NovelToon NovelToon

กุหลาบกลางภพ

อสูรหนุ่มในแดนที่มืดมิด

ณ แดน อสูร
ที่มืดมิด
วิณณ์ ได้แต่ยืนมองไปอีกฝั่ง
ของฟากฟ้า
ที่มีแสงสว่างเรื่องรอง
และที่นั่น
คือ สวรรค์
ลมพัดผม ผมที่ยาวสลวยลู่ลม
วิณณ์
วิณณ์
ท่านแม่
วิณณ์
วิณณ์
ท่านเป็นอย่างไรบ้าง
วิณณ์
วิณณ์
ที่นั่นจะเหงาเหมือนที่นี่ไหม
ตอนนี้ก็คงได้แต่หลับตาไล่ความทุกข์ที่อยู่ในใจออกไป
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่านพี่
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่าน
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
อยู่ที่นี่นี่เอง
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ข้าตามหาท่านทั่วเมืองอสูร
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
แต่ข้าก็รู้
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ว่า
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่านพี่ต้องมาหลบอยู่ที่นี่
อสูรหนุ่มรุ่นน้อง
ที่เติบโตมา ด้วยกัน
ตามหาและพูดเจื้อยแจ้ว
ทำลายความเงียบสงบไป
วิณณ์
วิณณ์
เจ้า
วิณณ์
วิณณ์
มีอะไร
วิณณ์
วิณณ์
รึ คมพยัคฆ์
วิณณ์ ถามตัวเสียงราบเรียบ
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ข้าก็ คือเงา
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ของท่านไง
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่านพี่
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่านอยู่ที่ไหน
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ก็ต้องมีข้าอยู่ที่นั่น
คมพยัคฆ์ตอบด้วยเสียงออดอ้อน
วิณณ์
วิณณ์
เจ้า
วิณณ์
วิณณ์
ไม่คิดที่จะอยู่
วิณณ์
วิณณ์
คนเดียวบ้างรึ
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ไม่
คมพยัคฆ์ตอบด้วยความ
มาดมั่น
และเด็ดเดี่ยว
วิณณ์
วิณณ์
มีอะไรก็พูดมา
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ว้าา รู้ทันอีกละ
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่านพ่อให้มาตาม
วิณณ์
วิณณ์
ท่านพ่ออยู่ที่ไหน
วิณณ์
วิณณ์
ตอนนี้
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ทะเลหินพันปี
และแล้วสองหนุ่มก็แปลงร่างเป็นเหยี่ยว
บินทะยานขึ้นสู่ฟ้า
มุ่งหน้าไป
ทะเลหิน
พันปี

อสุรหนุ่มในแดนที่มืดมิด 2

ทะเล
หินพันปี
มีหินมากมาย น้อยใหญ่มากมาย
ตั้งแต่เม็ดเล็ก ๆ จนถึงเป็นเขา มหึมา
แสงสว่างของเมืองอสูร
ก็คงมีเพียง
แสงจันทร์ และคบเพลิง
เท่านั้น
สักครู่
ณ ลานหินพันปี
ก็ปรากฏร่างสูงใหญ่ใส่ชุดคลุมสีดำ
วัยกลางคนแววตามีประกาย
ยิ้มที่มุมปาก
ทักทายสองหนุ่มที่มาเยือน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
อสูรหนุ่มของข้า
พลางเข้าสวมกอด วิณณ์ และ คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ท่านพ่อ
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ยังกอดข้าอีกรึ
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ข้า
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
คืออสูรที่ดุร้ายนะ
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ถ้าอสูรตนไหน
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
เห็นท่านพ่อกอดข้ากับท่านพี่
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
เหมือนเด็กน้อย
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
คงเอาท่านพี่กับข้าไปพูดล้อเล่น
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
เป็นพันปีเลย
พยัคฆ์เมฆาหัวเราะ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
555555+ + +
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ดินแดนแห่งนี้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พ่อครอบครองมาหลายพันปี
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ข้ารู้ทุกซอกมุมที่นี่
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
นี่คืออาณาเขตของพ่อ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เจ้าจะต้องกลัวอะไรเล่า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ลูกเอ๋ย
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ไม่มีอสูรตนไหน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
มาที่นี่หรอก
วิณณ์
วิณณ์
ท่านพ่อ
วิณณ์
วิณณ์
มีเรื่องด่วนอันใดรึ
วิณณ์
วิณณ์
ถึงได้เรียก
วิณณ์
วิณณ์
ข้ามาพบ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
สายสืบของพ่อ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
รายงานว่า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ในคืนพระจันทร์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เต็มดวงที่จะถึงนี้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
อสูร อัคนี
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จะนัดรวมพล
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
หายไปนาน
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
จะกลับมาอีกแล้ว
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ราชาอสูรตนนี้
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
เมืองอสูรกำลังสงบสุขอยู่เลย
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
มาป่วนอีกแล้ว
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เราคงต ของยอมรับ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
วิณณ์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ตอนนี้เจ้า คือ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
อสูรตนหนึ่ง
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ฐานะของเจ้า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
คือลูกของพ่อ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
แต่ตอนนี้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
กลิ่นกายเทพของเจ้า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ยังคงอยู่
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ดั้งนั้นเพื่อความปลอดภัยของเจ้า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พ่อ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จะพาเจ้า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ไปที่เขาน้ำทิพย์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพื่อไปหาของวิเศษ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
มาปกป้องเจ้าไว้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
หากอสูร อัคนีได้กลิ่นเทพของเจ้า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
อาจจะพาเจ้าเข้าวังอสูรไป
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ดังพ่อเจ้าที่เคยเป็น
วิณณ์
วิณณ์
ท่านพ่อจะไปเมื่อไร
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
รอพวกเจ้าพักสักครู่
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เรา
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ก็จะไปกันทันที

ชีวิตที่ต้องเติบโตในเมืองอสูร

วิณณ์
วิณณ์
ท่านพ่อ
วิณณ์
วิณณ์
ของวิเศษ
วิณณ์
วิณณ์
ที่เขาน้ําทิพย์นั่น
วิณณ์
วิณณ์
มีอะไรบ้าง
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
สิ่งที่จำเป็นที่สุดในตอนนี้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
คือ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ดอกแก้ว
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ดับกลิ่น
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ดอกแก้วนั่น
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จะกลบกลิ่นเทพของเจ้าได้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ถึงแม้ ตบะ ของอสูรอัคนีจะนานเท่าไรเก่งแค่ไหน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ก็ไม่สามารถ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
รับรู้ถึงกลิ่นเทพของเจ้าได้
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
แค่คิด
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
ก็สนุกแล้ว
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
อยากไปเร็วๆจัง
วิณณ์
วิณณ์
ก่อนที่ท่านพ่อจะไป
วิณณ์
วิณณ์
ช่วยเล่า
วิณณ์
วิณณ์
เรื่องของท่านพ่อกับท่านแม่
วิณณ์
วิณณ์
ของข้า
วิณณ์
วิณณ์
ให้ฟังหน่อย
พยัคฆ์เมฆา ถอนหายใจ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ได้สิ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ตอนนั้น อสูรได้รับข่าวว่า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
มีเทพมาจุติ รัศมีรอบกายเปล่งประกายมหาศาล
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
อสุรอัคนีรับรู้ได้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ว่าภายภาคหน้าเมืองอสุรคงแย่แน่เลย
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จึงใช้ของวิเศษที่เขาน้ำทิพย์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
แปลงร่างเข้าไปเมืองสวรรค์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ขโมยจิตที่กำลังจุติของเทพนั้นมา
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ใช้พลังตบะของตัวเองปลุกจิต เทพนั้น ตื่นขึ้นมา
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
และยกให้เป็นลูกหวังจะเลี้ยงดูให้โหดเหี้ยมดั่งเช่น อสูร
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
แต่เทพก็ คือ เทพ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เติบโตที่ไหนก็ คือ เทพ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พ่อของเจ้าชื่อ อินทัช
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
หลังจากที่เติบโต
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ก็มีข้าที่เป็นเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ได้รับมอบหมายให้พ่อเจ้าก็ข้าไปเอาของวิเศษ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ที่เขาน้ำทิพย์บ่อยๆ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพราะอสูรอัคนี
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ไปเหยียบเขาน้ำทิพย์ไม่ได้อีกแล้ว
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพราะถ้าไปถึงก็เจอแต่ภูเขาเปล่า ๆ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ไม่มีอะไร
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพราะต้นไม้วิเศษทุกต้นได้เคลื่อนย้ายหนีหายไป
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จึงจำเป็นให้พ่อเจ้ากับข้าเดินทางไปเอาวิเศษแทน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พ่อเจ้ากับข้าก็แอบไปเที่ยวสวรรค์ด้วย
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เละเป็นที่มาได้พบรักกับทิพย์รดา
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
นางฟ้าแห่งเมืองสวรรค์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
และแอบมาอยู่ด้วยกันที่เมืองอสุรบ้าง
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จนวันหนึ่งอสุรอัคนี ฝึกวิชา อัคนีสำเร็จ หวังจะผนึก กำลังกับพ่อเจ้า
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
บุกสวรรค์
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
แต่อินทัช ก็ไม่เห็นด้วย
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พอเกิดสงครามอสูรอัคนีปล่อยแสงอัคนีไปแผดเผาฝั่งเทพอยู่นั้น
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
อินทัช พ่อเจ้า ก็ใช้ตัวเอง
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
และพลังที่มีขวางลำแสงนั้นไว้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพื่อปกป้องเทพและอสูรทั้งหลายที่กายทิพย์ กำลังถูกเผาเป็นจุล
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
แต่พ่อเจ้าก็ไม่อาจรักษากายทิพย์ของตัวเองได้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ช่วงนั้น อสูรอัคนี ก็บาดเจ็บสาหัส เพราะโดนแสงเทพของพ่อเจ้าไป
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ในช่วงชุลมุนที่เทพตั้งสติได้ก็รีบมาช่วยพ่อได้ใว้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ข้าที่อยู่ข้างพ่อเจ้าก็ได้ผสานอำพันหิมะพันปีกับอำพันน้ำทิพย์ของข้า ให้เป็นหนึ่งเดียว
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพื่อเก็บดวงจิตของพ่อเจ้าไว้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
รักษาดวงจิตอันเร่าร้อนจากไฟอัคนีของพ่อเจ้าไว้ รีบกลับที่ ลานหิน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
และขอร้องให้แม่เจ้ากลับไปที่สวรรค์อีกครั้งโดยตอนนั้นลูกเองก็จุติแล้ว เช่นกัน
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พ่อเลย รับเลี้ยงเจ้าโดยให้แม่เจ้าเอาดวงจิตของพ่อเจ้าไปเก็บไว้ที่ถิ่นต้นกำเหนิด
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ให้หมั่นภาวนาเป็นนิจรักษาดวงจิตไว้
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
จนกว่าจะปลุกจิต
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
และสร้างกายทิพย์ขึ้นมาได้อีกครั้ง
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
และพ่อก็รักเจ้าดั่งลูกในสายเลือด
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
วิณณ์
วิณณ์
วิณณ์
ลูกรับรู้ว่าที่นี่คือครอบครัวลูก
วิณณ์
วิณณ์
และลูกก็คือลูก
วิณณ์
วิณณ์
ของท่านพ่อกับท่านแม่
วิณณ์
วิณณ์
ในเมืองอสูรเหมือนกัน
พยัคฆ์เมฆาได้ ตบไหล่
วิณณ์ เบาๆ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
พ่อรักลูกมากนะ
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
เพราะลูกคือลูก
พยัคฆ์เมฆา
พยัคฆ์เมฆา
ของเพื่อนที่พ่อรักที่สุด
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
และข้าก็ คือน้องชายคนเดียวของท่าน
คมพยัคฆ์
คมพยัคฆ์
พี่วิณณ์
วิณณ์
วิณณ์
ข้ารู้แล้ว
วิณณ์
วิณณ์
เจ้าตามข้า
วิณณ์
วิณณ์
ยังกับเงา
และทั้งหมดก็จับมือให้กำลังใจกัน
เพราะความรักที่ได้จากครอบครัว อสูร
ก็ช่วยหล่อหลอมให้เขาเติบโต
เป็นคนที่แข็งแกร่ง
และไม่รุ้สึกขาดเมื่อไม่ได้
อยู่กับครอบครัวที่แท้จริง

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!