ขุนพันธ์ : ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ{ภาค 1}
1.บาร์เทนเดอร์
แนะนำให้ฟังเพลง Dance with Me
หรือเพลง ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
เพื่อเพิ่มอัถรส
ขุนพันธ์ : Dance with Me
ขุนพันธ์ : ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
แสงไฟสลัวประดับประดาเต็มทั่วร้านเหล้า
บาร์เทนเดอร์สาวยื่นแก้วเหล้าให้แก่ลูกค้า
เหล้าขาวที่ผสมเข้ากับวิสกี้ ถึงแม้จะดูแปลกและไม่น่าดื่มเท่าไหร่แต่พอได้ดื่มไปใครต่างก็ต้องขอเพิ่ม
ลูกค้า_ขอวิสกี้กับเหล้าขาวผสมกัน
เสียงบาร์เทนเดอร์สาวตอบรับ
เธอหยิบเหล้าขาวกับขวดวิสกี้มาเทผสมกันอย่างละ 1/4 ของขวด ก่อนจะผสมมะนาว 1 ลูกและเกลือเพื่อความนัว 1 เยาะพรางใส่นํ้าตาลไป 1 ช้อนชา
มันคือสูตรที่เธอคิดค้นขึ้นเอง
❓❓❓
เชิญดื่มดำกับความอร่อยของมันนะครับ
ลูกค้า_//หยิบแด้วมา+ดื่มจนหมด
ลูกค้า_อืม! ยังคงทำได้อร่อยเหมือนเดิมนะทิวา
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ครับ.. //พยักหน้าเล็กน้อย
บาร์เทนเดอร์สาวได้พูดตอบกลับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่เย็นชา
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เช็ดแก้ว
ทิวา เด็กสาววัยรุ่นอายุ 19 ปีตอนนี้เธอทำงานอยู่ที่ร้านเหล้าเพื่อหาเงินส่งตัวเองเรียนต่อ เธอเป็นบาร์เทนเดอร์มากฝีมือที่ใครๆต่างก็ชื่นชอบ เธอเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา มีเพียงแต่คนสนิทเท่านั้นที่จะได้ยินคำพูดที่ไม่ใช่คำว่า"ครับ" หรือ"ได้ครับ" หรือคำสุดท้าย"ได้แล้วครับคุณลูกค้า"
มันคือเวลาเลิกงานของเธอและคือเวลาที่ร้านเหล้าแห่งนี้ปิด
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ทำความสะอาดเก็บข้าวของ
ทิวานั้นเป็นคนเดียวที่อยู่หลังเที่ยงคืนเพราะพนักงานทุกคนจะกลับก่อนเวลาเสมอ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
... //เก็บของเสร็จ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//หันไปมองพื้นกลางห้อง
พื้นกลางห้องของร้านเหล้านั้นจัดเตรียมไว้เพื่อการเต้นของสาวๆในร้านโดยเฉพาะ พื้นไม้ที่แสนราคาแพงมักจะปรากฏรอยของรองเท้าของเหล่านักแสดงและแขกเสมอ แต่หลังจากเที่ยงคืนมันจะกลับมาเป็นไม้ที่แพงลํ้าค่า
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เดินมายังกลางห้อง
หนึ่งสิ่งที่เยียวยาจิตใจของบาร์เทนเดอร์สาวก็คงทีเพียงบทเพลงที่เธอมักจะฟังเป็นเพลงโปรด
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เปิดเพลง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เต้นรำ
ยามราตรีที่บุหลันได้ตงาดกลางท้องนภาและสาดแสงลงมากระทบกับหลังคากระจกของร้านทำให้แสงได้ส่องมาที่ตัวของทิวาราวกับมันกำลังฉายแสงให้กับเธอ
บาร์เทนเดอร์สาวเต้นรำท่ามกลางแสงจันทร์เพียงลำพัง
มันคือความสุขที่เธอไม่อาจหาจากที่ไหนได้อีกแล้ว
การที่ต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวมันเป็นสิ่งที่ทรมานสำหรับเธอ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//หมุนตัว
การจินตนาการถึงผู้ชายในฝันที่พร้อมจะเต้นรำกับเธอในทุกคํ่าคืนก็คงเป็นอีกสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขได้
จินตนาการถึงผู้ชายที่ตนนั้นรักและ
ร่างเล็กก้าวเท้าพลางขยับตัวเสมือนกำลังจับคู่เต้นรำกับบุรุษที่ตนสร้างขึ้นในจินตนาการ
เพลงได้จบลงบาร์เทนเดอร์ได้หยุดนิ่งในท่าจบ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
.... //ถอนหายใจเล็กน้อย
และบทเพลงที่จบลงก็ได้เปลี่ยนไป
มันเปลี่ยนเป็นอีกเพลงโปรดของเธอ
เพลง-ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ-
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ไม่สนใจ+เดินไปปิดเพลง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เก็บของ+ปิดไฟ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เดินออกจากร้าน
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ขับรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน+ใส่หูฟังฟังเพลงด้วย
ถึงแม้ในตอนที่ขับรถมีคนเตือนว่าไม่ควรใส่หูฟังแต่ทว่าบาร์เทนเดอร์คนนี้ก็ยังไม่สน
ได้มีรถเก๋งสีขาวขับมาชนเธอเข้าอย่างจัง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
!! //โดนชน
ร่างเล็กกระเด็นออกจากรถพร้อมกับกระแทกกับพื้นจนคอหัก
ชีวิตวัย 19 ปีที่ยังใช้ได้ไม่คุ้มค่าก็ได้จบลง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ขยับตัว
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ฮึก.. อืม..
วิวรอบๆที่เปลี่ยนไปเหมือนกับยุคสมัยเก่าที่คล้ายว่าอยู่ในช่วงสงครามโลก บาร์เทนเดอร์สาวตื่นขึ้นมาในป่า
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//มองไปรอบๆ
แอด_ถ้างอกเรื่องใหม่แสดงว่าาาา! จะมีเรื่องใดสักเรื่องของไรท์จบนั้นเองงงง! หุหิๆๆๆๆ!
แต่งอกมาเยอะแบบนี้มีจบสองเรื่องนะจ้ะขอสปอย!!
2.หนังสือ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ค่อยๆลุกขึ้น+สำรวจร่างตัวเอง
ภาพจำสุดท้ายที่บาร์เทนเดอร์สาวจำได้คือเธอโดนรถชนจนกระดูกคอของเธอหัก เธอควรจะตายไปแล้วแท้ๆ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//มองตัวเอง
เม่อบาร์เทนเดอร์สาวมองตัวเองก็พบว่าตนยังสวมเสื้อผ้าของบาร์เทนเดอร์อยู่ แต่ทว่าสิ่งของก่อนตายกลับไม่ได้ตามมาด้วยเสียได้
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ค่อยๆเดิน
บาร์เทนเดอร์เดินมุ่งหน้าไปเรื่อยๆด้วยความสงสัย วิวทิวทัศน์รอบข้างมันต่างไปไร้ซึ่งเสียงที่มนุษย์สร้างขึ้นเหมือนในยุคปัจจุบัน มีเพียงแต่เสียงธรรมชาติ
และท้ายที่สุดทิวาก็ได้เดินมาพบกับกระท่อมหลังเล็กที่รกร้างไร้ซึ่งผู้อาศัย
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
?? //เดินเข้าไปดู
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เข้ามา
ด้านในมีแต่เศษฝุ่นเศษดินและใบไม้ที่พัดเข้ามาในตัวกระท่อม และพบกับข้าวขอวเครื่องใช้ดินเผาที่ถูกทิ้งไว้
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//สำรวจรอบๆ
จนกระทั่ง ทิวาได้พบกับสมุดเล็กๆที่ถูกซ่อนไว้ใต้แคร่ไม้ไผ่
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//หยิบขึ้นมา+ดู
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เปิดอ่าน
ด้านในนั้นไม่ได้มีข้อความอะไรมากมันเป็นแค่กลอนที่ถูกแต่งขึ้นพร้อมกับรูปม้วนฟิลม์แบบเก่าที่ถูกแนบไว้ในแต่ละหน้า
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ลองอ่านข้อความกลอนที่ถูกเขียน
"ขอให้ราตรีโอบกอดเราสองใต้แสงของบุหลัน ขอให้ฉันกับพี่ได้เคียงข้างกันยันแสงสุริยันดับสูญ"
คำกลอนที่ถูกแนบไว้พร้อมกับรูปของดอกกุหลาบสีนํ้าเงิน ความหมายของดอกไม้ที่แตกต่างจากบทกลอนมันเป็นสิ่งที่ลึกซึ้งแลสื่อออกมาจากใจของผู้แต่ง
ราวกับสิ่งที่จะสื่อคือ"สิ่งที่บทกลอนกล่าวมามันไม่สมหวัง"
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เปิดอ่านหน้าอื่นๆ
บทกลอนแต่ละบทในหนังสือนั้นถูกจัดแต่งอย่างสวยงามทั้งภาษาแบะการเขียนที่ใช้ รวมถึงการใช้รูปของดอกไม้ที่มีความหมายตรงกับบทกลอน
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ปิดหนังสือ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ตัดสินใจจะเอาติดตัวไว้
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//มองรอบๆเพื่อมีอะไรที่ตนยังไม่ได้สังเกตุ
หลังจากมองรอบๆเพื่อหวังว่าจะพบกับสิ่งที่ตนยังไม่ได้เจอ ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไร ทิวาตัดสินใจเดินออกมาจากกระท่อมเล็กที่รกร้าง ก่อนจะมุ่งเดินเท้าไปทางทิศตะวันออก
ในที่สุดแสงของบุหลันก็ได้ตงาด ดวงสุริยันได้ดับสูญสู่เส้นขอบฟ้า ราตรีได้มาเยือน ดวงดาวบนท้องนภาสุกสะกาวเด่นประกายราวกับกำลังเริงรื่นเต้นระบำ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เดินอยู่ในป่า+ยังหาทางออกไม่ได้
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
(เดินมาจนมืดจนคํ่ากุยังหาทางออกไม่เจอเลย..)
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
(นาฬิกาดูเวลาอะไรก็ไม่มี..)
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เริ่มเหนื่อยล้า
จากการเดินทางทั้งวันที่ยังคงหลงอยู่ในป่า ทิวาเริ่มเหนื่อยล้ามากขึ้นจึงจำใจหยุดพักแถวลำธาร
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//นั่งพัก
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
(คืนนี้จะนอนในที่แบบนี้จริงหรอ..)//คิด
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
(ยุงก็เยอะ... ไหนอาจจะเสี่ยงเจอเสือก็ได้...)
เสือที่หลายคนคิดมันคงเป็น"สัตว์"ป่าแต่ทว่าเสือที่ทิวาหมายถึงมันคือ"คน" :)
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
.... //เปิดหนังสือที่เก็บมา
หน้าที่ ๑๕
บุษผาแม้จะงามเพียงใดก็มิอาจสู้โฉมงามเช่นเธอ
[ดอกกุหลาบสีแดงสด]
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ยิ้มเล็กน้อย
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ปิดหนังสือ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เอ่ยหน้ามองดวงจันทร์
บุหลันส่องแสงสว่างเพื่อตอบรับยามราตรี เสียงสายลมและต้นไม้ดังระรื่นเป็นระยะ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
..... //ครุ่นคิด
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
(ฉันตายแล้วใช่ไหม... หรือว่าฉันยังไม่ตายกันแน่...)
คำถามที่ข้องใจทิวานั้นยากที่จะหาคำตอบ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
...... //ถอนหายใจเล็กน้อย
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
หรือหลุดเข้ามาใน... อดีตหรือภาพยนตร์.. หรือการ์ตูน...
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ต่อให้หลุดเข้ามา.. ไม่ว่ายังไง.. ถ้าโชคดีจริง.. ขอให้ที่ฉันหลุดเข้ามา.. ขอให้เป็นเรื่อง ขุนพันธ์...
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ขอให้ฉันได้พบกับตัวละครที่ฉันหลงรัก...ขอให้ฉันได้พบกับเขา...
คำภาวนาของทิวาดังขึ้น เธอกล่าวพร้อมดวงตาที่จ้องมองบุหลันด้วยความหวัง
3.สุวรรณบุปผา
ณ ยามทินกรได้หวนคืนสู่นภา แสงของตะวันได้สาดส่องมากระทบใบหน้าของกัญญา
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ขยับตัว
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
อืม... //ตื่น
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ค่อยล้างหน้าที่ลำธาร
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
(.... อาบนํ้าดีไหมนะ....)
อย่าคิดให้มากความ เสื้อผ้าของทวาได้ถูกถอดออก ร่างเล็กได้แหวกว่ายสู่ธาราเพื่อชำระล้างมลทินในกาย
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//อาบนํ้าเสร็จ+สวมเสื้อ
เมื่อทำกิจของตนเสร็จก็พร้อมที่จะออกเดินทาง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เดินตามลำธารไปเรื่อยๆ
เมื่อเดินไปเรื่อยๆทิวาก็เริ่มพบกับเมือง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ขมวดคิ้ว
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เดินไปใกล้
เมื่อเดินมาถึงก็พบกับทางเข้าเมือง และพบป้ายที่เขียนไว้ว่า"เมืองสุพรรณบุรี"
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
สุพรรณบุรี... //พึมพำ+ครุ่นคิด
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เดินเข้าเมือง
ทิวาเดินเข้ามาในเมืองก็พบว่าที่นี้เหมือนกับยุคสมัยก่อนไม่มีผิด ทุกคนแต่งตัวดูย้อนยุค มีข้าวของขายที่คล้ายว่าจะอยู่ใน 50-80 ปีที่แล้ว
ทิวาก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่าเธออาจจะหลุกเข้ามาในหนังที่เธอชื่นชอบก็เป็นได้ เพราะเธอได้พบกับ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ร้านสุวรรณบุปผา... //อ่านป้ายหน้าร้าน
ไม่รอช้าเธอรีบเข้าไปทันที
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//เข้ามา+มองรอบๆ
ด้านในเป็นร้านคล้ายผับบาร์สมัยก่อน
❓❓❓
เธอเป็นใครกันมาทำอะไร//ยิ้มเล็กน้อย
ผู้หญิงที่หน้าตาสะสวยเดินเข้ามาหาทิวา
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ผมมาหางานทำครับ...
ทิวาได้ตอบกลับด้วยนํ้าเสียงที่ราบเรียบ เธอทำตัวเหมือนผู้ชายไม่มีผิด
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
//ยิ้มเล็กน้อย+มองทิวา
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
เธอดูไม่เหมือนคนแถวนี้จริงๆนะ..
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ผมเป็นคนต่างถิ่น.. มาจากประเทศอังกฤษ...
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
//มอง
บุษบาจ้องมองทิวาด้วยความสงสัย เธอพูดไทยได้ชัดแต่ทว่ากลับมาสำเนียงของชาวต่างชาติแถวยุโรปผสมอยู่ในสำเนียงไทย รวมถึงการแต่งตัวประหลาดรวมถึงสีผมสีออกบลอนด์ทองนํ้าตาลที่ปลายเส้นผมและดวงตาที่สีฟ้าครามทำให้ดูสะดุดตา
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
เธอคงเป็นชาวต่างชาติจริงๆสินะ.. //ยิ้มมุมปากเล็กน้อย
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//พยักหน้า
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
เธอทำอะไรได้ละ..
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ผมถนัดเรื่องการชงเหล้ามากกว่าการบริการ..
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
งั้นขอดูฝีมือหน่อยสิ.. //ยิ้มเล็กน้อย
ไม่รีรอ บุษบาก็ได้ให้ทิวาได้โชว์ฝีมือ
เหล้าขาวได้ถูกผสมกับเหล้าองุ่นของร้าน มะนาวครึ่งลูกถูกบีบลงในเหล้าที่ถูกผสมกัน ก่อนจะคนให้เขากันและมอบให้กับเจ้าของร้านดื่ม
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
//ลองดื่ม
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
//ประหลาดใจเล็กน้อย
ความแสบร้อนที่ปลายลิ้นผสมผสานกับความหวานเปรี้ยวของนํ้าองุ่นได้อย่างลงตัว มะนาวที่ถูกบีบช่วยเพิ่มความหวานฉ่ำขององุ่นมากขึ้นทำให้มีเอกลักษณ์น่าหลงใหล
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
//มองทิวา+ยิ้ม
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
ยินดีด้วย.. เธอได้งานแล้วละ.. //ยิ้มเล็กน้อย
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ขอบคุณครับ..
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
ฉันชื่อบุษบาเป็นเจ้าของร้านสุวรรณบุปผา... //ยิ้ม
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
เธอละ.. คุณต่างชาติ.. //ยิ้ม
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ทิวา ครับ
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
ทิวา.. ชื่อเพราะดีนะ.. //ยิ้มเล็กน้อย
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
ต่อไปนี้เธอทำงานที่นี้.. เวลาเริ่มงานคือหกโมงเย็นจนถึงห้าทุ่มครึ่ง.. //ยิ้มอ่อนๆ
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ครับ//พยักหน้า
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
ฉันจะจ่ายค่าจ้างให้เธออย่างงามเลย.. ทิวา..
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
ต่อไปนี้โปรดเรียกผมว่า"บาร์เทนเดอร์" เถอะครับ..
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
//ยิ้มเล็กน้อย
บุษบา(เจ้าของสุวรรณบุษผา)
ได้สิ.. คุณ"บาร์เทนเดอร์"
ด้านหลังของร้านสุวรรณบุปผานั้นเป็นบ้านพักของคนงานที่ทำงานในร้าน
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//ได้ห้องพักแล้ว+อยู่ในห้อง
ในห้องเป็นเพียงพื้นไม้เก่าๆและผนังเก่าๆ พร้อมกับตุ้เสื้อ เตียงและโต็ะเครื่องแป้งเก่าๆ โชคดีที่ยังมีห้องนํ้าในตัวห้องถึงแม้จะเก่าแต่ก็ดูดีกว่าห้องนํ้าสาธารณะในปัจจุบัน
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
... //กำลังนั่งกินขนมปัง
ทิวาได้นั่งทานขนมปังที่บุษบามอบให้เธอ
ในที่สุดเวลาแห่งการเริ่มงานก็ได้มาถึง
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
//แต่งตัว
กาาแต่งตัวของทิวานั้นแปลกประหลาด เธอเลือกที่จะสวมหน้ากากเพื่อปิดบังใบหน้าด้านบนและสวมผ้าเพื่อปิดบังใบหน้าด้านล่างจนทำให้เห็นเพียงแค่ดวงตาสีฟ้าครามเท่านั้น
ทิวา{บาร์เทนเดอร์}
... คงได้ระมั้ง...
ทิวาได้เดินออกจากห้องเพื่อไปเริ่มงาน
แอด_ใครเห็นก็ว่าเป็นโจรปิดซะมิดเลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
