คำเเนะนำ

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับ18+

เพราะเนื้อหาจะมีคำที่ไม่ไพเราะ

คำรุนเเรง เเละเป็นการสร้างจากจินตนาการเท่านั้น

.........______________.......

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

......._________________......

ตัวละคร

เหนือ/ทิศเหนือ

อายุ:21 ปี ส่วนสูง 182 ซม. น้ำหนัก 66 กก.

มีเพื่อนอยู่ 5 คน ชื่อโอม เมย์ สาย การ เเละฟิวส์

กันต์/ชาชกันต์

อายุ:21 ปี ส่วนสูง 177 ซม. น้ำหนัก 64 กก.

มีเพื่อน 4 คน ชื่อเจมส์ ปอนด์ เลนนี่ เเละเอ็ม

นิยายเรื่องนี้เป็นเเค่เรื่องสมมุติขึ้นไม่มีเจตนาเเอบเเฝงอะไร ตัวละครเป็นเเค่เรื่องสมมุติขึ้นมาเท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับ18+ขึ้นไป เพราะมีคำที่ใช้โดยไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เอมี่เเต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะเอมี่อยากให้คนอ่านได้อ่านเเนวนี้บ้าง ขอให้อ่านให้สนุกน่ะค่ะ

เมย์ เพื่อนเหนือ

โอม เพื่อนเหนือ

ฟิวส์ เพื่อนเหนือ

ฝากนิยายของเอมี่ด้วยน่ะค่ะ เรื่องเป็นเรื่องเเรก

เราไม่ได้บอกตัวละครให้ครบต้องขออภัยด้วยน่ะะค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา

เรื่องเกิดจากกันต์ได้ไปกินเหล้าที่ผับเเต่เผอิญได้เจอเหนือล้มหมดสติตรงถนนสะก่อน เเต่ไม่รู้เหมือนกันว่าคนนั้นเป็นใคร ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน กันต์จึงไม่สามารถขับรถไปส่งได้ จึงเรียกให้คนๆนั้นตื่นขึ้นมา เเต่พอตื่นขึ้นมาเเล้วคนๆนั้นได้ต่อยหน้ากันต์อย่างเเรง เเต่ไม่รู้ว่าเรื่องบังเอิญจะนำพาพวกเขาได้มารักกันใหม่ เรื่องนี้จะมีดราม่าหารือเปล่าหรือจะจบไม่ดี ไม่รู้เหมือนกัน เเต่เเค่รออ่านเเล้วนึกถึงตัวละครนั้นให้เราจิตนาการเองมันสามารถเกิดความจิตนาการได้ด้วยตัวเอง ขอให้อ่านให้สนุกน่ะค่ะ ขอกำลังใจจากคนอ่านด้วยน่ะค่ะ จะได้มีเเรงเขียนต่อ อีกหลายเรื่อง

เรื่องเเรกอาจจะเเต่งไม่ดีเท่าไรเเต่ก็ขอให้จินตนาการตัวละครได้ค่ะ เพราะบางคนอาจจะไม่เข้าใจเท่าไร😆😆 อ่านให้สนุกน่ะค่ะ

กันต์เหนือหรือเหนือกันต์ดีน่ะ หรือว่าจะเป็นทั้งกันต์เหนือเเหละเหนือกันต์😆

ตอนที่1 รอตอนต่อไป

ขอให้อ่านให้สนุกน่ะค่ะะะะ \(อันยอง คเย เซโย\)

คำเเนะนำ

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับ18+

เพราะเนื้อหาจะมีคำที่ไม่ไพเราะ

คำรุนเเรง เเละเป็นการสร้างจากจินตนาการเท่านั้น

.........______________.......

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

......._________________......

กันต์

ขอเเนะนำตัวครับ ผมชื่อกันต์

เรียนวิศวะกรรมศาสตร์ อยู่ปี3ครับ

เป็นคนน่าตาดี หล่อ รวย เก่ง ปากเเข็ง

........

(ไอกันต์ไปเเดกเหล้ากัน)ไอเจมส์มันทักมาหาผม

ผมว่ามันตัองอกหักเเน่ๆ ถ้าผมเดาไม่ผิด เพราะถ้ามันอกหักมันมักจะชวนผมไปดื่มพร้อมเพื่อนๆ

"มึงอกหักอีกเเล้วหรอว่ะ"ผมรู้ว่ามันอกเเต่ผมก็ยังถาม

(เออ)มันตอบเสร็จผมก็รีบถามมันว่าไปจะไปดื่มร้านไหน

"ร้านไหนบอกมาเดี๋ยวกูจะบอกพวกไอเอ็มให้"

เมื่อผมถามมันเเล้วมันก็เงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะตอบผม

(ผับA)จากนั้นมันก็ตัดสายอย่างเร็ว โดยที่ผมยังไม่ได้ถามมันเลยว่ามันโอเคไหม

"อะไรของมันว่ะ"ผมงง..!!.ก่อนที่จะโทรหาบอกไอเอ็มไอเลนนี่เเละไอปอนด์

(ผับA)

"ไอกันต์มึงโทรนัดพวกกูตั้ง2ทุ่มเเต่มึงนี่มาตั้ง2ทุ่มครึ่ง"เลนนี่พูดก่อนที่ผมจะนั่งลง

"เออๆ กูผิดไปเเล้วครับ"พูดตอบประชดพวกมัน

"ไอเจมส์วันนี้มึงเเม่งอาการหนักว่ะ"ไอปอนด์ถาม จากนั้นไอเจมส์มันก็ยกเเก้วขึ้นมาดื่มโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกับพวกผมเลย

"เอามึง..!!!ดื่ม"มันบอกให้พวกผมดื่มเเต่มันเเม่งเมาเเล้วยังดื่มอีก ผมล่ะยอมมันจริงๆ

"กูว่ามึงเมาเเล้วว่ะเจมส์"เลนนี่ถาม เเล้วเจมส์มันบอกว่าไงมันบอกพวกผมว่า

"กูยังไม่เมาเว้ย.!!!พวกมึงเเม่งอ่อนว่ะหาข้ออ้าง

ถ้าพวกมึงอยากกลับก็กลับไปเลย พวกเเม่งอ่อนชิปหาย"พวกผมพากันหัวเราะมันทั้งๆที่มันนั้นเเหละอ่อนเมาตั้งเเต่เเก้วที่3

"พวกมึงกูกลับก่อนน่ะเที่ยงคืนเเล้ว"เลนนี่พูด

"เออๆ"ผมตอบกลับเลนนี่

"ไอกันต์เเล้วไอเจมส์...!!มึงจะเอายังไงว่ะ"ไอเอ็มถามผมเเล้วผมจะไปรู้ไหม เเต่ผมว่าฝากไว้กับมันดีกว่าเพราะพวกมันอยู่ตึกเดียวกัน

"มึงพามันกลับ"ผมพูดบอกไอเอ็มก่อนที่มันจะทำหน้างง...

"ให้มันกลับกลับกูเนี่ยน่ะ"มันถามผมผมก็เลยตอบไปว่า

"เออ"เเล้วจากนั้นผมก็หันหน้าไปหาไอปอนด์

"ไอปอนด์.!!!กูว่าเรากลับกันดีกว่าว่ะ"ตอนที่ผม

คุยกับไอปอนด์ไอเอ็มมันมองหน้าผม เหมือนมันรู้ว่าผมจะเพ่นมัน เพราะผมไม่อยากเเบกไอเจมส์เพราะมันตัวหนัก

"เออ ป่ะกลับกันนน"พวกผมรีบกลับไปรถอย่างเร็วก่อนที่ไอเอ็มมันจะเรียกผม

"มึงกูกลับก่อนน่ะพรุ่งนี้...เจอกัน"ไอปอนด์มันบอกผมเสร็จจากนั้นมันก็ขับรถออกจากผับ

เเล้วจากนั้นผมก็ขึ้นรถเตรียมจะออกรถเเล้วออกจากผับเเต่พอผมกำลังออกจากผับนั้นผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งเมาเเล้วล้มวูบลงไปตอนเเรกผมคิดว่าผมจะชนผู้ชายคนนั้นเเต่ที่ไหนได้ผู้ชายคนนั้นเดินเเล้วมาล้มตรงหน้ารถผมนี่เองเเต่โชคดีที่ผมหยุดรถทัน

"มึง!!!เฮ้ยมึง...ตื่นดิว่ะ"ในขณะที่ผมเรียกผู้ชายคนนั้นผมกลับหงุดหงิดเพราะผมต้องรีบกลับบ้านเพราะพรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้า

"ไอสัส..!!ตื่นดิว่ะ"เเล้วจากนั้นมันก็ลืมตาขึ้นมาเเต่ในขณะที่มันลืมตามานั้นมันกลับทำตาโตใส่ผมพร้อมกับรีบยืนเเล้วมาพร้อมกับต่อยผม เเต่ดีที่ผมหลบทับเลยไม่ได้บาดเจ็บ

"มึงจะทำอะไรกู"มันต้องคิดว่าผมจะปล้ำมันเเน่เลย

อย่าคิดเชียวน่ะ...

"มึงคิดว่ากูจะทำอะไรมึง"ผมถามมัน เเต่หน้ามันเเม่งโคตรจริงจัง ให้ผมเดาน่ะผมว่ามันต้องอกหักมาเเน่เลยเพราะอาการเเบบนี้ดูออกง่ายมาก

"มึงไปส่งกูหน่อยสิ..!!!"มันบอกว่าให้ผมไปส่งมันทั้งที่ผมไม่รู้จักมันเลยน่ะ

"มึงจะบ้าหรอกูไม่รู้จักมึงกูไม่ไปส่งหรอกมึงก็เรียกเรียกแท็กซี่เอาเองแล้วกัน"ผมตอบมัน แต่ผมก็รู้สึกสงสารมันนะเพราะว่ามันเมามากตอนนี้หน้ามันเหมือนจะไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย

"เออ..!!กูไปส่งมึงก็ได้"ผมสงสารมันผมเลยจะไปส่งมัน

"มึงชื่ออะไรวะ"มันถามผม

"กูชื่อกันต์"ตอนผมตอบมันมันทำหน้าเหมือนรู้จักผม เพราะหน้ามันออกจะกวนตีนหน่อย

"เออ..!!กูเหนือ"มันตอบผมโดยที่ผมยังไม่ได้ถามมันเลยเเต่ก็ดีเพราะจะได้ไม่ต้องเปลืองน้ำลาย

"มึงพักอยู่ที่ไหนว่ะ"ผมถามมันเพราะผมไม่รู้ที่พักของมัน

"กูพักอยู่ที่คอนโดว่ะ มันไกลมึงจะไปส่งกูไหม"มันพักอยู่ที่คอนโดเหมือนผมเลยผมว่าน่าจะคอนโดเดียวกันเเหละ

"คอนโดของเจ๊พลอยป่ะ"ผมถามมัน

"เออ มึงรู้จักเหรอ"จะไม่ให้ผมรู้จักได้ไงก็เจ๊พลอยเเกเป็นน้าของผม เจ๊เเกรวยมาก

"กูพักอยู่คอนโดเจ๊พลอยเหมือนกัน"มันยังทำหน้างงอีกเเทนที่จะรีบลุกขึ้นนี่ก็ตี1เเล้ว ผมว่าผมคงตื่นสายเเน่เลย

"มึง จะขึ้นรถไหม"ผมโคตรหงุดหงิดเลยเเต่ผมไม่อยากให้มันขึ้นรถผมหรอกน่ะ อาจเป็นเพราะผมเป็นคนนิสัยไม่ดีมั้ง เเต่ที่ผมให้มันขึ้นเพราะว่าเดี๋ยวจะมีคนคิดว่าผมชนมันเเล้วหนี ยังไงก็ชั่งเถอะถือว่าผมทำบุญก็เเล้วกัน

เเละเเล้วผมก็มาถึงคอนโดสักทีเเต่ผมยัง งงน่ะเพราะตอนที่มันตื่นขึ้นมาเเล้วมันจะต่อยผมอ่ะมันไม่ขึ้นจะขอโทษผมเลย เเถามมันยังจะให้ผมมาส่งมันอีก

"มึง ตื่นถึงเเล้ว"ผมปลุกมันเพราะมันกลับตลอดทางเลย

"เออ ขอบใจ มึงๆช่วยพากูขึ้นไปได้ไหมว่ะ"

ตอนต่อไป👉👉👉

#**พรหมลิขิตหรือเปล่าที่ทำให้เขาได้พบกัน😆

อยากฝากอะไรถึงเเอดหรือตัวละครเขียนคอมเมนท์มาได้เลยน่ะค่ะ**

"ทำไมต้องเป็นกู มึงมีขามึงก็เดินขึ้นไปเองดิว่ะ"ผมตอบมัน

"กูเดินไม่ไหว กูปวดขา"มันพูดซะผมเห็นใจมันเลย

"เออ ก็ได้"ผมพามันขึ้นลิฟท์เเล้วเดินพามันไปส่งห้องเเล้วมันบอกผมว่า

"นี่เเหละห้องกู"เฮ้ยยย..!!!!ห้องผมกลับห้องมันอยู่ข้างกันเองนี่ ทำไมห้องอยู่ติดกันด้วยวะ

"เออ งั้นมึนก็เดินเข้าห้องไปกูกลับก่อนละ"ผมรีบเดินกลับแล้วรีบเข้าไปในลิฟท์เเล้วลงไปข้างล่างเพราะผมไม่อยากให้มันรู้ว่าห้องผมกับห้องมันอยู่ติดกัน

เหนือ

ตอนมันบอกผมว่ามันจะกลับห้องแล้วผมยังไม่ได้ขอบคุณมันเลยที่มันขึ้นมาส่งผม แต่ผมรู้สึกว่ามันโคตรน่ารักเลย

'ตื๊ด ตื้ด'เสียงโทรศัพท์

(ไอ้เหนือมึงเป็นไงบ้างว่ะ) ไอ้ฟิวส์มันโทรมาถามผม

"กูสบายดี"ผมตอบกลับมันไปแต่ที่จริงแล้วผมไม่ได้สบายดีเลย เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ผมอกหักไม่เคยมีใครทำกับผมอย่างนี้

(มึงสบายดีจริงๆหรอ) ไอ้ฟิวส์มันถามย้ำ

"เออ มึงรีบนอนได้แล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้า"เเล้วจากนั้นผมก็ตัดสายมัน

ผมรู้ว่าผมเจ้าชู้แต่ไม่เคยมีใครทิ้งผมไปแบบนี้คนคนนั้นเป็นคนที่ผมรักมาก ผมเลยยอมเปลี่ยนนิสัย

แต่ที่ไหนได้ผมเปลี่ยนนิสัยขึ้นมาผู้หญิงคนนั้นก็มากลับมาเลิกกับผม ผู้หญิงคนนั้นชื่อมิว

ผมเดินเข้าไปเปิดประตูเพื่อที่จะลงไปซื้อน้ำเพราะในตู้เย็นผมไม่มีน้ำดื่มเลยสักขวด แต่ผมกลับเจอไอกันต์ คนที่มันช่วยผมไว้

"อ้าว ไอ้กันต์มึงอยู่ห้องนี้เหรอ"ไอ้กันต์มันทำหน้าเหมือนมันไปเจอผีมา

"เงียบ ไม่ตอบแสดงว่าใช่ แต่ทำไมมึงต้องลงไปข้างล่างด้วยว่ะ"ผมถามมันแต่มันก็ยังเงียบอยู่

"เรื่องของกู ไหนมึงบอกว่าปวดขาแล้วมึงออกมาทำไม"คำตอบมันโคตรกวนตีนผมเลยแต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร

"เออ กูปวดขาแต่กูหิวน้ำบ้านกูไม่มีน้ำดื่มสักขวดกูเลยลงไปซื้อข้างล่าง"ผมตอบไอกันต์มันไป

"เออ งั้นกูเข้าห้องก่อน"จากนั้นมันก็รีบเข้าห้องไปทันที

"อะไรของมันวะ"ผมเอามือเกาหัวพร้อมกับความงงผมยังไม่ได้ขอบคุณเลย ช่างเหอะ

จากนั้นผมก็ลงมาข้างล่างซื้อน้ำพร้อมกับขนมเก็บไว้กินแล้วผมก็ขึ้นไปบนห้องผม แล้วเตรียมตัวนอน

*7:00 น*.

'กริ่ง กริ่ง' เสียงนาฬิกาปลุก

ผมเตรียมตัวจะออกไปเรียน

"ไอเหนือทางนี้"เสียงไอ้การเรียกผม

แล้วผมก็เดินไปหาพวกมันพร้อมกับนั่งลงเพื่อรอเวลาเรียน

"พวกมึงกูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง"ไอการมันพูด

".0_0. .0_0. .0_0. .0_0."พวกผมเตรียมฟัง

กับสิ่งที่มันจะเล่า

"รู้ไหมเมื่อกี้กูเจอไอกันต์เว้ย"

"ใครวะ"เมย์ถามไอการ

"ก็คนที่กูชอบไง"ผมคิดว่าคงไม่ใช่ไอกันต์ที่มันเจอผมเมื่อวานหรอกน่ะ

"นั้นไง !! คนนั้นไง"มันบอกผมเเล้วผมก็หันหลังไปดูหน้าตาไอกันต์ที่ไอการมันบอกว่าชอบ

"เห้ยยย..!!นั้นมัน"ผมเผลอพูดเสียงดังจนเพื่อนผมได้ยิน

"มึงรู้จักหรอ"เมย์ถามผม

"กูเพิ่งรู้จักกับมันเมื่อวาน"ผมบอกมันไป

"เเล้วมึงไอการ มึงรู้จักไอกันต์ได้ไงว่ะ"เมย์ถามไอการ ไอการก็ได้เเต่มองไอกันต์อยู่นั้นเเหละ มันไม่สนพวกผมเลย

"กูเห็นมันที่ผับAน่ะ เเล้วมันเเม่งโคตรน่ารักเลยว่ะ นี่เเหละสิ่งที่กูตามหามานานเเสนนาน"ไอการมันเหล่าพร้อมกับมองหน้าเเค่ไอกันต์คนเดียว

"สรุป มึงยังไม่เคยคุยกับไอกันต์เลยใช่ไหมว่ะ"เมย์ถามการ เเต่ไอการมันก็ยังจ้องเเต่ไอกันต์อยู่

"เออ"พวกผมพากันหัวเราะมัน มันจะจีบไอกันต์เเต่มันยังไม่รู้จักไอกันต์

"ไอกันต์"เลนนี่เรียกไอกันต์

"อะไร.. "

"มึงว่าผู้ชายพวกนั้นเป็นใครว่ะ พวกมันมองเเต่มึงอ่ะ"เลนนี่บอกไอกันต์

"ไหนว่ะ"ไอกันต์ถามเลนนี่

"นั่นไง"ไอกันต์มันมองมาที่เเก๊งพวกผม

"เห้ยย มึงไอกันต์มันมองกูว่ะ บังให้ดูหน่อยกูอาย"

ไอการมันก็เวอร์ไป คนอย่างไอกันต์มันคงเอาไอการอยู่หรอก

"มึงๆ เวอร์ไป เวอร์ไป"ผมบอกมัน ก็มันเวอร์จริง

เเหละ ผมล่ะหนักใจจริงๆ

"พวกมันมองหาเรื่องเราหรือป่าว"ไอเจมส์มันพูด

"มึงกันต์ มึงลองเดินไปถามดิ"เลนนี่พูดพร้อมกับยิ้มให้ไอกันต์

"ให้กูเนี่ยน่ะ"ไอกันต์มันพูดกระเเทกเสียง

"เออ มึงไป เพราะพวกมันมองเเต่มึง"เลนนี่ยังคงพูดให้ไอ้กันต์เดินมาหาพวกผมอยู่

"พวกมึงไม่ต้องเถียงกันเดี๋ยวกูไปเอง"ไอเจมส์มันเสนอหน้าที่จะเดินมาหาพวกผม

"ไอกันต์ มึงมาด้วยจะได้เคลียร์กัน"ไอเจมส์มันพูดกับไอกันต์

เเล้วพวกมันก็กำลังมุ่งมาหาพวกผม โดยที่ไอการมันกำลังหลบหน้าอยู่

"เห้ย พวกมึงมองเพื่อนกูทำไมว่ะ"โห่ ดูมันถามพวกผมพร้อมกับทำหน้ากวนตีนใส่พวกผม

"ไหน ใครมอง ไม่มี๊"ไอเมย์มันจะพูดเสียงสูงทำไมว่ะ

ไอกันต์มันโคตรน่ารักเลยว่ะ ผมจะประกาศตรงนี้จว่าผมจะจีบมันเเม่ง ส่วนไอการมันอ่อนเกิน

"ทุกคน ฟังทางนี้"ผมยืนตรงโต๊ะเเล้วเอามือมาใส่ปากไว้เพื่อที่จะทำให้มันเสียงดัง

'ไอเหนือมันจะพูดอะไรว่ะ'เลนนี่พูด

'กูก็ไม่รู้ว่ะ'โอมพูด

"ผมจะขอประกาศอย่างเป็นทางการว่าผมจะจีบไอกันต์"ทุกคนพากันกรี๊ด โดนเฉพาะสาวๆที่อยู่

ณ ตรงนี้

"มึงพูดเหี้ยอะไรว่ะ ไอเหนือ"ไอกันต์มันถามผม

'มึงรู้จักหรอ'ไอเจมส์ถามไอกันต์

'นิดหนึ่งว่ะ'ไอกันต์ตอบไอเจมส์

"มึงรีบลงมาเลยไอเหนือ เเล้วอย่าพูดเเบบนี้อีก"

มันดุผม สีหน้ามันจริงจังมาก

ตอนต่อไป👉👉👉

#นี่เพิ่งเจอกันครั้งเดียวเองน่ะเหนือจะจีบเเล้วหรอ

😂😂

อยากฝากอะไรถึงเเอดหรือตัวละครเขียนคอมเมนท์มาได้เลยน่ะค่ะ