มาเฟียผู้คลั่งรัก
หลงรักมาเฟียเข้าแล้ว
ภู
เราเห็นนายกำลังจะทำร้ายเพื่อนเรา
หิรัญ(พระเอก)
มีหลักฐานหรอ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ภูชั่งเถอะๆเราไม่เป็นไร
หิรัญ(พระเอก)
หึ(น่ารักดีนิ)
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ไปเถอะๆ
ปั้น(เพื่อนพระเอก)
ไอ้หิรัญมึงยิ้มไรวะชอบไอ้เด็กนั่นหรอ555
หิรัญ(พระเอก)
เออชอบกูจะจีบให้ติดแน่
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ไม่ๆเราไม่เป็นไรเขาช่วยเราไว้
ภู
ตายล่ะละเราบ่นนายนั่นซะเละเลย
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
งั้นเรากลับบ้านก่อนนะ
？？？
มาเดินคนเดียวไม่เหงาหรอจ๊ะ(ยิ้มแบบชั่วร้าย)
？？？
(นั่นมันมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดเลยนิหว่า)
หิรัญ(พระเอก)
ถามทำไมไม่ตอบวะ
หิรัญ(พระเอก)
เปล่าก็ไสหัวไป!
หิรัญ(พระเอก)
ขอบคุณอย่างเดียวไม่ได้ดิ
หิรัญ(พระเอก)
ไปเที่ยวกับฉันก็ได้
หิรัญ(พระเอก)
ขอเฟสหน่อยดิ
หิรัญ(พระเอก)
เออเอามาเหอะน่า
หิรัญ(พระเอก)
อย่าพูดมากขึ้นรถมา
หิรัญ(พระเอก)
ตัวเล็กอย่างงี้ไปคนเดียวมันอันตราย
ภู
ใครตัวเล็กอย่ามาพูดมั่ว(หน้าแดง)
ภู
(แต่นายนั่นก็น่ารักดีนะ)
หิรัญ(พระเอก)
ตื่นยังงครับที่รัก
หิรัญ(พระเอก)
เดวไปรับออกมารอเลย
ภู
หึ้ยยยยอยากกินนไอนั่นอะ
หิรัญ(พระเอก)
เอาดิเดวเลี้ยง
หิรัญ(พระเอก)
น่ารักที่สุด@ภู
จู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาร่างเล็ก
แอลิซ(นางร้าย)
แกเป็นใครกล้าดียังไงมาอยู่กับพี่หิรัญฉัน!
แอลิซง้างมือกำลังจะตบร่างเล็ก
หิรัญ(พระเอก)
หยุดเลยนะจะทำไร!
แอลิซ(นางร้าย)
ก็อีนางนี่มันมาแย่งพี่จากฉัน
หิรัญ(พระเอก)
ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเธอสักหน่อย!
หิรัญ(พระเอก)
อย่ามายุ่งกับฉันอีก!!
แอลิซ(นางร้าย)
อรั้ยยย(ฝากไว้ก่อนเหอะนังตัวดี)
ร่างใหญ่ได้วิ่งไปจับแขนร่างเล็กไว้
หิรัญ(พระเอก)
อย่าเข้าใจผิดนะผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่น้องที่รู้จัก
ภู
จะมาบอกเราทำไมนั่นมันเรื่องของนาย
ภู
เราไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วย
ร่างเล็กได้สบัดแขนออกละวิ่งหนีไป
ร่างใหญ่ทำไรไม่ถูกได้แต่ยืนมองร่างเล็กเดินจากไป
ภู
ทำไมเราต้องไปชอบคนที่เป็นไปไม่ได้ด้วย
ร่างเล็กได้ลุกไปเปิดประตู
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เห้ยภูเป็นไร
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ร้องทำไม
ภู
เปล่าไม่ได้ร้อง(นํ้าตาไหล)
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
บอกมาใครทำ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
อย่ามาโกหก
ภู
เราไปชอบคนที่เป็นไปไม่ได้(ร้องไห้)
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
หิรัญหรอ..
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
อย่าร้องๆ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ไม่เป็นไรแล้ว
ภู
งั้นพาเราไปเที่ยวววหน่อยได้มั้ย
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
มาเดวพาไปป
ในขณะที่ภูกับอภิชากำลังเดินเล่น
ก็มีชายปริศนาได้จับตัวร่างเล็กไป
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เห้ยยหยุดนะทำไร
คนร้ายได้ต่อยอภิชาล้มลงและได้พาร่างเล็กหนีไป
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
แย่ล่ะะะ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
นาย!!!
หิรัญ(พระเอก)
มีไรจะตะโกนทำไม
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ช่วยภูด้วยย
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เรากำลังเดินเล่นกันอยู่ดีๆก็มีใครไม่รู้มาฉุดตัวภูไป
หิรัญ(พระเอก)
ไปไม่เจอไม่ต้องกลับมา
คนร้าย1
แกใช่มั้ยที่แย่งผู้ชายของเจ้านายฉันไป
คนร้าย1
จับมันมาได้แล้วครับ
แอลิซ(นางร้าย)
ดีมาก(ปรบมือ)
แอลิซ(นางร้าย)
แกมายุ่งกับพี่หิรัญของฉันก่อน
แอลิซ(นางร้าย)
วันนี้ฉันคงต้องสั่งสอนแกสักหน่อยแล้ว
ฝ่ามือนั้นกำลังจะทำร้ายร่างเล็ก
หิรัญ(พระเอก)
หยุดนะกล้าดียังไง
แอลิซ(นางร้าย)
พ..พี่หิรัญ
แอลิซ(นางร้าย)
แอลิซเปล่านะ
แอลิซ(นางร้าย)
มันทำร้ายแอลิซค่ะะ
หิรัญไม่สนใจแอลิซแต่กลับวิ่งไปหาร่างเล็ก
หิรัญ(พระเอก)
อภิชาพาภูกลับไปก่อนเดวฉันตามไป
หิรัญ(พระเอก)
กล้าดียังไงแอลิซ
แอลิซ(นางร้าย)
แล้วทำไมพี่ต้องไปสนใจมันด้วย
แอลิซ(นางร้าย)
มันมีดีอะไร
หิรัญ(พระเอก)
ฉันอนุญาตให้พูดแล้วหรอห้ะ!
หิรัญ(พระเอก)
ครั้งนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องเธอนะ
แอลิซ(นางร้าย)
แกอีกแล้วแกทำให้พี่หิรัญไม่สนใจฉัน
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เจ็บตรงไหนมั้ยภู
ภู
เจ็บแขนนิดหน่อยนะเขาบีบแขนเรา
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ไม่นิดแล้วชํ้าเลย
หิรัญ(พระเอก)
กลับไปก่อนฉันขออยู่กับภู2คน
หิรัญ(พระเอก)
ไหนดูหน่อยสิ
หิรัญ(พระเอก)
ละมาทำเป็นไม่เจ็บ
หิรัญ(พระเอก)
ใครผู้หญิงคนนั้นนะหรอ
หิรัญ(พระเอก)
ชู่วววฉันบอกแล้วไงเขาไม่ได้เป็นไรกับฉัน
ร่างใหญ่ได้เอาหน้ามาใกล้ๆร่างเล็ก
หิรัญ(พระเอก)
อะ.เอ่อเปล่าๆ(หน้าแดง)
หิรัญ(พระเอก)
งั้นๆฉันกลับก่อนนะ
ภู
ทำไมตานี่ถึงน่ารักขนาดนี้นะ
หิรัญ(พระเอก)
จะน่ารักเกินไปแล้ว
ภูได้มาหาหิรัญแต่ดันเห็นแอลิซแต่งตัวแบบนี้อยู่กับหิรัญ
แอลิซ(นางร้าย)
สวยมั้ยคะพี่หิรัญ
หิรัญ(พระเอก)
....(หน้าแดง)
แอลิซ(นางร้าย)
กล้าดียังไงมาเรียกพี่หิรัญ
ภู
ก็ฉันเป็นแฟนเขา(ยิ้มแบบผู้ชนะ)
แอลิซ(นางร้าย)
อรั้ยยยยยฝากไว้ก่อนเหอะ
ภู
ฝากไว้ละมาเอาคืนด้วยนะ(ยิ้มมุมปาก)
หิรัญ(พระเอก)
คือไรหรอครับหื้ม
หิรัญ(พระเอก)
อะๆเชื่อก็ได้
ภู
รัก...รักบ้าไร!!!(หน้าแดง)
ร่างเล็กรีบวิ่งหนีกลับบ้าน
ปั้น(เพื่อนพระเอก)
เห้ยๆทำไรน้องเขาวะนะหน้าแดงเลย
ปั้น(เพื่อนพระเอก)
พี่หิรัญขาาา
ปั้น(เพื่อนพระเอก)
โอ้ยไม่เล่นกับมึ*ละ
ภู
ทำไมกันนะหัวใจเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้ตานั่นตลอดเลย
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ชอบมากละเส้
ทำอะไรฉันไม่ได้หรอกฉันรู้
ภู
เมื่อวานไปเที่ยวสนุกมากกกก
หิรัญ(พระเอก)
คนอะไรน่ารักได้ตลอดน่ารักได้ทุกวัน
แอลิซ(นางร้าย)
พี่หิรัญคะคืนนี้ไปหา
แอลิซที่ร้าน??หน่อยได้มั้ยพอดีเมื่อเรื่องจะคุยด้วยค่ะ
แอลิซ(นางร้าย)
อยู่นี่ค่ะพี่หิรัญ
แอลิซ(นางร้าย)
นี่ค่ะไวน์ดื่มก่อนนิดนึงได้มั้ยคะ
หิรัญ(พระเอก)
แค่นิดเดียวนะครับ
แอลิซ(นางร้าย)
(เสร็จฉันแน่)
แอลิซ(นางร้าย)
พี่ต้องเป็นของฉันคนเดียว
แอลิซ(นางร้าย)
พี่หิรัญเป็นไรหรอคะไปพักที่ห้อง
แอลิซก่อนมั้ย
หิรัญ(พระเอก)
อ่อไม่เป็นไรฉันกลับก่อนนะ
แอลิซ(นางร้าย)
อย่าพึ่งสิคะ
หิรัญ(พระเอก)
ปล่อย!ฉันรู้นะว่าเธอจะทำไร
หิรัญ(พระเอก)
ฉันแค่ไม่อยากทำไรเธอ
แอลิซ(นางร้าย)
(กรี้ดด)ทำไมกันนะ!!!
ภู
นายเป็นไรอะทำไมเละขนาดนี้
หิรัญ(พระเอก)
ฉันถูกวางยา(สีหน้าไม่ค่อยดี)
ภู
เห้ย(ภูได้คว้าแขนไว้ทัน)
ภู
ไปบ้านเราก่อนละกันดูทรงไม่น่าไหว
ภู
อึ้บ(วางหิรัญลงบนที่นอน)
ภู
งั้นเดวฉันไปนอนโซฟาก่อนละกัน
หิรัญ(พระเอก)
(ดึงตัวร่างเล็กเข้าหา)
หิรัญ(พระเอก)
(พูดกระซิบหูร่างเล็กว่าของคุณที่ช่วยฉันนะ)
ภู
อื้อๆ(เขินจนทำไรไม่ถูก)
ภูก็ได้เอาผ้ามาเช็ดตัวให้
หิรัญ(พระเอก)
ยังนอนไม่เต็มเลย(งัวเงีย)
หิรัญ(พระเอก)
ก็ได้ๆ(โทรหาลูกน้องมารับ)
ภูได้ไปยืนรอเป็นเพื่อนหิรัญ
ลูกน้อง1(พระเอก)
มาแล้วครับ
หิรัญ(พระเอก)
ฉันไปแล้วนะ(ทำหน้าไม่อยากไป)
หิรัญ(พระเอก)
(ยื่นหน้าเข้าไปจูบภู)
ภู
ร่างเล็กเขินจนรีบหนีออกไป
ภู
ทำไมต้องถึงนึกเรื่องเมื่อคืนเนี้ย
หิรัญ(พระเอก)
พ.นฉันไปบริษัทไปด้วยกันมั้ย
หิรัญก็ได้มารับภูไปบริษัท
หิรัญ(พระเอก)
(สวมหมวกให้ร่างเล็ก)
หิรัญ(พระเอก)
ป้ะไปห้องฉันกัน
พนักงานในบริษัท
(ออกมาต้อนรับเจ้านาย)
พนักงานในบริษัท
สวัสดีครับ/ค่ะเจ้านายและนายหญิง
แอลิซ(นางร้าย)
พี่หิรัญอยู่มั้ยคะ
พนักงานในบริษัท
เจ้านายเขาไม่ว่างครับ
แอลิซ(นางร้าย)
แกมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉัน
แอลิซ(นางร้าย)
(เดินไปหาที่ห้องหิรัญ)
แอลิซ(นางร้าย)
(เห็นหิรัญอยู่กับภู)
แอลิซ(นางร้าย)
อรั้ย!!แกมาอยู่ที่นี่กับพี่หิรัญได้ไง
ผมขอโทษ
หิรัญ(พระเอก)
เที่ยวไหนดีคะ
ภู
เอ่อ...ฉันอยากไปสวนสนุกกก
หิรัญ(พระเอก)
เดวไปซื้อนํ้าให้รอตรงนี้
หิรัญ(พระเอก)
ฉันขอกินด้วยดิ
หิรัญ(พระเอก)
ฉันลืมขอกินด้วยนะๆ(ทำหน้าอ้อน)
หิรัญ(พระเอก)
ทำไมหน้าแดงอย่างงี้คะ
ภู
(เขาแอบจูบเราทางอ้อมป่ะเนี้ย)
หิรัญ(พระเอก)
(หึหวานจริงๆ)
หิรัญก็ได้พาร่างเล็กไปที่แห่งหนึ่ง
ทั้งสองได้วิ่งเล่นกันอย่างสนุก
ร่างเล็กได้ล้มทับร่างใหญ่
หิรัญ(พระเอก)
หนักเหมือนกันนะเนี้ย(พูดแก้เขิน)
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
หื้มๆๆ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
หน้าแดงใหญ่เลยนะ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ก็รอนานแล้วละ
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
แหม่ๆกลับมาก็ไล่เลย
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เออกลับละ
หิรัญ(พระเอก)
พ.นมาเจอฉันที่...หน่อย
คนร้าย1
(พุ่งเอาผ้ามาปิดปาก)
แอลิซ(นางร้าย)
ฉันรักเธอ ออกมาเองแหละ
แอลิซ(นางร้าย)
นังโง่ฉันปลอมแปลงเองแหละ(ยิ้มอย่างชั่วร่าย)
แอลิซ(นางร้าย)
ใครใช้ให้มายุ่งกับคนของฉันละ
หิรัญ(พระเอก)
(กดโทรรัวแต่ก็ไม่ติดสักสาย)
หิรัญ(พระเอก)
เห็นภูบ้างมั้ย
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ทำไมหรอ
หิรัญ(พระเอก)
โทรหาภูไม่ติด
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
ฉันว่าแอลิซแน่เลย
หิรัญ(พระเอก)
ช่วยกันตามหา
แอลิซ(นางร้าย)
แกไม่รอดแน่ๆครั้งนี้
หิรัญ(พระเอก)
นี่มันโทรศัพภูนิ
หิรัญได้เดินเข้าไปในโรงงานแห่งหนึ่ง
แอลิซ(นางร้าย)
(ตบร่างเล็กจนหน้าชํ้า)
แอลิซ(นางร้าย)
ดูสิหน้าอย่างงี้พี่หิรัญยังจะชอบมั้ย
แอลิซ(นางร้าย)
ปล่อยนะเว้ย
เพราะก่อนนหน้านี้หิรัญได้โทรแจ้งตำรวจ
แอลิซ(นางร้าย)
พี่หิรัญแอลิซขอโทษ
แอลิซ(นางร้าย)
แอลิซแค่คุยกับน้องเฉยๆ
หิรัญ(พระเอก)
คุยอะไรมีรอยชํ้า
หิรัญ(พระเอก)
(ปล่อยให้ตำรวจจัดการ)
หิรัญ(พระเอก)
(พาร่างเล็กกลับ)
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เห้ยทำไมหน้าชํ้าอย่างงี้
ภู
เราไม่เป็นไร(นํ้าตาไหล)
อภิชา(เพื่อนนายเอก)
เงียบไปเลย
หิรัญ(พระเอก)
ขอโทษที่ทำให้ต้องมาเจ็บตัวเพราะฉัน
อีก2ตอนจบแล้วนะคะอาจจะสั้นนิดหน่อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
