The Chosen Orphan::เด็กกำพร้าผู้ถูกเลือก
เด็กกำพร้า
ในเช้าอัดสดใสในสถานเด็กกำพร้ามีเด็กๆกำลังวิ่งเล่นอยู่ท้ายสวนแต่มีเด็กอยู่1คนที่ไม่ได้ออกไปเล่นเพราะกำลังหมกมุ่นอยู่กับการเขียนไดอารี่
ซิสเตอร์
นี่โฟเอลทำไมไม่ออกไปเล่นข้างนอกละ?
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมไม่อยากออกไปเล่นครับ..//หันไปทางซิสเตอร์//
ซิสเตอร์
อยู่แต่ในห้องมืดๆตรงนี้ไม่เบื่อบางหรอโฟเอล
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมแค่ไม่อยากออกไปเล่นเท่านั้นเอง...
ซิสเตอร์
มีอะไรในใจรึป่าวโฟเอลบอกฉันได้นะฉันพร้อมที่จะรับฟัง
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมกลัวครับ...
ซิสเตอร์
หือ..?กลัวอะไรหรอพอจะบอกได้ไหม
ซิสเตอร์
โอเคๆไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร
ซิสเตอร์
โฟเอลออกไปเล่นหน่อยเถอะนะ//ยื่นมือให้โฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ..//จับมือซิสเตอร์//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//นั่งดูเด็กคนอื่นวิ่งเล่น//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ?//หันไปทางต้นเสียง//
อลิซ
ฉันขอนั่งด้วยได้รึป่าว?
อลิซ
วันนี้เห็นว่าจะมีคนมารับเลี้ยงพวกเราด้วยนะ!
อลิซ
นายไม่อยากให้พวกเค้ารับเลี้ยงนายหรอ?
โฟเอล(ตอนเด็ก)
อยากครับแต่ผมกลัว..
อลิซ
นายจะกลัวทำไมล่ะไม่เห็นมีอะไรที่ต้องกลัวเลย
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมกลัวว่าเค้าจะทุบตีผม..
อลิซ
นายโดนพวกเค้าทุบตีหรอ?.
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับผมพยายามทำให้พวกเค้าพอใจแล้ว..ต..แต่..พวกเค้าก็ยังทุบตีผม
โฟเอล(ตอนเด็ก)
แล้วพวกเค้าก็พาผมเข้าไปในห้องมืดๆ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
เค้าบอกว่าจะทำให้ผมมีความสุขแต่ผมไม่เห็นมีความสุขเลย...
อลิซ
น..นายล้อเล่นรึป่าวน่ะ?
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมพูดจริงครับ...
ซิสเตอร์
ทางนี้ค่ะ//ซิสเตอร์เดินนำชายแปลกหน้าเข้ามา//
？？？
.....//หยุดอยู่ตรงหน้าโฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//มองชายแปลกหน้า//
？？？
//นั่งลงตรงหน้าโฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมเป็นผู้ชายนะครับ....
ซิสเตอร์
ได้เลยค่ะ//ยิ้ม//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมไม่ไปนะครับซิสเตอร์!//วิ่งไปหาซิสเตอร์+ร้องไห้//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมไม่ไปผมไม่ไป!//ร้องไห้//
ซิสเตอร์
โฟเอลใจเย็นๆก่อนนะ//อุ้มโฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//ซบไหลซิสเตอร์//
？？？
งั้นผมขอแนะนำตัวให้โฟเองรู้จักก่อนนะครับ
ลาเดียร์
ฉันลาเดียร์ไม่ต้องกลัวไปหรอกนะ
ลาเดียร์
สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเธอ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมไม่เชื่อ..
ลาเดียร์
คงจะโดนอะไรดีกระทบจิตใจมาเยอะสินะครับ
ซิสเตอร์
คงงั้นแหละค่ะฉันเองก็พยามปลอบใจโฟเอลอยู่นานเลยละค่ะกว่าจะดีขึ้น
ลาเดียร์
ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเธอ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//มองลาเดียร์//
ลาเดียร์
ฉันสัญญาจะให้สาบานต่อหน้าพระเจ้าก็ได้นะ//☺️//
ซิสเตอร์
เอาน่าโฟเอลคนๆนี้ต้องไม่ทำอะไรเธอแน่
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมจะเชื่อได้ยังไงละครับซิสเตอร์
ลาเดียร์
งั้นฉันขอสาบานต่อพระผู้เป็นเจ้าถ้าฉันทำให้เป็นคนนี้เสียใจหรือหวาดกลัวขอให้ฉันโดนลงโทษอย่างหนักที่สุด
ลาเดียร์
555เสียงดังไปสินะ
ลาเดียร์
เชื่อใจฉันเถอะโฟเอล
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ก...ก็ได้ครับ
ซิสเตอร์
ดีมากโฟเอลต่อไปนี้ขอให้เธอมีความสุขนะ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับซิสเตอร์..
ลาเดียร์
//ยื่นมือให้โฟเอล//
ซิสเตอร์
เดี๋ยวฉันไปเก็บของให้โฟเอลก่อนนะคะ
ซิสเตอร์
โชคดีนะจ๊ะโฟเอล//☺️//
ลาเดียร์
//อุ้มโฟเอล//ไปกันเถอะ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//ตกใจ//ค..ครับ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//นั่งตัวแข็ง//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมขอเรียกคุณว่าพ่อได้ไหมครับ//มองลาเดียร์//
ลาเดียร์
ได้สิเรียกว่าอะไรก็ได้ที่เธอต้องการเลย//☺️//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ค..ครับคุณพ่อ
ลาเดียร์
มานั่งตรงนี้สิโฟเอล
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ//เดินไปนั่งข้างๆลาเดียร์//
ลาเดียร์
อยากได้อะไรรึป่าว?
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมอยากได้สมุดไดอารี่เล่มใหม่ครับ
ลาเดียร์
ได้สิพ่อซื้อให้ลูกได้เป็นร้อยไปเล่มเลย//☺️//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ//ตาเป็นประกาย//
ลาเดียร์
นี้หยุดก่อนฉันจะลงไปซื้อสมุด
ในตอนแรกเสียงภายในร้านดังมากแต่พอลาเดียร์ก้าวเข้ามาทุกอย่างกลับเงียบลง
ลาเดียร์
อยากได้สมุดเล่มไหนเท่าไหร่เลือกได้เท่าที่ต้องการเลยนะ//☺️//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ//ดูสมุด//
เด็กคนนั้นน่ะคงจะเป็นเด็กจากสถานกำพร้าสินะ
นั้นสินะเสื้อผ้าสกปรกมอมแมมน่าสะอิดสะเอียนจริงๆ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//ได้ยินที่ผู้ใหญ่พูด//
ชายหนุ่มเดินไปทางต้นเสียงท่าทางเงียบคลุม
ลาเดียร์
ขอโทษคุณผู้หญิงทั้งสองคนนะครับเก็บปากอันสวยงามของพวกคุณสองคนไว้ทานอาหารดีๆเถอะนะครับ//☺️//
ลาเดียร์
ผมอยากจะรู้จริงๆว่าถ้าคอของพวกคุณสองคนถูกแคว้นไว้บนเชือกมันจะเป็นยัง//🙂//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
คุณพ่อครับ..
ลาเดียร์
มีอะไรครับ//หันไปทางโฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
คือว่าผมได้สมุดแล้ว
ลาเดียร์
//หันไปทางหญิงสาวทั้งสองคน//
ลาเดียร์
ขอให้โชคดีนะครับ//🙂//
ลาเดียร์
ไปจ่ายเงินดีกว่าเนอะ//☺️//
โฟเอลและลาเดียร์ทำธุระทุกอย่างจนเสร็จและเดินทางกลับบ้าน
อเมทิสต์
สวัสดีครับคุณลาเดียร์//ทำความเคารพ//
ลาเดียร์
อืม//ยื่นกระเป๋าให้อเมทิสต์//
อเมทิสต์
คุณหนูของเราน่าตาน่ารักจังเลยนะครับ//☺️//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ใครหรอครับคุณพ่อ
ลาเดียร์
พี่เลี้ยงของลูกไงเค้าจะเป็นคนจัดการทุกอย่างถ้ามีปันหาอะไรก็บอกเค้าได้เลย
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//มองอเมทิสต์//
อเมทิสต์
ผมอเมทิสต์นะครับ//☺️//
ลาเดียร์
ไม่ต้อง//อุ้มโฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
คุณพ่อครับผมอยากอาบน้ำ
ลาเดียร์
ได้สิ//เดินไปทางห้องนอนของโฟเอล//
ลาเดียร์
//เปิดประตูห้องน้ำ//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมอาบน้ำเองได้นะครับ//มองโฟเอล//
ลาเดียร์
งั้นพ่อรอหน้าห้องน้ำก็ได้//หน้าหงอย//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับคุณพ่อผมให้คุณพ่อถูสบู่ให้ก็ได้
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//ถอดเสื้อ//
ลาเดียร์
นี่รอยอะไรพ่อจะบอกพ่อได้ไหม?
อเมทิสต์
ขอโทษที่ลบกวนเวลาส่วนตัวนะครับสมุดไดอารี่นี้จะให้ผมวางไว้ตรงไหนครับ?
ลาเดียร์
ถ้ามีปัญญาก็น่าจะคิดได้นิ//หันไปมองอเมทิสต์//
อเมทิสต์
โห้พูดดีๆกับผมเหมือนที่พูดกับลูกคุณหน่อยก็ได้ครับ//😅//
ลาเดียร์
ทำไมฉันต้องพูดดีกับแกแกไม่ใช่ลู-
โฟเอล(ตอนเด็ก)
พ่ออย่าว่าคุณน้าแบบนั้นสิครับ//จับมือลาเดียร์//
ลาเดียร์
ออกไปได้แล้วอเมทิสต์
อเมทิสต์
ครับๆ//เดินออกไป+ปิดประตู//
ลาเดียร์
//อุ้มโฟเอลไปวางในอ่างอาบน้ำ//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//เป่าฟองสบู่//
ลาเดียร์
บอกไม่ได้หรอว่าโดนอะไรมา
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผ..ผมโดนคุณลุงตีครับ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
เพราะว่าผมเป็นเด็กไม่ดีเลยโดนลงโทษ..
ลาเดียร์
คุณลุงคนนั้นคือคนที่มารับเลี้ยงก่อนหน้าพ่อหรอ
ลาเดียร์
พ่อจะจำได้รึเปล่าว่าชื่ออะไร
โฟเอล(ตอนเด็ก)
คุณลุงไบรอันครับ
ลาเดียร์
ขอบใจนะที่ยอมบอก//☺️//
ลาเดียร์
//ถูสบู่ให้โฟเอล//
ลาเดียร์
ไปทานข้าวกันดีไหม?
อเมทิสต์
มาแล้วหรอครับคุณหนูโฟเอล
อเมทิสต์
มาท่านอาหารกันดีกว่านะครับ//เลื่อนเก้าอี้ให้โฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมเลื่อนเองได้นะครับ//มองอเมทิสต์//
อเมทิสต์
สำหรับคุณหนูโฟเอลผมทำได้ทุกอย่างครับ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ขอบคุณครับ//เดินไปนั่งบนเก้าอี้//
ลาเดียร์
//นั่งบนเก้าอี้//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ไม่ได้นะครับ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
คุณน้าต้องทานข้าวด้วย
อเมทิสต์
ลูกขอทั้งที่ให้ผมได้ทานด้วยก็ได้ม้างงง//มองไปที่ลาเดียร์//
ลาเดียร์
ก็ได้เพราะโฟเอลขอหรอกนะ
ทุกคนทานอาหารไปได้สักพักก็เกิดเหตุการบางอย่างขึ้น
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ข..ขอโทษครับ!
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมขอโทษครับ!
โฟเอลตัวสั่นไปด้วยความหวาดกลัวกลัวว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าจะตี
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//ลงไปนั่งกับพื้น//
อเมทิสต์
//รีบลุกไปอุ้มโฟเอลขึ้นมา//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมขอโทษครับอย่าตีผมเลยนะครับ!
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//ร้องไห้//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมขอโทษครับ!
อเมทิสต์
ใจเย็นก่อนคุณหนูโฟเอล//กอดโฟเอลไว้//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมขอโทษครับ//ร้องไห้//
ลาเดียร์
//เดินไปที่โฟเอล//
ลาเดียร์
แก้วแค่นี้เองซื้อใหม่ได้น่า
ลาเดียร์
อยู่ในที่แห่งนี้จะไม่มีใครทำร้ายโฟเอลได้
ลาเดียร์
ต่อให้มีก็จะให้พระเจ้าลงโทษน่ะ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
จ..จริงหรอครับ
ลาเดียร์
อืมจริงสิจะพูดเล่นทำไมล่ะ
ลาเดียร์
แล้วอีกอย่างแกปล่อยลูกฉันได้แล้วกอดอยู่นั่นแหละ
อเมทิสต์
ครับๆ//ปล่อยโฟเอล//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
//เอามือไปเก็บเศษแก้ว//
ลาเดียร์
นี้วางลงเลยเลือดออกแล้วนะ
อเมทิสต์
โอมายก๊อด!คุนหนูโฟเอลเลือดออกแล้วนะครับ!!!//ลุกลี้ลุกลน//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ//มองอเมทิสต์หน้าตาเฉย//
อเมทิสต์
มายก๊อดยังมองน่าตาเฉยได้อีกหรอครับ!!???//รีบลุกไปเอากล่องปฐมพยาบาล//
ลาเดียร์
//หยิบเศษแก้วออกจามือโฟเอล//
ลาเดียร์
อย่าทำแบบนี้อีกนะเลือดออกเต็มไปหมดแล้วนะ
อเมทิสต์
เอามือมานี้ครับ!//รีบเอามือโฟเอลมาทำแผล//
ลาเดียร์
นี้โตขึ้นอยากเป็นอะไรหรอ?
โฟเอล(ตอนเด็ก)
อยากเป็นคุณหมอที่อยู่ในร้านขายยาน่ะครับ
ลาเดียร์
เป็นอาชีพที่ดีนี้ฉันเชื่อว่าเธอโตขึ้นจะต้องทำได้แน่นอน
อเมทิสต์
ไม่น่าามืออันน่ารักของคุณหนูของผมต้องเป็นแผล//😢//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมไม่เจ็บนะครับคุณน้า
อเมทิสต์
ไม่เรียกคุณหน้าได้ไหมมันดูห่างเหิน//😢//
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ได้ครับคุณอเมทิสต์
อเมทิสต์
แล้วว่าแต่โรงเรียนที่คุณหนูจะเรียนละครับ
โฟเอล(ตอนเด็ก)
จ..จริงหรอครับ!
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมเคยอ่านเจอในหนังสือว่าโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดเลยนะครับ!
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ครับ!//พยักหน้า//
อเมทิสต์
โรงเรียนนี้สอบเข้ายากนะครับ
ลาเดียร์
กำลังจะบอกว่าลูกฉันสอบเข้าไม่ได้หรอ//🙂//
ลาเดียร์
อยากโดนพระเจ้าลงโทษไหม
อเมทิสต์
อย่างคุณหนูสอบเข้าได้อยู่แล้ว
โฟเอล(ตอนเด็ก)
ผมจะพยายามนะครับ!
โฟเอล(ตอนเด็ก)
แต่ว่าผมง่วงแล้วผมขอตัวนะครับ//เดินไปทางห้องนอน//
อเมทิสต์
ทำไมถึงเลือกเด็กคนนี้ละ
อเมทิสต์
ถามดีๆนะครับคุณหัวหน้า
ลาเดียร์
เด็กคนนี้มีทุกอย่างตามที่รัฐต้องการ
ลาเดียร์
ไปจัดการคนที่ชื่อไบรอันซ่ะ
อเมทิสต์
รับทราบครับหัวหน้า//😘//
อเมทิสต์
งั้นผมขอตัวนะครับหัวหน้า//😉//
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
