(บังคับ)เกิดใหม่ในเรื่องอยู่ๆฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิง
ตอนที่1
'.'=คำร่าย เช่น ร่ายเวทย์ฯ
{.}=โทรจิตกับพระเจ้า
[.]=โทรจิต
(.)=คิดในใจ/บอกสถานะ
//=การกระทำเล็กๆ
*=ตัวคั้นคำหยาบ
"."=เน้นคำ
|.|=เนื้อหาคั้น
ณ คฤหาสน์ใหญ่ห่างไกลจากผู้คน
ในห้องโถงนี่ เต็มไปด้วยข้าวของกระจัดกระจายและมีรองลอยการต่อสู้
ตรงใจกลางห้องโถงมีผู้หญิงคนหนึ่งนอนเล่น(?)อยู่
กาเบรียลล่า
อ่า.....เจ็บชะมัด
ช่วงกลางท้องของเธอ มีรอยมีดแทงทะลุหลายจุด
เลือดสีแดงสดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก
กาเบรียลล่า
ไม่นึกว่ายัยป้านั้นจะบ้าขนาดนี่
กาเบรียลล่า
แต่..ก็ไม่ได้แย่นิ......
แจกันที่แตกราว ดอกไม้หลายชนิดที่กระจัดกระจายอยู่รอบตัว
ศรีษะที่มีคราบเลือดไหลออกมา
ดวงหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตา
แววตาอันเลือนลางและเส้นผมที่อาบไปด้วยเลือดของตนเอง
รอบๆตัวต่างเงียบสงัด แสงสีทองอร่ามจากท้องฟ้าท่อลงมาที่ร่างอันสวยงาม ลมพัดพาเศษใบไม้และกลีบดอกไม้เข้ามา
มันช่างเป็นภาพที่สวยงามจริงๆ
กาเบรียลล่า
(นี่มันแสงอะไรเนี่ย.....)
กาเบรียลล่า
(จำได้ว่าโดนยัยป้านั้น.....)
กาเบรียลล่า
อือ..แล้วนี้.....
ผู้ชายแปลกหน้าสวมผ้าคลุมยาวสีขาวนั้งจ้องมองเธอ
เธอที่รู้ถึงการเสียดสีของผ้าข้างๆตัวเธอ เธอมองไปที่คนแปลกหน้าที่จ้องมองเธออยู่
? ? ?
สวัสดี.....ยินดีที่ได้รู้จัก
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ผมคือพระเจ้า
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ส่วนเธอคือผู้โชคดี(?)ที่ผมจับฉลากได้ในวันเกิดปีที่205,038,251,003ของผม
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เอาเป็นว่าผมจะส่งเธอไปเกิดใหม่ในมังฮวาเรื่อง"อยู่ๆก็กลายเป็นเจ้าหญิง"แต่ก่อนไปผมจะให้เธอข้ออะไรก็ได้มา5อย่าง อันนี้เป็นโปรโมชั่นพิเศษ แถมโทรจิตกับผมได้
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
พอดีสตอรี่ชีวิตของคุณน่าสนใจดีเลยจัดโปรโมชั่.....
กาเบรียลล่า
ไอ้รูปประโยคที่เหมือนมาขายประกันนี้คืออะไร!
กาเบรียลล่า
พระเจ้าก็พระเจ้าเถอะ มาแอบส่องสตอรี่ชีวิตฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้มันเข้าค่ายรุกล้ำสิทธิ์ส่วนบุคคลนะ!
กาเบรียลล่า
แล้วไอ้การจับฉลากนั้นมันคืออะไรวะคะ!
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เฮ้ นี้คุณกล้าด่าพระเจ้าหรอ!
กาเบรียลล่า
ก็ใช้ไงละ! จะสั่งให้ไปตกนรกหมกไหม้ที่ไหนก็บอกมา!
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อ้าว? คุณไม่อยากเกิดใหม่หรอ?
กาเบรียลล่า
โว้ย! แค่ชีวิตที่ใช้มาก็ลำบากมากพอแล้วยังจะให้ฉันไปใช้ชีวิตในมังฮวาอีกหรอ!
กาเบรียลล่า
ไม่ต้องมามองด้วยสายตาที่เหมือนเห็นของแปลกเลยนะ! ทำยังกับไม่เคยมีมนุษย์คนไหนทำแบบฉันงั้นและ!
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
จริงๆมันก็มีเคสแบบนี้อยู่หรอก......//พึมพำ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อะ....เอาเป็นว่าผมจะส่งคุณลงไปเกิดก่อนละกัน ส่วนของที่จะขอก็ค่อยๆคิดนะ
กาเบรียลล่า
เฮ้ย! เดี๋ยววว
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
คุณสามารถเรียกผมได้ทุกเมื่อที่ต้องการเลยนะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อะ จริงด้วยๆ! ผมชื่อมิเกลนะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
หวังว่าคุณจะสร้างเรื่องราวดีๆให้ผมได้เห็นนะ◠◠
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อะ แน่นอนผมไม่อ่านใจคุณระหว่างรับชมหรอก◠◠
ผู้ที่เอ่ยว่าตนคือพระเจ้านาม"มิเกล" พลักกาเบรียลล่าลงหลุมที่จู่ๆก็โพล่มาด้านหลังของเธอ
กาเบรียลล่า
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก
? ? ?
อยู่ที่ไหนอีกแล้วเนี่ย?-?
ห้องโทนสีฟ้าที่ตกแต่งอย่างหรูหรา สวยงามราวกับห้องเจ้าหญิงมิปาน
? ? ?
สิ่งแรกที่ใครๆตื่นมาในมังฮวานิยายก็ต้องส่องขันฉ่อง!
|ปล.นางเอกติดมาจากเพื่อนชาวไทย|
กาเบรียล
โห่เห็นแววสวยตั้งแต่เด็ก!
เธอว่าออกมาด้วยสีหน้าที่สดใส แต่ไม่นานก็กลับมาหน้าบึ่งตึงอีกครั้ง
กาเบรียล
แต่จะทำไงดีละ ถึงจะชอบอ่านนิยายมังงะฯก็เถอะแต่เรื่องนี้ไม่ใช้สไตล์เราเนี่ยสิ อ่านไม่กี่ตอนก็กดออกละ
กาเบรียล
ไอ้เราก็ไม่รู้เนื้อเรื่องอะไรเถือกๆนี้สะด้วย
ตึ่ง! เสียงจากภายในหัวของเธอดังขึ้น ผ่านไปไม่นานเสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{นี้เลยคับผ้ม สมุดอเนกประสงค์ๆ}
|สมุดเดธโน้ต:คือสมุดที่เขียนชื่อใครลงไปจะตายห่าหมด มาจากเรื่องเดธโน้ต
ปล.ชอบยมทูต🍎สุด|
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ไม่ใช้ๆ ผิดเรื่องแล้ว!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{มันเป็นสมุดที่มีบันทึกทุกๆอย่างในเรื่อง"อยู่ๆฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิง"เอาไว้ เช่น ประวัติตัวละคร บทเสริม บทหลักฯไรเงี้ย!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{อย่ามาเล่นมุขฝืดๆแถวนี้!}
กาเบรียล
เดียวนี้ไม่พูดสุภาพแล้วหรอ?
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ยังอยู่ด้วยกันอีกนานๆ สนิทกันไว้ๆ}
กาเบรียล
(จะว่าไป ก็แอบหมั่นไส้แหะ)
กาเบรียล
(ครั้งก่อนพูดเองเออเองไปสะหมดไม่เปิดช่องให้ได้พูดเล้ยยย)
กาเบรียล
(หรือเราจะลองแกล้งๆคีพลุคนิ่งๆหยิ่งๆดีหว่าา)
กาเบรียล
(เอาคืนเจ้ามิเกล! ฮ่าๆ!)
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{? เฮ้ๆกำลังคิดแผนชั่วอยู่เรอะ}
กาเบรียล
รู้ได้ไงก่อน! ไหนบอกจะไม่อ่านใจไง!
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{หน้ามันออก}
กาเบรียล
(มาลองๆคิดดูแล้ว บอกๆมันไปก็น่าจะเซฟเราอยู่นะ ยิ่งกลัวฟ้าผ่ากระบาล20รอบ)
กาเบรียล
//โยนสมุดคล้ายๆเดธโน้ตไปไกลๆ
กาเบรียล
จริงๆนายน่าจะรู้ว่าฉันเคยรับงานนักแสดงอยุ่ช่วงหนึ่ง
กาเบรียล
คือกะว่า...จะลองคีพลุคนิ่งๆหยิ่งๆเหมือนพ่อคนเลือดเย็นคนนั้นอะ
กาเบรียล
แบบๆหน้าเด็กนี้มันให้อะ
กาเบรียล
เท่าที่อ่านเนื้อย่อไปก็เห็นว่ายังไม่มีนางร้ายเป็นตัวเป็นตนใช้ปะ
กาเบรียล
ก็เลยๆแบบ....มันคันปากอะ ปกติชิวิตเก่าทั้งชีวิตมันติดด่าป้านั้นกับเหล่าเมียน้อยพ่อและญาติๆอะ
กาเบรียล
เลย.....อยากคีพลุคไง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เพื่อ?}
กาเบรียล
เพื่ออรรถรสในการใช้ชีวิตไง
กาเบรียล
ยังไงถ้าเสี่ยงตายนายก็ช่วยฉันไง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ช่วยทำไหมอะ จะตายก็ตายไปสิ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เกิดใหม่เอา วนลูปเงี้ย}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ล้อเล่นๆช่วยๆ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{สนุกดีออก กวนส้นเท้าคนอื่น}
กาเบรียล
กำลังด่าว่าฉันกวนส้น*ีนหรอ?
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{สุภาพสักนิดมันจะเป็นอะไร}
คนรับใช้
องค์หญิงเพคะ ได้เวลาตื่นบรรทมแล้วนะเพคะ
คนรับใช้
อะ! องค์หญิงตื่นบรรทมแล้วหรอเพคะ
กาเบรียล
แล้วเห็นว่านอนอยู่หรอ?
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เฮ้ยๆ เอาเลยหรอ}
กาเบรียล
{เวลานี้และดีที่สุด}
คนรับใช้
โถ่~ องค์หญิงของหม่อมฉัน//ยิ้ม
คนรับใช้
อย่าทรงน้อยพระทัยฝ่าบาทเลยเพคะ
ว่าออกมาพร้อมขยับตัวเดินมาใกล้ๆเตียงที่กาเบรียลอยู่
คนรับใช้
อ...เอ่อ//ค่อยๆถอย
หลังจากปรายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าเสร็จก็เอาแจกันแถวๆนั้นเคว้งไปเชียดศรีษะเล็กน้อย
|ตอนนี้นักฆ่ายังอยู่ในคราบคนรับใช้คะ|
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{//เสกกรีก}
กาเบรียล
//จ้องไปที่นักฆ่า
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{'เสริมความคม'}
หลังจากส่งเสียงหัวเราะชอบใจออกมาก็ควบคุมกรีกให้ตวัดไปเฉือนคอนักฆ่า
ห้วงเสียงที่ขาดหายไป พร้อมๆกับลำคอที่กระเด้นมาอยู่แทบเท้าของเธอ
เลือดจำนวนมากสาดกระเสนเต็มพื้นห้องมีกระเด้นมาโดนตัวโดนหน้าบ้างเล็กน้อย
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{จริงๆ ผมไม่ค่อยสนับสนุนให้คุณฆ่าคนนะ แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่ดีจริงๆอันนี้อนุโลมให้}
กาเบรียล
{อือ ก็นายเป็นพระเจ้านี้น่า}
กาเบรียล
{แล้วทำไหมฉันฆ่าคนได้เลือดเย็นจัง ไม่มีความกลัวเลยอะ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ผมช่วยนิดหน่อยนะ}
กาเบรียล
{เคๆ ขอบคุณมากค่าาาา}
กาเบรียล
{แต่เมื่อกี้ฉันโครตเจ้งอะ อย่างกับเบลเฟกอล!}
|เบลเฟกอล:ตัวละครในเรื่องรีบอร์น|
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{อันนี้ก็โยงเรื่องเก่งจัง}
ในขณะที่กาเบรียลกำลังพูดคุยกับมิเกลอยู่นั้น ทุกคนที่อยู่ ณ ตรงนี้ร่วมพ่อคนเลือดเย็นกับอัศวินสีเลือดและเหล่าลูกน้องที่ตามมาดูเพราะเสียงโคลมครามจากของที่ตกลงมา
สีหน้าแววตาที่มีแต่ความเลือดเย็นและนิ่งสงบ ที่ตอนนี้ยังก้มมองหัวของคนรับใช้(นักฆ่า)ไม่สนใจรอบข้าง
แม้แต่โคลด์ในดวงตานั้นยังสั้นไหวเล็กน้อยแม้หน้าจะยังคงไว้เช่นเดิม
ทุกคนต่างยื่นนิ่งไปสักพัก
มันคงไม่น่าตกใจถ้าคนที่ที่ฆ่าคนรับใช้(นักฆ่า)เป็นเพียงเด็กตัวเล็กคนหนึ่ง
กว่ากาเบรียลจะรู้ตัวก็ตอนที่มีคนกรี้ดร้องจากสาวใช้และคนรับใช้ที่เข้ามาในห้องเพื่อตรวจเช็คสภาพศพและความปลอดภัย
กาเบรียลค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา สบตากับผู้ที่มีศักดิ์เป็นพ่อของเธอ
กาเบรียล
อรุณสวัสดิ์.....คะ
ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว
เธอยังคงไม่สนใจ รีบพูดธุระเร่งด่วนสำหรับเธอ
กาเบรียล
(ถ้าฉันไม่รีบบอก ต้องลืมแห่งๆ)
กาเบรียล
ย้ายห้องให้หนูด้วย....อ้อ
กาเบรียล
ขอไกลๆหน่อยนะคะ....
เธอเอ่ยออกมา ใบหน้ายังไว้ซึ่งความนิ่งไม่สะทกสท้านกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พร้อมเดินออกไป
เฟลิกซ์
เอ่อ...ฝ่าบาท//กระซิบบ้างอย่าง
โคลด์
//หันมาสนใจสิ่งที่อีกฝ่ายกระซิบ
องค์จักรพรรดิโคลด์ทำเพียงพยักหน้าแล้วเหลือบมองแผ่นหลังเล็กๆที่เดินไปไกลลิ้วแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ระหว่างเดินผ่านช่วงแถวๆเสาเวอร์ชั่นกรีกที่ถล่มลงมาเนื่องมาจากฝีมือของนักเวทย์หอคอยผู้เก่งกาจคนนี้ ที่พึ่งต่อยไปตะกี้นี้เอง
ไรท์PG
ฉากการตายนางเอกเราอ้างอิงจากเรื่อง"เกิดใหม่เป็นลูกโอชิ"คะ
ตัวละครอ้างอิงชื่อ:ไอ
ไรท์PG
เนื้อเรื่องไม่ได้เหมือนต้นฉบับคะ
ไรท์PG
ไรท์เล่าในมุมมองของ2ตัวละครหลักๆคะ
ไรท์PG
มีเนื้อหาสำคัญๆที่ไรท์ข้ามไปก็เตือนๆกันด้วยนะคะ
ตอนที่2
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เธอเมินๆไปเถอะ}
กาเบรียล
{ในสถานการณ์นี้มันสมควรเมินสินะ}
ลูคัส
เป็นใคร..//จ้องเขม็ง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เมินๆต่อไปเถอะ!}
ลูคัส
ข้า...ถามว่าเจ้าเป็นใคร!
เอ่ยออกมาพร้อมเดินเข้าไปคว้าข้อมือ
ลูคัสเพิ่มแรงที่มือให้จับข้อมือแน่นขึ้น
กาเบรียล
{เฮ้ยๆ ซ่วยแล้วไง!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เอาก้อนหินแถวๆนั้นปาหัวเลย แล้ววิ่ง!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เร็วๆ!}
เธอมองเศษหินที่มีความให้เท่ามือเด็ก
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ไม่! เอาก้อนหินข้างๆ!}
เธอเหลือบมองก้อนหินใกล้ๆกันที่ใหญ่กว่าหัวเด็กทารกเล็กน้อย
กาเบรียล
{มันใหญ่ไป! เดียวก็หัวแตกกันพอดี!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ไอ้เจ้านั้นเป็นนักเวทย์ที่อายุเกินหลัก100แล้ว! แค่นี้แทบไม่รู้สึกหรอก!}
ลูคัสมีสีหน้าสงสัยพร้อมเหลือบมองตามกาเบรียล
กาเบรียลที่ไม่ได้สนใจคนผมดำตาแดงที่กำลังมองเธออยู่ กำลังจะใช้มืออีกข้างที่ไม่ถูกจับไปหยิบ
ลูคัสแบมือแล้วกำเข้าด้วยกัน
ก้อนหินและเศษเสาแหลกละเอียดเป็นทราย
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{//สร้างลม}
จู่ๆอากาศโดยรอบก็เริ่มก่อตัวขึ้นเป็นลมหมุนพัดเอาเศษหินที่แหลกเป็นทรายลอยขึ้นบดบังทัศนิยภาพโดยรอบ
เกิดเสียงตัดผ่านอากาศ ทัศนิยภาพกลับมาเป็นปกติ เพียงแต่ร่างเด็กผู้หญิงกลับหายไปไม่เหลือรองลอย
ลูคัสขยี้หัวตนเองด้วยแรงอารมณ์หงุดหงิดของตน ที่อะไรๆก็ไม่เป็นดั่งใจ
ส่งเสียงราวกับพึ่งรู้ตัว ข้างแก้มมีรองลอยเหมือนถูกของมีดคมเชียดแก้มไป
เขามองเลือดที่ตนพึ่งเช็ดอย่างอึ่งๆ
ลูคัส
มีแต่เรื่องที่ทำให้อารมณ์เสีย....
ว่ากล่าวพล่างเดินหายเข้าไปในป่า
บนเพดานรูปทรงครึ่งวงกลม มีสิ่งมีชีวิตกำลังเกาะเสาที่เชื่อมเป็นฐานห่อยอยู่
กาเบรียล
นี้มันเวรกรรมอะไรเนี่ย
กาเบรียล
มาเกิด....ไม่สิทะลุมาก็มีแต่เรื่อง....
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{มันเป็นเพราะเธอโชคดีต่างหาก}
กาเบรียล
{โชคดีบ้าอะไร! ใครอยากได้!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ตอนตื่นมาในร่างนี้ก็ไม่เห็นตกใจนิ}
กาเบรียล
{แค่ฟังนายพูดเองตกลงเองครั้งนั้นก็เตรียมใจละ}
กาเบรียล
{ยังไม่ได้ข้อพรเลยแหะ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{โอ้ ใช้ๆลืมไปเลย!}
กาเบรียล
{เรื่องนั้นกลับห้องค่อยข้อเอาที่หลัง.....}
กาเบรียล
{เอ้....ดูเหมือนนายจะไม่ถูกกับลูคัสนะ!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ไหงมันวกกลับมาเรื่องนี้ละ!}
กาเบรียล
{น้ำเสียงดูใส่อารมณ์จังเลยน่าาาา}
กาเบรียล
{นายรู้จักกับหมอนั้นด้วยหรอ?}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{.....จะว่ารู้จักไม่มันก็}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{หมอนั้นเคยพยายามติดต่อกับฉันอยู่นะ.....}
กาเบรียล
{ก็แปลว่ารู้จัก?}
เธอเดินต่อออกไปโดยไม่รู้จุดหมายปลายทาง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{คล้ายๆพิธีอันเชิญอะไรประมาณ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ไม่ได้รู้จักอะไรมากหรอก}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ผมแค่ตอบรับการเรียกไปเฉยๆ ได้เจอกัน2ครั้ง}
กาเบรียล
{เท่ากับทำพิธี2รอบ?}
กาเบรียล
{เฮ~ งั้นเองหรอกหรอ}
กาเบรียล
{จะว่าไป รู้สึกเหมือนที่นี่แตกต่างจากที่ฉันอ่านเจอในหนังสือนั้นแฮะ}
กาเบรียล
{ดูเหมือนว่าหมอนั้นจะไม่รู้จักฉัน แถมที่นี่ดูจะเป็นราชวังร้างด้วย}
กาเบรียล
{ถึงพื้นที่แถวๆห้องของฉันจะดูปกติดี แต่พอเดินมาเรื่อยๆก็สภาพแย่ลงเรื่อยๆเลย}
กาเบรียล
{ไหนจะฐานข้อมูลของเด็กนี้อีก ไม่มีเลย}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{จะว่าไงละ.....}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เธอรู้แค่ว่าที่นี่มันแตกต่างจากเนื้อเรื่องต้นฉบับไปตั้งแต่ก่อนที่เธอจะเข้าร่างนี่แล้ว}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ผมส่งเธอมาแก้ไขปัญหานิดหน่อยแถมเนื่องในโอกาสวันเกิดผมพอดีด้วย}
กาเบรียล
{ถ้าเป็นคล้ายๆภารกิจ ก็ช่วยสรุปปัญหาให้หน่อยสิ!}
กาเบรียล
{ไม่ใช้ส่งมาแบบปุบปับโดยไม่รู้อะไร!}
เธอหยุดเดินพร้อมหันไปกระทืบหุนแถวๆนั้น
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{อือ~ เริ่มจากตรงไหนดีละ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เนื่องจากว่ามีเทพในการปกครองของผมทำการแหกกฏ บ้างข้อ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ฝืนกฏ ทำการส่งมนุษย์ลงมาตามอำเภอใจโดยไม่แจ้งมาทางผมก่อน}
กาเบรียล
{ไอ้เรื่องกฏๆนี่ มันสมควรเล่าให้ฉันฟังหรอ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ก็ถ้าเธอเปิดปากพูดเรื่องนี้กับใคร ก็ตายไง?}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เรื่องของเทพที่แหกกฏผมสั่งลงโทษไปแล้ว}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ส่วนเรื่องของมนุษย์ที่ลงมา อันนี้ผมจะให้คุณเป็นคนเคลียร์เอง}
กาเบรียล
{ฉันไม่รู้บรรดาศักดิ์หรือชนชั้นในโลกของเทพหรอกแต่นายเป็นพระเจ้านิ แค่ดีดนิ้วมนุษย์ก็หายไปแล้ว}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{มันมีกฏอยู่ด้วยนะ ถ้าแหกกฏไม่ว่าจะเป็นใครก็ถูกพิพากษาทั้งนั้นและ}
กาเบรียล
{อ้าว แล้วไอ้ที่นายส่งฉันมานี้?}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{ผมได้รับอนุญาตแล้ว}
กาเบรียล
{ฮืม ทำไหมต้องทำให้เรื่องง่ายกลายเป็นเรื่องยากด้วยนะ}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{มันไม่ได้ง่ายเลยนะ}
กาเบรียล
{ช่างมันละ กลับไปที่ห้องดีกว่า}
กาเบรียล
ออกมานานขนาดนี้ น่าจะเคลียร์ห้องเสร็จแล้วมั้ง
กาเบรียล
//มองออกไปด้านนอก
ท้องฟ้าที่บัดนี้กลายเป็นสีทองอร่าม ดวงอาทิตย์ที่กำลังลาลับไป
แสงที่รอดผ่านเข้ามาเริ่มหมนแสงลง ลมหนาวพัดผ่านเข้ามา
เส้นผมสีทองสะบัดตามแรงลม
ดวงตาที่ส่องประกายราวเพรชเม็ดงาม หมนแสงลงมาในตอนที่ดวงอาทิตย์ลาลับไป
กาเบรียล
ทำเอาคิดถึงชีวิตก่อนเหมือนกันแฮะ
กาเบรียล
ถึงจะบัดสบ แต่ก็อบอุ่นในบางครั้ง....
หยดน้ำตารินไหลออกมาจากดวงตางาม รอบข้างกลับมาหมนแสงลง เหมือนใบหน้าของเธอ
จุดที่เธอเคยยืนอยู่ เกิดอากาศบิดเบี้ยวความดันโดยรอบสั้นเล็กน้อย
จนเวลาผ่านมาไม่นานก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง ร่างโปร่งใสสวมใส่ผ้าคลุมสีขาวปรากฏตัวในจุดๆนั้น
ดวงตาสีแดงสดเหลือบมองต้นไม้ที่ห่างออกไปไม่มาก
เสียงเหยียบและเสียงวิ่งผ่านพุ่มไม้ค่อยๆดังไปไกล
เขายื่นมือออกไปหวังสร้างสิ่งที่คุมขังได้
ออร่าสีทองส่งออกมาจากร่างที่วิ่งหายไปเล็กน้อย
คลุมทับอีก3ชั้นเป็นบาเรียเสริมสีฟ้าอ่อน
บาเรียที่คุมอยู่แตกออกเพียง2ชั้นเท่านั้น
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
(ไม่นึกว่าเรื่องมันจะยุ่งยากขนาดนี้)
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ให้ตายสิ ผมเริ่มเกลียดกฏพวกนี้แล้วนะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ข้อจำกัดในโลกมนุษย์เนี่ย
เพียงแค่สะบัดผ้าคลุม ร่างทั้งร่างก็หายวับไป
? ? ?
ไอ้เจ้าคนใส่ผ้าคลุมนั้น!
ระบบ:ไม่พบฐานข้อมูลไม่พบฐานข้อมูล
? ? ?
ไม่เห็นจะรู้เลยว่าท่านพ่อมีลูกอีกคน
? ? ?
ในเรื่อง"อยู่ๆฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิง"ก็ไม่มีการใบ้ตัวละครลับอย่างนี้นิ
ในห้องสีขาวที่มีเครื่องเทคโนโลยีล่ำสมัย กองกระดาษขาวกระจัดกระจายตามพื้น กลมกลืนไปกับพื้นห้อง ดีไซน์ห้องตัดกับผมสีดำและดวงตาสีแดงที่กำลังมองโฮโลแกรมฉายภาพด้านหน้าตน
โทนเสียงผู้ชายเอ่ยออกมาเจือยแจ๋วเสียงดัง
ดังออกมาจากภาพโฮโลแกรมบอกเล่าเรื่องราวบ้างอย่าง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อือๆ อืม
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เข้าใจแล้ว
หลังจากตัดสายฝังนั้นไป เพราะความรำคาญ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
รึควรแหกกฏประทวงไปเลยดี?
ตอนที่3
เรื่องอายุเราไม่เหมือนต้นฉบับนะคะ
จำไม่ได้...
ดวงตาครึ่งวงกลมสีน้ำเงินอมฟ้าเลือนมาสบเข้ากับดวงตากลมโตสีเดียวกับตน
เด็กผู้หญิงที่อายุน่าจะราวๆ8ขวบยื่นอยู่ข้างๆโคลด์ หน้าตาที่เหมือนกันไปมากกว่า8ส่วนด้วยกัน ใช้ดวงตากลมๆนั้นจ้องมาที่เธอ
ส่วนสูงที่ห่างกันไม่มาก ดูก็รู้ว่าร่างนี้อายุมากกว่า1-2ปี
กาเบรียล
(ดูจากในความทรงจำ ร่างนี้ไม่เคยเจอกับอาทาเนเซียแน่นอน)
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{อย่ามากวนสมาธิสิ!}
กาเบรียล
{โทษๆ มันอดไม่ได้}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เธอก็รู้ว่า โทรจิตนี้มันเชื่อมต่อกันอัตโนมัติ!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{แล้วเกิดไรขึ้นละ}
กาเบรียล
{โคลด์จะพาฉันไปอยู่ด้วย!}
กาเบรียล
{ไหงรีแอคมันมีแค่นี่}
หลังจากที่เธอเงียบหายไปคุยกับมิเกล ด้านนอกโทรจิต
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
อ...เอ่อ..ท่านพ่อ?
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
นั้นท่านพี่....หรอคะ?
อาทาเนเซียกำช่ายผ้าคลุมเอาไว้แน่น
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ในเรื่อง'องค์หญิงผู้น่ารัก'ไม่เห็นมีตัวละครนี้เลยนิ)
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ตัวละครลับ?)
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(อ....อะไร?)
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ทำไม...แววตาน่ากลัวกว่าท่านพ่ออีก.......)
อาทาเนเซียมองไปที่กาเบรียลด้วยความกลัว เธอหลบอยู่ด้านหลังของโคลด์
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ปฏิเสธ....เธอปฏิเสธท่านพ่อบ้าเลือด!!)
กาเบรียล
อย่ารบกวนการพักผ่อนของหนู
เธอเลือนตามามองโคลด์ ดวงตาสีเดียวกันสบมอง
ราวกับอยู่กลางสนามรบ แรงกดดันมากมายลอยอบอวนไปทั่ว
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
ท....ท่านพ่อ.....
อาทาเนเซียกำช่ายผ้าคลุมไว้แน่น เธอมีสีหน้าซีดเผือก
กาเบรียล
ถ้าท่านพ่อไม่อยากให้ลูกของท่านต้องอึดอัดไปมากกว่านี้ก็ไปได้แล้วเพคะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เดียวจองโลงศพให้}
กาเบรียล
{อย่ากวน*ีนได้ไหม}
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
อ....เออ...
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
ท...ท่านพ่อ..
เธอเดินเข้าห้องน้ำไม่ลืมนำผ้าคลุมมาด้วย
กาเบรียล
ใครมันเอาโต๊ะมาวางไว้ตรงนี้เนี่ย
กาเบรียล
ทั้งซวยทั้งวุ่นวาย
เธอล้มตัวลงนอนบนเตียงของเธออย่างหมดสภาพ
กาเบรียล
(ไม่ไหวอะ ตาจะปิดละ)
กาเบรียล
หือ//เหลือบตามองข้างๆ
เธอรีบลุกออกมาจากเตียง จ้องมองไปที่มิเกลที่กำลังนั้งใคว่ห่างอยู่บนเตียง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เอาเถอะๆ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เรื่องพรอะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
กี่ข้อนะ......
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เยอะไปแล้ว!
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ปกติคนก่อนๆผมจะให้4ข้อ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อย่าเอาเปรียบคนอื่นสิ
กาเบรียล
ไม่มีใครพูดก็ไม่มีใครรู้หรอก
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
...เอาเป็น4ข้อนะ
กาเบรียล
งั้นเริ่มข้อแรกเลยนะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
รอฟังอยู่
กาเบรียล
ฉันสามารถยืมพลังของนายได้
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ไรนะ ยืมพลัง?
กาเบรียล
เวลาเดือดร้อนไรงี่
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อ่อ......
กาเบรียล
2ฉันอยากให้นายมาที่โลกมนุษย์ด้วยกายเนื้อแบบเป็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างคนอะ
กาเบรียล
อันนี้นับเป็นพรไม่แหกกฏ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
มันได้หรอ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
คุยกับเบื้องบนก่อน
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ชิวเชียด
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เกือบไม่รอด
กาเบรียล
ขอแค่2ข้อก่อนละกัน
กาเบรียล
ที่เหลือค่อยขอที่หลัง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ยุ่งยากจัง
กาเบรียล
แล้วนายจะมาที่นี่ตอนไหนอะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ไว้รอจังหวะดีๆก่อน
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
จริงๆแค่เธอเรียกชื่อผมก็มาแล้ว
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
แต่ถ้าจะมาอยู่ที่นี่เลย
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ก็ต้องรอจังหวะดีๆ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
มีงานเข้ามา
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ขอโทษ ต้องกลับละ
ร่างทั้งร่างหายไปในพริบตา
กาเบรียล
วุ่นวายสุดๆเลยวันนี้......
เธอหันไปเจอกับกระจกบานหนึ่ง ลอยเคว้งคว้างกลางอากาศ
ไม่สามารถแยกออกว่าเงาในกระจกคือใคร
กาเบรียล
//เดินเข้าไปใกล้ๆ
กาเบรียล
(เห้ย! ร่างกายมันขยับไปเอง!)
กาเบรียล
//มองด้วยความตรึง
พื้นสั่นสะเทือนรอยร้าวค่อยๆเกิดตามพื้นอันมือมิด
เธอทรงตัวแทบไม่ได้ หลังจากเกิดเสียงแตกหักเธอก็ร่วงหลนลงไปในเงามืดอันดำมิด
บนที่ๆเธอตกลงมา เธอมองเห็นบ้างอย่าง ไม่สามารถระบุได้ว่าคือใครหรือตัวอะไร ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะอันน่าขนลุกที่ก้องไปทั่วทุกๆที่
ตาไม่สามารถมองสิ่งใดได้ราวมืดบอกไป เสียงไม่สามารถเปล่งออกมาได้ราวกับเส้นเสียงหายไป เสียงหัวเราะอันน่าขนลุกไม่ได้ยินอีกต่อไปมีเพียงเสียงอืออึงราวกับอยู่ใต้น้ำ ลมหายใจขาดห่วงราวกับจะขาดใจ แรงตรึงร่างทั้งร่างราวกับถูกพันธนาการไว้ คอยดึงให้ดำดึงไปยังเงามืดมิด จิตใจเริ่มถูกครอบงำด้วยความกลัว
ร่างกายรู้สึกชาและเย็นเยียบ คอเหมือนถูกบีบรัด จนลมหายใจโรยริน จนสุดลมหายใจก็ยังไม่อาจตื่นจากฝัน......
เหงื่อผุดขึ้นมาตามตัว กอบโกยอากาศเข้าไปให้ได้มากที่สุด
กาเบรียล
แฮก...แฮก....ที่นี้มัน
กาเบรียล
ม...เมื่อกี่นี้มันอะไร!?
กาเบรียล
ความฝัน.....เหรอ?
กาเบรียล
ถึงได้เหมือนจริงขนาดนั้น.....
ร่างกายอันซีดเซียวขยับลุกขึ้นนั้ง มองมือที่สั่นเถา สมองที่ดังตุบๆ พลันปวดตัวราวจะขาดใจ
กาเบรียล
โอ้ยย.....เจ็บๆ อึก
เสียงร้องโหยหวนค่อยๆเปลี่ยนเป็นเสียงร้องไห้ ปวดหัวราวกับจะขาดใจ อุณหภูมิสูงขึ้นฉับพลัน เตะผ้าห่มไปมา
ร่างอันอ่อนแรงของเธอค่อยลุกออกมาจากเตียง แม้จะล้มลุกคลุกคร้าน เธอค่อยๆคร้านไปที่ประตู เพียงแค่กลางห้องก็ต้องล้มตัวลงนอน ค่อยๆขดตัวและกุมหัวด้วยมือทั้งสองข้าง ร่างกายอันสั่นเทายังคงสั่นต่อไปและหนักขึ้นเรื่อยๆตามน้ำเสียงที่สั่นเทา
กาเบรียล
ไม่ไหว....ใ..ใครก็ได้!
กาเบรียล
ฮึก.....มิเกล......
กาเบรียล
มิเกล...ได้...โปรด.....
ขอบตาขึ้นสีแดงดวงตาอันเปล่งประกายหม่นแสงลงตาที่เออคลอไปด้วยน้ำตากี่หยดต่อกี่หยดไหลลงมา เสียงอันแหบแห้งค่อยๆเบาลงจนหายไป
แม้แต่เสียงลมที่ลอดผ่านหน้าต่างยังได้ยิน เสียงเปิดหน้าต่างเข้ามา
ร่างอันซีดเซียวสะท้อนแสงจันทร์ เงาผมสีทองตบสะท้อนกับแสงจันทร์
ร่างสวมผ้าคลุมเดินเข้ามาใกล้ๆ
? ? ?
ก็...อยากจะเข้ามาตั้งแต่ลุกขึ้นมาจากเตียง ไม่นึกว่าเราจะยืนข้างอยู่ที่ขอบหน้าต่าง
? ? ?
ให้ตายสิ.....เป็นบ้าอะไรของยัยนี้เนี่ย
ร่างสวมผ้าคลุมพูดออกมา แม้จะบ่นเล็กน้อยแต่ก็ยังค่อมตัวลงมาอุ้มและพาไปบนเตียง
ไม่ลืมร่ายเวทย์รักษาอาการปวดหัวให้ด้วย
? ? ?
มีมนดำผสมอยู่ด้วยแฮะ และก็พลังน่าสงสัยนั้นอีก
? ? ?
หวังว่าตื่นมาแล้วจะหายละ//ยิ้ม
? ? ?
ลาก่อนนะองค์หญิง จุ๊บ//จุ๊บมือ
ไรท์PG
ช่วงนี้เปลี่ยนปกบ่อย
ไรท์PG
ไม่ค่อยได้อัพเลยติดทั้งงานวาดที่ดองและการบ้าน😔
ไรท์PG
แต่ตัวอักษรยังคงเดิม4000ขึ้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
