NovelToon NovelToon

ไป๋น้อยของท่านซี

ตอน 1

ในโลกใต้ดิน โลกเบื้องหลังอันโสมม ไร้แสงสว่าง ไร้คุณธรรม ไร้สัจจะ เป็นโลกที่บูชาเงินและอำนาจ ความแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอด ที่นี่ความโหดร้ายไม่นับเป็นอะไรเลย เงินซื้อได้ทุกอย่างถ้ามีมากพอ
ดั่งเช่นตอนนี้
ณ ยุโรปเขตตะวันตกเฉียงใต้ ออกไปไกลจากโพ้นทะเล
คนชุดดำรูปร่างกำยำสูงกว่าสองเมตรนับกว่าห้าสิบคน นามว่ากลุ่มทหารรับจ้างฮีบรู กำลังไร้ฆ่าคนเพียงคนเดียว นั้นก็คือ ‘ภูติรัตติกาล’ เขาเป็นนักฆ่ามือหนึ่งของกลุ่ม ‘ฮิตเดอร์คิลเลอร์’ เป็นศัตรูตัวฉกาจของโลกเบื้องหลัง การมีอยู่ของเขา นำมาซึ่งหายนะของโลก
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
📞ว่าไง? //ถามอย่างหัวเสีย
เขาเอ่ยถามปลายสายที่เคยทำงานด้วยกันมา เขารู้ดีว่าที่ตัวเองมาอยู่ในสภาพนี้เป็นเพราะองค์กรตัดหางปล่อยวัดแล้ว และต้องการให้เขาตาย มีแค่เขาตายเท่านั้นจึงจะสามารถเก็บความลับขององค์กรไว้ได้ จึงได้ปล่อยข้อมูลของเขาให้ฝ่ายศัตรูรู้
…
📞ไม่ว่าไง… //เงียบสักพัก
…
📞นายไปดีเถอะ //กดตัดสาย
เขาเองก็เสียใจเหมือนกัน เพราะเขาเองที่เป็นคนปล่อยข้อมูลส่วนตัวของเพื่อนร่วมงานคนนี้ออกไป แต่เสียใจไปก็เท่านั้น เพราะยังไงเขาก็ต้องทำตามคำสั่งอยู่ดี ตามคำสั่งจากเบื้องบน ที่เล็งเห็นว่า ‘ภูติรัตติกาล’ รู้ความลับขององค์กรมากเกินไป หลายสิบปีมานี้ ภูติรัตติกาลทำงานให้องค์กรอย่างถวายหัว เขาไม่เคยทำงานพลาดสักครั้ง แต่เพราะความสามารถของเขามีมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงมีศัตรูหมายหัวเยอะเช่นกัน องค์กรกลัวว่าสักวันนึงเขาจะตกไปอยู่ในมือของศัตรู จึงตัดไฟแต่ต้นลม โดยการกำจัดเขาเสีย
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
หึหึหึ //หัวเราะร้าย มองดูโทรศัพท์ในมืออย่างเย้อหยันแล้วคว้างทิ้งลงพื้น
เพร้งงง~
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
เจ้านาย //ทำหน้าเศร้า
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
พวกเราจะทำยังไงดี
เสียงใสๆดังขึ้นในหัว นี้คือความลับของเขาที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ เขามีระบบคอยสนับสนุนเขาอยู่ มันเป็นทั้งผู้ช่วยและเพื่อนของเขา ตั้งแต่เขาจำความได้ เขาก็มีระบบนี้อยู่แล้ว
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
อันที่จริง ฉันก็มาถึงจุดสูงสุดของชีวิตแล้วว่าไหมโปโป
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
เจ้านายหมายความว่าไง
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
ฉันมีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียงบ้านคฤหาสน์รถหรู ทรัพย์สินเงินทอง…ฉันมาถึงจุดอิ่มตัวแล้ว
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
นายไปหาเจ้านายใหม่เถอะ
ใช่แล้ว เขามีทุกอย่างแล้ว แต่ยังไม่ทันได้ใช้ ก็ต้องมาตายเสียก่อน ชีวิตเขามีความสุขดี แต่การที่ต้องมาถูกองค์กรที่ตัวเองรับใช้ถวายหัวหักหลังแบบนี้ เขาก็รู้แล้วว่า จุดจบเดียวของเขาก็คือตาย องค์กรไม่มีทางปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปแน่นอน
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
เจ้านาย!
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
หึหึ ในเมื่ออย่างให้ฉันตายนัก ฉันไม่ตายคนเดียวแน่ …//มองไปรอบๆ
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นประเทศขนาดเล็กๆแถบติดทะเลฝั่งตะวันตกเฉียงใต้นะ //คลุ้งคิด
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
ทำไมหรอ? //สงสัย
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
ไหนๆฉันก็จะตายแล้ว ทำไมฉันต้องตายแบบเงียบๆละ //ยิ้มร้าย
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
งั้นก็ทำให้ประเทศนี้หายไปพร้อมกับฉันเลยเป็นไง…โปโป นายเอานิวเคลียร์ขนาดเล็กมาให้ฉันที
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
!!!
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
เจ้านายคิดจะตายไปพร้อมกับที่นี่หรอ
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
ใช่ //ยิ้ม
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
คิดดีแล้วหรอ ประเทศนี้ยังมีคนบริสุทธิ์กว่าสิบล้านคนเลยนะ
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
แล้วไง…มือของฉันฆ่าคนบริสุทธิ์มากี่คนแล้วละ //มองบน
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
จะตายทั้งทีก็ต้องตายให้อลังการที่สุดสิ โลกจะได้จำ องค์กรจะได้รู้ว่าภูติรัตติกาลอย่างฉันร้ายกาจแค่ไหน
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
ทำตามที่ฉันสั่ง
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
ครับเจ้านาย…เจอกันโอกาสหน้า
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
โค็ตเนม ภูติรัตติกาล
หืม? //สงสัย
คำพูดของโปโปน้อยทำให้เขาสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถาม เวลาผ่านไปไม่เกินห้านาที ทุกอย่างก็ราบเป็นหน้ากอง แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น ถูกปัดเปาไปในพริบตาเดียว ประเทศเล็กๆแห่งนี้ก็หายไปจากแผนที่โลกเช่นกัน
.
.
.
ที่โถงทางเดินในโรงแรมสุดหรูหราระดับไฮเอ็น ย้านใจกลางเมือง
มีร่างเล็กๆนอนอยู่ที่ข้างประตูชั้นบันไดหนีไป
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
โอ้ย ปวดหัว
เขาขยับตัวพรางยกมือเล็กๆกุมศรีษะ ปวดหัวเหมือนจะระเบิดเป็นเสียงๆ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
โปโป! //เอ่ยปากเรียกเสียงสั่นเครือ
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
// ไม่มีการตอบรับ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
!! //ลืมตาตื่นตกใจที่ไม่มีการตอบรับ
เขาค่อยๆพยุงตัวเองขึ้น พลันก็รู้สึกว่าตัวเองผิดปกติไป ร่างกายเล็กลง มือเท้าคู่นี้ไม่ใช่ของเขา ซ้ำตอนนี้เขาก็มีอาการแปลกๆอีกด้วย
ร่างกายร้อนรุ่มผิดปกติ คั่นเนื้อคั่นตัวแปลกๆ แบบนี้มันถูกวางยาปลุกเซ็กส์ชัดๆ

ตอน 2

ณ โรงจอดรถชั้นใต้ดิน
…
เราจะหาใครมาดีละครับ //คิดหนัก
คังอู
คังอู
// ขมวดคิ้ว
คังอู
คังอู
ต้องเป็นคนที่สะอาด //หยิบมือถือออกมากำลังจะโทร
คังอู
คังอู
!! //เห็นคนตัวเล็กๆกำลังออกจากโรงแรม
คังอู
คังอู
เอาคนนั้นแหละ //ชี้ไปทางไป๋หยูอิน
…
//มอง
…
ครับ //เดินไปขวางทาง
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
!! //ตกใจ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(บ้าเอ่ยคนกำลังรีบอยู่ ยาแม่งก็ฤทธิ์แรงชิป) //เดินหนี
…
จะไปไหน //จับแขน
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
ปล่อย! //สบัด
คังอู
คังอู
เอาตัวมาให้ได้
…
ครับ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
!!!
ไม่รู้ว่าคนมาจากไหนเยอะแยะ ล้อมรอบตัวไป๋หยูอินเต็มไปหมด ตอนนี้เขาไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้แล้ว เพราะฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์ทำให้เขาอ่อนแรงมาก
…
ดูเหมือนว่า เด็กคนนี้จะโดนยาเหมือนกันนะครับ
คังอู
คังอู
งั้นก็ดีสิ เอาตัวมา //มอง
…
ครับ
ไม่พูดพร่ามทำเพลงอะไร คนที่ถูกเรียกว่าเด็กน้อยก็ถูกล็อคตัว พากลับเข้าไปในโรงแรมตามเดิม
ในห้องเพรสซีเด้นท์สุดหรู
ไป๋หยูอินถูกจับโยนลงบนเตียงนอนหนาหกฟุต
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
ไปเอามาจากไหน //ถามเสียงเรียบ
คังอู
คังอู
เห็นเดินอยู่หน้าโรงแรมครับ เลยเอามาเลย
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
//มองไป๋หยูอินนิ่ง
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
ยังเด็กอยู่เลย
คังอู
คังอู
ครับ //ว่าจบก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เจ้านายอยู่กับเด็กน้อยตามลำพัง
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
//มองคนบนเตียงนิ่ง
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
คุณพาผมมาทำไม //โมโห
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
คืนนี้อยู่เธอกับฉัน
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
//มองคนตรงหน้า
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
คุณถูกวางยาเหมือนกันหรอ
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
ก็ไปโรงพยาบาลสิ
จะบ้ารึไง ที่จะให้เขาอยู่กับผู้ชายแปลกหน้าคืนนี้ เขากำลังจะออกจากโรงแรมแล้วไปโรงพยาบาลอยู่แท้ๆ แต่มาโดนลากเข้าห้องแบบนี้ มันก็ไม่โอเคนะเว้ย อีกอย่าง แม้ร่างกายนี้จะเป็นโอเมก้า แต่ก่อนหน้านี้เขาเคยเป็นอัลฟ่า จะให้เขานอนอยู่ใต้ร่างผู้ชายน่ะหรอ! บ้าไปแล้วมั้ง
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
//ดื่มไวน์เสร็จก็วางแก้วลง
ชายหนุ่มหาได้สนใจกับสิ่งที่เด็กน้องตรงหน้าพูดเลย เขาหันไปมองช้าๆ ก่อนที่จะเดินไปหาที่เตียง
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
คุณ มาทำไม! ผมไม่เอาด้วยหรอก!! //ตกใจ
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
//ปลดกระดุมออกช้าๆ สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ไป๋หยูอินไม่วางตา
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
//มองอย่างอึ้งๆ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(อะ เอาจริงดิ)
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
เคยทำกับใครมาก่อนรึป่าว
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(ไอ้บ้านี่ ถ้าไม่ติดที่โดนวางยา เดี๋ยวพ่อจะถีบให้ล่วง)
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
ไม่โว้ย!! //ขึ้นเสียง
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(ถ้าเป็นร่างก่อนก็เคยอยู่หรอก แต่ร่างนี้ยังไม่เคย)
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(โปโป!! โปโปไปไหน!! ออกมานะ!!)//ร้อนรน
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
เจ้านาย ระบบยังไม่รีเซ็ต เจ้านายดูแลตัวเองไปก่อนนะ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(จะบ้าหรอ เจ้านายแกจะถูกกินแล้วนะ มาช่วยกันก่อน!!)
โปโป (ระบบ)
โปโป (ระบบ)
กินเก็นอะไรกันครับ ร่างนี่ของเจ้านายเพิ่งจะอายุสิบเจ็ดเองนะ ดูแลตัวเองดีๆละ //ว่าจบก็จากไป
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
(อะอ้าว!!)
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
มานี่
ยังไม่ทันที่เด็กน้อยจะได้ตั้งตัว ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งก็ดึงรวบตัวของไป๋หยูอินเข้าอ้อมกอด ก่อนที่จะจับกดลงเตียง ทาบทับร่างกายหนาใหญ่ไว้ใต้ร่าง
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
อย่างนะ!! //พนายามดิ้น
ไป๋หยูอินสู้แรงของชายตรงหน้าไม่ได้ เพราะตอนนี้เขายังเด็กอยู่มาก ยังไม่โตด้วยซ้ำ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
คุณ~ อิ้มม!
คำพูดตัดหายไป ชายหนุ่มก็ประกบริมฝีปากจูบลงมาที่เขาแล้ว บดจูบดูดดื่มราวหิวกระหาย ฝ่ามืออยู่ไม่สุก เลื้อนปลดกระดุมถอดชุดออกไปหมดแล้ว ร่างปร่าวเปลือยของทั้งสองบดเบียดกันปานจะแยกไม่ออก
ไป๋หยูอินสัมผัสได้ ว่าท่อนล่างของเขามันใหญ่มาก และมันกำลังจะทิ้มแทงเขาอยู่
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
หืออ~~
บ้าไปแล้ว ชีวิตก่อนมีแต่เขาเท่านั้นที่เคยทำแบบนี้กับคนอื่น มีแต่เขาเท่านั้นที่อยู่ข้างบน แล้วจับคนอื่นกดไว้ใต้ร่าง แต่ว่านี่! เป็นเขาเองที่กำลังถูกจับกด!!!
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
อยู่นิ่งๆ
เสียงแหบต่ำเซ็กซี่ดังอยู่ข้างหู เขากำลังเริงรักกับเด็กหน้าอ่อนคนนี้ โดนไม่คิดสิกนิดว่าจะอายุเท่าไหร่ ลูกเต้าเหล่าใคร ขอแค่เพียงใช้เป็นที่ระบายบรรเทาอาการของยาปลูกเซ็กส์ได้ก็พอ
แต่ว่า เด็กคนนี้ก็ใช่ย่อย เนื้อตัวอ่อนนุ่มนิ่มไปหมด จับกอดตรงไหนก็ให้ชวนฝัน ยียวนปลุกเล้าอาอารมณ์ของเขาได้ดีกว่ายาปลุกเซ็กส์อีกมั้ง ทำให้ตอนนี้ เขายิ่งถลำลึก ทำกับเด็กคนนี้ไปแล้วไม่รู้ว่ากี่รอบด้วยซ้ำ
.
.
.
เช้าวันต่อมา
เวลา 10:25น.
คังอู
คังอู
นี่คือประวัติของเด็กคนนั้นครับ
ผู้ช่วยคนสนิทยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้ ซีเฟิงเค่อรับมาแล้วเปิดออกดูทันที คังอูรอบมองไปในห้องแล้วพูด
คังอู
คังอู
ยังไม่ตื่นหรอครับ
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
อืม
ชายหนุ่มตอบไปส่งๆ ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา สายตายังคงมองไปที่เอกสาร เมื่อคืนเขาคงจะทำหนักเกินไป เด็กน้อยเพิ่งได้นอนตอนตีสี่นี่เอง
ชื่อ ไป๋หยูอิน อายุ17ปี เป็นลูกนอกสมรสของตระกูลไป๋
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
//วางเอกสารลงบนโต๊ะ
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
ให้เงินไปก็พอแล้ว
สำหรับเขา ตระกูลไป๋ไม่นับเป็นอะไรได้ เป็นแค่ตระกูลเล็กๆที่ร่ำรวยขึ้นมาได้ไม่นานเท่านั้น ไม่ได้สลักสำคัญอะไรเลย
ซีเฟิงเค่อ
ซีเฟิงเค่อ
ให้เยอะหน่อยละกัน เพิ่งจะ17ปีเอง
คังอู
คังอู
ครับนายท่าน

ตอน 3

บ้านตระกูลไป๋
จริงที่ว่าตระกูลไป๋เพิ่งร่ำรวยขึ้นมาได้ไม่นาน แต่ธุรกิจตระกูลไป๋ก็เติบโตขึ้นเลื้อยๆ แม้ตระกูลไปณจะไม่อยู่ในสายตาของซีเฟิงเค่อ แต่ก็มีอำนาจอยู่ในสายตาตระกูลอื่นอยู่ไม่น้อย
วันนี้ไป๋หยูอินตื่นขึ้นมา ก็ไม่เห็นผู้ชายแปลกหน้าที่พรากพรหมจรรย์ไปจากเขาแล้ว มีเพียงเช็กเงินสดสิบล้านวางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงเท่านั้น ถุย!! ไอ้บ้าเอ่ย มันคิดว่าเขาขายตัวรึไงว่ะ อีกอย่าง คนอย่างเขาถ้าจะขายตัว ค่าตัวต้องได้ไม่ต่ำกว่าห้าร้อยล้านดอลลาร์เว้ย!! ไอ้สิบล้านนี่มันอะไรฟ๊ะ!!
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
กลับมาแล้วหรอ
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
หึ //ยิ้มเยาะ
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
เมื่อคืนไปไหนมา ทำไมไม่กลับบ้าน
พอก้าวเท้าเข้าบ้าน เสียงดังแวดๆของฮั่นจีน่าผู้เป็นแม่เลี้ยงก็ดังขึ้น ข้างหลังยังมีไป๋ชิวอวี้ ผู้เป็นน้องชายต่างแม่ ยื่นยิ้มเยาะอยู่ข้างๆ
ไป๋หยูอินกวาดตามองผ่านๆ
เมื่อเช้าโปโปรีเซ็ตระบบใหม่เรียบร้อย แล้วรายงานสถานภาพของเจ้าของร่างนี้แล้ว
เขาจึงรู้ว่าคนตรงหน้าสองคนนี้เป็นใคร และเรื่องที่เขาถูกวางยา ก็เป็นแผนของไป๋ชิวอวี้ น้องชายต่างแม่นี่เอง
ซึ่งเมื่อคืนนี้ เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของมู่ฉีอวิ๋น นายน้อยตระกูลมู่ เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาในสังคมมาก ร่ำรวยระดับต้นๆของประเทศก็ว่าได้ และตระกูลไป๋กับตระกูลมู่มีแพลนว่าจะเกี่ยวดองกันทางธุรกิจ ในงานวันเกิดจึงเป็นวันที่ลูกหลานได้พบปะกัน ไป๋ชิวอวี้แอบมีใจให้มู่ฉีอวิ๋น จึงวางแผนจัดการไป๋หยูอินให้พ้นทาง ด้วยการวางยา แล้วหาผู้ชายสักคนในงานเลี้ยงมานอนด้วย
แต่ผู้ชายที่ไป๋ชิวอวี้หามา สุดท้ายก็ไม่ได้นอนกับไป๋หยูอิน เพราะไป๋หยูอินหนีไปได้ก่อน จนได้ไปพบกับซีเฟิงเค่อ ผู้ชายลึกลับคนนั้น
แต่สุดท้ายไป๋ชิวอวี้ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าไป๋หยูอินหายไปไหนมาทั้งคืน
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
//มองอย่างสำรวจ
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
ฉันถามทำไมแกไม่ตอบ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
แล้วจะถามทำไม
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
!!
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
!!
สองแม่ลูกถึงกับชะงัก เมื่อไหร่กันที่ไป๋หยูอินกล้าต่อปากต่อคำกับพวกเขาแบบนี้
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
แกว่าไงนะ
พอได้สติกลับมา ถึงกับต้องถามอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าได้ยินไม่ผิด
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
หูแตกหรอ
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
แก!
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
!! //จ้องตาเขม็ง
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
ปากดีนี่! …ว่าแต่ ร่างกายแกไม่ได้มีตรงไหนบุบสลายใช่ไหม//ถามยิ้มเยาะ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
!!
ไป๋หยูอินหลุบตาต่ำ ไม่ได้แสดงสีหน้าไดๆออกมา แต่การที่เขาชะงักไปนิด ก็ไม่ได้รอดพ้นสายตาของไป๋ชิวอวี้
พอเห็นดังนั้นไป๋ชิวอวี้ก็รู้ทันทีว่าแผนของเขาสำเร็จแล้ว ไม่ว่ามันจะนอนกับใครก็ช่าง
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
หึหึ!! //ยิ้มเยาะ
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
แม่ครับ เหมือนข้าวสารจะกลายเป็นข้าวสุกแล้วมั้ง
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
อะไรนะ!!
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
จริงหรอ //ตื่นเต้น
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
แกนี่ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น เหมือนแม่แกจริงๆ ไปได้กับใครมาละ
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
ไม่ใช่ว่าจะท้องไม่มีพ่อ จนต้องหอบลูกเต้ามาให้พวกฉันเลี้ยงเหมือนแม่แกหรอกนะ
พูดจาวางท่า สีหน้าเย้ยหยันของสองแม่ลูก ดูแล้วทุเรศลูกตามาก พูดจาแดกดันไม่หยุด ทำเอาไป๋หยูอินอยากตัดลิ้นของหล่อนออกมาสับเป็นชิ้นๆ
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
ป้าแกขนาดนี้ คงไม่มีเรี่ยวแรงมาเลี้ยงลูกให้ฉันหรอกมั้ง
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
!!! //ตะลึง
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
แกว่าไงนะ!!
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
!!!
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
แกแล้วจริงด้วย ขนาดหูยังตึง สังขารก็คงไม่ไหวแล้วละ เหอะ!! ยังมีหน้าจะมาเลี้ยงลูกให้ฉันอีกหรอ!!
ฮั่นจีน่า
ฮั่นจีน่า
กรี๊ดกด!! ไอ้ลูกนอกไส้ แกกล้าด่าฉันหรอ ใครให้ความกล้าแกกัน!!
ฮั่นจีน่าง้างมือจะตบไป๋หยูอิน แต่เขาเบี่ยงตัวหลบ ยื่นเท้าออกไปสกัดขาของนางจนล้มลงพื้นหน้าขมัมไม่เป็นท่า
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
แม่! //รีบเข้าไปประคอง
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
ทำอะไรของแก!!
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
หึ! //ยิ้มเยาะ
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
ขอโทษแม่ฉันซะ!
ไป๋หยูอิน
ไป๋หยูอิน
แกมีปัญญาทำให้ฉันขอโทษไหมละ
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
หยูอิน!! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!!
ไป๋ชิวอวี้
ไป๋ชิวอวี้
แม่ รอให้พ่อกลับมาก่อน ค่อยจัดการกับมัน เราไปกันเถอะ
ไป๋ชิวอวี้พยุงคนเป็นแม่ลุกขึ้น สองแม่ลูกมองเขาอย่างกินเลือดกินเนื้อ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร พวกเขาถึงรู้สึกว่าไป๋หยูอินเปลี่ยนไปเป็นคนละคน บรรยากาศรอบตัวก็แปลกๆ ให้ความรู้สึกไม่น่าเข้าใกล้ชอบกล แต่ก็ไม่รู้ว่าแปลกที่ตรงไหน
ปกติเด็กคนนี้ไม่เคยทำตัวแข็งกร้าว ไม่เคยต่อปากต่อคำ ไม่เคยสู้กลับเช่นนี้ แต่ตอนนี้ไป๋หยูอินทำตรงกันข้ามทุกอย่าง ทั้งๆที่ยังเป็นไป๋หยูอินคนเดิมแท้ๆ หรือว่ามันจะถูกพวกเขากลั่นแกล้งจนสมองพิการไปแล้วนะ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!