เสียงกริ่งจักรยานดังมาแต่ไกลเร็วเร็ว ""กินกิงกิงกิงกิงกิง""!! ""เฮ้ยหลบหน่อยกูจะไปโรงเรียน""

น้ำข้างทางกระเด็นถูกชายกระโปรงของเด็กหญิงขน เด็กหญิงขนบ่นตามหลังไร่จักรยานคนนั้น.

""โถพวกมึงอ่ะไม่เห็นใจฉันเลย กระโปรงฉันต้องใช้อีกสองปีเลยนะเว้ย""เด็กชายอาร์มหันมาหัวเราะเด็ก ผู้หญิงขนเบาๆ""ก็มึงมางุ่มง่ามเป็นเต่ากูไม่เห็นนิ ทีหลังมึงก็หลบไปสิ""เด็กหญิงขนตอบด้วยเสียงดังๆ""ต่อไปกูจะไปเดินที่ท้องร่องนั่นแหละมึงจะได้ไม่เหยียบหัวกู""มีการบ่นแบบอารมณ์หัวเสียพร้อมเกาหัวที่เต็มไปด้วยอีเห่าเด็กหญิงขนตั้งหน้าตั้งตาเดินเกือบจะถึงโรงเรียนอยู่แล้วเชียวเสียงกริ่งเตือนให้รู้ว่าเข้าแถวตอนเช้าของโรงเรียน"สายอีกแล้วกู""เด็กหญิงขนบ่น แล้ววันนิเด็กหญิงขนก็เป็นดาราหน้าเสาธงอีกตามเคย พอเข้าแถวเสร็จก็ถึงเวลาเข้าห้องเรียนเด็กหญิงคนก้าวเท้าเข้าห้องเรียนเก้าแลกก็ถูกเพื่อนเพื่อนต้อนรับด้วยเศษกระดาษมากมายพี่ปั้นเป็นก้อนกลมกลมพร้อมคำว่าเจ้าแม่เหามาอีกแล้วเว้ย""เด็กหญิงขนก็เดินทำหน้ามึนเพราะโดนจน ชินเสียแล้ว คุณครูประจำฉันมาพอดีหัวหน้าฉันได้กล่าวนำ""นักเรียนทำความเคารพ""สวัสดีครับคุณครูสวัสดีค่ะคุณครูชั้นป6/กมีนักเรียนชายทั้งหมด 11 คนเด็กผู้หญิงเก้าคนรวมเป็น 20 คนนี่คือชั้นเรียนของเด็กหญิงขนเสียงอันทรงพลังของคุณครูแววมาทำไห้เด็กหญิงขนสดุ้งเล็กน้อยไครทำการบ้านที่ครูสั่งเสร็จแลัวไห้เดินมาวางที่โต๊ะครูนะครับเด็กหญิงขนรู้สึกเหงือออกชืมๆๆเพราะรู้ตัวดีว่าทำไม่เสร็จแอบชำเรืองดูเพือนๆๆในห้องมีไครทำไม่เสร็จเหมือนกูเปล่าหนอคิดในใจเหมือนเจ้ากรรมนายเวรรู้ทัน"เด็กหญิงขนเธอทำเสร็จไหม"เสียงครูถาม"เออคือว่าหนูแบบว่า"พร้อมกริยาอาการเกาหัว"หนูทำไม่ทันค่ะคุณครู"เสียงถอนหายใจของคุณครูประจำชั้นของเด็กหญิงขนพร้อมคำถาม"คาวนิเหตุผลอารายอีกละพร้อมสีหน้าเบือหน่ายตะงิดๆ"คือว่ามะวานแม่ไห้หนูไปช่วยเอากล้าลงนาเสร็จแลัวต้องมาป้อนข้าวไห้น้องๆๆอีกสองคนจนลืมทำการบ้านคะน้องคนเล็กเล็กง้อแง้มากเลยคะเพราะน้องไม่สบายเลยออ้นมากกว่าปกติหนูขอโทษจริงๆๆนะคะคุณครู"อีกแลัวรึไงหรอเพื่อจะไม่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อเพื่อนออกไปยืนนอกคาบไม่บรรทัดกระต่ายขาเดียวเดียวนี้😡"เด็กหญิงทำหน้าจ่อยๆเเล้วออกไปยืนหน้าห้องพร้อมน้ำตาพลางคิดในใจ"ทำไมไม่มีใครเชื่อเราเลยชีวิตมันชั้งโหดร้ายเหลื่อเกิน ข้าวเช้ายัง

ไม่ได้กินเเถมมาโดนยืนหน้าเสาธง ซ้ำแล้วยังมาโดนครูทำโทษอีก "เป็นวันที่น่าเบื่อนาของเด็กหญิงขนอีกวันนึง

พรุ่งนี้จะเป็นยังไงน้อชีวิตของเด็กหญิงขน รอเพื่อนเพื่อนมาพิสูจน์กันว่ามันจะดีหรือร้ายกันแน่เชิญติดตามตอนต่อไป

เสียงพานโรง เคาะระฆังบอกเวลาพักเที่ยงของโรงเรียนเสียงถอนหายใจของเด็กหญิงขน"เฮอ\~หมดเวรหมดกรรมสักที ได้กิน ข้าวเที่ยงสักที เย้ๆๆ เด็กหญิงขนเดินเข้าไปในห้องเเล้วหยิบปิ่นโตสีเหลืองเก่าๆกับช้อนที่มัดกับปิ่นโตเก่าๆของเด็กหญิงขนเด็กหญิงขนออกมาหน้าชั้นเรียน หาจุดนั้งกินข้าวเหมาะเหมาะมีเสียงดังๆของเด็กชายดำตระโกนเรียกเด็กหญิงขนมาเเต่ไกล"ขนขนเรากินข้าวด้วยคนดิ วันนี้เธอเอาอะไรมากินนะ"เด็กหญิงขนหันไปมองตามเสียงเรียกของเด็กชายดำ รูปร่างอ้วนๆดำๆเดินนมกระเพื่อมเดินเข้ามาหาเด็กหญิงขนแลัวนั้งลงตรงหน้าพางเอามืออวบๆกะปิ่นโตวางลงปากกระจ่อไม่หยุดชวนเด็กหญิงคุยด้วยว่าวันนิแม่เราทำไข่พะโล้มาด้วยระมีหมูเยอะเลยของเธอระเอาอารายมาเด็กหญิงขนตอบเราไข่เจียวอะเหมือนเคยนะเธอพางหัวเราะเบาๆๆเด็กทั้งสองพากันกินอาหารเที่ยงกันอย่างอร่อยกินเส็จช่วยกันเอาไปเก็บพากันไปเดินเล่นตามประส่าเด็กออนิขนเด็กชายดำชวนคุย"ว่างัยดำขนตอบ"ขนๆๆเธอมีตังกินขนมมะยายเธอไห้มากีบามวันนิ" เห้อเสียงถอนหายใจของเด็กหญิงขนพางตอบเพือนดำว่าสองบาทอะ" เด็กชายดำทำหน้าเชงๆพร้อมบ่นเบาๆว่า"ใจคอยายเธอจะไห้เท่านิจนจบ. ป. 6. เลยงัยนิหึหึขำลงลูกคอตบท้ายปะๆๆไปกินขนมกันเดียวเราเลี้ยงวันนิเรารวยแม่เราถูกหวยเลยไห้มาเยอะเลยไม่ต้องทำหน้างอคอหักเหมือนปลาทูขนาดนิมีดำจะกลัวอดไปทำไมว่ามะ"ปะๆๆตามมานะพูดพางวิ้งออกนำหน้าเด็กหญิงขนมองตามพางขำเบาๆตะโก้นไล่หลังดำๆๆระวังพืนดินยุบอย่าวิ้งเส้555วันนิผ่สนไปอีกวันของการมาเรียน. ". เสียงระฆังดังบอกเวลาเข้าเรียนอีกไม่กีชัวโมงจะเลิกเรียนละจะได้กับบ้านไปทำงานบ้านแบบเดิมประจำของชีวิตของเด็กหญิงขนเสียงระฆังดังขอกเวลาเลิกเรียนนักเรียนพากันไปเอาจักกระยานคู่ชีพมาเข้าแถวเตรียมกับบ้านบางคนยอกเยากันเล่นหัวเราะแบบสนุกสนานตามปนะส่าเด็กกินอิมนอนหลับไม่ได้คิดอารายมากมายขอแค่ไห้เวลาผ่านไปวันๆเท่านั้นพอหน้าเสาร์ธงแระกาศประกาศครูมีเรืองจะแจ้งไห้นักเรียนทราบไห้นักเรียนชั้นปีสุดท้าย. เตรียมตัวไปเข้าค่ายกันด้วยนะเตรียมข้าวสารอาหารแห้งไห้คบไฟฉายอุประกรณ์สำคัญเช่นยาทากันยุ้งมุ้งหมอนผ้าห่มชุดเข้าค่ายด้วยนะนักเรียนห้ามลืมสองวันข้างหน้านิไห้นักเรียนบอกผู้ปกคลองด้วยว่าคุณครูฝากบอกขออนุญาตไห้ผู้ปกคลองเซนหนังสือที่ครูฝากไปไห้ด้วยนะนักเรียนฝากด้วยระเอามาส่งครูก่อนวันรวมพลกันด้วยละเรืองสุดท้ายครูขอเตือนด้วยความเป็นห่วงเดินทางกับบ้านตั้งใจกับอย่ามัวไปเที้ยวแวะเล่นบ้านเพือนเพลินจนลืมเวลากับไปช่วยพ่อแม่ทำงานบ้านกันด้วยนะอีกเรืองหนึงฝั้งจักกระยานปั่นไห้ถูกทางอย่าเล่นกันจนเกิดอันตรายเดียวจะถูกรถไหญ่เฉี่ยวชนเอาได้ฝั่งคนเดินกระเดินไปเป็นแถวดีๆๆอย่าเดินเกาะกลุ่มจนเต็มถนนมองทางเวลาจะข้ามทางด้วยนะนักเรียนครูเป็นห่วงเอาระกับบ้านได้ " เสียงนักเรียนหญิงและชายตอบรับ " ขอบคุณคะคุณครู " ขอบคุณครับคุณครู"แลัวพากันเดินเป็นแถวตามรับดับตามเส้นทางของแต่ระคนยอกเย้าสนุกสนานตามประส่าเด็กๆ"เห้อเสียงถอนหายใจของเด็กหญิงขนพางเสียงกระเป๋าที่เดินแบกมาระยะทาง7กิโลตุบๆวางลงพร้อมสีหน้าเหนือยมีเงือพุดตามหน้าเป็นทางสวัสดีคะแม่แก่หญิงชราหันมาทางเสียงเรียกพร้อมยกมือขึ้นไหว้พระเถิดลูก. เหนื่อยไหมละวันนิพางถามหลานตัวน้อยด้วยหน้าเต็มไปด้วยลอยยิ้มแบบคนใจดีหน้าตาที่ชราตามวัยบงบอกเรืองลาวที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะผมบนหัวสีออกขาวมบหน้าเหียวย่นตามวัยมือไม้สั้นๆเบาปากกระกินหมากกลิ่นน้ำหมากลิยมาแตะจมูกเด็กหญิงขนตอบกับพางวิ้งเข้าไปกอดเหมือนประจบกายๆเหนือยชิแม่แก่"วันนิครูไห้มาบอกแม่แก่ด้วยละ"ว่าไห้มาขออนุญาตไปเข้าค่ายที่โรงเรียนอืนเป็นเวลา5วันนะแม่แก่ไห้เตรียมข้าวของเครื่องไช้ไปไห้คบจะได้ไม่ลำบากแม่แก่ว่างัยไห้หนูไปไหมคะ"แม่แก่มีตังไห้หนูไปรึเปล่าหนูรู้ว่าแม่แก่ชราหาเงินลำบากหนูไม่อยากลบกวนจ้า" คนแก่เอามือเหียวๆลูปหัวหลานตัวน้อยเบาๆพางพูดตอบไห้หลานตัวน้อยคายกังวนเรืองตังแม่พอมีอาหารเดียวไปขอบูชาหลวงตาในวัดมาไห้จะได้มีของไปกินกับเพือนๆเดียวแม่แก่เตรียมไห้นะไม่ต้องกังวนไปหนูมีหน้าที่เรียนสู้งๆกระพอจะได้ไม่ลำบากตอนโตเผือแม่จะได้เกาะเองกินบ้าง"ยามเดินเหินไม่สดวกพูดพางหัวเราะเบาๆหยอกเย้าหลานตัวน้อยที่ขาดพ่อขาดแม่ของตนคนนิไห้สบายใจ"ปะๆอาบนำ้อาบท่าตะได้มากินข้าวกินปลา"แลัวมีการบ้านไหมวันนิทำชะละจะได้ไม่ถูกครูตีเอา"หญิงชรากล่าวพางดันหลังหลานตัวน้อยไห้ไปอาบน้ำตามคำของนาง". จ้าเด็กหญิงขนตอบพางเดินไปหยีบผ้าถุงเก่าๆมาเปลียนชุดเตรียมอาบน้ำเดินไปยังบ่อพร้อมสบู่ชุดยาสีฟันแชมพูกระละมังเดินตรงไปวางแคไม้สำหลับทำไว้นั้งอาบน้ำที่ประจำของเธอตักน้ำจนเต็มกระมังแลัวอาบถูสบู่พางฮำเพลงเบาๆในลำคออย่างมีความสุขว้าวสดชืนเสียงเด็กหญิงขนพูดลอยลมคนเดียวพร้อมเปลียนชุดไหม่เอาผ้าที่ใส่แลัวชักตากลาวไม้ไผ่พร้อมตักน้ำใส่ถังหาบไปไช้บนบ้านไห้แม่แก่ได้ไช้ตามสดวกจนเต็มโอ้งเส็จแลัวเดินเข้าไปในครั้วส่งสายตามองหาของกินเดืนไปเปิดตู้กับข้างเจออาหารที่แม่แก่เตรียมไว้ไห้มีผักบุ้งผัดน้ำมันปลาหมอปิ้งน้ำพริกหนึ่งถ้วยในสำหลับกับข้าวพางยกออกมาตั้งวงเตรียมกินข้าวเย็น"ตะเตรียมเส็จตะโก้นเรียกแม่แก่แม่แก่มากินข้าวจ้าสิ้นเสียงเด็กหญิงขน"หญิงชราเดินช้าๆตามวัยค่อยๆขึ้นบันไดมสปากบ่นด้วยความเอ็นดูหลานว่า"เสียงงิดังไปเจ็ดย้านแปดบ้านไครจะเอาไปทำลูกทำเมียนิยังกระม้าดีดกระโหลกนิเดินจนถึงที่หลานเตรียมสำหลับไห้นั้งลงพร้อมตักข้าวใส่จาน"เด็กหญิงขนเตรียมน้ำสำหลับล้างมือไห้แม่แก่กินข้าวด้วยมือเพราะแก่ไม่ชอบกินด้วยช้อนว่าไม่อร่อยเหมือนกินมือ. " กินเสร็จเก็บถ้วยจานไปล้างเก็บกับข้าวที่เหลือเข้าตู้เตรียมตัวทำการบ้านจุดไต้รึตะเกรียงไห้แสงสว่างรับกับแสงตะวันที่ลับขอบฟ้าเป็นเวลาไกลคำเด็กหญิงขนเปิดหน้านั้งสือทำการบ้านข้างๆๆนั้นมีแม่แก่นั้งพัดยุ้งอยู่ไม่ห่างหูตะเคงฟังวิทยุอ่านข่าวประจำไห้ฟังเพราะบ้านจนเลยไม่มีทีวีไห้ดูละครได้แต่ฟังจากวิทยุตามปะส่าเด็กหญิงขนทำการบ้านเส็รจกระได้เวลาเข้านอนยายหลานพากันสวดมนต์กลาบพระที่ทำเป็นประจำของทุกคืนก่อนนอน"แลัวพากันหลับฝันดี