ยัยเฉิ่มเบ๊อะกับยมทูตสุดหื่น

    ตอน ฆ่าตัวตาย

    หลังจากที่โดนแฟนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมทิ้งซังฮวาก็เฮิร์ทหนักจนโดนไล่ออกจากงานแรกในชีวิต

    พอทำใจได้เธอก็โดนผู้ชายในแอพพลิเคชั่นนัดเดทหลอกฟันแล้วทิ้งถึงสามรายติดๆ

    คิดดูสิ การโดนผู้ชายหลอกอึ๊บสามคนติดๆในเวลาไม่ถึงเดือนมันเป็นยังไง ต่อให้เผลอสนุกไปกับรสรักแต่เรือนร่างและจิตใจของเธอกลับมาบอบช้ำหนักอีกคน

    "ป่าป๊า หม่าม๊า หนูขอโทษจริงๆนะ หนูอยู่ไม่ไหวแล้ว" สาวสวยจุดธูปไหว้รูปพ่อกับแม่ก่อนจะก้าวขึ้นเตียง

    เธอนอนเปลือยกายขาวโพลน เรือนร่างอิ่มอวบแผ่หราอยู่บนเตียงนอนอย่างอ่อนล้า

   ร่องสวาทยังบวมแดงเมื่อมองจากบนห้องลงไปเห็นสองกลีบและเนินหน่าวแดงช้ำ ผู้ชายเมื่อวานฟันเธอแล้วหนีหายติดต่อไม่ได้เลย

   เคราะห์ซ้ำกรรมซัดหรืออย่างไรก็ไม่อาจทราบได้ เมื่อสาวคนนี้มีเรือนร่างที่ขาวโพลนยั่วยวนน่าฟัดชวนให้ผู้ชายคิดต่ำตมกับเธอเกือบทุกคน ไม่มีคนไหนคิดจะรักและดูแลเธอเลย

   เพราะลุคของเธอน่าเอาแต่ไม่น่ารักอย่างนั้นหรือ?

     มือน้อยๆถอดแว่นที่หนาเตอะออกจากใบหน้างาม สองแก้มใหญ่ยุ้ยตุ๊บป่องน่าหยิกเหลือเกิน

    "อื้อ ต้องกี่เม็ดนะ" ซังฮวาแหงนไปบนหัวเตียงแล้วมองกระปุกยาสามอันบนหัวอย่างหมดอาลัยชีวิต

    วันก่อนเธอไอหนักจนเจ็บคอเลยต้องพึ่งยาแก้ไอ แถมยังป่วยบ่อยจนต้องกินวิตามีนซีเสริม แต่วันนี้เธอจะจบการทรมานทั้งหมดนั้นด้วยยานอนหลับกระปุกใหญ่

    แกร๊ก ๆ ๆ เธอหยิบขวดยามาเทใส่กำมือแล้วกรอกเข้าปากตัวเอง

    "ฮือ! ๆ ๆ เราจะได้พบกันแล้วใช่ไหมคะ ป่าป๊า หม่าม๊า" หยาดน้ำตารินไหลอาบแก้มป่อง ริมฝีปากเรียวบางสั่นเทา

    ดวงตากลมแป๋วค่อยๆปิดลง สติดับวูบลงไปช้าๆพร้อมๆกับความเจ็บปวดทั้งหมดที่มี เรือนร่างเบาหวิวราวกับโลกนี้ไร้ซึ่งแรงดึงดูด วิญญาณกำลังล่องลอยไป

    "ผีมีจริงๆยังงั้นเหรอ"

    "ตายแล้วเราจะไปไหนกันแน่นะ"

    "ขอให้ได้เจอป๊ากับม๊าสักครั้งเถอะ"

    ความคิดมากมายแล่นเข้ามาในหัวซังฮวาขณะที่หัวใจของเธอเต้นแผ่วลง

   หิ! ๆ

   หิ! หิ! หิ! หิ!

    หนุ่มตัวสูงนั่งอยู่บนตู้เสื้อผ้ามองลงมาหาร่างเปลือยบนเตียง เขาหัวเราะราวกับว่ากำลังสุขใจเมื่อเห็นคนตาย

   "อีกหนึ่งดวงวิญญาณแล้วสินะ ข้าคงได้บุญเพราะยัยนี่เยอะเลย" หนุ่มสูทดำแกว่งเท้าห้อยลงมาจากตู้พลางพูดพร่ำพรรณณา

    "ว่าแต่ยัยนี่ไม่น่าตายเลย ขาวสวยอวบอึ๋มแบบนี้นะ ถ้าข้าเป็นคนน่ะจะจีบทำเมียแล้วเอาทุกวันๆ อูยเสียวชิ๊บบบ" หนุ่มสูทดำเลียปากแผล๊บๆ

    "ทำไมนานจัง ยาไม่ออกฤทธิ์ซักที" ซังฮวาคิดในใจ

    กรุบ! ๆ ๆ เธอกรอกยาขวดเดิมเข้าในปาก คราวนี้เธอไม่ได้กลืนในทันทีแต่เคี้ยวก่อนเพื่อให้ยาออกฤทธิ์ไวๆ

    สองมือกอดขวดเปล่าไว้บนอกเต้าขาวๆ

    แค่ก! ๆ ๆ สาวสวยสำลักน้ำลายฟูมปากออกมาเป็นสีส้ม

    แหวะ! "นี่มันวิตามีนนี่" ซังฮวาร้องอุทาน เธอลุกวิ่งลงจากเตียงแล้วไปหยิบขวดน้ำดื่มซดพร่วดๆ

    "อียัยบ้า เธอกินวิตามีนซีทำไม" หนุ่มร่างเงาบนตู้ร้องลั่นแต่กลับไม่มีใครได้ยิน

    "ช่างเถอะ ไว้วันหลังก็ได้ ขอดูซีรี่ย์ก่อนตายอีกซักเรื่องเถอะ" ซังฮวาคลานขึ้นมานอนคว่ำหน้าเปิดดูหนังโน๊ตบุ๊คบนเตียง

    ว๊ากกกก! โว๊ยยย! อะไรกันว๊าาาา! หนุ่มวิญญาณสูทดำร้องลั่นห้อง

    "ดี ถ้าไม่ยอมตายฉันจะออกแบบวิธีตายให้เธอเอง แต่ยังไงวันนี้ฉันขอดูเธอโป๊ไปก่อนก็แล้วกัน" หนุ่มหล่อหายตัวแว๊บลงมานอนตะแคงอยู่ข้างๆร่างขาวโพลนที่นอนคว่ำอยู่

   ฟุ่บ! ๆ ๆ เขาเอามือลูบแก้มก้นที่นูนสูงขึ้นมาราวกับภูเขา มือใหญ่ๆบีบขยำแก้มก้นที่นุ่มนิ่มแดงเป็นปื้น

    "อุ๊ยมดกัด" สาวแว่นสุดเฉิ่มหันมาเกาตูดเสียอย่างนั้น

    "หิ! ๆ ๆ หรือฉันจะจับเธอไว้ทำเมียดีนะ บ่องตงฉันไม่อยากให้เธอตายเลยจริงๆ" หนุ่มหล่อกระซิบหูแล้วแลบลิ้นยาวๆเลียแก้มซังฮวาแผล๊บๆ

    ฟ่อดดด! เขาสูดกลิ่นหอมบนซอกคอของเธออย่างกับสูดดมดอกไม้ที่หอมหวน

    ว่ากันว่าเมื่อคนเราตายไปไม่ลงนรกก็ขึ้นสวรรค์

    ใช่สิทำดีขึ้นสวรรค์ทำชั่วลงนรก แล้วถ้าดีกับชั่วมันก้ำกึ่งกันล่ะ

    ก็เป็นแบบชายในชุดสูทดำตัวผอมสูงชะลูดคนนี้ไง เขาไม่ใช่นักร้องบอยแบนด์ที่ไหนหรอกนะ เขาคือยมทูตที่ต้องทำงานอีกร้อยปีเพื่อเก็บแต้มบุญรอขึ้นสวรค์

    งานของเขาก็ง่ายๆแค่รับวิญญานคนตายใหม่ๆมาส่งที่ปรโลก แต่ถ้าคนที่ถึงฆาตแต่ไม่ตายล่ะเขาจะทำยังไง

    ก็คิดค้นออกแบบวิธีการตายให้คนๆนั้นยังไงล่ะ อ๋อลืมบอกไปเขาชื่อว่าคิม

    คิมมินนัม

ยัยเฉิ่มเบ๊อะกับยมทูตสุดหื่น

     ตอน หวง

     ตอนเย็นที่หอใหม่ของซังฮวา

     "ยัยนี่ไม่ออกไปไหนเลย แล้วจะตายได้ยังไงหว่า"

     คิมมินนั่งบ่นอยู่บนตู้ผ้า เขาก้มมองซังฮวาที่กำลังนอนพิมพ์ใบสมัครงานอยู่บนเตียง

    เธอคาบไอศรีมแท่งอยู่ในปาก มือกดส่งอีเมล์สมัครงานร่อนไปทั่ว

    "จะทำยังไงให้ยัยนี่ตายๆไปเสียที ข้าวปลาก็ไม่ยอมลงไปกิน เฮ้อ" ยมทูตบ่น

    สาวสวยพลิกขึ้นมานอนหงายเผยให้เห็นเต้าอิ่มอวบภายใต้เสื้อกล้ามบาง สองเต้าบดเบียดกันแน่นจนเห็นร่องนมขาวๆตรงคอเสื้อที่เว้าลึก

    ยมทูตคิมมินตาลุกวาว เขาหายใจฟึดฟัดก่อนจะลอยลงจากตู้มายืนก้มมองเต้าขาวๆ จมูกโด่งๆของเขาจิ้มเข้ากับหัวนมของซังฮวาอยู่

    "อื่อ เก็บไว้ดูเล่นก่อนดีกว่า ขาวขนาดนี้ปล่อยตายไปเสียดายแย่"

    ซังฮวารู้สึกคันหัวนม เธอฟาดมือลงที่เต้าซ้ายดังเพี๊ยะ!

    เย้ยย! ยมทูตตกใจหน้าสั่น ผมหน้าปลิวไหวจนหน้าผากเปิด

    "อะไรกัน ห้องนี้มีมดด้วยรึ" ซังฮวาบ่นเมื่อมองไม่เห็นคิมมิน เธอหยิบมือถือมานอนดูหนังรักน้ำเน่าต่อจนค่ำจนมืดก็ไม่ยอมลุกไปไหน

    ฮิ! ๆ ๆ ฮ่า! ๆ ๆ เสียงหัวเราะดังเเจ๋วๆ คิมมินถึงกับส่ายหน้า พอได้กลิ่นวิญญานใกล้ๆเขาจึงหายตัวไปทำงาน

    คืนนี้มีทั้งคนตายจากรถชน ผู้หญิงผูกคอตายและผู้ชายสองคนยิงกันตายในร้านเหล้า พอเอาวิญญานไปส่งที่ยมโลกเสร็จยมทูตก็หายตัวแว๊บกลับมาห้องเดิม

    โครมม! เขาปล่อยร่างของตัวเองทะลุเพดานตึกลงมากองหงายเงิบบนเตียงข้างๆซังฮวา

    อ๊ะ! เธอตกใจตื่น ใจสั่นหวิวๆเหมือนเพิ่งตกลงหลุมลึกมาหมาดๆ

    "ผีอำหรือนี่ สาธุอย่าหลอกหนูเลยนะคะ พรุ่งนี้หนูจะเอาของมาไหว้ ขอหนูนอนหลับดีๆซักคืนเถ้อ เอ้อขอให้หนูได้งานไวๆด้วยนะคะ" ซังฮวายกมือไหว้บนหน้าผาก

    "ขอเยอะจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าเหนื่อยฉันจับเธอปล้ำไปแล้ว" คิมมินบ่นขณะนอนหงายเบียดตัวซังฮวาแบบเอวชนเอว

    "ว่าแต่ยัยนี่พอถอดเเว่นแล้วน่ารักชะมัด" เขาพลิกมานอนตะแคงจ้องหน้าซังฮวาที่หลับปุ๋ย มือใหญ่ๆเสยผมที่ปิดหน้าผากออก จุ๊บ! ปากแดงๆจุ๊บที่หน้าผากขาวเหม่งหนึ่งที

    ยมทูตนอนกอดซังฮวาทั้งคืน เขาเอาขาหนีบเอวเธอเหมือนกอดหมอนข้างยังไงยังงั้น

    รุ่งเช้าซังฮวาตื่นแต่เช้า ยมทูตยังนอนตะแคงงอเป็นกุ้งกอดตัวเองอยู่บนเตียงเล็กๆ เธอหายไปตลาดในซอยซักพักก็ขึ้นมาที่ห้องพร้อมกับหัวหมูนึ่ง

    เธอจุดธูปแล้วพร่ำเสียงดัง

    "มากินเถอะค่ะ หนูแก้บนให้ก่อนเลยเอ้า ยังไงๆหนูก็ต้องได้งานนะคะ ไวๆด้วย"

    "โอ๊ย ตื่นเช้าจังยัยแว่น เอาอะไรมาเนี่ยแม้ คิดได้แค่นี้หรือ อะไรก็หัวหมูๆ" คิมมินลุกมานั่งขัดสมาทบนโต๊ะ

    ตามจริงผีในหอสามารถมากินของไหว้ที่ไม่ระบุชื่อคนรับได้ แต่พอมียมทูตมาอยู่ในห้องวิญญานเร่ร่อนก็หนีเตลิดหายไปหมดทั้งตึก

    ง่ำ! ๆ ๆ คิมมินหยิบหัวหมูขึ้นมาแทะกินอย่างตะกละตะกลาม มันหมูเยิ้มเต็มปากของเขา

    ดิ๊งด่อง ๆ ๆ จู่ๆก็มีสายเข้ามือถือ ซังฮวารีบวิ่งมากดรับ

    "ฮัลโหลคะ สัมภาษณ์เหรอคะ วันนี้เลยน่ะเหรอคะ ได้ค่ะ ๆ "

    เย้! ๆ ๆ เธอกระโดดโลดเต้นวนๆเป็นวงกลมขณะที่กางแขนออก

    ป๊าบ! ๆ ๆ มือเล็กขาวฟาดเข้าแก้มยมทูตหลายทีเล่นเอาหน้าหล่อๆแดงเถื่อกไปหมด

    "ทำงานเหรอ เอ้องั้นเครียดงานจนเป็นบ้าตายดีไหมนะ" ยมทูตคิดค้นวิธีตายให้สาวน้อยขณะที่เธอหอบผ้าวิ่งออกไปเข้าห้องอาบน้ำรวมของหอพักหญิง

    "ไม่เอาๆ คิดเรื่องงานจนเหม่อลอยแล้วโดนรถชนตาย" ยมทูตยังคิดหนัก

    คนตายไปแล้วนั้นไม่ยากเค้าแค่ไปรับเอาวิญญาณมา แต่คนที่ถึงที่ตายแล้วไม่ตายเขาจะต้องหาวิธีเอาวิญญาณมาให้จนได้ แถมเขายังมีฤทธิ์พอจะทำได้ง่ายๆเสียด้วยสิ

    พอซังฮวาอาบน้ำเสร็จเธอก็เดินเข้าห้องแล้วเปลื้องชุดลำลองออกจากร่างจนหมด เธอเปลือยกายนั่งรีดผ้าอยู่บนที่นอนขณะที่ยมทูตนั่งคาค้างอยู่บนโต๊ะ

    "ล๊า ลา หล่า ลัล ลา" ซังฮวาร้องเพลงเสียงหวาน แปะ! ๆ ๆ ยมทูตน้ำลายหกย้อยลงมาเลอะเสื้อสูทตัวเอง

    "สวยมั้ยนะชุดนี้น่ะ" เธอก้มมองชุดทำงานแบบสาวออฟฟิศที่รีดอยู่ เสื้อเชิ๊ตแขนยาว กระโปรงสีดำดูเรียบร้อยมาก

    แต่พอชุดเรียบๆถูกซังฮวาสวมใส่กลับดูเซ็กซี่ไปเสียดื้อๆ สองเต้าที่ใหญ่กว่าชาวบ้านเขาดุนดันกระดุมเสื้อจนแทบแตก

   เรียวขาขาวๆที่อิ่มอวบเบียดกระโปรงแหวกข้างจนเห็นส่วนสัดที่โค้งเว้างามงอน

    ไหนจะสะโพกที่กลมผายกับตูดที่งอนเด้งกลมใหญ่ ชายกระโปรงด้านหลังถูกเลิ่กขึ้นสูงด้วยตูดงอนๆจนเห็นขาอ่อนด้านหลังที่ขาวเนียน

    อ๊อก! ยมทูตกลืนน้ำลายเสียงดัง

    "เก็บยัยนี่ไว้ก่อนดีกว่า งานเยอะแล้วใช่ไหมล่ะ ใช่ๆ ใช่แหละ" เขาอ้ำอึ้งพูดกับตัวเอง

    ซังฮวาเข้าไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทใกล้ๆกับที่พัก เธอกำลังนั่งตอบคำถามเจ้านายคนจีนที่พูดไทยได้แบบสองต่อสอง

    กร้วม! ๆ ๆ กัดแอปเปิ้ลเขียวอย่างเอร็ดอร่อย เขายืนกินของไหว้ที่ศาลหน้าบริษัท เขายังไม่ก้าวเข้ามาดูเธอเลย

    "เกรดสวยมาก คุณสมบัติผ่านหมดเลย" เจ้าของบ.วัยชรามองตาเยิ้ม ปากพร่ำชมซังฮวาใหญ่

    "ว่าแต่หนูมีแฟนรึยัง อยู่กับใครเนี่ย" เจ้าของเริ่มออกลาย

    "โสดค่ะ อยู่คนเดียว" สาวแว่นเฉิ่มๆอย่างซังฮวามีหรือจะรู้ทัน เธอนึกว่าเขาถามไปตามประสา

    "งั้นมาช่วยงานป๋านะ พรุ่งนี้เริ่มงานเลยดีไหม" เฒ่าแก่เอ่ย มือก็ยื่นมาทำท่าจะขอจับมือแบบฝรั่ง

    หมับเข้าให้ ซังฮวายื่นมือซ้ายไปข้างเดียว เขาเอาสองมือมากุมมือของเธอแบบลูบคลำ

    ตึกตั่ก! ๆ ๆ ยมทูตได้ยินเสียงหัวใจของเหยื่อที่ใกล้ตาย เวลาวิญญาณคนจะออกจากร่างใจเต้นระรัวแบบนี้เลย

    "อ้าวยัยนี่ ไปยั่วเขาซะงั้น" เขาตกใจเมื่อมองทะลุผนังตึกเข้าไปเห็นซังฮวาโดนจับมือลูบคลำ

    "อุ๊! ๆ อย่าค่ะ" เธอดึงมือกลับแต่ชักไม่ออก

    แว๊บบบ! ยมทูตหายตัวเข้ามายืนด้านหลังเฒ่าแก่จีน

    เปรี้ยงงง! เขาฟาดมือใหญ่ๆเข้าเต็มเบ้าหน้าเหี่ยวๆจนหัวคะมำกระแทกโต๊ะ

    "ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะเขาเป็นลม" ซังฮวาวิ่งออกมาขอคนช่วยขณะที่เฒ่าแก่แน่นิ่งหน้าติดโต๊ะ

    หว๋อ! ๆ ๆ ไม่ช้ารถพยาบาลก็มาหามเขาไป ส่วนเธอไม่ได้งานเพราะว่าคนอนุมัติครึ่งเป็นครึ่งตายพอๆกัน