>>>สตาร์<<< 6:00

เช้าวันรุ่งขึ้นฉันตื่นจากเตียงนอนแสนนุ่มนิ้มของฉัน ตื่นไปทำกิจวัตรประจำวันคืออาบน้ำแต่งตัวใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมง ตารางของฉันในวันนี้คือ

7:00 น. ไปถึงมหาลัยc

7:30 น. ไปรายงานตัว

8:00 น. รวมตัวพี่หว๊ากรับน้อง

8:30 น. รับน้อง

9:00 น. เข้าฐานรับน้อง

12:00 น. ทานอาหารกลางวัน

บลาาาาๆบลาๆบลาๆ

ปีนี้ฉันขึ้นปี 2 บอกเลยนะว่าจะได้แกล้งคนเล่นได้สักทีตอนนี้ฉันก็มาถึงมหาลัยแล้ว มาถึงเจอเพื่อนสุดแสบบของฉันทันที

ฉันไม่รีรอรีบเข้าไปทักทายยัยเพื่อนตัวแสบของฉัน

"ว่าไงย่ะเมื่อคืนฉันไม่ได้ไปด้วยเหงาไหมละ" ถ้าฉันเจอพวกนี้ทีไรต้องพูดเรื่องผู้ชายเป็นเรื่องแรก ถึงจะมีแต่คนด่าพวกเราว่า 'แรด' ก็ตามพวกฉันก็ไม่เคยสนใจ แต่บอกไว้เลยว่าสวยสุดในมหาลับละ

"เหงาสิย่ะ ก็เสือตัวแม่อย่างแกรไม่มา แต่บอกเลยนะว่าเมื่อคืนมีแต่คนหล่อๆเยอะเลยละ" ยัยดาไม่พูดเปล่าแต่พูดให้ฉันเสียดายโอกาศทองแต่ไม่เป็นไรฉันไม่คิดมากหนุ่มๆในสต็อคฉันเยอะ

"นี่ก็พูดไปเมื่อคืนฉันได้แลกเบอร์กับหนุ่มคนหนึ่งด้วยแหละลูกครึ่งด้วยนะหล่อมากกกก" น้ำใสพูดสะฉันอยากไปเลยละ ไม่ได้ไปผับแค่วันเดียวเหมือนจะลงแดงตายเลยจริงๆฉันนี่นะ

"ไม่ต้อมาอวดฉันไม่สนตอนนีิเด็กในสต็อคฉันเต็มจร้าาา" แต่ในใจก็นิสหนึ่งนะ

"จร้าาา/จร้าาาา" สองคนนั้นพูดเสียงยานพร้อมกัน

"นี่ๆพวกแกเห็นพวกพี่กลุ่มนั้นป่ะ ที่เขาบอกว่า หล่อสุดในมหาลัยแต่ทั้งโหตเถื่อน น่ากลัวแนะแก" ยัยดาพูดเปลี่ยนเรื่อง

"เออใช่ๆน่ากลัวแต่เขามีข่าวลือมาบ้างนะว่าไม่สนใจเพศตรงข้ามพูดง่ายๆเลยนะคือเหมืนเกย์อ่ะแก" ยัยน้ำใสพูดภายในกลุ่มเราแทบเหมือนกับกระซิบกระซากไม่ให้ใครได้ยิน

"ที่พวกแกพูดมาฉันตีความหมายได้ง่ายๆเลยนะว่าพวกพี่กลุ่มหล่อๆนั้นหนะนิสัยเสีย โคตรน่ากลัว เป็นเกย์ที่ไม่เคยมีแฟนเลยสักคน พูดเลยนะว่าจะแอบคบกันในกลุ่ม" ฉันพูดน้ำเสียงเรียบแต่ยัยสองคนนั้นหนะทำหน้าเหวอไปเลย "เป็นอะไรทำไมทำหน้าอย่างนั้น" ฉันถามแต่ยัยสองคนนั้นดันมองมาบนหัวฉันด้วยอาการเหมือนสะกดจิต ไม่รอช้าฉันรีบ

เหลือบมองทันทีแต่ก็ต้องตกใจหายเมื่อหนึ่งในกลุ่มคนหล่อๆนั้น มายืนชิดกับหลับฉันจนเสียวสันหลังวาบ แต่พอมองใกล้ๆแล้วก็หล่อแต่ก็น่ากลัวสายตาเย็นชาดูเอาเรื่องจ้องมองมาที่ฉัน

"จะมองอีกนานไหม" เขาถามฉันน้ำเสียงเย็นเรียบดูน่าขนลุกน่ากลัวซะมัด แต่สงใสฉันเผลอจ้องหน้าเขานานไปหน่อยเลยถาม แต่เขาจะเดินเข้ามาชิดหลังฉันแบบนี้กันทำไม

"เออ มิทราบว่ามีธุระอะไรหรือป่าวค่ะ" ฉันถามน้ำเสียงเรียบเหมือนที่เขาทำแต่ทำไงได้เพราะฉันกวน*นเก่ง

"ผมสิต้องถามคุณ มีธุระอะไรทำไมต้องนินทากลุ่มผมด้วย" เขาพูดแบบเเสยะยิ้มแบบน่ากลัว

"ก็แค่กล่าวถึงแต่ไม่ได้นินทา มันเป็นเรื่องจริงหรือป่าวล่ะค่ะ" กวนมากวนกลับไม่โกง

"นี่เธอ!!!!" เขาพูดด้วยอารมไม่ค่อยดีนักแต่บอกเลยว่าลมออกหูและค่ะ

"ถ้าไม่มีธุระอะไร คุณมาทางไหนเชิญกลับไปทางนั้นด้วยนะค่ะ เชิญค่ะ" คำพูดชวนยั่วอารมโมโหนี่แทบทำให้ความดันขึ้นทันที

ผมแปลกใจมากทั้งที่แทบไม่มีใครกล้านินทากลุ่มพวกผมแต่เธอคนนี้พูดแบบไม่คิดอะไรเลยทั้งพูดจายั่วโมโหผมอีก เธอคงไม่กลัวใครเลยจริงๆ ผมเป็นคนรักในศักศรีมาก ผมไม่ยอมเธอง่ายๆแน่ คิดจะมาเล่นกับผมคิดน้อยไปละ

จากที่ผมโกรธเธอมากจนดึงแขนเธอให้ลุกจากโต๊ะหินอ่อนไปที่ที่ไม่ค่อยมีคนอยู่มากเท่าไหร่

"นี่นายจะทำอะไรหน่ะปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!!" เขาลากฉันมาที่ที่ไม่ค่อยมีคน ฉันพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงผู้ชายไม่ไหว ถึงหน้าจะหวานแต่โครตโหตเลย

"เธอพูดมาหัดคิดไว้บ้างนะว่ากำลังสู้กับใคร" เขาพูดเหมือนว่าจะสั่งสอนฉัน

"........" ฉันเงียบไม่ตอบโต้อะไรทั้นที่ตัวเขาแนบชิดกับตัวฉันจนหายใจไม่ออก เขาพามาที่ซอกตึกที่มันแคบมาก

"ทำไมไม่ปากดีอีกหละ" เขาพูดเหมือนประชต

"ปล่อยฉันมันใกล้เวลารับน้องแล้วนะ" ฉันพยายามหาเหตุผลสมเหตุสมผลมาเพื่อให้เขาปล่อยฉันเสียที แต่ติดนิสัยของฉันมันชอบอ่อยไปทั่วจะให้ทำไงได้เลยไม่ได้ขัดขืนสุดชีวิต

"อย่าดื้อน่า ฉันรู้ว่าเธอหนะชอบแบบนี้" ก็คงจะจริงแหละมีแต่คนนินทาฉันทั่วมหาลัย

"ปล่อยฉันได้ละ" ฉันพูดพร้อมทำหน้ารำคาญ

"ฉันจะไม่ปล่อยเธอ จนกว่าเธอจะโดนฉันทำโทษ แต่ว่าไปแล้วเธอก็ตรงสเป็คฉันเลยละห่ะฉันนี้นะตรงสเป็คเขา

"เปรี้ยว น่ารัก ขี้อ่อย...." เขาพูอะไรหนะแต่ต่อนนี้มือเขาโอบเอวฉันไว้อยู่ โอ้ยยยยฉันจะบ้าตาย

"นี่นายจะทำอะไรหนะ" เขาเอามือเชยคางฉันและ..........

"นี่นายจะทำอะไรหนะ" เขาเอามือเชยคางฉันและ.......... ____________________________ เฮ้ยยยยย!!!!! เขาจรดริมฝีปากของเขามาทาบที่ริมฝีปากฉันจบฉันเผลอเคลิ้มไปตามอารม นี่ยัยสตาร์สติสติกลับมาเดี๋ยวนี้นะอย่าเคลิ้มเมื่อฉันเรียกสติของตัวเองกลับมาได้แล้วก็รีบผลักเขาออกให้ห่างจากตัวฉันแต่พื้นที่มันแคบเลยถอยห่างได้นิดเดียว "นี่คิดจะทำอะไรห่ะ" สตาร์ถาม "ก็ลงโทษไงล่ะ" จินตอบ "ลงโทษเสร็จก็ปล่อยฉันออกไปได้แล้ว แล้วเรื่องเมื่อกี้ถือว่าปล่อยนกปล่อยปลาทำส่วนบุญไปแล้วกัน" ฉันโมโหมากที่เข้าถึงเนื้อถึงตัวก่อนขออนุญาติแต่ก็เห็นว่าหล่อเลยไม่เอาเรื่อง โอ้ยยยเมื่ิอไหร่นิสัยนี้ของฉันจะหายสักทีเนี่ย "ชักสนใจแล้วสิ" เขาพูดพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาหาฉัน ถึงฉันจะอ่อยไปทั่งแต่ยังไม่เคยเสียตัวนะเว้ยยย "ปล่อย!!" ฉันกระแทกเสียงใส่คนตรงหน้าฉัน "เรียกว่า พี่จิน ก่อนสิแล้วจะปล่อย" โอ้ยยยมัวโอ้เอ่อยู่นั้นแหละเดี๋ยวก็ไม่ทันรับน้องหรอก ฉันเบี่ที่ต้องต่อรองเลยจำใจเรียก "ก็ได้ค่ะ พี่จิน ทีนี้พอใจแล้วก็ปล่อยค่ะ" เฮ้อไม่อยากเถียงกับเขาเลย