหน่อย หึ
ทอม (เพื่อนนอ.)
เอ่อ เย็นนี้ไปเดินสวนสาธารณะมั้ย ?
คิมะ(นายเอก)
เหนื่อยเป็นบ้าเลยว่ะ
ทอม (เพื่อนนอ.)
นั้นดิ เห้อ
ทอม (เพื่อนนอ.)
สวยเนอะ ไม่ได้มาเล่นสักนานเลย
คิมะ(นายเอก)
ช่าย คิดถึงตอนเด็กเลย
ทอม (เพื่อนนอ.)
//มองนาฬิกา!!
ทอม (เพื่อนนอ.)
เราต้องกลับบ้านแล้วว่ะ
คิมะ(นายเอก)
เร็วจัง อือๆกลับดีๆล่ะ เรากลับคนเดี๋ยวได้
ทอม (เพื่อนนอ.)
บายๆ เดินกลับดีๆล่ะ
คิมะ(นายเอก)
หื้มม? คุณยายแน่เลย
แย้ม (ยายนอ.)
( คิลูกกลับตอนไหน ยายทำกับข้าวไว้ให้แล้ว )
คิมะ(นายเอก)
( ครับคุณยาย อีกสักพักครับ ขอสัก1ทุ่มน้า )
แย้ม (ยายนอ.)
( โอเคจร้าหลาน กลับบ้านดีนะ )
คิมะ(นายเอก)
( ประประตูบ้านอะไรให้เรียบร้อยนะครับคุณยาย ผมเป็นห่วง )
คิมะ(นายเอก)
เดินเล่นดีกว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วสิ
คิมะได้เล่นไปตามถนนทางกลับบ้านของตน เดินๆไปได้สักพักเห็นร่างเหงาดำ ความรู้สึกตอนั้นกล้าๆกลัวๆอีกฝ่าย
คิมะ(นายเอก)
เอาเถอะดีกว่านะ //เดินเข้าไปมองเควินที่มีแผลเยอะ !!!
คิมะ(นายเอก)
คุณครับ เป็นอะไรหรือป่าว //วิ่งเข้าไปหาเควิน
เควินที่นอนไม่รู้สึกใดๆ คิมะเลยคิดจะพาพระเอกกลับตนก่อน เพราะไม่เห็นว่าแผลใหญ่มาก
เควิน(ร่างมนุษย์)
//สลบไม่รู้เรื่อง
คิมะ(นายเอก)
เห้อ ~ //พระยุงอีกคนกลับ
คิมะ(นายเอก)
หนักมาเลย //พาเข้าห้องตน ก็จะเปิดประตูไป
คิมะ(นายเอก)
//ออกมาหยิบอุปกรณ์แพทย์
ขนานเดี่ยวกันนั้น คุณยายออกมาจากห้องนอนตน เพื่อมาดูคิมะกลับมายัง
แย้ม (ยายนอ.)
คิมะหรอลูก หาอะไรหรอก
คิมะ(นายเอก)
ใช่ครับคุณยาย อ่ะเจอล่ะครับ
แย้ม (ยายนอ.)
เอาไปทำอะไรล่ะนั้น
คิมะ(นายเอก)
เอิ่ม~ คุณอย่าว่าผมนะครับ ผมพาคนแปลกหน้าเข้ามา เห็นแผลเยอะนะครับ ผมสงสารเขา
แย้ม (ยายนอ.)
//ตกใจนิดๆ ก็จะเข้าใจหลานตน
แย้ม (ยายนอ.)
เห้อ ยายหวังแค่ว่า เขาไม่ใช่ฆาตกรอะไรหรือใดๆแบบนั้นนะ ยายไปล่ะ เป็นห่วงนะ
คุณยายคิมะเตือนด้วยความเป็นห่วง ก็แกจะเดินเข้าห้องไป
คิมะ(นายเอก)
อ๊ะ ลืมเลย //เดินไปหาเควิน ก็ว่ากล่องยาทำแผลข้างๆ
คิมะถอดเสื้อเควิน ก็จะหน้าแดงนิดๆ
คิมะ(นายเอก)
อะไรของเราเนี้ย ไม่ๆ //หยิบอุปกรณ์ทำแผลขึ้น
เควิน(ร่างมนุษย์)
เจ้าเป็นใคร จะทำอะไรข้า //จับข้อมือคิมจะแน่น
คิมะ(นายเอก)
อ๊ะ.. ผ..ม เ จ็บนะครับ // เผลอน้ำยาทาแผลตก
เควิน(ร่างมนุษย์)
อ๋อ ข้ าข..ขอโทษ //ปล่อยมือคิมะ💧
คิมะ(นายเอก)
ผมแค่จะทำแผลให้เฉยๆครับ อย่ากลัวเลยนะ //มองเควินด้วยความอ่อนโยน
เควิน(ร่างมนุษย์)
... ฮือ //เงียบด้วยรู้สึกผิดนิดๆ ที่ทำคิมะเจ็บ
คิมะได้ทำแผลให้กับเควินสักพัก เงียบแบบไร้บรรยากาศมากๆ
คิมะ(นายเอก)
อือ~ คุณชื่ออะไรหรอครับ //มองเควินถามอีกคนกล้ากลัว
เควิน(ร่างมนุษย์)
ข้าชื่อเควิน เจ้าล่ะ
คิมะ(นายเอก)
คิมะ หรือคิก็ได้ครับ คุณเควิน✨
เควิน(ร่างมนุษย์)
//เสียงท้องร้องนิดๆ
คิมะ(นายเอก)
...ฮ่าๆ เดี๋ยวผมก็ทำให้เสร็จล่ะครับ อีกสักจะพาไปกินข้าวกัน
คิมะ(นายเอก)
เสร็จล่ะครับ ไปกินข้าวกัน //ชวนเควินให้ออกมากินข้าว
เควิน(ร่างมนุษย์)
แต่ มือเจ้าคิมะ..
คิมะ(นายเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณเควิน
เควิน(ร่างมนุษย์)
ไม่ได้ทำ ข้าทำเจ้าเจ็บนะคิมะ
คิมะ(นายเอก)
ชั่งเถอะครับ //พาอีกคนมากินข้าว
เควิน(ร่างมนุษย์)
... //นั่งลง ก็จะมองอาหาร
คิมะ(นายเอก)
เป็นไรไปครับคุณเควิน
คิมะ(นายเอก)
อาหารพวกคุณยายผมทำเองครับ
เควิน(ร่างมนุษย์)
ฮือ //ตักกิน
เควิน(ร่างมนุษย์)
!!! //มอง
คิมะ(นายเอก)
หื้มอร่อยสินะครับ ไม่ต้องเกรงครับ
คิมะ(นายเอก)
//ยิ้มบ้าง ก็จะตักข้าวกิน
ทั้งได้กินข้างพร้อมกัน จนเสร็จ
เควิน(ร่างมนุษย์)
... อาหารพวกนี้ อร่อยดีนะ //เริ่มพูดด้วยความใจเย็นลง
คิมะ(นายเอก)
ครับ คุณยายของแกทำอร่อยมากๆเลยล่ะครับ แต่ผมก็แอบกลัวว่า ผมไม่มีคุณอยากแล้ว ก็ต้องอยู่คนเดี๋ยว //ยิ้มแห้ง ก็จะลุกไปเก็บจาน
เควิน(ร่างมนุษย์)
ข้าช่วยด้วยได้มั้ย //มองอีกคน
คิมะ(นายเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับ ทำคนเดี๋ยวได้ คุณเควินไปนอนเถอะครับ ที่ห้องผม
เควินได้เข้าห้องคิมะไปนอน
คิมะ(นายเอก)
เสร็จสักที่ ไปอาบน้ำดีกว่า
เควิน(ร่างมนุษย์)
ไม่มีอะไรทำเลย ไปดูเจ้าคิมะหน่อยดีกว่า
เควิน(ร่างมนุษย์)
//เดินมาดูที่ห้อง !!!
คิมะ(นายเอก)
//ถอดเสื้อผ้าก็จะอาบน้ำ
เควิน(ร่างมนุษย์)
//🐉เริ่มแข็ง ในใจ( ร่างเล็กมาก ได้กลิ่นหมอคุ้นเคย มันหายไปหาเลยคนรักเก่า รีบไปก่อนดีว่า )
ขนานเดี่ยวคิมะได้จัดตัวอะไรรีบร้อยเสร็จ ก็จะเดินเข้ามาดูอีกคนที่ยังไม่หลับที่
คิมะ(นายเอก)
ทำไมคุณเควินไม่หลับล่ะ
คิมะ(นายเอก)
//มองด้วยความสงสัย
เควิน(ร่างมนุษย์)
ไม่ง่วงนะ อ๋อ เตียงเจ้าก็มานอนร่วมกันสิ
คิมะ(นายเอก)
!!! ไม่ล่ะครับ //ตอบอีกคนด้วยความเลิกลักทันที่ -////
เควิน(ร่างมนุษย์)
//ลุกไปจับอีกมานอนด้วยกัน
คิมะ(นายเอก)
ค..คุณ เควิน!! เห้อ~ ยอมก็ได้ครับ //นอนข้างอีกคน แต่ไม่ชินมาก
แอด
ต/ยล่ะ555 ตอนแรกจะบทเดี่ยว แต่ด้วยความรู้งั้น
ตอนที่ 3 ความสุขวันใหม่
คิมะ(นายเอก)
//ลุกไปทำอาหาร
คิมะได้ทำอาหารเช้าให้กับคุณยายและคุณเควิน
แย้ม (ยายนอ.)
อ้าวลูก ตื่นเร็วจังเลย คนนั้นเป็นงั้นบ้างจ้า
คิมะ(นายเอก)
เขาก็โอเคนะครับคุณยาย
คิมะ(นายเอก)
นี้ครับอาหารเช้า เดี๋ยวผมไปปลุกเขาก็น้า
คิมะได้เข้าห้องนอนไปปลุกคุณเควิน
คิมะ(นายเอก)
นี่คุณครับ ตื่นมากินข้าวได้ล่ะ
เควิน(ร่างมนุษย์)
หื้มม~ //ตื่น
เควิน(ร่างมนุษย์)
โอเค //งัวเงีย
คิมะ(นายเอก)
งั้นผมไปนั่งรอที่โต๊ะนะครับ //เดินออกจากหน้าไป
เควิน(ร่างมนุษย์)
~ //ยิ้มบ้าง ในใจ ( นี่สิ ภรรยาที่ดี )
เควิน(ร่างมนุษย์)
//เดินออกมา
แย้ม (ยายนอ.)
มากินข้าวเร็วพ่อหนุ่ม หลานชายยายทำอาหารไว้เยอะเลยล่ะ // มองอีกคนก็จะชวนมากินด้วยกัน
เควิน(ร่างมนุษย์)
ครับ //เดินไปนั่งที่โต๊ะข้างๆคิมะ
คิมะ(นายเอก)
เชิญเลยครับ ไม่ต้องเกรงไป //ยิ้มร่า✨
เควิน(ร่างมนุษย์)
//ชิมฝีมืออาหาร ✨
เควิน(ร่างมนุษย์)
อร่อยจริงๆ
แย้ม (ยายนอ.)
ฮ่าๆ กินกันเถอะ
คิมะกับคุณยาย และเควินได้กินอาหารกันจนเสร็จ
ท่านพ่อ (ทางพก.)
หวังว่ามันคงคิดได้แหละ
ทาส (ทางพ่อพอ )
ครับเจ้านาย
ท่านพ่อ (ทางพก.)
ฝากด้วยล่ะ
แอด
หวังวันจะชอบนะครับ รออีกแปป เดี๋ยวเตียงก็มา👁️👄👁️
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
