ณ สถานที่ช่องเที่ยวแห่งนึงในประเทศจีน มีผู้คนมากมายเดินพลุกพล่านอยู่ในตัวเมืองของประเทศจีน. อยู่ๆก็มีแสงสีฟ้าประหลาดบนท้องฟ้าเกิดขึ้น ในหมู่คนที่เดินพลุกพล่านอยู่นั้น มีผู้หญิงคนหนึ่งเทอชื่อหยวนหยวน ซึ่งเทอเป็นคนเห็นเหตุการแสงสีฟ้าเพียงคนเดียว อยู่ๆเทอก็เป็นลมสลบไป เมื่อเทอลืมตาขึ้นมาพบว่า ตนเองได้มาอยู่ในสถานที่ประหลาดแห่งหนึ่ง สิ่งแรกที่เทอเห็นเมื่อลืมตาขึ้น. เทอพบชายหนุ่มรูปงามผู้หนึ่งกำลังจ้องมองเทอด้วยสีหน้าที่สงสัย. ชายหนุ่มผู้นั้นชื่อว่า หลานเมิ่งเย่ เขาเป็นบุตรของเสนาบดีในยุกนั้น เขาถามว่า"เจ้าคือใคร" หยวนหยวนไม่ได้ตอบอะไรเขาแต่กลับลุกขึ้นเดินในทันทีและมองไปรอบๆ ชายหนุ่มผู้นั้นถามหยวนหยวนว่า"เจ้าเป็นใคร เหตุใดมานอนอยู่หน้าจวนของข้า" หยวนหยวนหันไปตามเสียงที่ถามเธอในทันที เธอจึงตอบว่า"ฉันไม่รู้ว่าฉันมาที่นี่ได้ยังไง" องครักษ์ของหลานเมิ่งเย่วจึงถามว่า"เจ้าบ้าหรือสมองไม่ปกติรึยังไง จึงได้ไม่รู้ว่าตนเองมาอยู่ที่นี่ได้เยี่ยงไร"ชื่อของเขาคือหลี่เซวียน เธอจึงตอบว่า"นายนะแหละที่บ้า แถมยังโง่ด้วย คนดีๆที่ไหนเขาจะมาอยู่หน้าบ้านคนอื่นมืดๆคํ่าๆแค่นี้ยังคิดไม่ได้" หลี่เซวียนจึงเถียงกลับไปว่า"เพราะเจ้าเป็นคนไม่ดีไงหละ" เสียงหลานเมิ่งเย่วดังขึ้น"เงียบซะหลี่เซวียน ว่าแต่แม่นางมีชื่อว่าอันใด เธอจึงตอบว่า"ฉันชื่อว่าหยวนหยวน" หลานเมิ่งเยว่จึงกล่าวขึ้นมาว่า "เจ้านำทางนางไปห้องที่ว่างอยู่ไห้นางอาศัยอยู่ที่นั่น" "ขอรับ"จากนั้นพวกเขาก็นำทางหยวนๆไป หยวนหยวนจึงกล่าวของคุณจากนั้นก็เดินตามองครักษ์ของเขาไป เมื่อทั้งสองได้คุยกันก็รู้สึกถูกคอกันมาก เพราะหยวนๆเทอเป็นคนประจบเก่งมาก ดังนั้นพวกเขาจึงดื่มเหล้าค้วยกัน จนเมาจนไม่มีสติ พวกเขาเมามากจึงได้มีอะไรกันในคืนนั้น. รุ่งเช้าหลานเมิ่งเย่วตื่นขึ้นมา ในสภาพเปลือยกายเขาก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อหยวนๆตื่นขึ้นมาเข้าก็พูดว่าจะรับผิดชอบโดยการ ให้เทอแต่งกับเขาเป็นภรรยาเอก ซึ่งเทอก็ไม่เรื่องมากเพราะเทอก็มีส่วนผิดเช่นกัน เมื่อแม่ของหลานเมิ่งเย่วรู้เรื่องก็โกรธอย่างมาก เพราะแม่ของเขามีคนที่อยากให้แต่งด้วยอยู่แล้ว ชื่อว่าเม่ยๆ เพราะหยวนๆมาจากอนาคตจึงไม่ค่องรู้เรื่องเท่าไร จึงทำให้แม่ของหลานเมิ่งเย่วไม่ค่อยชอบเธอเท่าไร แต่ตัวหลานเมิ่งเย่วกลับชอบเธอมากอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็มีเรื่องให้ปวดหัวเมื่อแม่จองหลานเมิ่งเย่วถูกวางยาพิษจึงทำให้เสียชีวิต เธอจึงถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร. เธอจึงตอบว่า"ในวันที่แม่ของหลานเมิ่งเย่วโดนวางยาพิษเทอได้อยู่ที่จวนแต่เธออยู่ในห้อง" "ใครเป้นคนที่พูกก้าวออกมา" หลานเมิ่งเย่วกล่าว คนรับใช้คนนึงเดินออกมา ข้าน้อยเองที่เป็นคนพูด "นำมันไปตัดลิ้น"หลานเมิ่งเย่วกล่าว คนรับใช้พูดว่า"ท่านมีหลักฐานหรือไม่" "ข้าพูดได้รึ" คำพูดของเขาทำให้คนรับใช่งงเป็นอย่างมาก "ข้าน้อยขอเหตุผลด้วย" ข้ากับนางเรามีอะไรกันอยู่ในห้อง "ทำให้ทุกคนในที่นั้นทำตัวไม่ถูก. หยวนเธอมีความเขินอาย เพราะเหตุการที่เขากล่าวนั้นเป็นเรื่องจริง และคนรับใช้ผู้นั้นได้โดนนำไปตัดลิ้นเป็นที่เรียบร้อย จู่ๆหยวนๆก็อาเจียนออกมาจากนั้นก็เป็นลมไป หลานเมิ่งเย่วตามหมอมาตรวจก็พบว่าเทอตั้งครรภ์ได้1เดือนกว่าๆ ทำให้เขาดีใจเป็นอย่างมาก จนมาถึงเดือนที่9. ตลอด9เดือนที่ผ่านมาเขาดูแลเธอดีมาก จนวันนึงเธอได้คลอดลูกออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ. เวลาผ่านไปไวดั่งโกหกเด็กคนนั้นเป็นผู้ชายได้ชื่อว่าหยวนเมิ่งเซี่ยนตอนนี้อายุ3ขวบแล้วเด็กคนนี้ซุกซนเป็นอย่างมากและน่าเอ็นดูมากด้วย พวกเขาอยู่ด้วยกันจนแก่เถ้า

จบ

อาจจบไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนะคะ