ท่านเพียงหนึ่งเดียวในใจข้า
ทุกสิ่งที่ปรารถนา
เสียงอันนุ่มนวลของชายผู้นึงได้ร้องเรียกหาเด็กหนุ่มของเขา
เซียนเหลียน
เจ้าหิวรึไม่//เอียงคอเล็กน้อย
ซานหลาง
ข้าไม่หิวพี่ชายท่านหิวเเล้วรึ//เดินมาหา
ในใจซานหลาง: เอียงคอเมื่อกี้มันอะไรกันน่ารักเป็นบ้า
เซียนเหลียน
นิดหน่อยข้าว่าจะไปตลาดไปด้วยกันสิ//ยิ้ม
ซานหลาง
เอาสิ//ยิ้มระรื่น
เซียนเหลียน
อ่ะเดียวข้าไปเอาหมวกก่อนนะ//วิ่งเข้าบ้าน
สิ่งใดที่แตะต้องหรือทำร้ายท่าน.
แม้เเต่จวินอู๋ข้าก็ไม่อาจละเว้น
ซานหลาง
ข้าจะกระชากดวงอาทิตย์ลงมากระทืบให้แหลกกระจุย//มอง
เซียนเหลียน
ซานหลางข้ามาแล้ว~//วิ่งมาหา
จากสีหน้าที่ไม่เป็นมิตรตอนนี้กลับแปลเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มของเด็กหนุ่มรูปงาม
ซานหลาง
พี่ชายอย่าวิ่งเดียวล้ม//ประคอง
เซียนเหลียน
แหะๆขอโทษเจ้าด้วย//ยิ้ม
เซียนเหลียน
ป่ะเราไปกันเถอะซานหลาง//จับมือ+ลากไป
ถึงมันจะแสบเหมือนโดนน้ำร้อนหลายพันถ้วยลวกก็เถอะเเต่มันถือว่าคุ้มค่าข้าทนได้เพื่อท่านอะไรก็ได้
เซียนเหลียน
ฮู้วตลาดที่ชุกชุมดีแหะ//ปล่อยมือซานหลาง
ซานหลาง
แต่มันไกลจากหมู่บ้านมากเลยนะพี่ชาย
เซียนเหลียน
ซานหลางเจ้าอยาก อ๊ะ!!//ชน
ซานหลาง
พี่ชายท่านเจ็บมากไหม//จับหัว
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
ใครมันบังอาจ!//หันหลัง
เซียนเหลียน
นี้คนหรือก้อนหินเนี้ย
ซานหลาง
//อุ้มท่าเจ้าหญิง
เซียนเหลียน
เอ๋!!!ซานหลางข้าแค่ปวดหัวนะ//กอดคอ
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
พวกเจ้ารึที่ชนข้า//ชี้
เซียนเหลียน
//มองซานหลางกับชายผมขาวสลับกัน
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
ชั่งกล้า//กำหมัด
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
ทหารนำตัวไป//ชี้
เซียนเหลียน
ช้าก่อน//ยกมือขึ้นห้าม
เซียนเหลียน
ซานหลางปล่อยข้าลง//กระซิบ
เซียนเหลียน
ข้าต้องขอโทษด้วยที่ไปชนท่าน//โค้ง
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
หึ!!เจ้ารู้รึไม่ว่าข้าเป็นใคร!! //ง้างมือจะตบเซียนเหลียน
ซานหลาง
ไม่รู้เจ้าเป็นเทวดารึไงข้าถึงต้องรู้จักแล้วนั้นเจ้าจะตบใคร//จับข้อมือ+บีบนิดๆ
เซียนเหลียน
ซานหลาง!!//ตกใจ
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
อ...อึกเจ้าเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!!!//สบัด+ชี้
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
เจ้าชั่งกล้านักหากวันนี้ข้าไม่ได้เห็นเลือดเจ้าอย่ามาเรียกข้าว่าเยี่ยนจื่อ!!//ชี้อกตน
ซานหลาง
อยากเห็นก็เข้ามา//ตั้งท่า
เซียนเหลียน
หยุด!!!//ยืนคั่นกลาง
เซียนเหลียน
ข้าขอโทษท่านที่ข้าชนท่าน//หลับตา
เซียนเหลียน
แต่วาจาเมื่อครู่ที่ท่านป่นปี้เด็กของข้า//ชายตามอง
เซียนเหลียน
ข้ารับไม่ได้//มองย.ช
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
อ...อึก//สั่นเล็กน้อย
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
//หันไปมองซานหลาง
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
ราชาผี!!!//พูดเบา+สั่น
เยี่ยนจื่อ(ขุนนาง)
อ.. อึกอ๊ากกกกกก!!!!!//วิ่งหนี
เซียนเหลียน
เอ้าท่าน//._.
เซียนเหลียน
//หันไปมองซานหลาง
เซียนเหลียน
เขาไปแล้ว//ชี้
ซานหลาง
ท่านยังเจ็บอยู่รึไม่//จับหัว
เซียนเหลียน
ไม่เจ็บแล้วล่ะ//ยิ้ม
เซียนเหลียน
ป่ะเราไปซื้อของต่อกันเถอะ//ยิ้มร่าเริง
ซานหลาง
//ชายตามองทางที่เยี่ยนจื่อวิ่งไป
เซียนเหลียน
ซานหลางๆดูนั้นๆ//ชี้
มันผู้ใดที่คิดจะทำร้ายท่าน
ข้าจะเฉือนเลือดมันแล้วเอาไปเเขวนหน้าจวนมันสะ
เซียนเหลียน
ซานหลางวันนี้ได้ของกินเยอะเเยะเลย//เดินเข้าบ้าน
เซียนเหลียน
แต่แปลกจังทำไมพวกแม่ค้าถึงให้กับข้าวเเพงๆกับข้านะ//ดูของ
ซานหลาง
เห็นชาวบ้านพูดกันว่าวันนี้วันมงคล//ปิดประตู
ซานหลาง
ผู้ใดที่ใส่อาภรณ์สีขาวจะให้ข้าวของแพงๆฟรีเชื่อว่าให้โชค//หันมามอง
เซียนเหลียน
5555อย่างนั้นหรอ//จับท้ายทอย
ซานหลาง
//มองหัวเซียนเหลียน
ซานหลาง
//นึกถึงเรื่องเมื่อตอนกลางวัน
เซียนเหลียน
ขอบคุณเจ้ามากนะ//เดินมากอด
ซานหลาง
หึ//ยกยิ้ม+เอามือลูบหัว
เซียนเหลียน
วันนี้รบกวนเจ้าเเล้ว//จุ๊บแก้ม
ซานหลาง
ล่วงเกินแล้ว//จุ๊บมือเซียนเหลียน
ข้าจะหามาให้ท่านท่านอยากได้อะไรปรารถนาสิ่งใดได้โปรดบอกข้า.
แม้แต่ชีวิตของข้าข้าก็ให้ท่านได้.
หากความฝันของท่านคือการปกป้องปวงประชานั้นความฝันของข้าก็คือท่าน.
งดงามและสูงส่ง
(ชาวบ้าน👨🦳)
นี้ได้ข่าวแถวเมืองตงลี่รึยัง
(ชาวบ้าน👨🦳)
ก็ไอเจ้าขุนนางที่ชื่อเยี่ยนจื่อโดนฆ่าไง
(ชาวบ้าน👩🦳)
เอ้าทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ
(ชาวบ้าน👨🦳)
เห็นเขาว่าร่างเจ้านั้นโดนเเขวนไว้หน้าจวนมันล่ะเเต่ว่าหัวหายไปไหนไม่รู้นี้สิ
(ชาวบ้าน👩🦳)
โอ้โห! นี้มันโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว
(ชาวบ้าน👩🦳)
ตาแก่ช่วงนี้เจ้าก็ระวังตัวไว้หน่อยล่ะ
(ชาวบ้าน👩🦳)
//เห็นเซียนเหลียน
(ชาวบ้าน👩🦳)
อ้าวท่านนักพรต
(ชาวบ้าน👩🦳)
วันนี้จะไปไหนรึ
เซียนเหลียน
อ๋อข้าจะไปตลาดตงลี่พวกท่านอยากได้อะไรรึไม่//ยิ้ม
(ชาวบ้าน👨🦳)
ท่านนักพรตไม่ได้ข่าวรึ
เซียนเหลียน
ข่าวอะไรหรอท่าน
(ชาวบ้าน👩🦳)
ก็ข่าว//เล่าให้เซียนเหลียนฟัง
เซียนเหลียน
โหดร้ายเช่นนี้เลยรึท่าน!
(ชาวบ้าน👨🦳)
ท่านนักพรตจะไปตลาดตงลี่ก็ระวังหน่อยเถอะ//ตบบ่า
เซียนเหลียน
ขอบคุณท่านที่เป็นห่วง//ยิ้ม+โค้ง
เซียนเหลียน
(ซานหลางอยู่คนเดียวนี้น่า!!!)//ตาโต
เซียนเหลียน
ลาพวกท่านข้าต้องรีบไปก่อน//โค้ง+วิ่งไปอาราม
เซียนเหลียน
ซานหลางงง//ตะโกน
ซานหลาง
//หันไปมอง+เดินไปหา
เซียนเหลียน
อ้ะ//เห็นซานหลาง
เซียนเหลียน
ซานหลางเจ้าได้ข่าวตลาดตงลี่ยัง
เซียนเหลียน
//เล่าให้ซานหลางฟัง
ซานหลาง
โหดเหี้ยมจริงๆ//ยิ้มนิดๆ
เซียนเหลียน
ช่วงนี้เจ้าก็ระวังตัวหน่อยนะ//จับแขนซานหลาง
เซียนเหลียน
//นั่งมองบนฟ้า
ซานหลาง
ท่านมาทำไรนี้มันเริ่มหนาวแล้วนะ//เดินมานั่งข้างๆ
เซียนเหลียน
ข้าก็แค่รู้สึกช่วงเวลาที่ผ่านมาของข้ามันอ้างว้าง//หันไปมองฟ้า
ซานหลาง
(ถ้าข้ามาพบท่านเร็วกว่านี้ท่านจะ...)//กำหมัด
เซียนเหลียน
พอได้เจอเจ้าชีวิตข้ามีสีสันขึ้นเยอะเลย//ยิ้ม
เซียนเหลียน
ซานหลาง//หันไปมอง+ยิ้ม
เซียนเหลียน
เจ้าช่วยอยู่เป็นเพื่อนข้าไปนานๆได้ไหม//ซบไหล่
ซานหลาง
หากท่านต้องการย่อมได้อยู่แล้ว//ลูบหัว
เซียนเหลียน
หือ//เงยหน้ามอง
ซานหลาง
ข้าไม่ใช่คนท่านจะยังอยากอยู่กับข้าไหม//หันหน้าหนี
เซียนเหลียน
ข้าก็ยังอยากอยู่กับเจ้า//ยิ้ม
เซียนเหลียน
เจ้าถามเช่นนี้ทำไมรึ
ซานหลาง
555ข้าก็ถามไปงั้นแหละ//ยิ้ม
ซานหลาง
ไปนอนกันเถอะพี่ชายดึกมากแล้ว//ลูบมือ
เซียนเหลียน
นั้นไปกัน//ลุกขึ้น+จูงมือซานหลาง
อย่างน้อยข้าก็ได้เป็นเพื่อน
ท่านงดงามและสูงส่งเกินกว่าข้าจะเอื้อมถึง
มิติห้วงฝัน
เซียนเหลียน
อืมมมม//ลุกนั่ง+บิดขี้เกียจ
ซานหลาง
พี่ชายท่านตื่นเเล้วรึ//เดินเข้ามา
ซานหลาง
วันนี้ข้าหาปลามาได้ด้วยแหละ//ถือตะกร้าปลา
เซียนเหลียน
อืออออ//ตาเบลอ
ซานหลาง
พี่ชาย//เริ่มสงสัย
ซานหลาง
พี่ชายข้าอยู่ทางขวา//คิ้วขมวด
เซียนเหลียน
อ๊ะ! อ่อ//หันขวา
ซานหลาง
พี่ชายตาท่านเป็นอะไร//เขยิบเข้าใกล้
เซียนเหลียน
ไม่รู้สิมันเบลอๆยังไงไม่รู้//หรี่ตา
ซานหลาง
ขอข้าดูหน่อย//เอาหน้าเข้าใกล้
ซานหลาง
(กระจกตาแปลกไป)//คิ้วขมวด
เซียนเหลียน
ซานหลางงงเสร็จรึยัง//เสียงอ้อน
ซานหลาง
อ..อึกเสร็จแล้ว//ปิดหน้าตัวเอง
เซียนเหลียน
อ่าข้าแสบตาจัง
ซานหลาง
เสียงใคร!//ลุกขึ้น
ซานหลาง
อ่ะโทษครับพี่ชาย//นั่งลงทันที
เซียนเหลียน
ไม่เป็นไรๆข้าแค่ตกใจเฉยๆ//ยิ้มแห้ง
ซานหลาง
(เมื่อกี้เสียงใครกัน)
ซานหลาง
พี่ชาย!!!//เอื้อมมือจะจับเซียนเหลียน
เซียนเหลียน
ซานหลาง!!!//หันซ้ายหันขวา
ซานหลาง
อ...อึก//ลุกขึ้นนั่ง
ซานหลาง
เจ็บหัวชะมัด//จับหัว
ซานหลาง
พี่ชาย!!//ลุกขึ้นทันที
เซียนเหลียน
ซานหลาง//หันมาหา
ซานหลาง
ฮู้วโล่งอกไปที//กุมอก+กำลังจะเดินไปหา
เซียนเหลียน
//ยิ้ม+กำลังจะเดินไปหา
สายลมอ่อนพัดผ่านชายหนุ่มรูปงามทั้งสอง
ซานหลาง:พี่ชายท่านเป็นอะไร??
เซียนเหลียน
ย...อย่าเข้ามา//ถอยหลัง
ฮวาเฉิง
ท่านเป็นอะไร//เอียงคอ
ชายหนุ่มอาภรณ์แดงไม่รับรู้ว่าตนนั้นได้โดนสายลมที่พัดผ่านเมื่อครู่กระชากร่างจำแลงไป
เซียนเหลียน
ฮ..ฮวาเฉิง//พูดเบา+ตาค้าง
ฮวาเฉิง
พี่ชายเดียวข้าอธิบายได้!!!//เงยหน้ามองเซียนเหลียน
เซียนเหลียน
//ตั้งท่าเตรียมสู้
ฮวาเฉิง
พ.. พี่ชาย//น้ำตาคลอ
ฮวาเฉิง
(ใช่เดิมทีเราแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวอยู่แล้ว)//ก้มหน้า
ฮวาเฉิง
เหตุใดกัน//กำหมัด
เซียนเหลียน
!!!//หันไปข้างหลัง
ฮวาเฉิง
สวรรค์แกล้งกันถึงเพียงนี้เลยหรือ//เงยหน้า
เซียนเหลียน
อึก//เงยหน้ามองฮวาเฉิง
เซียนเหลียน
ซานหลาง//พูดเบา+น้ำตาคลอ
เซียนเหลียน
ข้าไม่เป็นไร//ยิ้มก่อนจะหลับตาลง
ร่างชายหนุ่มได้ร่วงหล่นลงพื้นก่อนจะยิ้มเป็นครั้งสุดท้ายและสิ้นลม
ฮวาเฉิง
ไม่!!!//คุกเข่า+น้ำตาคลอ
ฮวาเฉิง
มันต้องไม่ใช่แบบนี้!!!!!//ตะคอก+น้ำตาไหล
ฮวาเฉิง
มันต้องไม่ใช่!!! ฮึกไม่จริง//จับหัวตัวเอง
ฮวาเฉิง
ฮึกพี่ชาย//คลานไปหาร่างเซียนเหลียน
ฮวาเฉิง
ขอร้องท่านฟื้นเถอะ//กอดร่างเซียนเหลียน
ฮวาเฉิง
//กอดเซียนเหลียนไว้แน่น
ฮวาเฉิง
ข้าจะฆ่าให้หมด!!//สายตาเคียดแค้น
ฮวาเฉิง
ใครมันบังอาจทำท่าน!!!!//น้ำตาไหล
ฮวาเฉิง
ฮึก...ข้ายังไม่ได้
ฮวาเฉิง
บอกรักท่านเลย//ร้องไห้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
