เจ้าชายโอเมก้า
วัยเด็ก
โคลด์(นายเอก)
สวัสดีผู้อ่านทุกคน
โคลด์(นายเอก)
ผมโคลด์ เจ้าชายอาณาจักรคูมาเรีย
โคลด์(นายเอก)
แต่ก่อนที่ผมจะมาจุดนี้ได้ไม่ง่ายเลยนะครับ
โคลด์(นายเอก)
ถ้าสนใจเรื่องของผมเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
โคลด์(นายเอก)
มันเริ่มตั้งแต่สมัยเด็ก...
ช่วงเวลาก่อนขึ้นครองราชย์ของพ่อนนายเอก
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
โคลด์อย่าวิ่งสิองค์รัชทายาทเขาไม่วิ่งกัน
โคลด์(ตอนเด็ก)
แน่จริงก็จับให้ทันสิ(วิ่ง)
ฮันนา(น้องนายเอก)
พี่จ๋ารอหนูด้วย(วิ่งไล่จับกัน)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
เดี๋ยวก็ล้มอีกหรอก(อ่านหนังสือ)
โคลด์(ตอนเด็ก)
ไม่สนพี่นะอย่ามาสั่งผมนะ ผมเป็นถึงทายาทคนต่อไปเชียวนะ
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ก็ให้มันรอดจนถึงตอนนั้นเถอะ
โคลด์(ตอนเด็ก)
(วิ่งไปชนขาใครบ้างคน)
โคลด์(ตอนเด็ก)
โอ้ย...เจ็บ(ล้ม)
ปาสคาล(พ่อนายเอก)
นี้เหรอทายาทไม่มีคุณสมบัติเลยสักนิดลุกขึ้นแล้วอย่าร้องไห้(พูดจบก่อนจะเดินจากไป)
โคลด์(ตอนเด็ก)
ฮึก...(ลุกขึ้นทั้งที่เจ็บขา)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
โคลด์เจ็บตรงไหนหรือเปล่า(วิ่งมาดู)
ปาสคาล(พ่อนายเอก)
คุณเองก็เหมือนกันหัดสอนลูกให้ดีซะบ้างผมไม่อยากขายหน้าเพราะมีลูกไม่ได้เรื่อง(หยุดพูดก่อนจะเดินจากไป)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
...(ช่วยปัดเศษดินให้โคลด์)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
...(มองด้วยสายตาที่เย็นชา)
ฮันนา(น้องนายเอก)
คุณพ่อโกรธพวกเราอีกแล้ว...(นํ้าตาคลอเบา)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
คุณพ่อเขาก็แบบนี้แหละอย่าถือสาเลยพ่อเขาเป็นห่วงลูกนะโคลด์แต่พ่อเขาเป็นคนปากแข็งเฉยๆ
โคลด์(ตอนเด็ก)
//คำนี้อีกแล้ว เป็นห่วงๆ แต่สุดท้ายก็สนใจแค่อำนาจอยู่ดี
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ตั้งแต่เกิดมาพ่อมองผมแค่ผู้สืบทอดเท่านั้น
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
แม่ว่าเราเข้าบ้านกันเถอะท่าทางเหมือนฝนจะตกเลย
ฮันนา(น้องนายเอก)
หนูยังอยากเล่นข้างนอกต่อนะคะท่านแม่(เขาไปกอดขา)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
ค่อยเข้าไปเล่นข้างใน
ฮันนา(น้องนายเอก)
แต่คุณพ่อไม่ให้วิ่งเล่นในคฤหาสน์
โซเฟีย(พี่นายเอก)
นั้นก็เพราะมันไม่งามสำหรับกุลสตรียังไงล่ะ(เก็บหนังสือก่อนจะเดินมายืนข้างๆ)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
จริงอย่างพี่เขาว่า
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
งั้นเดี๋ยวแม่ให้แม่ครัวทำมาการองให้
ฮันนา(น้องนายเอก)
เย้ มาการอง(วิ่งเข้าคฤหาสน์)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
...(เดินตามฮันนา)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
มาเถอะโรคลด์(เดินจูงมือโคลด์)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ยิ้มทั้งที่แววตาข่มขื่น ชังเป็นผู้หญิงที่อดทนเสียจริง
ฮันนา(น้องนายเอก)
อืม~ มาการองอร่อยจัง(พูดทั้งที่กิน)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ฮันนากินให้มันดีๆหน่อยดูสิเลอะหมดแล้ว
ฮันนา(น้องนายเอก)
(ทำหูทวนลม)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
กินแบบนั้นเดี๋ยวก็สำลักตายหรอก
ฮันนา(น้องนายเอก)
อยากกินก็บอกมา
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ใครอยากกินกับคนสกปรกแบบเธอมิทราบ
ฮันนา(น้องนายเอก)
หุๆ ให้มันจริงเถอะหนูรู้พี่ก็อยากกินเดี๋ยวแบ่งให้ชิ้นหนึ่ง (ยื่นมาการองให้)
ฮันนา(น้องนายเอก)
ง่า เหลือชิ้นสุดท้ายแล้วนะไม่กินหนูกินนะ
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ชิ (รับมากิน)
ฮันนา(น้องนายเอก)
นั้นไงอยากกินก็บอกแต่ทีแรกก็จบ
ฮันนา(น้องนายเอก)
ซึนจังเลยนะ
โซเฟีย(พี่นายเอก)
หุบปากซะ ฉันกินไม่อร่อยเลย
โคลด์(ตอนเด็ก)
กุลสตรีเขาไม่พูดคำนั้นกันนะ
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ก็แค่กับพวกเธอ
โคลด์(ตอนเด็ก)
สงสัยจริงๆพี่ไปเอานิสัยปากไม่ตรงกับใจมาจากที่ไหน
โซเฟีย(พี่นายเอก)
พอเลยพวกเธอสอง
โรแรนด้า(แม่นม)
คุณชายโคลด์ค่ะองค์จักรพรรดิให้เข้าพบเพคะ
โคลด์(ตอนเด็ก)
อืมเค(ลงจากเก้าอี้+เดินตามแม่นม)
แอด
นอกเรื่อง ช่วงเวลานี้คนที่ครองราชย์คือปู่ของโคลด์
หน้าห้องทำงานขององค์จักรพรรดิ
โรแรนด้า(แม่นม)
(โค้ง+เดินจากไป)
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เคราะประตู)
แอด
สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกคนก็จบกันไปสำหรับตอนแรกนะคะ
แอด
ภาษาที่ใช้สำหรับราชวงศ์อาจไม่ค่อยถูกต้องดังนั้นแอดต้องขออภัยแต่แอดจะพยายามใช้ภาษาให้ถูกนะคะ
แอด
แล้วก็ใครมีความคิดเห็นยังไงหรือต้องการจะให้แอดปรับแก้ตรงไหนสามารถคอมเม้นได้นะคะแต่ขอแบบมีมารยาท
รัชทายาทใจแตก
หน้าห้องทำงานองค์จักรพรรดิองค์ปัจจุบัน
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เดินมายืนหน้าประตูด้วยความประหม่า)
อัศวิน
(เปิดประตูให้โคลด์)
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เดินเข้าไปในห้อง+มองบุคคลตรงหน้ากำลังดูเอกสาร)
องค์จักรพรรดิ
(วางเอกสารลง)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//อึดอัดจัง
องค์จักรพรรดิ
เอาล่ะโคลด์มาเข้าเรื่องกันเถอะ
องค์จักรพรรดิ
เดือนหน้าหลานต้องเข้าพิธีเฉลยเพศระหว่างนี้ก็ทำตัวให้สมกับอนาคตองค์รัชทายาทไม่ใช่แบบพ่อแกทำตัวเมาเหล้าเกี้ยวนารีไปวันๆถ้าไม่ติดว่าฉันมีลูกคนเดียวนะ(กุมขมับ)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ผมไม่มีทางเหมือนพ่อที่ไร้ความสามารถอยู่แล้ว
องค์จักรพรรดิ
เอาล่ะปู่ก็มีเรื่องแค่นี้แหละไปได้แล้ว
โคลด์(ตอนเด็ก)
(โค้งหัว+เดินออกห้องไป)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//น่าเบื่อชิบชีวิตมีแต่เรียนไม่เคยมีอิสระสักครั้งไหนจะไอบังลังก์นั้นอีกเหมือนอยากได้นัก...เห้อถ้าหาคนมาแทนได้ก็ดีจะได้สละบัลลังก์ไปหาเที่ยวสนุกๆ
โคลด์(ตอนเด็ก)
//สงสัยพ่อคงเบื่อชีวิตวังมั้งถึงออกไป...
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ชังเขาเถอะตั้งแต่เกิดมาก็เจอหน้ากันไม่ถึง3ครั้งด้วยซํ้าถ้าไม่มีงานก็ไม่คิดจะมาหาหรอก
โคลด์(ตอนเด็ก)
//อีกสักพักก็จะถึงเวลาเรียน(มองนาฬิกาตลับ)
เวลาล่วงเลยจนถึงเวลามื้อค่ำ
นิโคลัส(อาจารย์โคลด์)
ครั้งหน้าจะขึ้นเรื่องประวัติศาสตร์ของชาวแดนเหนือวันนี้ก็อย่าลืมทบทวนที่เรียนด้วย(เก็บของ)
โคลด์(ตอนเด็ก)
อืม~(ยืดเส้นยืดสาย)
นิโคลัส(อาจารย์โคลด์)
โค้ง+เดินออกจากห้อง
โคลด์(ตอนเด็ก)
ได้เวลากินข้าวเย็นสักที
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เดินไปห้องอาหาร)
บนโต๊ะยาวมีอาหารมากมายวางอยู่บนโต๊ะตรงหัวมุมโต๊ะเป็นที่นั่งขององค์จักรพรรดิ์ฝั่งซ้ายองค์จักรพรรดิ์เรียงลงมาเป็นองค์รัชทายาทและภริยาและตรงข้ามด้วยฮันนาและผู้ที่ขึ้นชื่อว่าอนาคตองค์รัชทายาท
โคลด์(ตอนเด็ก)
//บรรยากาศยังคงอึกอันเหมือนวันวานไม่เปลี่ยน
องค์จักรพรรดิ
ในอนาคตเจ้าจะเป็นองค์ราชาคนต่อไปเจ้าควรเลิกไปหอนางโรมให้เป็นที่ตีฉินนินทาของพวกชาวบ้านสักที(หันไปมองพ่อของโตลด์)
ปาสคาล(พ่อนายเอก)
...(เมิน)
องค์จักรพรรดิ
ถ้าข้าไม่มีเจ้าเป็นคนสืบทอดคนเดียวไม่คิดจะตั้งเป็นองค์รัชทายาทหรอก(พูดด้วยน้ำเสียงโมโห)
ปาสคาล(พ่อนายเอก)
ท่านพ่อข้าก็ไม่ได้ไปทำให้ใครให้เดือดร้อนนิข้าก็แค่หาความสุขใส่ตัวเฉยเหมือนที่ท่านเคยทำจนท่านแม่ตรอมใจตายไม่ใช่เหรอ
องค์จักรพรรดิ
เจ้าจะมากเกินไปแล้วหัดเจียบตัวสะบ้าง(ทุบโต๊ะ)
ปาสคาล(พ่อนายเอก)
งั้นผมขอตัวกลับห้องไปพักล่ะกัน(ลุกออกจากโต๊ะอาหาร)
องค์จักรพรรดิ
งั้นแกก็ไม่ต่างอะไรจากที่เขาเรียกแกว่าองค์รัชทายาทใจแตก
ปาสคาล(พ่อนายเอก)
(หยุดนิ่ง+เดินต่อไป)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//กับข้าวไม่อร่อยล่ะ
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เลือบตาไปมองสีหน้ามารดา)
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
(สีหน้ามืดครึ้ม)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ท่านแม่โชคร้ายจังต้องมาแต่งงานกับ"องค์รัชทายาทใจแตก"
ภายในห้องมีแต่ความเงียบและเสียงช้อนซ้อมกระทบกัน
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
ฉันฝากเธอพาเด็กๆเข้านอนด้วย
โรแรนด้า(แม่นม)
(จูงมือองค์หญิงทั้งสอง)
โคลด์(ตอนเด็ก)
ผมขอไปเอาของที่ห้องเรียนก่อนนะครับ
ฮิซาเบลล่า(แม่นายเอก)
จ้าเสร็จแล้วรีบเข้านอนนะ
โคลด์(ตอนเด็ก)
ขอรับท่านแม่
ระหว่างทางได้เดินผ่านห้องหนึ่ง
ลูกของเราจะได้เป็นองค์รัชทายาทใช่ไหมที่รัก
รอดูก่อนว่าลูกผมจะเพศอะไรเพราะถ้าเป็นโอเมก้าก็ไม่มีสิทธิ์ในบังลังก์
อย่ากังวลไปที่รักหลังจากที่กษัตริย์เฒ่าตายบังลังก์จะเป็นของผมผมจะทำยังไงก็ได้
แต่ฉันรอจรจะทนไม่ไหวแล้วนะคุณรีบทำให้มันจบๆไปเถอะ
โคลด์(ตอนเด็ก)
//นั้นเสียงคุณพ่อนินี้มันหมายความว่ายังไงกัน(แอบฟัง)
งั้นฉันไปก่อนนะถ้าคิดถึงก็มาหาได้นะฉันรอคุณเสมอ
โคลด์(ตอนเด็ก)
//น่าขยะแขยงเป็นบ้า(ได้ยินเสียงจูบ)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//เวรล่ะเธอกำลังจะออกมา(ย่องไปหาที่หลบ)
ท่านแม่?
เสียงรองเท้าสันสูงเดินออกมาจากห้อง
โคลด์(ตอนเด็ก)
//เสียงเมื่อกี้เหมือนท่านแม่เลยแต่ท่านแม่กลับห้องไปนอนแล้วไม่ใช่เหรอ
โคลด์(ตอนเด็ก)
(แอบชำเลืองไปมองหญิงปริศนา)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//นั้นท่านแม่นิแต่ทำไมเมื่อกี้ฉันถึงจำเสียงของท่านแม่ไม่ได้หรือเป็นเพราะท่านแม่ไม่เคยพูดนํ้าเสียงหวานไพเราะกับเรามาก่อน...แล้วที่คุยเมื่อกี้มันหมายความว่าไง
ท่านแม่
(หันมองด้านหลัง+ยิ้ม)
ร่างบางเอาแต่หลบหลังกำแพงจนเสียงฝีเท้าเดินจากไป
ร่างบางหลบตรงนั้นสักพักก่อนจะวิ่งกลับไปที่ห้องนอน
โคลด์(ตอนเด็ก)
(รีบปิดประตู)
โคลด์(ตอนเด็ก)
แฮ่กๆ(ดันรีบวิ่งกลับมาสะได้ท่านแม่คงไม่ได้ยินเสียงเราวิ่งหรอกใช่ไหม)
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ตลอดที่ผ่านมาที่ท่านแม่ทำเหมือนไม่ชอบท่านพ่อคือการแสดงอย่างงั้นเหรอทำไมทำไปเพื่ออะไรแล้วถ้าเราไม่ใช่อับฟ่าล่ะท่านแม่จะยังรักเราอยู่ไหม
โคลด์(ตอนเด็ก)
//รู้สึกแสบตาจัง(ลูบใต้ตา)
โคลด์(ตอนเด็ก)
นํ้าตานิ(มองมือตัวเอง)
โคลด์(ตอนเด็ก)
ลูก..ผู้ชาย..ต้องไม่ร้องไห้สิ..ซึก(เช็คนํ้าตาที่ไหลไม่หยุด)
โคลด์(ตอนเด็ก)
องค์รัชทายาทจะต้องไม่ร้อง...ไห้
โคลด์(ตอนเด็ก)
//ถึงร้องไปก็คงไปมีใครปลอบหรอก(เดินไปที่เตียง)
เวลาได้ล่วงเลยไปในห้องของร่างบางมีเพียงเสียงร้องไห้และร่างน้อยๆที่เอาแต่ขดตัว
โซเฟีย(พี่นายเอก)
อืม~ ใครมาเคาะประตูเวลานี้เนี้ย(งัวเงีย)
โคลด์(ตอนเด็ก)
พี่โซเฟียผมเข้าไป..ในห้องพี่ได้ไหม ฮึก
โซเฟีย(พี่นายเอก)
เข้ามา(เริ่มตื่นเต็มตา)
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เปิดประตูเข้ามา)
ภาพเบื้องหน้าที่โซเฟียเห็นคือเด็กชายตัวน้อยมือกำชายเสื้อใบหน้าเต็มไปด้วยคราบนํ้าตา
โซเฟีย(พี่นายเอก)
เป็นอะไรโคลด์ใครทำนายร้องไห้หรือท่านพ่อพูดจาไม่ดีใส่อีกแล้วใช่ไหม(รีบวิ่งไปหาโคลด์+กอดปลอบเด็กน้อย)
โคลด์(ตอนเด็ก)
ฮึกๆ...ไม่...ใช่(ร้องไห้หนักกว่าเดิมจนหายใจลำบาก)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ใจเย็นค่อยๆหายใจคืนนี้นอนกับพี่ก็แล้วกัน(จูงมือน้องไปนอนที่เตียงด้วยกัน)
โคลด์(ตอนเด็ก)
(เดินตามไปนอนที่เตียงกับพี่)
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ใจเย็นๆโคลด์พอจะเล่าให้พี่ฟังได้ไหม
โคลด์(ตอนเด็ก)
...//ขอโทษนะท่านพี่ผมคงบอกเรื่องทั้งหมดไม่ได้หรอกท่านพี่นะชอบถามตรงๆไม่ชอบให้คาใจแต่เรื่องนี้ผมคงบอกไม่ได้ไม่งั้นท่านพ่อคงได้เขี่ยผมทิ้งจริงๆแน่
โคลด์(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อ..ฮึกแค่คาดหวังให้ผมเป็นอัลฟ่า
โซเฟีย(พี่นายเอก)
...เฮ้อ อีกแล้วสินะ
โซเฟีย(พี่นายเอก)
น้องรู้ไหมว่าในอดีตโอเมก้าก็สามารถเป็นกษัตริย์ได้แต่หลังจากการปกครองราชาโอเมก้าบ้าเลือดองค์สุดท้ายอัศวินผู้กล้าอดีตองค์รักษ์ประจำตัวราชาโอเมก้าบ้าเลือดคนนั้นได้เป็นคนสังหารกษัตริย์องค์นั้นกับมือก่อนจะแต่งตั้งองค์ราชาซึ่งเป็นน้องต่างแม่ของโอเมก้าคนนั้นในวัยเพียง7ขวบที่เป็นเชื้อพระวงศ์สายตรงที่ยังเหลือรอดจากสงครามชิงบันลังก์หลังจากนั้นอัศวินคนนั้นได้รับการแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาส่วนพระองค์และทำงานอย่างซื่อสัตย์จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต
โซเฟีย(พี่นายเอก)
หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดได้มีการตั้งกฎมณเฑียรบาลไม่ให้มีโอเมก้าเป็นกษัตริย์นับแต่นั้นเป็นต้นมา
โคลด์(ตอนเด็ก)
แต่เบต้าก็มีสิทธิ์ในบังลังก์ไม่ใช่เหรอแล้วทำไมพี่ไม่ได้เป็นล่ะผู้หญิงก็เป็นกษัติย์ได้
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ใช่ เบต้าก็เป็นได้แค่ถ้าคนผู้นั้นเป็นผู้หญิงก็จะเป็นตัวเลือกสุดท้ายเสมอ
โคลด์(ตอนเด็ก)
งั้นผมต้องเป็รอัลฟ่าเท่านั้นเหรอ...
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ไม่หรอกถึงนายไม่ใช่อัลฟ่าแต่เป็นเบต้านายก็ยังมีสิทธิ์ในบังลังก์เหมือนเดิม
โคลด์(ตอนเด็ก)
แล้วถ้าผมไม่ใช่ทั้งสองอย่างล่ะ
โซเฟีย(พี่นายเอก)
มันเป็นเรื่องของอนาคตอย่าคิดให้ปวดหัวเลยนอนเถอะน้องรัก
โซเฟีย(พี่นายเอก)
ฝันดีน้องชาย(จูบหน้าผาก)
โคลด์(ตอนเด็ก)
ฝันดีท่านพี่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
